- 26 Ekim 2014
- 4.776
- 3.407
-
- Konu Sahibi pigme pofuduk
- #81
burda bi şey daha anlatmak istiyorum çünkü çok içimi acıtan konulardan biri.
bi özel mesajlaşmadan kopyalıyorum o yüzden üslup için şimdiden özür dilerim.
"bizde söz aile arasında olur biz kimseyi çağırmayacağız" dedik, 30 kişi geldiler.
sevgilime bi gün önce dedim ki "ben kahveyi kendim yapmak istiyorum, söyle yardım teklif etmesinler".
daha benim mutfağa girmemle küçük teyzesi geldi dedi ki "sen içeri git, kahveyi ben yapayım". dedim "çok teşekkür ediyorum ama benim kahvem bi kere yapılacak, müsaade ederseniz kendim yapmak istiyorum, siz buyrun içeri geçin oturun". gitmedi kadın. dikildi tezgahın önüne, ne fincan alabildim ne şeker. "çekilir misiniz fincan alıcam" diyorum yok. diyor ki "ben seyredicem o zaman". "peki" dedim, annem dedi kadına "gelin biz içeri gidelim de yapsın kahvesini".
bu olay sevgilime "bana "ayağımın altında dolaşma mutfağımdan s..tir git" dedi, annesi de ordaydı hiçbir şey demedi. terbiye verememiş kızına" diye gitmiş.
kendisi sözden beri sevgilimle konuşmuyormuş.
bunu duyunca çıldırdım tabi. "bizim soframıza oturup bi de bize iftira atan insanlarla işimiz yok, teyzenin yaptığı resmen yediği kaba s..mak" dedim. "önce kendi ilk defa gittiği evde nasıl davranması gerektiğini öğrensin, sonra gelsin benim terbiyemi sorgulasın" dedim. "bu resmen ayırmak için yalan söylemek, niye ayırmaya çalışıyor, sana kızını mı veresi varmış" dedim. "biz bütün sülalenizi ağırladık gık demedik de sizin söz şikayetleriniz hala bitmedi" dedim.
ya bi insan nasıl allahtan korkmadan iftira atıyor ben bunu anlamıyorum. ve orası benim babamın evi, kadın beni resmen babamın evinde mutfaktan kovdu, bana kendi kahvemi yaptırmamaya kalktı bu nasıl görülmüyor anlamıyorum.
ben bu insanlarla akraba olmak istemiyorum ya. ama sevgilime kıyamıyorum. onunla aramda bi sorun yoktu ki...
bi özel mesajlaşmadan kopyalıyorum o yüzden üslup için şimdiden özür dilerim.
"bizde söz aile arasında olur biz kimseyi çağırmayacağız" dedik, 30 kişi geldiler.
sevgilime bi gün önce dedim ki "ben kahveyi kendim yapmak istiyorum, söyle yardım teklif etmesinler".
daha benim mutfağa girmemle küçük teyzesi geldi dedi ki "sen içeri git, kahveyi ben yapayım". dedim "çok teşekkür ediyorum ama benim kahvem bi kere yapılacak, müsaade ederseniz kendim yapmak istiyorum, siz buyrun içeri geçin oturun". gitmedi kadın. dikildi tezgahın önüne, ne fincan alabildim ne şeker. "çekilir misiniz fincan alıcam" diyorum yok. diyor ki "ben seyredicem o zaman". "peki" dedim, annem dedi kadına "gelin biz içeri gidelim de yapsın kahvesini".
bu olay sevgilime "bana "ayağımın altında dolaşma mutfağımdan s..tir git" dedi, annesi de ordaydı hiçbir şey demedi. terbiye verememiş kızına" diye gitmiş.
kendisi sözden beri sevgilimle konuşmuyormuş.
bunu duyunca çıldırdım tabi. "bizim soframıza oturup bi de bize iftira atan insanlarla işimiz yok, teyzenin yaptığı resmen yediği kaba s..mak" dedim. "önce kendi ilk defa gittiği evde nasıl davranması gerektiğini öğrensin, sonra gelsin benim terbiyemi sorgulasın" dedim. "bu resmen ayırmak için yalan söylemek, niye ayırmaya çalışıyor, sana kızını mı veresi varmış" dedim. "biz bütün sülalenizi ağırladık gık demedik de sizin söz şikayetleriniz hala bitmedi" dedim.
ya bi insan nasıl allahtan korkmadan iftira atıyor ben bunu anlamıyorum. ve orası benim babamın evi, kadın beni resmen babamın evinde mutfaktan kovdu, bana kendi kahvemi yaptırmamaya kalktı bu nasıl görülmüyor anlamıyorum.
ben bu insanlarla akraba olmak istemiyorum ya. ama sevgilime kıyamıyorum. onunla aramda bi sorun yoktu ki...