Ben üniversite eğitimim için 21 yaşındayken Viyana'ya geldim. 8 yıldır burda yaşıyorum. Eşimlede 3 yıldır birlikteyiz 2,5 yıldır da evliyiz. Onunla evlendiğim gün ben buraya evim dedim.
Yani demek istediğim ben 8 yıldır burda ailem olmadan yaşıyorum. Hem anneme hem babama hem kardeşime çok düşkünüm. Hep bir tarafım İstanbul'da kalırdı her Viyana'ya dönüşümde. Tino'mla tanıştığım gün bitti benim için hasret. Tabiki özlüyorum İstanbuldaki ailemi. Ama evlendiğim gün benim ailem oldu kocam. Onsuz bir hayatı asla düşünemem. Şehirlerin hiç bir önemi yok nerde yaşarsak yaşayalım ben sadece onun olduğu yere evim derim.
Kocana sarıl, onu ailen gibi görmezsen asla gurbet hissin geçmeyecek.