Ablam bizi hayatından sildi

Hayatınıza sonradan dahil olmuş sıradan bir insan. Dediğiniz iyilikleri yaptıysanız bu onun vefasızlığı. Buldumcuk olmuş işte niye muhatap oluyorsunuz
 
ya siz gerçekten konuşuyorsunuz, yada kadın köprüyü geçene kadar sizinle muhattap olmuş sonrasında da görüsmeyi kesmiş.
 
İlk mesajımda da demiştim, aşırı iyi niyetlisiniz
Bizlere yapılan kötüleğe bile iyilikle muamelede bulunun denmiş evet ama biraz da uyanık olmak gerekiyor, iyilikte de olsa gerektiğinde duracağınız yeri bilmelisiniz.
İnancınız gereği iyilik yapmak istemiş olabilirsiniz ama sanki hiç haber izlemiyorsunuz ve bu dünya üzerinde yaşamıyormuş gibi bu dünyadan bihabersiniz.
Siz burada size söylenilenilenlerden dolayı konunun farklı yerlere çekildiğini düşünüyorsunuz ya hani; O evinize aldığınız, evlenmesine yardımcı olduğunuz kadın size ve ailenize bu yaptığının dışında farklı ithamlarda da bulunabilirdi ve bu nankörlükle hala daha da bulunabilir.
Evet izliyoruz neler neler oluyor ama acıma duygusu ve vicdan işte insan bazen hayır diyemiyor. Evimize aldığımız insan belki nankör çıktı ama başka pis işleri olmadı neyse ki. Belki de anneme ve babama bu şekilde ders oldu daha da başka kimse için buyursun gelsin demezler. Fakat konuda, sizin anlatmadığınız başka şeyler var işin içinde, evlilikler, dindar insanlar, teşkilat gibi tarzı ithamlarda bulunulmuş buna üzüldüm. Öyle bir şey olsa acaba benim kıza ne yanlışım oldu da her yerden sildi diye üzülüp gelip burada sorayım. Bahsedilen yerlerde insana, insan muamelesi bile yapılmıyor.
 
şimdi olaylar çok karışık tamamen kendi yorumunuzu anlatıyorsunuz.
Kadın durup Dururken görümcemi aratmadınız diye niye çıkışsın?
Annenle bir diyalog mu geçti arada ?
Ve neden sizde kalıyor bu kızın gerçek ailesi yok mu ?
Arada çok kopukluklar var birden bire kendisine evini açan insanlara bu kadar hırçın davranıyorsa bi insan ya ruh sağlığı sorunu vardır ya da arada başka olaylar olmuştır belki sizin bilmediğiniz
 
olay bana çok tuhaf geldi.

tesaduf uzeri tanışıp 4 ay evinizde ağırlıyorsunuz. sonra sizin akrabalarınızdan biri ona evlenecek es buluyor. fazla geziyorlar diye laf ediyorsunuz. kız kalacak yeri yok sizde de artik kalmak istemedigi icin hemen evlilik kararı alıyor. siz soz nisan yapıyorsunuz kıza. ablam ablam diye sahipleniyorsunuz. sonra evleniyor evine cagirmadi diye uzuluyorsunuz görümcesini alıp gezdiriyorsunuz.

yani 4 aylik biri icin bunlar bu kadar duygusallik fedakarlık sildi bizi o bizim ablamızdı diye üzülmek biraz fazla değil mi?

surda pandemi bile 2 yıl sürüyor 5 ay once hayatınızda olmayan biri icin neden bu kadar duygusal bağ ve beklenti?

Ayrıca ablam ablam demeyin lutfen insanlara bu kadar cabuk baglanip ayni seyi onlardan beklemeyin.
 
Kim aracı olup evlendirirse onun yüzüne bakmadiklari gibi bir de düşman kesilirler
Uzak durup her türlü muhabbetinizi kesin , hayat tecrübesi kıt olan insan ile uğraşmamakta fayda var kendi haline bırakın
 
Herşeyi geçtim görümce aramak istiyosa verin telefonu arasın, neden üsteliyorsunuz ki. Ben de olsam bana emanet gelen kızın beni aramasını isterim. Nerde kimle olduğunu bilsem bile. Sanki fazlasıyla bağ kurup ilgi gösteriyorsunuz gibi geldi.
 
Bilmiyorum bu bir dert mi ama çok dokundu bu yüzden paylaşmak istedim. Aslında öz ablam değil, bazı ailevi sebeplerinden dolayı kalacak yer arıyor tesadüf eseri tanışıyoruz, bizim evimiz müsait annemler gel kal diyor. Yaklaşık 3-4 ay kaldı evimizde abla olarak gördüm, kendi erkek kardeşimden ayırt etmedim o da öyle davrandı sağolsun. Bir tanıdığımız, bir çocukla tanıştırmak istedi kararı kendisine bıraktık tamam dedi. Çocukla birbirlerini beğendiler, evlilik hazırlıklarına başladılar ikisi de muhafazakar, ben hep bu kadar çabuk evlilik yoluna girmemeleri, iyice tanıması gerektiğini, söyledim beni çocuğu sevmemekle kimseyi beğenmemekle suçladı. Çevremde kim olsa erkenden evlenmemesi için önce uyarırım ama tercih kendisinin tabi. Bu arada çocukla nerdeyse her gün dışarı çıkıyorlar gece 11-12 gibi eve geliyorlardı, aracı olan kadın da bize her gelmesinde kızı görmediği için nerede olduğunu sorduğunda cevap veriyorduk ve her gün her gün dolaşmalarından rahatsızlık duydu (kadın da muhafazakar). Kızla madem birbirinizsiz yapamıyorsunuz o zaman burada kalacağına git oğlanın evinde kal evlenin biran önce diye konuştu. O zamandan beri hep bizim o tanıdığımız aracı olan kadına kendisini kötülediğimizi, onun o yüzden bizim evimizden ayrılması gerektiğini düşündü. Hatta aracı olan kadın bayağı baskı yapmaya başladı evlenmesi için ben ona da kızdım yangından mal mı kaçırılıyor neden bu kadar acele ettiriyorsunuz diye. Ama asla kızı aracı olan kişinin söylediklerine bizim söyletmediğimize ikna edemedik. Neyse evlendiler, nişan, söz, nikah bir çok şeyini bari en güzeli olsun diye uğraş verdik aradan birkaç ay geçti, beni bir kere gel birlikte kahve içelim diye çağırmadı. Tamam çağırmasın yeni evli sonuçta ama kız arkadaşları gelmişti beni yine davet etmedi, açık açık söyledim kırıldığımı. Beni halden anlamamakla suçladı, bu konuyu da bi şekil çözdük kendi aramızda. Ama yine sadece ben arıyorum, mesaj atıyorum hal hatır soruyorum bir yerden sonra rahatsız etmesem mi psikolojisine girdim. Görümcesi onlarda kalıyordu 20, yaşında kız köyden geldi kızı alıp biraz gezdirelim dedik annemle hem de karı koca biraz başbaşa kalsınlar. Kızın telefonu yanında yoktu akşam 6-7 gibi oldu ben bi yengemi arayabilir miyim beni merak etmiştir diye sordu, endişelenmene gerek yok yengen merak ederse arar hem dedim annem de “yavrum telaş yapma yengenler bizi biliyo zaten için rahat olsun” diye ekledi. Kız tamam o zaman dedi sonra bana tekrar sordu verdim telefonumu aradı. Bilmiyorum burada yanlış bir diyalog mu var abla olarak gördüğüm insan ertesi gün annemi telefonla arayıp bağırıp çağırıyor. Görümcem beni aramak istemiş buna bile müsade etmemişsiniz beni nasıl görümceme şikayet edersiniz zaten sen de kızın da beni hiç sevmediniz gibisinden. Biz onu konu komşuya kötülemişiz, görümcesine kötülemişiz. Beni, annemi, kardeşimi hepimizi telefonundan, instagram hesabından silip çıkarmış. Dediğim gibi bir dert değil ama çok dokundu, ben bir hata mı yapmışım, tamamen silinecek suçum nerede arayıp bulamıyorum.
Hatalısınız fazla değer vermişsiniz hiç gerek yok butip insanlara
 
Yahu anlamıyorum insanlık öldü mü? Babamın, arkadaşlarıyla bir yardım grubu var bir kız yeni mezun ailesiyle sorun yaşamış kalacak yeri yok, bir iş, kiralık ev bulana kadar sizin eviniz müsait kalabilir mi diye soruyorlar annemle babam da olur diyorlar. İlahiyat mezunu bu arada, dindar insan güvenilirdir anlayışıyla ailecek kabul etmiştik işte.
Genelleme yapmak istemezdim ama hayatta yediğim en büyük kazıkları dindar olduğunu iddia edenlerden yedim😂 ben de dindar zarar gelmez diye düşünen gerizekalı biriydim çünkü
Ayrıca kendi ailesiyle bağ kuramayan sizle de kurmaz zaten
 
Bilmiyorum bu bir dert mi ama çok dokundu bu yüzden paylaşmak istedim. Aslında öz ablam değil, bazı ailevi sebeplerinden dolayı kalacak yer arıyor tesadüf eseri tanışıyoruz, bizim evimiz müsait annemler gel kal diyor. Yaklaşık 3-4 ay kaldı evimizde abla olarak gördüm, kendi erkek kardeşimden ayırt etmedim o da öyle davrandı sağolsun. Bir tanıdığımız, bir çocukla tanıştırmak istedi kararı kendisine bıraktık tamam dedi. Çocukla birbirlerini beğendiler, evlilik hazırlıklarına başladılar ikisi de muhafazakar, ben hep bu kadar çabuk evlilik yoluna girmemeleri, iyice tanıması gerektiğini, söyledim beni çocuğu sevmemekle kimseyi beğenmemekle suçladı. Çevremde kim olsa erkenden evlenmemesi için önce uyarırım ama tercih kendisinin tabi. Bu arada çocukla nerdeyse her gün dışarı çıkıyorlar gece 11-12 gibi eve geliyorlardı, aracı olan kadın da bize her gelmesinde kızı görmediği için nerede olduğunu sorduğunda cevap veriyorduk ve her gün her gün dolaşmalarından rahatsızlık duydu (kadın da muhafazakar). Kızla madem birbirinizsiz yapamıyorsunuz o zaman burada kalacağına git oğlanın evinde kal evlenin biran önce diye konuştu. O zamandan beri hep bizim o tanıdığımız aracı olan kadına kendisini kötülediğimizi, onun o yüzden bizim evimizden ayrılması gerektiğini düşündü. Hatta aracı olan kadın bayağı baskı yapmaya başladı evlenmesi için ben ona da kızdım yangından mal mı kaçırılıyor neden bu kadar acele ettiriyorsunuz diye. Ama asla kızı aracı olan kişinin söylediklerine bizim söyletmediğimize ikna edemedik. Neyse evlendiler, nişan, söz, nikah bir çok şeyini bari en güzeli olsun diye uğraş verdik aradan birkaç ay geçti, beni bir kere gel birlikte kahve içelim diye çağırmadı. Tamam çağırmasın yeni evli sonuçta ama kız arkadaşları gelmişti beni yine davet etmedi, açık açık söyledim kırıldığımı. Beni halden anlamamakla suçladı, bu konuyu da bi şekil çözdük kendi aramızda. Ama yine sadece ben arıyorum, mesaj atıyorum hal hatır soruyorum bir yerden sonra rahatsız etmesem mi psikolojisine girdim. Görümcesi onlarda kalıyordu 20, yaşında kız köyden geldi kızı alıp biraz gezdirelim dedik annemle hem de karı koca biraz başbaşa kalsınlar. Kızın telefonu yanında yoktu akşam 6-7 gibi oldu ben bi yengemi arayabilir miyim beni merak etmiştir diye sordu, endişelenmene gerek yok yengen merak ederse arar hem dedim annem de “yavrum telaş yapma yengenler bizi biliyo zaten için rahat olsun” diye ekledi. Kız tamam o zaman dedi sonra bana tekrar sordu verdim telefonumu aradı. Bilmiyorum burada yanlış bir diyalog mu var abla olarak gördüğüm insan ertesi gün annemi telefonla arayıp bağırıp çağırıyor. Görümcem beni aramak istemiş buna bile müsade etmemişsiniz beni nasıl görümceme şikayet edersiniz zaten sen de kızın da beni hiç sevmediniz gibisinden. Biz onu konu komşuya kötülemişiz, görümcesine kötülemişiz. Beni, annemi, kardeşimi hepimizi telefonundan, instagram hesabından silip çıkarmış. Dediğim gibi bir dert değil ama çok dokundu, ben bir hata mı yapmışım, tamamen silinecek suçum nerede arayıp bulamıyorum.
Delirmiş birisiii
 
“Senin ablan yok ki”
Elalemin kızını niye bu kadar hayatınıza dahil ettiniz?
 
Bilmiyorum bu bir dert mi ama çok dokundu bu yüzden paylaşmak istedim. Aslında öz ablam değil, bazı ailevi sebeplerinden dolayı kalacak yer arıyor tesadüf eseri tanışıyoruz, bizim evimiz müsait annemler gel kal diyor. Yaklaşık 3-4 ay kaldı evimizde abla olarak gördüm, kendi erkek kardeşimden ayırt etmedim o da öyle davrandı sağolsun. Bir tanıdığımız, bir çocukla tanıştırmak istedi kararı kendisine bıraktık tamam dedi. Çocukla birbirlerini beğendiler, evlilik hazırlıklarına başladılar ikisi de muhafazakar, ben hep bu kadar çabuk evlilik yoluna girmemeleri, iyice tanıması gerektiğini, söyledim beni çocuğu sevmemekle kimseyi beğenmemekle suçladı. Çevremde kim olsa erkenden evlenmemesi için önce uyarırım ama tercih kendisinin tabi. Bu arada çocukla nerdeyse her gün dışarı çıkıyorlar gece 11-12 gibi eve geliyorlardı, aracı olan kadın da bize her gelmesinde kızı görmediği için nerede olduğunu sorduğunda cevap veriyorduk ve her gün her gün dolaşmalarından rahatsızlık duydu (kadın da muhafazakar). Kızla madem birbirinizsiz yapamıyorsunuz o zaman burada kalacağına git oğlanın evinde kal evlenin biran önce diye konuştu. O zamandan beri hep bizim o tanıdığımız aracı olan kadına kendisini kötülediğimizi, onun o yüzden bizim evimizden ayrılması gerektiğini düşündü. Hatta aracı olan kadın bayağı baskı yapmaya başladı evlenmesi için ben ona da kızdım yangından mal mı kaçırılıyor neden bu kadar acele ettiriyorsunuz diye. Ama asla kızı aracı olan kişinin söylediklerine bizim söyletmediğimize ikna edemedik. Neyse evlendiler, nişan, söz, nikah bir çok şeyini bari en güzeli olsun diye uğraş verdik aradan birkaç ay geçti, beni bir kere gel birlikte kahve içelim diye çağırmadı. Tamam çağırmasın yeni evli sonuçta ama kız arkadaşları gelmişti beni yine davet etmedi, açık açık söyledim kırıldığımı. Beni halden anlamamakla suçladı, bu konuyu da bi şekil çözdük kendi aramızda. Ama yine sadece ben arıyorum, mesaj atıyorum hal hatır soruyorum bir yerden sonra rahatsız etmesem mi psikolojisine girdim. Görümcesi onlarda kalıyordu 20, yaşında kız köyden geldi kızı alıp biraz gezdirelim dedik annemle hem de karı koca biraz başbaşa kalsınlar. Kızın telefonu yanında yoktu akşam 6-7 gibi oldu ben bi yengemi arayabilir miyim beni merak etmiştir diye sordu, endişelenmene gerek yok yengen merak ederse arar hem dedim annem de “yavrum telaş yapma yengenler bizi biliyo zaten için rahat olsun” diye ekledi. Kız tamam o zaman dedi sonra bana tekrar sordu verdim telefonumu aradı. Bilmiyorum burada yanlış bir diyalog mu var abla olarak gördüğüm insan ertesi gün annemi telefonla arayıp bağırıp çağırıyor. Görümcem beni aramak istemiş buna bile müsade etmemişsiniz beni nasıl görümceme şikayet edersiniz zaten sen de kızın da beni hiç sevmediniz gibisinden. Biz onu konu komşuya kötülemişiz, görümcesine kötülemişiz. Beni, annemi, kardeşimi hepimizi telefonundan, instagram hesabından silip çıkarmış. Dediğim gibi bir dert değil ama çok dokundu, ben bir hata mı yapmışım, tamamen silinecek suçum nerede arayıp bulamıyorum.
Bu olaydan alınacak ders kimseye hakkettiğinden fazla değer vermeyeceksin
 
X