- 1 Nisan 2014
- 218
- 115
- 38
- 34
- Konu Sahibi dandygirll
-
- #21
Teşekkür ederim canım. Sanırım gitsem iyi olacak. Delirmekten iyidir...Eşinizi arzulamamanız normal. Buna libido düşüklüğü deniyor. Depresyon belirtisi. Aynı zamanda elinizin bir işe değmemesi bunu destekliyor. Orda bir psikolog varsa destek almaya çalışın. Mutluluklar dilerim.
Çok teşekkür ederim. Lakin bunların hepsini denedim. Hep yeniden başlıyorum :) Namazımı düzenli kılıyorum, dua ediyorum bol bol. Ama yok... Bir iki gün sonra aynı bunalımlı ruh hali yeniden başlıyor. Anlayamıyorum ne olduğunuOldukça karamsarsınız. Böyle şeyler düşünmemeye çalışın. Gün gelecek oradan kurtulacaksınız kendinizi bu kadar harap ettiğinize üzüleceksiniz. Intihar fikrini çıkarın lütfen aklınızdan. Ahiretinizi karartmayın. Bunlar imtihan. Bakın her şey dört dörtlük olmuyor hiçbir zaman. Sevdiğiniz insan yanınızda, birbirinizi seviyorsunuz. Ne güzel. Şöyle bir kalkın bir yerden başlayın o evi huzurlu mutlu bir yuva yapmak sizin elinizde. Güzel yemekler yapın eşinize. Mutlu olacağınız şeyleri siz daha iyi bilirsiniz. Bu dönemi de atlatacaksınız inanın buna. Allah yardımıcınız olsun.
Allah korusun. Buralı olsa nasıl geçinirdim ki onunla. Eşim hemşehrim. İlkokul arkadaşımdı aynı zamanda. Mükemmel biri. Her şeyiyle dört dörtlük. Böyle bunaldığımdan falan bahsedince sana rahat batıyor diye takılıyor hatta. Hep şakaya vuruyor herşeyi... Buraya atandı malesef. Öğretmen
Sorun tam da bu sanırım. Hiç Türkçe bilen kadın yok koskoca apartmanda. Eşim çok iyi biri lakin o da benim gibi milliyetçi biraz. İki arkadaşı var onlar da Türk ve ikisi de bekar. Ankara'dayken gecelere kadar gezer tozardım. Eşim dışarı çıkalım diye ısrar ediyor sürekli. Canım dakikalığına bile sokağa çıkmak istemiyor. Aslında bu kadar kötü ve ağır değildi durumum. Şu kobane midir ne zıkkım yerse, onun yüzünden eylemler başladı. Temelli içime kapandım.Annem üzülecek, kız kardeşim, arkadaşlarım halime üzülecek, birileri duyacak diye kimseye derdimi anlatamıyorumAcaba arkadas ortami eksikliginm var sosyal bir hayatiniz varmuydi ne bileyim arkadaslarinizla gezip tozarmiydinz belki sikintilariniz ondandir yokmu turkce konusan komsulariniz veya yasitlariniz
Esinizi seviyorsaniz esinizde size karsi iyiyse atlatirsiniz zaten daha 3 aylik evlisiniz duzelir ins
Buradaki insanlar öyle tuhaf ki insan ister istemez öyle diyor. İnanın bunaTamam gecinemeyiz dersiniz de Allah korusun da ne oluyor?
neyse. Hakkinizda hayirlisi....
Peki... Teşekkürler :SHiç bir şekilde karşına çıkmaz merak etme ve vazgeçme lütfen..Kronikleşmesin durumun..
Amiiiinn.. İnşallahBence durumunuz tamamen ortam ile alakalı. Yani bu durumda eşinizle de iyi anlaşamamanız doğal gibi geliyor. Sosyal ortamınızın olmaması, konuşacak dertlesecek kimsenizin olmaması bu durumu körüklüyorumarım bu durumunuz geçicidir ve siz de kpss yi kazandığınız anda hayatınız normale döner..
Oyleyse atlatirsin benim bildigim kurt olup hic turkce bilmeyen yoktur he birde kobane hakkinda zikkim demeseniz iyi olur bence duzelterek mesajinizi yazabilirsiniz kotu gunler geciriyorsunuz diye cevap vermiycemSorun tam da bu sanırım. Hiç Türkçe bilen kadın yok koskoca apartmanda. Eşim çok iyi biri lakin o da benim gibi milliyetçi biraz. İki arkadaşı var onlar da Türk ve ikisi de bekar. Ankara'dayken gecelere kadar gezer tozardım. Eşim dışarı çıkalım diye ısrar ediyor sürekli. Canım dakikalığına bile sokağa çıkmak istemiyor. Aslında bu kadar kötü ve ağır değildi durumum. Şu kobane midir ne zıkkım yerse, onun yüzünden eylemler başladı. Temelli içime kapandım.Annem üzülecek, kız kardeşim, arkadaşlarım halime üzülecek, birileri duyacak diye kimseye derdimi anlatamıyorum
Beni en çok üzen de bu... Buraya gelmeden önce neşeli, deli dolu,kıpır kıpır bir kızdım. En kötü durumu bile atlatır, dalga geçerdim. Hatta bu aşırı neşeliliğime herkes hayret ederdi. Her durumda yolumu bulurdum. Şimdi içime kapanık, ağır başlı, sıkılgan, sessiz bir tip oldum. Kendimi tanıyamıyorum. Makyajsız sokağa çıkmazdım. İyice kendimi salıverdim. Çocuk istiyorum ama eşim kendine bile bakamıyorsun, iyice saldın diye takılıyor. Offf ne yapıcam yaaaDelirmezsiniz. Yalnızca yaşama sevinciniz azalır. Bu güzel günleriniz mutsuz geçer.
Güzelde bayanmışın canım yaSevdiğin insanla yaşamaya alışamamak normal mi pekiHerşey mükemmel gibi görüntüde ama. Bir eksiklik var sanki
Nasıl düzeltilir bilmiyorum, lakin bu olaylarla ilgili yaşadıklarımı anlatmam fazla uzun sürer. Kişisel görüşünüzdür size de pek bişey söylemek istemiyorum ama. Sanırım kobane için komşularınız akşam 8den gece 2 ye kadar tencere çalıp slogan atmadığı için beni anlayamazsınız. Bir de Ankara'dan gelip bu olayların içine düştüğünüzü düşünün. Eşim rahat rahat uyurken ben gizli gizli ağlıyorum. O üzülmesin diye... Halimi ona anlatamıyorum. Sizin bildiğiniz Kürt'ü ben bilemem benim komşularım bilmiyor. Erkek ve çocukları kastetmiyorum. Apartmandaki kadınlardan bahsediyorum.Oyleyse atlatirsin benim bildigim kurt olup hic turkce bilmeyen yoktur he birde kobane hakkinda zikkim demeseniz iyi olur bence duzelterek mesajinizi yazabilirsiniz kotu gunler geciriyorsunuz diye cevap vermiycem
Çok teşekkür ederim tatlım. Zengin koca çoktu. Benim ailem de zengin ama. Gönlü zengin olan sadece benim biriciğim vardı. Cidden arasam onun gibi iyi birini bulamam. Sesini dahi yükseltmez. En kötü durumda bile. Susar...Sessiz kalır...Güzelde bayanmışın canım yagız yakışıklı zengin koca bulamadınmı şehirde yaşayan; )
Bu tencere kazan kepce olayi gecen yildan bu yana moda olmus millet calgiya ozendikleri icin caliyor herhalde sizi cok iyi anliyorum kultur farkida var sanirim yada yasayacaginiz varmismiki yadiyorsunuz yoksa illa biri bilir yalniz moralinizi bozmak istemezken siz moralimi bozdunuz su zikkim sozunuzle bir kurt olarak tekrarliyorum psikolojinize veriyorum [/QUOTE]Nasıl düzeltilir bilmiyorum, lakin bu olaylarla ilgili yaşadıklarımı anlatmam fazla uzun sürer. Kişisel görüşünüzdür size de pek bişey söylemek istemiyorum ama. Sanırım kobane için komşularınız akşam 8den gece 2 ye kadar tencere çalıp slogan atmadığı için beni anlayamazsınız. Bir de Ankara'dan gelip bu olayların içine düştüğünüzü düşünün. Eşim rahat rahat uyurken ben gizli gizli ağlıyorum. O üzülmesin diye... Halimi ona anlatamıyorum. Sizin bildiğiniz Kürt'ü ben bilemem benim komşularım bilmiyor. Erkek ve çocukları kastetmiyorum. Apartmandaki kadınlardan bahsediyorum.
İlk geldiğimde bu kadar değildi aslında ama ne bileyim. Sürekli bir anarşi ortamı var burda. Uça uça geldim hatta. Yuppiii hiç akraba yok, kimse yok falan diye salak salak heveslenmiştim. Olaylar bi alevlendi, durulmuş görünse de durulmuyor. Hep kepenkler kapalı.Bir yere yemeğe gidiyorum bi çıkıyorum sokakta insanlar dolu, slogan atanlar falan, her yer kapanmış, şok geçiriyorum. Bir kere eve giderken eylemcilerin arasında kaldım. Travma geçirdim. Bir de eniştem şehit oldu. Onun da etkisi var tabiii. Böyle şeyleri görünce hep o aklıma geliyor. Birden herkesten, her şeyden nefret ediyorum. İnşallah ben de alışırım yaaaöncelikle bulunduğun yerin sıkıcı bunaltıcı bir yer olduğu düşüncesini aklından çıkarmalısın yeni evli iken bende evvela bi afallamıştım hatta bi gece kalktım eşime vurup yatakdan attım sen kimsin be ne geziyosun yanımda diyesanki 1-2 günlük bişeydi benim için ölünceye kadar bu şekilde yaşayacak olduğumu düşününce bunalıyordum ama sonra evde kendi kendime hobi edindim internette yoktu o zamn sonra sıkıntım yavaş yavaş geçmeye başladı eşime alışamam da 1-2 yılı buldu artık adamı yatakdan atmıyorum sen kimsin diye alışırsın sende sıkma canını
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?