Herkese selam. 9 yıllık ilişkim vardı aynı lise aynı universite sürekli dip dibe... Cumartesi günü fotoğrafı gördüm. O güne kadar da konuşuyorduk. Akşam sordum. Ben değilim o kim tanımıyorum deyip ağlamaya başladı. Ertesi gün arkadaşlarımın da bulunduğu yere geldi. Yanıma oturmak istedi kabul etmedim. Temasta bulunmak istedi red ettim. Neden gözlerime bakmiyorsun, neden yanına oturtmadin diye ağlamaya başladı. Bildiğin gibi evlilik değil. Yanımdaki kişilere bilmiyorsunuz bizim memleketlileri deyip ailesini kastetti. Psikolojim iyi değil diye ağladı. burada olduğun ogrenilirse evliliğin biter dediler biterse bitsin diye ağlamaya başladı. Gitme nolur diye ağlamaya devam etti mutluluklar diledim kalktim. Ertesi gün numaramı değiştim. Sonra ibandan ulaşmaya çalıştı. Arkadaşlarım ile haber yolladım. Eğer ki biraz daha yazarsa eşine diyeceğim diye. Eşi de masum birine benziyor onun hiç suçu yok. Gerçi bir sene önceki resimlerine ulaştım nişan da bir yıl önce olmus. Terapiye başladım ilk seans ama çok zorlanıyorum. Birliktelik de yaşamıştık ama benim yediğim hancere daha çok üzülüyorum.. sizce daha hızlı nasıl atlatırım ne yapmalıyım. İlaç ile desteklemeli miyim. Herkes kendi yolunda mutlu olsun ama bir yandan da mutlu olmasını istemiyorum. Bir daha ulaşırsa eşine yazmalı miyim.. Lütfen kirmadan yorum yazarsanız çok üzgünüm çünk... Bu hayatta herkes hataya dusebiliyor.. sevgilerimle
