- 3 Mayıs 2015
- 13.225
- 48.483
İnsan yeri geliyor 2 günlük tanıştığı kişiyle bile bağ kurabiliyor. 4 ay bizimle aynı evi paylaşmış bi insanı abla olarak görmemin benimsememin neresi saçma? Bize çok samimi davranıyordu, ben annemle babamla paylaşmadığım sıkıntılarımı onunla paylaştım. Onun o samimiyetine inanmam ahmakçaymış peki. Bir tanıdığımızın aracı olması da tipik konu komşu ortamları, bana da 2-3 defa sen şuna yakışırsın buna yakışırsın denildi ben istemedim. Evimize gelmiş kız kalıyor diye hayır kariyer yapacaksın önce evlenemezsin diye karışamazdık ya kendi istedi görüşmeyi, direkt evlilik yoluna girmeyi... Üvey babası evden kovmuş, kendi annesi sahip çıkmıyor çevremizdeki insanlar sağolsun el birliğiyle bir nişan bir de nikah ayarladık. En azından oğlana karşı kız kimsesiz görünmesin, burada çok görüyorum kayınvalide onu dedi, elti şunu söyledi sorunlarını yarın öbürgün oğlanın ailesinden kimse kızın yüzüne sen kimsesizdin seni biz sahiplendik gibi şeyler vurmasın diye. Koruyucu aile mevzusu zaten fikir olarak aklımızda yatıyordu, bu kızla bir alakası yok zaten onunla alakalı görüşmeleri bu kızdan çok sonra gerçekleştirdik. Sadece süreci başlatmamıştık sağlık raporu vs bir sürü belge isteniyor. Ama kızın son telefon açıp bağırması ister istemez üzdü annemi, ya yarın öbür gün sahipleneceğimiz çocuk da aynı şeyleri yaparsa psikolojisine girdi bunların neresi saçma Allah aşkına
Annem ve babam kimsesi olmayan bir kız olarak gördükleri için acıyıp eve aldılar. Babam kolundan getirip 4 ay bizle yaşayacak demedi ya... Şurada bile yapılan yorumlar ne kadar kötü içerikli, ben acaba kızı üzdüm mü yaptıklarımda bir yanlışlık var mı diye soruyorum, konu nerelere çekilmiş demek ki kimseye acımamak gerekirmiş bu devirde.Yahu bunların nesi mantıklı?
Ben evliyim, eşim kolundan tutup bir kadını getirse, 4 ay bizle yaşayacak dese, pardon? Derim.
Ne alaka yani?
Abla sana normal mi geldi bütün bunlar ya senden beklemezdimben hepsini anladım da kızın görümcesini niye eğleme gereği duydunuz valla anlamadım.
keşke sizin gibi insanlar çoğalsa da doğal gelse hepimize.
ama gördüğünüz gibi iyilik yaptığınız kız bile anlamamış sizleri.
Annem ve babam kimsesi olmayan bir kız olarak gördükleri için acıyıp eve aldılar. Babam kolundan getirip 4 ay bizle yaşayacak demedi ya... Şurada bile yapılan yorumlar ne kadar kötü içerikli, ben acaba kızı üzdüm mü yaptıklarımda bir yanlışlık var mı diye soruyorum, konu nerelere çekilmiş demek ki kimseye acımamak gerekirmiş bu devirde.
Abla sana normal mi geldi bütün bunlar ya senden beklemezdim
O sizin ablanız değil bunu bir kabul edin. Anlattıklarınıza göre de nankör biri, o kadar iyiliğe bir de tepki gösteriyor. Numarasını engelleyin. Kapınızdan içeri bir daha girmesin. Bir daha da evinize tanımadığınız insanları almayın. Yardım etmek istiyorsanız para filan vererek yapın başının çaresine baksın. Hiçbir iyilik cezasız kalmazBilmiyorum bu bir dert mi ama çok dokundu bu yüzden paylaşmak istedim. Aslında öz ablam değil, bazı ailevi sebeplerinden dolayı kalacak yer arıyor tesadüf eseri tanışıyoruz, bizim evimiz müsait annemler gel kal diyor. Yaklaşık 3-4 ay kaldı evimizde abla olarak gördüm, kendi erkek kardeşimden ayırt etmedim o da öyle davrandı sağolsun. Bir tanıdığımız, bir çocukla tanıştırmak istedi kararı kendisine bıraktık tamam dedi. Çocukla birbirlerini beğendiler, evlilik hazırlıklarına başladılar ikisi de muhafazakar, ben hep bu kadar çabuk evlilik yoluna girmemeleri, iyice tanıması gerektiğini, söyledim beni çocuğu sevmemekle kimseyi beğenmemekle suçladı. Çevremde kim olsa erkenden evlenmemesi için önce uyarırım ama tercih kendisinin tabi. Bu arada çocukla nerdeyse her gün dışarı çıkıyorlar gece 11-12 gibi eve geliyorlardı, aracı olan kadın da bize her gelmesinde kızı görmediği için nerede olduğunu sorduğunda cevap veriyorduk ve her gün her gün dolaşmalarından rahatsızlık duydu (kadın da muhafazakar). Kızla madem birbirinizsiz yapamıyorsunuz o zaman burada kalacağına git oğlanın evinde kal evlenin biran önce diye konuştu. O zamandan beri hep bizim o tanıdığımız aracı olan kadına kendisini kötülediğimizi, onun o yüzden bizim evimizden ayrılması gerektiğini düşündü. Hatta aracı olan kadın bayağı baskı yapmaya başladı evlenmesi için ben ona da kızdım yangından mal mı kaçırılıyor neden bu kadar acele ettiriyorsunuz diye. Ama asla kızı aracı olan kişinin söylediklerine bizim söyletmediğimize ikna edemedik. Neyse evlendiler, nişan, söz, nikah bir çok şeyini bari en güzeli olsun diye uğraş verdik aradan birkaç ay geçti, beni bir kere gel birlikte kahve içelim diye çağırmadı. Tamam çağırmasın yeni evli sonuçta ama kız arkadaşları gelmişti beni yine davet etmedi, açık açık söyledim kırıldığımı. Beni halden anlamamakla suçladı, bu konuyu da bi şekil çözdük kendi aramızda. Ama yine sadece ben arıyorum, mesaj atıyorum hal hatır soruyorum bir yerden sonra rahatsız etmesem mi psikolojisine girdim. Görümcesi onlarda kalıyordu 20, yaşında kız köyden geldi kızı alıp biraz gezdirelim dedik annemle hem de karı koca biraz başbaşa kalsınlar. Kızın telefonu yanında yoktu akşam 6-7 gibi oldu ben bi yengemi arayabilir miyim beni merak etmiştir diye sordu, endişelenmene gerek yok yengen merak ederse arar hem dedim annem de “yavrum telaş yapma yengenler bizi biliyo zaten için rahat olsun” diye ekledi. Kız tamam o zaman dedi sonra bana tekrar sordu verdim telefonumu aradı. Bilmiyorum burada yanlış bir diyalog mu var abla olarak gördüğüm insan ertesi gün annemi telefonla arayıp bağırıp çağırıyor. Görümcem beni aramak istemiş buna bile müsade etmemişsiniz beni nasıl görümceme şikayet edersiniz zaten sen de kızın da beni hiç sevmediniz gibisinden. Biz onu konu komşuya kötülemişiz, görümcesine kötülemişiz. Beni, annemi, kardeşimi hepimizi telefonundan, instagram hesabından silip çıkarmış. Dediğim gibi bir dert değil ama çok dokundu, ben bir hata mı yapmışım, tamamen silinecek suçum nerede arayıp bulamıyorum.
Ne ablası bırakın siz hangi dünyada yaşıyorsunuz ne kadar saçma ilişkiler.Yahu anlamıyorum insanlık öldü mü? Babamın, arkadaşlarıyla bir yardım grubu var bir kız yeni mezun ailesiyle sorun yaşamış kalacak yeri yok, bir iş, kiralık ev bulana kadar sizin eviniz müsait kalabilir mi diye soruyorlar annemle babam da olur diyorlar. İlahiyat mezunu bu arada, dindar insan güvenilirdir anlayışıyla ailecek kabul etmiştik işte.
Lafı ağzımdan aldınız. Konuyu okuyunca direkt aklıma bu geldi.bu işin içinde başka şeyler var da söylemiyor konu sahibi. Yardım derneği muhafazakar aileler. Yardıma muhtaç ilahiyatçı kızlar. Bunları evlendirmeye çalışan aracı teyzeler. Tam bir teşkilat
Iyı olmuş boyle bır ınsanla arkadaslık kurmayın zaten .Delimi neBilmiyorum bu bir dert mi ama çok dokundu bu yüzden paylaşmak istedim. Aslında öz ablam değil, bazı ailevi sebeplerinden dolayı kalacak yer arıyor tesadüf eseri tanışıyoruz, bizim evimiz müsait annemler gel kal diyor. Yaklaşık 3-4 ay kaldı evimizde abla olarak gördüm, kendi erkek kardeşimden ayırt etmedim o da öyle davrandı sağolsun. Bir tanıdığımız, bir çocukla tanıştırmak istedi kararı kendisine bıraktık tamam dedi. Çocukla birbirlerini beğendiler, evlilik hazırlıklarına başladılar ikisi de muhafazakar, ben hep bu kadar çabuk evlilik yoluna girmemeleri, iyice tanıması gerektiğini, söyledim beni çocuğu sevmemekle kimseyi beğenmemekle suçladı. Çevremde kim olsa erkenden evlenmemesi için önce uyarırım ama tercih kendisinin tabi. Bu arada çocukla nerdeyse her gün dışarı çıkıyorlar gece 11-12 gibi eve geliyorlardı, aracı olan kadın da bize her gelmesinde kızı görmediği için nerede olduğunu sorduğunda cevap veriyorduk ve her gün her gün dolaşmalarından rahatsızlık duydu (kadın da muhafazakar). Kızla madem birbirinizsiz yapamıyorsunuz o zaman burada kalacağına git oğlanın evinde kal evlenin biran önce diye konuştu. O zamandan beri hep bizim o tanıdığımız aracı olan kadına kendisini kötülediğimizi, onun o yüzden bizim evimizden ayrılması gerektiğini düşündü. Hatta aracı olan kadın bayağı baskı yapmaya başladı evlenmesi için ben ona da kızdım yangından mal mı kaçırılıyor neden bu kadar acele ettiriyorsunuz diye. Ama asla kızı aracı olan kişinin söylediklerine bizim söyletmediğimize ikna edemedik. Neyse evlendiler, nişan, söz, nikah bir çok şeyini bari en güzeli olsun diye uğraş verdik aradan birkaç ay geçti, beni bir kere gel birlikte kahve içelim diye çağırmadı. Tamam çağırmasın yeni evli sonuçta ama kız arkadaşları gelmişti beni yine davet etmedi, açık açık söyledim kırıldığımı. Beni halden anlamamakla suçladı, bu konuyu da bi şekil çözdük kendi aramızda. Ama yine sadece ben arıyorum, mesaj atıyorum hal hatır soruyorum bir yerden sonra rahatsız etmesem mi psikolojisine girdim. Görümcesi onlarda kalıyordu 20, yaşında kız köyden geldi kızı alıp biraz gezdirelim dedik annemle hem de karı koca biraz başbaşa kalsınlar. Kızın telefonu yanında yoktu akşam 6-7 gibi oldu ben bi yengemi arayabilir miyim beni merak etmiştir diye sordu, endişelenmene gerek yok yengen merak ederse arar hem dedim annem de “yavrum telaş yapma yengenler bizi biliyo zaten için rahat olsun” diye ekledi. Kız tamam o zaman dedi sonra bana tekrar sordu verdim telefonumu aradı. Bilmiyorum burada yanlış bir diyalog mu var abla olarak gördüğüm insan ertesi gün annemi telefonla arayıp bağırıp çağırıyor. Görümcem beni aramak istemiş buna bile müsade etmemişsiniz beni nasıl görümceme şikayet edersiniz zaten sen de kızın da beni hiç sevmediniz gibisinden. Biz onu konu komşuya kötülemişiz, görümcesine kötülemişiz. Beni, annemi, kardeşimi hepimizi telefonundan, instagram hesabından silip çıkarmış. Dediğim gibi bir dert değil ama çok dokundu, ben bir hata mı yapmışım, tamamen silinecek suçum nerede arayıp bulamıyorum.
İlk mesajımda da demiştim, aşırı iyi niyetlisinizAnnem ve babam kimsesi olmayan bir kız olarak gördükleri için acıyıp eve aldılar. Babam kolundan getirip 4 ay bizle yaşayacak demedi ya... Şurada bile yapılan yorumlar ne kadar kötü içerikli, ben acaba kızı üzdüm mü yaptıklarımda bir yanlışlık var mı diye soruyorum, konu nerelere çekilmiş demek ki kimseye acımamak gerekirmiş bu devirde.