Sevgili kk üyeleri. Aranıza yeni katıldım ama bu formdan daha önceden haberim vardı. Eşimin ailesiyle ilgili hoşuma gitmeyen birkaç şey var. Sizinle paylaşıp önerilerinizi değerlendirmek istiyorum. Zira cahillik de yapıyor olabilirim.
2.5 aylık evliyim henüz. 2 görümcem var ama ben birisiyle ilgili biraz ön yargı oluşturmaya başladım.
Olay 1: yeni nişanlanmıştık o zaman ve bayram için ziyaretlerine gitmiştim Adanaya. Neyse ilk gün eşimin akrabalarını ziyarete gidecektik. Kahvaltıdan sonra evden biz eşimle çıkarken ablasına "neden beraber gitmiyoruz beraber gidelim" demiştim. "siz gidin bizim hazırlanmamız uzun sürer" dedi. Biz çıktık evden ve tüm akrabaları gezdik. En son eşimin bir teyzesinde oturuyorduk oradan çıkınca da Adanayı gezdircekti eşim bana. Biz otururken eşimin annesigil geldi. Onlarla birlikte de biraz oturduk sonra eşim kalkalım, geç kalıyoruz dedi. Ben annesigil de davet ettim beraber gidelim diye gelmediler. Neyse annesi alınmış. Bunu sonradan öğrendik. Biz eşimle Adana'ya gittik ama çok da gezmedik zaten. Ben elim boş gitmiş olmayım diye hepsine birer hediye aldım. Eşimin ablası eşinden ayrı ve küçük iki çocuğu var. Çocukları falan sevindirmek istedim. 2 ablasına, babasına birer gömlek aldım. Çocuklara üst baş aldım. Annesine fincan takımı aldım. Biz alışveriş yaparken annesi arka arkaya eşimi aradı. Ne dediyse bilmiyorum eşim çok sinirlenmişti. Hatta eşim telefonu kapatırken "biz bunlar için uğraşıyoruz bunların yaptığına bak" demişti. Üstünde durmadım olayın. Neyse eve döndük ben arabanın bagajından pijamalarımı aldım. Eve çıktık. Herkes yatmış, bana bir yer bile ayırmamışlar yatmak için. Neyse kapıdan döndük teyzesigile geçtim orada kaldım. Bu olaydan sonra asla da ısınamadım zaten o eve. Ne zaman gitsem hala kendimi misafir gibi hissediyorum orada.
Olay 2: Hediyeleri vermekte tereddütlüydüm o hareketten sonra ama son gün vermeye karar verdim. Hediyeleri de hepsine verirken o gün bunları aldığımız için Adana'ya gittiğimizi söyledim. Umarım beğenirsiniz dedim. Onları utandırmak için söyledim doğrusu. Ve utandılar da zaten o ifadeyi gördüm suratlarında. Bayramın son günü memleketime dönüyordum. Beni otogara bırakacaktı eşim. Ben araba indim vedalaşıp. Eşime hemen ayak üstü o boşanmış olan ablası "teyzemgilde biz gelince kalkıp gittiniz annem alındı" demiş. Bunu söylemenin ne acelesi varsa. Tabi o zamanlar eşim bana destek yani beni asla suçlamazdı ailesine karşı.
Olay 3: evim tutulmuştu. Bizde yeni gelin evi coşkuyla döşenir. Annesi beni aramıştı." evi tuttuk anne haftasonu temizlik yapılacak eşyalar yerleşecek sende gel" dedim. Çünkü bizde öyle olur. Kayınvalide olur, genç kızlar olur şenlik havasında çeyiz serilir. Gitmiş onu hemen eşime söylemiş beni temizliğe çağırdı diye. Eşim bana gelip hesap sordu. Annemi temizliğe mi çağırdın dedi. Ben de olayın aslını anlattım. Ama çok sinirlenmiştim. Nişanı atmaya karar verdim. Eşim bırakmadı beni. Zaten iyice soğudum kadından. Çeyizimi bile annemler getirdi evime.
Ne zaman gitsem ziyaretlerine hiç önem vermiyorlar bana. Salonda yerde yatıyorum kendileri de baş köşede yatıyor. Onlar bize geldiklerinde annem hep kendi yatağını onlara verirdi benim yatağımı onlara verirdik. Onlarda beni yerlerde süründürüyor.
Şimdi esas rahatsız olduğum şey şu:
Kasımda okullar tatilmiş. 1 haftalığına bize cümbür cemaat kalmaya geliyorlar. Ben hem çalışıyorum hem de iş sonrası dil kursuna gidiyorum. Hafta içi eve girmem akşam 11 oluyor. Ben evimde yokken gelmelerini istemiyorum açıkçası. Üstelik kimse arayıp beni "gelmek istiyoruz uygun musunuz?" demediler. Eşimi aramışlar gelcez diye. O da buyurun gelin demiş. Çok büyük kavga ettik. Bence beni yok saymak bu başka bişey değil. Ablası bir de o kadar rahat ki. Ben aradım kadını. Bize gelecekmişsiniz abla dedim evet dedi." 29 ekim dolayısıyla 4 gün tatilimiz var o zaman gelseydiniz 4 gün hep beraber gezerdik diğer türlü biz evde yokuz takılamayız" dedim. Kısaymış istemiyor. Üstelik diyor ki "Ben şubat tatilinde gelip daha uzun süre kalacaktım" diyor. Hiç sorduğu, danıştığı yok. Çok pervasız bir hareket bence. Bir de kızı var 2. Sınıfa giden. "bana diyor ki sen gelinsin iş yap". Normalde çocukları severim üstelik babasız büyüyorlar. Bende babasız büyüyen birisi olarak kıyamıyorum ama böyle konuşup durması da sinirimi bozmaya başladı. Her gördüğünü istiyor aldırmaya çalışıyor. Anneden para çıkmıyor eşimden çıkıyor. Ben hiç böyle bir çocuk değildim mesela. Çünkü annem bana hep tembihkerdi "kimseden birşey alma. Dayılardan birşey isteme onların da kendi aileleri var diye" Kk üyeleri size sormak istediğim de bu aslında. Ben mi abartıyorum bu düşünceme?
şunu öğrendim sende onları umursamayacaksın diğer türlü insanın kimyasını bozuyor bu tipler 
içinde saklamayacaksın zaten baştan bilenmişler sana aynı bana yapılanlar gibi yani lafını esirgemeyeceksin bırak boşver zaten ağzında kuş tutsan yaranamazsın hiç illede beni sevsinler yada el üstünde tutsunlar diye bekleme g*tüne takmazsan senden kıymetlisi yok (şu tabir için çok afedersin ) ama öyle maalesef 
boşvereceksin hayatına bak bunları yazarken bile sinirlerim bozuldu sanki ayet inmiş gibi bayramda onların yanına gideceğiz 
