Tanıdık birinin göreceğini pek sanmıyorum. Eşim veya tanıdık biri de görürse iyi olur aslında. Belki beni anlar. Üzmemek için sesimi çıkarmıyorum ama canıma tak etti. Bir de pervasız ki sormayın. Çok rahat çocuk. Hiç bir şeyi büyütmüyor. Bazen bu kadar anlayışlı ve insancıl olması beni deli ediyor. Hani böyle el değmemiş, saf, temiz, köyde yetişen kızlar olur ya. Onlar gibi... Hangimiz erkeğiz anlayamıyorum... Kavgacılık falan hiç yok. Annemle babam, ailemdeki herkes en ufak meseleden maraza çıkarır, tabaklar, cep telefonları havada uçuşurdu. Bu da aksi gibi sanki sinirlerini aldırmış...
