Bilmiyorum bu bir dert mi ama çok dokundu bu yüzden paylaşmak istedim. Aslında öz ablam değil, bazı ailevi sebeplerinden dolayı kalacak yer arıyor tesadüf eseri tanışıyoruz, bizim evimiz müsait annemler gel kal diyor. Yaklaşık 3-4 ay kaldı evimizde abla olarak gördüm, kendi erkek kardeşimden ayırt etmedim o da öyle davrandı sağolsun. Bir tanıdığımız, bir çocukla tanıştırmak istedi kararı kendisine bıraktık tamam dedi. Çocukla birbirlerini beğendiler, evlilik hazırlıklarına başladılar ikisi de muhafazakar, ben hep bu kadar çabuk evlilik yoluna girmemeleri, iyice tanıması gerektiğini, söyledim beni çocuğu sevmemekle kimseyi beğenmemekle suçladı. Çevremde kim olsa erkenden evlenmemesi için önce uyarırım ama tercih kendisinin tabi. Bu arada çocukla nerdeyse her gün dışarı çıkıyorlar gece 11-12 gibi eve geliyorlardı, aracı olan kadın da bize her gelmesinde kızı görmediği için nerede olduğunu sorduğunda cevap veriyorduk ve her gün her gün dolaşmalarından rahatsızlık duydu (kadın da muhafazakar). Kızla madem birbirinizsiz yapamıyorsunuz o zaman burada kalacağına git oğlanın evinde kal evlenin biran önce diye konuştu. O zamandan beri hep bizim o tanıdığımız aracı olan kadına kendisini kötülediğimizi, onun o yüzden bizim evimizden ayrılması gerektiğini düşündü. Hatta aracı olan kadın bayağı baskı yapmaya başladı evlenmesi için ben ona da kızdım yangından mal mı kaçırılıyor neden bu kadar acele ettiriyorsunuz diye. Ama asla kızı aracı olan kişinin söylediklerine bizim söyletmediğimize ikna edemedik. Neyse evlendiler, nişan, söz, nikah bir çok şeyini bari en güzeli olsun diye uğraş verdik aradan birkaç ay geçti, beni bir kere gel birlikte kahve içelim diye çağırmadı. Tamam çağırmasın yeni evli sonuçta ama kız arkadaşları gelmişti beni yine davet etmedi, açık açık söyledim kırıldığımı. Beni halden anlamamakla suçladı, bu konuyu da bi şekil çözdük kendi aramızda. Ama yine sadece ben arıyorum, mesaj atıyorum hal hatır soruyorum bir yerden sonra rahatsız etmesem mi psikolojisine girdim. Görümcesi onlarda kalıyordu 20, yaşında kız köyden geldi kızı alıp biraz gezdirelim dedik annemle hem de karı koca biraz başbaşa kalsınlar. Kızın telefonu yanında yoktu akşam 6-7 gibi oldu ben bi yengemi arayabilir miyim beni merak etmiştir diye sordu, endişelenmene gerek yok yengen merak ederse arar hem dedim annem de “yavrum telaş yapma yengenler bizi biliyo zaten için rahat olsun” diye ekledi. Kız tamam o zaman dedi sonra bana tekrar sordu verdim telefonumu aradı. Bilmiyorum burada yanlış bir diyalog mu var abla olarak gördüğüm insan ertesi gün annemi telefonla arayıp bağırıp çağırıyor. Görümcem beni aramak istemiş buna bile müsade etmemişsiniz beni nasıl görümceme şikayet edersiniz zaten sen de kızın da beni hiç sevmediniz gibisinden. Biz onu konu komşuya kötülemişiz, görümcesine kötülemişiz. Beni, annemi, kardeşimi hepimizi telefonundan, instagram hesabından silip çıkarmış. Dediğim gibi bir dert değil ama çok dokundu, ben bir hata mı yapmışım, tamamen silinecek suçum nerede arayıp bulamıyorum.