Allah yardımcınız olsın. Çocuklu görümce başınıza bela olacak belli. O çocuğu da terbiyesiz. Ne demek sen gelinsin iş yap. Zihniyet belli. Annen de bu yüzfen mi boşandı diyeceksin olmayacak. Yerinizde olsam yatak odamı kitler, gelebileceğim kadar da geç gelirdim eve. Ne kadar az görürsen o kadar iy. Ayrıca yerinizde olsam beton gibi sert bir yer yatağı kurarım. Daha 2,5 aylık evli adamın evine o kadar yatılıya mı gidilirSevgili kk üyeleri. Aranıza yeni katıldım ama bu formdan daha önceden haberim vardı. Eşimin ailesiyle ilgili hoşuma gitmeyen birkaç şey var. Sizinle paylaşıp önerilerinizi değerlendirmek istiyorum. Zira cahillik de yapıyor olabilirim.
2.5 aylık evliyim henüz. 2 görümcem var ama ben birisiyle ilgili biraz ön yargı oluşturmaya başladım.
Olay 1: yeni nişanlanmıştık o zaman ve bayram için ziyaretlerine gitmiştim Adanaya. Neyse ilk gün eşimin akrabalarını ziyarete gidecektik. Kahvaltıdan sonra evden biz eşimle çıkarken ablasına "neden beraber gitmiyoruz beraber gidelim" demiştim. "siz gidin bizim hazırlanmamız uzun sürer" dedi. Biz çıktık evden ve tüm akrabaları gezdik. En son eşimin bir teyzesinde oturuyorduk oradan çıkınca da Adanayı gezdircekti eşim bana. Biz otururken eşimin annesigil geldi. Onlarla birlikte de biraz oturduk sonra eşim kalkalım, geç kalıyoruz dedi. Ben annesigil de davet ettim beraber gidelim diye gelmediler. Neyse annesi alınmış. Bunu sonradan öğrendik. Biz eşimle Adana'ya gittik ama çok da gezmedik zaten. Ben elim boş gitmiş olmayım diye hepsine birer hediye aldım. Eşimin ablası eşinden ayrı ve küçük iki çocuğu var. Çocukları falan sevindirmek istedim. 2 ablasına, babasına birer gömlek aldım. Çocuklara üst baş aldım. Annesine fincan takımı aldım. Biz alışveriş yaparken annesi arka arkaya eşimi aradı. Ne dediyse bilmiyorum eşim çok sinirlenmişti. Hatta eşim telefonu kapatırken "biz bunlar için uğraşıyoruz bunların yaptığına bak" demişti. Üstünde durmadım olayın. Neyse eve döndük ben arabanın bagajından pijamalarımı aldım. Eve çıktık. Herkes yatmış, bana bir yer bile ayırmamışlar yatmak için. Neyse kapıdan döndük teyzesigile geçtim orada kaldım. Bu olaydan sonra asla da ısınamadım zaten o eve. Ne zaman gitsem hala kendimi misafir gibi hissediyorum orada.
Olay 2: Hediyeleri vermekte tereddütlüydüm o hareketten sonra ama son gün vermeye karar verdim. Hediyeleri de hepsine verirken o gün bunları aldığımız için Adana'ya gittiğimizi söyledim. Umarım beğenirsiniz dedim. Onları utandırmak için söyledim doğrusu. Ve utandılar da zaten o ifadeyi gördüm suratlarında. Bayramın son günü memleketime dönüyordum. Beni otogara bırakacaktı eşim. Ben araba indim vedalaşıp. Eşime hemen ayak üstü o boşanmış olan ablası "teyzemgilde biz gelince kalkıp gittiniz annem alındı" demiş. Bunu söylemenin ne acelesi varsa. Tabi o zamanlar eşim bana destek yani beni asla suçlamazdı ailesine karşı.
Olay 3: evim tutulmuştu. Bizde yeni gelin evi coşkuyla döşenir. Annesi beni aramıştı." evi tuttuk anne haftasonu temizlik yapılacak eşyalar yerleşecek sende gel" dedim. Çünkü bizde öyle olur. Kayınvalide olur, genç kızlar olur şenlik havasında çeyiz serilir. Gitmiş onu hemen eşime söylemiş beni temizliğe çağırdı diye. Eşim bana gelip hesap sordu. Annemi temizliğe mi çağırdın dedi. Ben de olayın aslını anlattım. Ama çok sinirlenmiştim. Nişanı atmaya karar verdim. Eşim bırakmadı beni. Zaten iyice soğudum kadından. Çeyizimi bile annemler getirdi evime.
Ne zaman gitsem ziyaretlerine hiç önem vermiyorlar bana. Salonda yerde yatıyorum kendileri de baş köşede yatıyor. Onlar bize geldiklerinde annem hep kendi yatağını onlara verirdi benim yatağımı onlara verirdik. Onlarda beni yerlerde süründürüyor.
Şimdi esas rahatsız olduğum şey şu:
Kasımda okullar tatilmiş. 1 haftalığına bize cümbür cemaat kalmaya geliyorlar. Ben hem çalışıyorum hem de iş sonrası dil kursuna gidiyorum. Hafta içi eve girmem akşam 11 oluyor. Ben evimde yokken gelmelerini istemiyorum açıkçası. Üstelik kimse arayıp beni "gelmek istiyoruz uygun musunuz?" demediler. Eşimi aramışlar gelcez diye. O da buyurun gelin demiş. Çok büyük kavga ettik. Bence beni yok saymak bu başka bişey değil. Ablası bir de o kadar rahat ki. Ben aradım kadını. Bize gelecekmişsiniz abla dedim evet dedi." 29 ekim dolayısıyla 4 gün tatilimiz var o zaman gelseydiniz 4 gün hep beraber gezerdik diğer türlü biz evde yokuz takılamayız" dedim. Kısaymış istemiyor. Üstelik diyor ki "Ben şubat tatilinde gelip daha uzun süre kalacaktım" diyor. Hiç sorduğu, danıştığı yok. Çok pervasız bir hareket bence. Bir de kızı var 2. Sınıfa giden. "bana diyor ki sen gelinsin iş yap". Normalde çocukları severim üstelik babasız büyüyorlar. Bende babasız büyüyen birisi olarak kıyamıyorum ama böyle konuşup durması da sinirimi bozmaya başladı. Her gördüğünü istiyor aldırmaya çalışıyor. Anneden para çıkmıyor eşimden çıkıyor. Ben hiç böyle bir çocuk değildim mesela. Çünkü annem bana hep tembihkerdi "kimseden birşey alma. Dayılardan birşey isteme onların da kendi aileleri var diye" Kk üyeleri size sormak istediğim de bu aslında. Ben mi abartıyorum bu düşünceme?
Üstelik mesela ben öğretmenim ve öğretmen okula gidiyor ama eve gelecek misafir bu meslekten değilse ev sahibi yoksa evde duruyor. Benim en sevmediğim şey ben yokken evde misafir olması. İş bekler dururlar. En güzeli o günler eve hep işim var diye geç girmekYa varya bu kasım ve nisan tatilleri çok büyük belalara gebe şimdiden söyleyeyim bizim evde dahil her 5 haneden 3 ünde kavga sebebi olmuş şimdiden
Sevgili kk üyeleri. Aranıza yeni katıldım ama bu formdan daha önceden haberim vardı. Eşimin ailesiyle ilgili hoşuma gitmeyen birkaç şey var. Sizinle paylaşıp önerilerinizi değerlendirmek istiyorum. Zira cahillik de yapıyor olabilirim.
2.5 aylık evliyim henüz. 2 görümcem var ama ben birisiyle ilgili biraz ön yargı oluşturmaya başladım.
Olay 1: yeni nişanlanmıştık o zaman ve bayram için ziyaretlerine gitmiştim Adanaya. Neyse ilk gün eşimin akrabalarını ziyarete gidecektik. Kahvaltıdan sonra evden biz eşimle çıkarken ablasına "neden beraber gitmiyoruz beraber gidelim" demiştim. "siz gidin bizim hazırlanmamız uzun sürer" dedi. Biz çıktık evden ve tüm akrabaları gezdik. En son eşimin bir teyzesinde oturuyorduk oradan çıkınca da Adanayı gezdircekti eşim bana. Biz otururken eşimin annesigil geldi. Onlarla birlikte de biraz oturduk sonra eşim kalkalım, geç kalıyoruz dedi. Ben annesigil de davet ettim beraber gidelim diye gelmediler. Neyse annesi alınmış. Bunu sonradan öğrendik. Biz eşimle Adana'ya gittik ama çok da gezmedik zaten. Ben elim boş gitmiş olmayım diye hepsine birer hediye aldım. Eşimin ablası eşinden ayrı ve küçük iki çocuğu var. Çocukları falan sevindirmek istedim. 2 ablasına, babasına birer gömlek aldım. Çocuklara üst baş aldım. Annesine fincan takımı aldım. Biz alışveriş yaparken annesi arka arkaya eşimi aradı. Ne dediyse bilmiyorum eşim çok sinirlenmişti. Hatta eşim telefonu kapatırken "biz bunlar için uğraşıyoruz bunların yaptığına bak" demişti. Üstünde durmadım olayın. Neyse eve döndük ben arabanın bagajından pijamalarımı aldım. Eve çıktık. Herkes yatmış, bana bir yer bile ayırmamışlar yatmak için. Neyse kapıdan döndük teyzesigile geçtim orada kaldım. Bu olaydan sonra asla da ısınamadım zaten o eve. Ne zaman gitsem hala kendimi misafir gibi hissediyorum orada.
Olay 2: Hediyeleri vermekte tereddütlüydüm o hareketten sonra ama son gün vermeye karar verdim. Hediyeleri de hepsine verirken o gün bunları aldığımız için Adana'ya gittiğimizi söyledim. Umarım beğenirsiniz dedim. Onları utandırmak için söyledim doğrusu. Ve utandılar da zaten o ifadeyi gördüm suratlarında. Bayramın son günü memleketime dönüyordum. Beni otogara bırakacaktı eşim. Ben araba indim vedalaşıp. Eşime hemen ayak üstü o boşanmış olan ablası "teyzemgilde biz gelince kalkıp gittiniz annem alındı" demiş. Bunu söylemenin ne acelesi varsa. Tabi o zamanlar eşim bana destek yani beni asla suçlamazdı ailesine karşı.
Olay 3: evim tutulmuştu. Bizde yeni gelin evi coşkuyla döşenir. Annesi beni aramıştı." evi tuttuk anne haftasonu temizlik yapılacak eşyalar yerleşecek sende gel" dedim. Çünkü bizde öyle olur. Kayınvalide olur, genç kızlar olur şenlik havasında çeyiz serilir. Gitmiş onu hemen eşime söylemiş beni temizliğe çağırdı diye. Eşim bana gelip hesap sordu. Annemi temizliğe mi çağırdın dedi. Ben de olayın aslını anlattım. Ama çok sinirlenmiştim. Nişanı atmaya karar verdim. Eşim bırakmadı beni. Zaten iyice soğudum kadından. Çeyizimi bile annemler getirdi evime.
Ne zaman gitsem ziyaretlerine hiç önem vermiyorlar bana. Salonda yerde yatıyorum kendileri de baş köşede yatıyor. Onlar bize geldiklerinde annem hep kendi yatağını onlara verirdi benim yatağımı onlara verirdik. Onlarda beni yerlerde süründürüyor.
Şimdi esas rahatsız olduğum şey şu:
Kasımda okullar tatilmiş. 1 haftalığına bize cümbür cemaat kalmaya geliyorlar. Ben hem çalışıyorum hem de iş sonrası dil kursuna gidiyorum. Hafta içi eve girmem akşam 11 oluyor. Ben evimde yokken gelmelerini istemiyorum açıkçası. Üstelik kimse arayıp beni "gelmek istiyoruz uygun musunuz?" demediler. Eşimi aramışlar gelcez diye. O da buyurun gelin demiş. Çok büyük kavga ettik. Bence beni yok saymak bu başka bişey değil. Ablası bir de o kadar rahat ki. Ben aradım kadını. Bize gelecekmişsiniz abla dedim evet dedi." 29 ekim dolayısıyla 4 gün tatilimiz var o zaman gelseydiniz 4 gün hep beraber gezerdik diğer türlü biz evde yokuz takılamayız" dedim. Kısaymış istemiyor. Üstelik diyor ki "Ben şubat tatilinde gelip daha uzun süre kalacaktım" diyor. Hiç sorduğu, danıştığı yok. Çok pervasız bir hareket bence. Bir de kızı var 2. Sınıfa giden. "bana diyor ki sen gelinsin iş yap". Normalde çocukları severim üstelik babasız büyüyorlar. Bende babasız büyüyen birisi olarak kıyamıyorum ama böyle konuşup durması da sinirimi bozmaya başladı. Her gördüğünü istiyor aldırmaya çalışıyor. Anneden para çıkmıyor eşimden çıkıyor. Ben hiç böyle bir çocuk değildim mesela. Çünkü annem bana hep tembihkerdi "kimseden birşey alma. Dayılardan birşey isteme onların da kendi aileleri var diye" Kk üyeleri size sormak istediğim de bu aslında. Ben mi abartıyorum bu düşünceme?
Yorumunuz için teşekkür ederim. Çok büyük kavga ettik eşimle zaten. Ailesinin beni yok sayamayacağını söyledim. 'Bu seferlik senin için birşey demicem ama bir dahakine benim musaitlik durumuma göre plan yapacaklar o kadar' dedim. Tamam dedi eşim. Eşim diyor ki gelmeyin diyemem diyor. Bir dahakine gelmek istediklerinde sana sormalarını söylerim dedi.Hiç abartmıyorsun çok haklısın kendini sakın ezdirme
Zaten bir daha almam falan. Zaten o çocuklar da menfaatçi biraz. O yüzden hoşlanmıyorum zaten. Birşey istedikleri zaman eşim dayıları oluyor. Sonra aldırınca yüzüne bile bakmıyorlar. Eşim sevmek istiyor yaklaşmıyorlar. Bişey aldıracakları zaman, gezecekleri zaman eşime yapışıyorlar.Ah güzelim sen niye gezeceğin o bir günde tutup hediye alma telaşına girdin ki. İyilikten maraz doğar bunu öğrenmişsin. Senin eş ailesi de bizimkiler gibi iyilikten anlamıyor demek ki. Boşver gelsinler ama sen tutup hergün yemek yapma işine girişme, hatta geldiklerinde ya biz de yemek yapamıyoruz işten güçten iyi ki geldiniz de. Kendini yorma.
Dışarıdan yemek söyleyecek parası bile yok şu an da. Çok yüklü düğün borcumuz var. Ben de taksitlerle yardım ediyordum. Etmicem. 3 ay boyunca. Kalmasın parası da aklı başına gelsin eşimin de. Menfaatçi çocuklara para döküyor sürekli. Eşime de zamanında açık açık söyledim. Ben çalışcam seni geçindircem, sen de ablanı ablanın çocuklarını mı besleyeceksin yok öyle bir dünya dedim. Eşimde bu saatten sonra kendi evim için çalışırım ama okullar açılırken falan çocukların masraflarına yardım ederim dedi. Peki dedim. Ablamla aramızda bir yaş farkı yok dedim. Ben nasıl çalışıyorsam o da çalışsın millete yıkıntı olmaya gerek yok dedim. Annesigil ev vermiş kira ödemeden oturuyor.Çok da abartıyor değilsin. Sana sormadan geliyorlarsa hiç bir şeye karışma. Ne alışveriş, ne yemek, ne temizlik. Gece 11de gel, duşunu al çok yorgunum de uyu. Naparlarsa yapsınlar. Eşine de söyle dışarıdan yemek söylemesin. İstiyorlarsa kendileri ödeyip alsınlar.
Ay inan ben de bana değer vermelerini falan beklemiyorum. Tersim çok pistir bir gün paylarım hepsini ondan çekiniyorum. Ben de önceden eşim beni ezdirmez sanıyordum o yüzden önemsemedim bunca şeyi ama eşim de göz göre göre ailesinin bu yaptığı yanlışları bana şirin göstermeye çalışmaya başlaması beni bu hallere itiyor zaten. Yoksa umursamazdım. Ailesinin gerçek yüzünü eşime göstermem lazım. Eşime göre o insanlar bana çok değer veriyormuş beni seviyorlarmış. Ben kıymet bilmiyormuşum. Herhalde eşimin ikna olması için ulu orta gelip bana sövüp hakaret etmeleri gerekiyor galibaSen kendi açından haklı olabilirsin ama maalesef kimseyi değiştiremezsin. Eşimin ailesi de gereksiz alınganlıklar yapıyorlar hiç suçum yokken tavır aldıkları olurdu. Bunun altında yatan sebep şu eşim bekarken yeğenlerinin annesinin kardeşlerinin işlerine koştururmuş. Evlenince elbetteki bu durum aksadı başta bunu kabul edemiyorlardı ve saçma sapan davranıyorlardı. Ben de ilk zamanlar kafama takıyordum ama sonra hiç sallamamayı öğrendim bana değer vermiyorlar mı onlardan değer isteyen yok zaten moduna girdim. Eşimle de iyiyiz çok şükür gerisi fasa fiso
Onların gercek yuzunu göstermek ıcın bosuna ugrasmayın. Esınız zaten ne olduklarını biliyorAy inan ben de bana değer vermelerini falan beklemiyorum. Tersim çok pistir bir gün paylarım hepsini ondan çekiniyorum. Ben de önceden eşim beni ezdirmez sanıyordum o yüzden önemsemedim bunca şeyi ama eşim de göz göre göre ailesinin bu yaptığı yanlışları bana şirin göstermeye çalışmaya başlaması beni bu hallere itiyor zaten. Yoksa umursamazdım. Ailesinin gerçek yüzünü eşime göstermem lazım. Eşime göre o insanlar bana çok değer veriyormuş beni seviyorlarmış. Ben kıymet bilmiyormuşum. Herhalde eşimin ikna olması için ulu orta gelip bana sövüp hakaret etmeleri gerekiyor galiba
yeni gelinlerde bu çıktı herhalde oğlanın ailesi geldipinde gelinden izin alması gerek ama kızın ailesi damadı aramaz,sizde ilk günden biz yanlız gezelim demeyin valla onun için evlilikler iki yıl sürmüyor sizin evlilikte fazla sürmezSevgili kk üyeleri. Aranıza yeni katıldım ama bu formdan daha önceden haberim vardı. Eşimin ailesiyle ilgili hoşuma gitmeyen birkaç şey var. Sizinle paylaşıp önerilerinizi değerlendirmek istiyorum. Zira cahillik de yapıyor olabilirim.
2.5 aylık evliyim henüz. 2 görümcem var ama ben birisiyle ilgili biraz ön yargı oluşturmaya başladım.
Olay 1: yeni nişanlanmıştık o zaman ve bayram için ziyaretlerine gitmiştim Adanaya. Neyse ilk gün eşimin akrabalarını ziyarete gidecektik. Kahvaltıdan sonra evden biz eşimle çıkarken ablasına "neden beraber gitmiyoruz beraber gidelim" demiştim. "siz gidin bizim hazırlanmamız uzun sürer" dedi. Biz çıktık evden ve tüm akrabaları gezdik. En son eşimin bir teyzesinde oturuyorduk oradan çıkınca da Adanayı gezdircekti eşim bana. Biz otururken eşimin annesigil geldi. Onlarla birlikte de biraz oturduk sonra eşim kalkalım, geç kalıyoruz dedi. Ben annesigil de davet ettim beraber gidelim diye gelmediler. Neyse annesi alınmış. Bunu sonradan öğrendik. Biz eşimle Adana'ya gittik ama çok da gezmedik zaten. Ben elim boş gitmiş olmayım diye hepsine birer hediye aldım. Eşimin ablası eşinden ayrı ve küçük iki çocuğu var. Çocukları falan sevindirmek istedim. 2 ablasına, babasına birer gömlek aldım. Çocuklara üst baş aldım. Annesine fincan takımı aldım. Biz alışveriş yaparken annesi arka arkaya eşimi aradı. Ne dediyse bilmiyorum eşim çok sinirlenmişti. Hatta eşim telefonu kapatırken "biz bunlar için uğraşıyoruz bunların yaptığına bak" demişti. Üstünde durmadım olayın. Neyse eve döndük ben arabanın bagajından pijamalarımı aldım. Eve çıktık. Herkes yatmış, bana bir yer bile ayırmamışlar yatmak için. Neyse kapıdan döndük teyzesigile geçtim orada kaldım. Bu olaydan sonra asla da ısınamadım zaten o eve. Ne zaman gitsem hala kendimi misafir gibi hissediyorum orada.
Olay 2: Hediyeleri vermekte tereddütlüydüm o hareketten sonra ama son gün vermeye karar verdim. Hediyeleri de hepsine verirken o gün bunları aldığımız için Adana'ya gittiğimizi söyledim. Umarım beğenirsiniz dedim. Onları utandırmak için söyledim doğrusu. Ve utandılar da zaten o ifadeyi gördüm suratlarında. Bayramın son günü memleketime dönüyordum. Beni otogara bırakacaktı eşim. Ben araba indim vedalaşıp. Eşime hemen ayak üstü o boşanmış olan ablası "teyzemgilde biz gelince kalkıp gittiniz annem alındı" demiş. Bunu söylemenin ne acelesi varsa. Tabi o zamanlar eşim bana destek yani beni asla suçlamazdı ailesine karşı.
Olay 3: evim tutulmuştu. Bizde yeni gelin evi coşkuyla döşenir. Annesi beni aramıştı." evi tuttuk anne haftasonu temizlik yapılacak eşyalar yerleşecek sende gel" dedim. Çünkü bizde öyle olur. Kayınvalide olur, genç kızlar olur şenlik havasında çeyiz serilir. Gitmiş onu hemen eşime söylemiş beni temizliğe çağırdı diye. Eşim bana gelip hesap sordu. Annemi temizliğe mi çağırdın dedi. Ben de olayın aslını anlattım. Ama çok sinirlenmiştim. Nişanı atmaya karar verdim. Eşim bırakmadı beni. Zaten iyice soğudum kadından. Çeyizimi bile annemler getirdi evime.
Ne zaman gitsem ziyaretlerine hiç önem vermiyorlar bana. Salonda yerde yatıyorum kendileri de baş köşede yatıyor. Onlar bize geldiklerinde annem hep kendi yatağını onlara verirdi benim yatağımı onlara verirdik. Onlarda beni yerlerde süründürüyor.
Şimdi esas rahatsız olduğum şey şu:
Kasımda okullar tatilmiş. 1 haftalığına bize cümbür cemaat kalmaya geliyorlar. Ben hem çalışıyorum hem de iş sonrası dil kursuna gidiyorum. Hafta içi eve girmem akşam 11 oluyor. Ben evimde yokken gelmelerini istemiyorum açıkçası. Üstelik kimse arayıp beni "gelmek istiyoruz uygun musunuz?" demediler. Eşimi aramışlar gelcez diye. O da buyurun gelin demiş. Çok büyük kavga ettik. Bence beni yok saymak bu başka bişey değil. Ablası bir de o kadar rahat ki. Ben aradım kadını. Bize gelecekmişsiniz abla dedim evet dedi." 29 ekim dolayısıyla 4 gün tatilimiz var o zaman gelseydiniz 4 gün hep beraber gezerdik diğer türlü biz evde yokuz takılamayız" dedim. Kısaymış istemiyor. Üstelik diyor ki "Ben şubat tatilinde gelip daha uzun süre kalacaktım" diyor. Hiç sorduğu, danıştığı yok. Çok pervasız bir hareket bence. Bir de kızı var 2. Sınıfa giden. "bana diyor ki sen gelinsin iş yap". Normalde çocukları severim üstelik babasız büyüyorlar. Bende babasız büyüyen birisi olarak kıyamıyorum ama böyle konuşup durması da sinirimi bozmaya başladı. Her gördüğünü istiyor aldırmaya çalışıyor. Anneden para çıkmıyor eşimden çıkıyor. Ben hiç böyle bir çocuk değildim mesela. Çünkü annem bana hep tembihkerdi "kimseden birşey alma. Dayılardan birşey isteme onların da kendi aileleri var diye" Kk üyeleri size sormak istediğim de bu aslında. Ben mi abartıyorum bu düşünceme?
Yani 4 günden fazla uzarsa tatilleri zaten istemsiz asıcam suratımı. Çünkü tavrını belli eden bir insanım. İyi düşüncelerimi de kötü düşüncelerimi de içimde tutamayan bir insanım. İçimdeki neyse dışıma yansır hemen. İlk başta çok sevecendim ben bu aileye ama böyle şeyler oldukça soğudum. 3+1 evde oturuyoruz ve çocuk olmadığı için odanın biri boş. Yani 2 tane baza koyduk oraya. İlk işim o bazaları yok etmek olacak evden. Hata etmişim koyarak. Ne biliyim ben böyle pervasız evime gelip yerleşeceklerini. 2 3 gün kalırlar rahat etsin gelen dedim. Ne biliyim böyle daha 2 aylık evliyken ve ev sahibesi evde yokken gelip yerleşeceklerini.Yok canm ne abartmasi.is kocanda bitiyor.bizde by kocalar oldukca Boyle Boyle cekiyoruz yipraniyoruz soguk davran surat yap derim cekinsenler Rabat edemesinler