- 5 Nisan 2013
- 2.933
- 2.844
-
- Konu Sahibi parfumkokusu
- #101
Kesinlikle okuyacağım çok merak ettim
Kesinlikle okuyacağım çok merak ettimBen 40 yaşındayım, artık ne deseler koymuyor. Bir şeyleri zorla elde etmek öyle normalleşmiş ki benim için asla geri adım atmıyorum. Kıracak yerleri de kalmadı zaten. Biriktirdiklerim onları daha fazla kırıyor.
Şu hastane sürecinden sonra onlara hakkımı helal etmeye bile karar verdim. Öbür dünyada tekrar muhattap olmayalım, allah sorsun hesaplarını. Yaş ilerledikçe kırılmayı da bırakıyorsun, yabancılaşıyorsun. Olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları diye bir kitap var, bulursan oku mutlaka. Hem kendini hem ilişkinizi hem de onlarla olan vicdan muhasebeni epey somutlaştırıp rahatlatıyor. Beklentini sıfırlayıp onları kendi haline bırakmayı zamanla öğreniyorsun
Her aile kanadinin kirik olduguna inandigi evlada daha cok destek olur. Cocugunuz oldugunda bunu anlayacaksiniz. Tahminimce kardesiniz erkek cinsiyet belirtmemissiniz ama oyle hissettim... ulkemizde kiz cocuklar daha giclu yetistiriliyor erkekler de maalesef cok beceriksiz... cinsiyetiniz ayniysa bile Belli ki siz guclu olan evlatsiniz o zayif olan kisi... bence guclu olan oldugunuz icin sukredin... Bu tur dusunceler sizi ve ailenizi uzmekten baska bir ise yaramaz...Merhaba, canımı sıkan bir konu var. Hem fikir almak hem de içimi dökmek için yazıyorum. Ben evliyim. Çalışıyorum. Türkiye standartlarında ortalama gelire sahibim. Devlet okullarında okudum. Bir şekilde ailemin desteği ile işe girdim. Aynı kurumda 10 yıldır çalışıyorum. Bir tane de kardeşim var. O da devlette okudu. Ama yıllarca bana göre daha fazla imkana sahip oldu. Özel yurtlarda kaldı mesela. Ben 5 kuruş istememek için üniversite okurken de çalıştım. O hep bişeylerden memnun olmadı. Keyfi olarak 2 kez yurt dışına tatile bile çıktı okurken. Masraflar hep ailem tarafından karşılandı. Şimdi ikimiz de evliyiz. Ben çok şükür çalışarak eşimle biriktirerek ev araba yaptık. Kredi çektik. Kimse bize 50 tl bile vermedi .biz de istemedik. Ama kardeşim 3 kez iş değiştirdi. Kendi işimi kuracağım adı altında 200 bin tl civarı parayı batırdı. Bu giden paranın içinde kendi düğün takılarının yanında ciddi miktarda ailemden gelen para da var. Şuan kardeşim çalışmıyor. Yaklaşık 6 aydır ailem para gönderiyor. Sadece eşinin çalıştığı ile geçinemiyorlar. Kendisinin sürekli bir bahanesi var. Çok yorulduğunu falan söylüyor psikolojik olarak. Yaşı da şuan 28. Yine iş kuracağım diyor ve biliyorum o para da çöp olacak.
Ailemi asla ikna edemiyorum. Giden meblağlarla ev alınırdı. Yani ev alsınlar bari. Ailem o kadar para akıtacaksa bir ev alsın kendi üzerlerine, bunlarda orda otursunlar. Aileme söylediğimde” ee sen kazanıyorsun, o ne yapsın? , çocuğu ortada mı bırakalım “ falan diyorlar. Girdiği işlerde çalışmayıp beğenmeyen ve bırakan o… girdiği işler de hep kurumsal düzgün yerlerdi. Hep bir hayal peşinde koşuyor. Olmayınca ceremesi tüm aileye kesiliyor.oğlum var. Şu ana kadar doğum günleri hariç bir şey almadılar torunlarına bile. Üvey miyim diye düşünüyorum!en son tartıştım.” Böyle bir seçeneğimin olduğunu bilseydim ben de yıllarca kendimi zora koşmazdım. Çalışmazdım. Canım isterse çalışırdım. Siz de bana para gönderirdiniz. Gezer yer içerdim. Sabah 6 da iş için kalkmazdım mesela. Bende sabah keyif kahvaltımı yapardım. Faturalarımı öderdiniz “ dedim babamla konuşurken. Zoruna gitti yada işine gelmedi. Kapadı telefonu..
3 kuruş 5 kuruş hesabı yapmıyorum. Mirasına da lanet gelsin onu da istemiyorum kimseden ama böyle adaletsizce, haksızlığa uğramak zoruma gidiyor. Ben her iş için yıllarca süründüm. Kendim her şeyimi yaptım evimi aldım ettim diye, kıskanç durumuna düşüyorum. Ben suçlu oluyorum. Evet eşek gibi çalışıp, birikim yapmak, lüksten feragat edip ev almak benim seçimimdi. Her sene baba parasıyla tatiller yapıp, hala onunla geçinen şımarık çocuk olmak kardeşimin seçimiydi. Yazık zavallı kardeşim çok kıskanmışım gerçekten. Adaletsizliği kıskanmış olabilirim evet…
edit: bugun yine bir talep ile geldiler. tamamen bencilce bir talepti kardeşimle ilgili. dünkü soğuk konuşmaya rağmen sağolsunlar bencilce yaptılar. (ne olduğunu yazmıyorum kimlik gizliliği sebebiyle) talebi kabul etmeyince yine benim bencil olduğum konusu yüzüme vuruldu. iyi tamam yapma bi daha yüzümüzü göremezsin bile dediler. bende iyi yaparım ama siz de benim yüzümü göremezsiniz dedim. sonrasında da eskiden beri neler yaşadıysam ve hissettiysem yazdım. sevilmediğimi değer verilmediğimi belirttim. ama hiçbir şekilde olur mu sende bizim kızımızsın falan demediler. peki öyle olsun falan gibisinden saçma sapan cümleler kurdular. büyük konuşmak istemiyorum ama artık görüşmeyi de düşünmüyorum. ne kdar değersiz olduğumu gördüm. insanları yıllarca sırtında taşırsın kimse teşekkür bile etmez ama bir kez off dersin. sen dünyanın en kötüsü olursun. meğerse ailem varken bile ben yıllarca kimsesizmişim. bazen üvey bir çocuğum olsaydı onu kalbime basardım derken ben öz halimle bile sevilmemişim. çok acı gerçekten.....
yorum yazan herkese teşekkür ederim.
Kardeşim kız. Çocuğum da var. Sanırım ben ne olursa olsun ikisine de eşit desteği verirdim. İkisinin de akıl ve fiziksel sağlığı yerinde ise cinsiyet yada başka sebepten ayirmazdim. Biri güçlü diye onu cezalandirmazdim. Diğeri zayıfsa da onu da güçlendirmek için ayakları üzerinde durmasına destek verirdim. Bu tür düşünceler onları üzmüyor çünkü zaten anlamiyorlar. Beni yaralıyor evet ama bende artık mesafe koymayı öğreniyorum tecrübe ediyorumHer aile kanadinin kirik olduguna inandigi evlada daha cok destek olur. Cocugunuz oldugunda bunu anlayacaksiniz. Tahminimce kardesiniz erkek cinsiyet belirtmemissiniz ama oyle hissettim... ulkemizde kiz cocuklar daha giclu yetistiriliyor erkekler de maalesef cok beceriksiz... cinsiyetiniz ayniysa bile Belli ki siz guclu olan evlatsiniz o zayif olan kisi... bence guclu olan oldugunuz icin sukredin... Bu tur dusunceler sizi ve ailenizi uzmekten baska bir ise yaramaz...
Her aile zayif gordugunun yaninda olur... mesela 2 cocugunuz olsun birinin kulaklari duymasin onu ozel okula verirsiniz eger 1 tanesini verecek gucunuz olursa digerini devlete bu ve bunun gibi her aile kanadi kirik olana yardim eder... siz alinganlik yapmayin onunuze bakinKardeşim kız. Çocuğum da var. Sanırım ben ne olursa olsun ikisine de eşit desteği verirdim. İkisinin de akıl ve fiziksel sağlığı yerinde ise cinsiyet yada başka sebepten ayirmazdim. Biri güçlü diye onu cezalandirmazdim. Diğeri zayıfsa da onu da güçlendirmek için ayakları üzerinde durmasına destek verirdim. Bu tür düşünceler onları üzmüyor çünkü zaten anlamiyorlar. Beni yaralıyor evet ama bende artık mesafe koymayı öğreniyorum tecrübe ediyorum
Bu arada kardeşimin kanadı kırık değil tamamen bencil ve rahat bir yapıya sahip
Iki kardeş bir birlerinden farkli karekter .benimde2 tane erkek kardesim var kücük olan cok farkli bizde durumumuz cok cok iyi degil orta diyelim cok şükür ben caliştim hep kendim kazandim kimseye muhtac olmadan yaşadim evlendim kimsede bir kuruş istemedim .benim kucuk kardesinde sizinki gibi ne paralar batirdi eve icralar geldi kardesim 28 yaşinda en son batakliga girdi 100 bin borc yapti girdi iceri her cocugun karekteri bir olmuyor demekki kucukler hep sorun .kac defa dedim aileme niye yaptiniz ben yeterim size diye ama anlamadilar .simdi hak veriyorlar banaMerhaba, canımı sıkan bir konu var. Hem fikir almak hem de içimi dökmek için yazıyorum. Ben evliyim. Çalışıyorum. Türkiye standartlarında ortalama gelire sahibim. Devlet okullarında okudum. Bir şekilde ailemin desteği ile işe girdim. Aynı kurumda 10 yıldır çalışıyorum. Bir tane de kardeşim var. O da devlette okudu. Ama yıllarca bana göre daha fazla imkana sahip oldu. Özel yurtlarda kaldı mesela. Ben 5 kuruş istememek için üniversite okurken de çalıştım. O hep bişeylerden memnun olmadı. Keyfi olarak 2 kez yurt dışına tatile bile çıktı okurken. Masraflar hep ailem tarafından karşılandı. Şimdi ikimiz de evliyiz. Ben çok şükür çalışarak eşimle biriktirerek ev araba yaptık. Kredi çektik. Kimse bize 50 tl bile vermedi .biz de istemedik. Ama kardeşim 3 kez iş değiştirdi. Kendi işimi kuracağım adı altında 200 bin tl civarı parayı batırdı. Bu giden paranın içinde kendi düğün takılarının yanında ciddi miktarda ailemden gelen para da var. Şuan kardeşim çalışmıyor. Yaklaşık 6 aydır ailem para gönderiyor. Sadece eşinin çalıştığı ile geçinemiyorlar. Kendisinin sürekli bir bahanesi var. Çok yorulduğunu falan söylüyor psikolojik olarak. Yaşı da şuan 28. Yine iş kuracağım diyor ve biliyorum o para da çöp olacak.
Ailemi asla ikna edemiyorum. Giden meblağlarla ev alınırdı. Yani ev alsınlar bari. Ailem o kadar para akıtacaksa bir ev alsın kendi üzerlerine, bunlarda orda otursunlar. Aileme söylediğimde” ee sen kazanıyorsun, o ne yapsın? , çocuğu ortada mı bırakalım “ falan diyorlar. Girdiği işlerde çalışmayıp beğenmeyen ve bırakan o… girdiği işler de hep kurumsal düzgün yerlerdi. Hep bir hayal peşinde koşuyor. Olmayınca ceremesi tüm aileye kesiliyor.oğlum var. Şu ana kadar doğum günleri hariç bir şey almadılar torunlarına bile. Üvey miyim diye düşünüyorum!en son tartıştım.” Böyle bir seçeneğimin olduğunu bilseydim ben de yıllarca kendimi zora koşmazdım. Çalışmazdım. Canım isterse çalışırdım. Siz de bana para gönderirdiniz. Gezer yer içerdim. Sabah 6 da iş için kalkmazdım mesela. Bende sabah keyif kahvaltımı yapardım. Faturalarımı öderdiniz “ dedim babamla konuşurken. Zoruna gitti yada işine gelmedi. Kapadı telefonu..
3 kuruş 5 kuruş hesabı yapmıyorum. Mirasına da lanet gelsin onu da istemiyorum kimseden ama böyle adaletsizce, haksızlığa uğramak zoruma gidiyor. Ben her iş için yıllarca süründüm. Kendim her şeyimi yaptım evimi aldım ettim diye, kıskanç durumuna düşüyorum. Ben suçlu oluyorum. Evet eşek gibi çalışıp, birikim yapmak, lüksten feragat edip ev almak benim seçimimdi. Her sene baba parasıyla tatiller yapıp, hala onunla geçinen şımarık çocuk olmak kardeşimin seçimiydi. Yazık zavallı kardeşim çok kıskanmışım gerçekten. Adaletsizliği kıskanmış olabilirim evet…
edit: bugun yine bir talep ile geldiler. tamamen bencilce bir talepti kardeşimle ilgili. dünkü soğuk konuşmaya rağmen sağolsunlar bencilce yaptılar. (ne olduğunu yazmıyorum kimlik gizliliği sebebiyle) talebi kabul etmeyince yine benim bencil olduğum konusu yüzüme vuruldu. iyi tamam yapma bi daha yüzümüzü göremezsin bile dediler. bende iyi yaparım ama siz de benim yüzümü göremezsiniz dedim. sonrasında da eskiden beri neler yaşadıysam ve hissettiysem yazdım. sevilmediğimi değer verilmediğimi belirttim. ama hiçbir şekilde olur mu sende bizim kızımızsın falan demediler. peki öyle olsun falan gibisinden saçma sapan cümleler kurdular. büyük konuşmak istemiyorum ama artık görüşmeyi de düşünmüyorum. ne kdar değersiz olduğumu gördüm. insanları yıllarca sırtında taşırsın kimse teşekkür bile etmez ama bir kez off dersin. sen dünyanın en kötüsü olursun. meğerse ailem varken bile ben yıllarca kimsesizmişim. bazen üvey bir çocuğum olsaydı onu kalbime basardım derken ben öz halimle bile sevilmemişim. çok acı gerçekten.....
yorum yazan herkese teşekkür ederim.
Merhaba, canımı sıkan bir konu var. Hem fikir almak hem de içimi dökmek için yazıyorum. Ben evliyim. Çalışıyorum. Türkiye standartlarında ortalama gelire sahibim. Devlet okullarında okudum. Bir şekilde ailemin desteği ile işe girdim. Aynı kurumda 10 yıldır çalışıyorum. Bir tane de kardeşim var. O da devlette okudu. Ama yıllarca bana göre daha fazla imkana sahip oldu. Özel yurtlarda kaldı mesela. Ben 5 kuruş istememek için üniversite okurken de çalıştım. O hep bişeylerden memnun olmadı. Keyfi olarak 2 kez yurt dışına tatile bile çıktı okurken. Masraflar hep ailem tarafından karşılandı. Şimdi ikimiz de evliyiz. Ben çok şükür çalışarak eşimle biriktirerek ev araba yaptık. Kredi çektik. Kimse bize 50 tl bile vermedi .biz de istemedik. Ama kardeşim 3 kez iş değiştirdi. Kendi işimi kuracağım adı altında 200 bin tl civarı parayı batırdı. Bu giden paranın içinde kendi düğün takılarının yanında ciddi miktarda ailemden gelen para da var. Şuan kardeşim çalışmıyor. Yaklaşık 6 aydır ailem para gönderiyor. Sadece eşinin çalıştığı ile geçinemiyorlar. Kendisinin sürekli bir bahanesi var. Çok yorulduğunu falan söylüyor psikolojik olarak. Yaşı da şuan 28. Yine iş kuracağım diyor ve biliyorum o para da çöp olacak.
Ailemi asla ikna edemiyorum. Giden meblağlarla ev alınırdı. Yani ev alsınlar bari. Ailem o kadar para akıtacaksa bir ev alsın kendi üzerlerine, bunlarda orda otursunlar. Aileme söylediğimde” ee sen kazanıyorsun, o ne yapsın? , çocuğu ortada mı bırakalım “ falan diyorlar. Girdiği işlerde çalışmayıp beğenmeyen ve bırakan o… girdiği işler de hep kurumsal düzgün yerlerdi. Hep bir hayal peşinde koşuyor. Olmayınca ceremesi tüm aileye kesiliyor.oğlum var. Şu ana kadar doğum günleri hariç bir şey almadılar torunlarına bile. Üvey miyim diye düşünüyorum!en son tartıştım.” Böyle bir seçeneğimin olduğunu bilseydim ben de yıllarca kendimi zora koşmazdım. Çalışmazdım. Canım isterse çalışırdım. Siz de bana para gönderirdiniz. Gezer yer içerdim. Sabah 6 da iş için kalkmazdım mesela. Bende sabah keyif kahvaltımı yapardım. Faturalarımı öderdiniz “ dedim babamla konuşurken. Zoruna gitti yada işine gelmedi. Kapadı telefonu..
3 kuruş 5 kuruş hesabı yapmıyorum. Mirasına da lanet gelsin onu da istemiyorum kimseden ama böyle adaletsizce, haksızlığa uğramak zoruma gidiyor. Ben her iş için yıllarca süründüm. Kendim her şeyimi yaptım evimi aldım ettim diye, kıskanç durumuna düşüyorum. Ben suçlu oluyorum. Evet eşek gibi çalışıp, birikim yapmak, lüksten feragat edip ev almak benim seçimimdi. Her sene baba parasıyla tatiller yapıp, hala onunla geçinen şımarık çocuk olmak kardeşimin seçimiydi. Yazık zavallı kardeşim çok kıskanmışım gerçekten. Adaletsizliği kıskanmış olabilirim evet…
edit: bugun yine bir talep ile geldiler. tamamen bencilce bir talepti kardeşimle ilgili. dünkü soğuk konuşmaya rağmen sağolsunlar bencilce yaptılar. (ne olduğunu yazmıyorum kimlik gizliliği sebebiyle) talebi kabul etmeyince yine benim bencil olduğum konusu yüzüme vuruldu. iyi tamam yapma bi daha yüzümüzü göremezsin bile dediler. bende iyi yaparım ama siz de benim yüzümü göremezsiniz dedim. sonrasında da eskiden beri neler yaşadıysam ve hissettiysem yazdım. sevilmediğimi değer verilmediğimi belirttim. ama hiçbir şekilde olur mu sende bizim kızımızsın falan demediler. peki öyle olsun falan gibisinden saçma sapan cümleler kurdular. büyük konuşmak istemiyorum ama artık görüşmeyi de düşünmüyorum. ne kdar değersiz olduğumu gördüm. insanları yıllarca sırtında taşırsın kimse teşekkür bile etmez ama bir kez off dersin. sen dünyanın en kötüsü olursun. meğerse ailem varken bile ben yıllarca kimsesizmişim. bazen üvey bir çocuğum olsaydı onu kalbime basardım derken ben öz halimle bile sevilmemişim. çok acı gerçekten.....
yorum yazan herkese teşekkür ederim.
Ama işte kanadı kırık değil kardesiminde. Sorun orda zaten. Aynı imkanlarin fazlası sunuldu biz eşit şartlarda iken bile. o tamamen bencilliğinden böyle. Rahatına düşkün. Anam babam baksın modunda. Bı de evlendi. Kocama da baksınlar kafasindaHer aile zayif gordugunun yaninda olur... mesela 2 cocugunuz olsun birinin kulaklari duymasin onu ozel okula verirsiniz eger 1 tanesini verecek gucunuz olursa digerini devlete bu ve bunun gibi her aile kanadi kirik olana yardim eder... siz alinganlik yapmayin onunuze bakin
İyi bari sizinkiler değerinizi biliyormus. Benimkiler bunu da anlamiyorIki kardeş bir birlerinden farkli karekter .benimde2 tane erkek kardesim var kücük olan cok farkli bizde durumumuz cok cok iyi degil orta diyelim cok şükür ben caliştim hep kendim kazandim kimseye muhtac olmadan yaşadim evlendim kimsede bir kuruş istemedim .benim kucuk kardesinde sizinki gibi ne paralar batirdi eve icralar geldi kardesim 28 yaşinda en son batakliga girdi 100 bin borc yapti girdi iceri her cocugun karekteri bir olmuyor demekki kucukler hep sorun .kac defa dedim aileme niye yaptiniz ben yeterim size diye ama anlamadilar .simdi hak veriyorlar bana
Siz de isteyinİyi bari sizinkiler değerinizi biliyormus. Benimkiler bunu da anlamiyor
Bir ay kredi kartım sıkışmışti çocuğun okul taksidi vardı. O ay istedim , borc olarak verdiler yani tamam al diğer ay ödersin dediler. Ev için bir kez de para istedim ev almıştık cok sıkıştım 2 bin lira istedim kardeşine lazım ona Euro gönderiyorum dediler vermediler. O iki olaydan sonra bir daha istemedimSiz de isteyin
Parlamayın
Direkt borcum var şu kadar verin deyin
Çocuğuma şunu al dedesi diyin biraz emrivaki yapın bakalım tepki ne olacak
Bizimkiler biliyor ama kardesim hic bilmedi kucuk kardesim daha cok deger gördü buna ramen yapti yapcaklariniİyi bari sizinkiler değerinizi biliyormus. Benimkiler bunu da anlamiyor
Bu olay üzerine büyük kavga çıkarmadınız mı ona veriliyor ben üvey evlat mıyım demediniz susup oturdunuz muBir ay kredi kartım sıkışmışti çocuğun okul taksidi vardı. O ay istedim , borc olarak verdiler yani tamam al diğer ay ödersin dediler. Ev için bir kez de para istedim ev almıştık cok sıkıştım 2 bin lira istedim kardeşine lazım ona Euro gönderiyorum dediler vermediler. O iki olaydan sonra bir daha istemedim
işte kavga çıkardım zaten. şuan konuşmuyoruz.çünkü benimle konuşmuyorlar. doğru söyleyeni 9 köyden kovarlar hesabı... Allah'a havale ettim artık hepsiniBu olay üzerine büyük kavga çıkarmadınız mı ona veriliyor ben üvey evlat mıyım demediniz susup oturdunuz mu
Bence sizde de kabahat var susup oturuyorsunuz kavga çıkarıp küsseydiniz kıymete binerdiniz anlamayana meme yok bu dünyada
ne olaylar oldu merak ettirdiniz valla :)işte kavga çıkardım zaten. şuan konuşmuyoruz.çünkü benimle konuşmuyorlar. doğru söyleyeni 9 köyden kovarlar hesabı... Allah'a havale ettim artık hepsini
ortak kullanılan bir araç var. biz çok sık kullanmıyoruz. arazi aracı bu araç. tarlaya gidişler için gerekiyor. bir bahçemiz var. ekip baktığımız. annem babam yaşları var diye biz bakıyoruz çoğunlukla. içinde bir konteyner var. onlar giderse tatil gibi orayı kullanıyor genelde. kendi hayatımızı sürdürdüğümüz ayrı bir aracımız var zaten. ama o bahçeye gitmek için problem oluyor kendi aracımız. yollar bozuk. yağmurda saplanırsınız yani... şimdi iş kurma sebebiyle o araç çar çur olacak gibi gözüküyor. bende karşı çıktım. dinleyen olmadı tabi. bi de ben suçlu oldum. kardeşin hayat kuramadı sen çalışıyorsun denildi. ama o kendisi hayat kurmuyor ki.. 3 yerde işe soktular kurumsal yerler bunlar. 3ünde de toplasanız 1 yıl anca çalıştı. şimdi para lazım hayat kurucam diyerek bizim de düzene çomak sokuyor. bende onda bizim de torununuzun da hakkı var dedim. kavga çıktı. bencil oldum ben.. kıskanç oldum sonra... kardeşinin iyiliğini istemeyen nankör evlat oldum.. çocukları düzen kursun diye sürekli eldeki avuçtaki gidiyor oraya.... halbuki benim oğlumda o bahçeye gitmeyi severdi. toprağı kazar oksijen alırdı çocuk şehir göbeğiinden kurtulurdu... şimdi sayelerinde herkes düzenini bozuyor.. bilmiyorum artık ben mi haksızım?ne olaylar oldu merak ettirdiniz valla :)
kendi işimi görüyorum ama ister istemez iş bizim alanımıza kadar giriyor. bir üstte yazdım yaşananları okumak isterseniz eğer... valla en sonunda sende para ver de şu kardeşine diyebilirler gibi geliyor bana.Düşüncesiz anne babalar ve aç gözlü kardeşler. Her ailede mutlaka bir tane bu modellerden oluyor. Bu gözler neler gördü neler. Ben anlatsam siz derdinizi unutursunuz. Malesef düzelmiyorlar öyle mezara gidiyor bu meseleler genelde. Sadece size tavsiyem sizden ne isterlerse istesinler yapmayın taviz vermeyin. Kimse size madalya takmayacak. Sonuna kadar direnin ve haklarınızı savunun. Sizin hakkınızı siz savunmazsanız vicdan yapıp size kimse vermez. Zaten kardeşiniz asalak gibi aileye yapışmış anne babada ona hipnotize olmuş gidiyor o yüzden onlardan duyarlılık beklemeyin. Kendi işinizi kendiniz görün.
araç satılıp kardeşe veriliyor anlaşılan, kesinlikle hak veriyorum size, bu şekilde duyup üzüleceğinize mesafeli durun diyeceğim de kardeşe mesafeli duruluyor da anne babaya işteortak kullanılan bir araç var. biz çok sık kullanmıyoruz. arazi aracı bu araç. tarlaya gidişler için gerekiyor. bir bahçemiz var. ekip baktığımız. annem babam yaşları var diye biz bakıyoruz çoğunlukla. içinde bir konteyner var. onlar giderse tatil gibi orayı kullanıyor genelde. kendi hayatımızı sürdürdüğümüz ayrı bir aracımız var zaten. ama o bahçeye gitmek için problem oluyor kendi aracımız. yollar bozuk. yağmurda saplanırsınız yani... şimdi iş kurma sebebiyle o araç çar çur olacak gibi gözüküyor. bende karşı çıktım. dinleyen olmadı tabi. bi de ben suçlu oldum. kardeşin hayat kuramadı sen çalışıyorsun denildi. ama o kendisi hayat kurmuyor ki.. 3 yerde işe soktular kurumsal yerler bunlar. 3ünde de toplasanız 1 yıl anca çalıştı. şimdi para lazım hayat kurucam diyerek bizim de düzene çomak sokuyor. bende onda bizim de torununuzun da hakkı var dedim. kavga çıktı. bencil oldum ben.. kıskanç oldum sonra... kardeşinin iyiliğini istemeyen nankör evlat oldum.. çocukları düzen kursun diye sürekli eldeki avuçtaki gidiyor oraya.... halbuki benim oğlumda o bahçeye gitmeyi severdi. toprağı kazar oksijen alırdı çocuk şehir göbeğiinden kurtulurdu... şimdi sayelerinde herkes düzenini bozuyor.. bilmiyorum artık ben mi haksızım?
can sıkıyor işte. günlerdir kafamda dönüyor. oğlan sürekli bahçeyi soruyor. çocuk şimdiden yazın planını yapıyor. gidecek diye bekliyor. çocuğa verecek cevap bulamıyorum. ama adaletsizlik döner inşallah bir yerden. başka diyecek lafım yok.araç satılıp kardeşe veriliyor anlaşılan, kesinlikle hak veriyorum size, bu şekilde duyup üzüleceğinize mesafeli durun diyeceğim de kardeşe mesafeli duruluyor da anne babaya işte