• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

9 aylik bebegim var..cok mutsuzum.bosanmak istiyorum.ama....

Ah canım eşim kendi memleketinde..ben bu kadar zor olacağını bilemedim sadece..detay çok..simdi küçük kızım uyandı..yazan ve beni anlayan herkesten Allah razi olsun..
Tabiki de kolay değil hiç birşey sadece alışmak gerekiyor canım umarım aşarsın kendini..
 
Beni cok iyi anlarsın o zaman..nasıl alıştın peki..vaktin varsa yazar misin peki..gendeki kayınvalide ve fevri koca faktörü de var tabi..
bende kv. altında oturuyorum. eşim de öğretmen. 1.5 yıldır evliyim. yeni evliyken ve hamileyken acayip sıkılıyordum. depresyondaydım resmen. ya ders calışarak (kpss) ya da çocuga örgü yaparak geçti. havalar güzelleşince çıkıp gezerdik eşimle açılırdım biraz. senin orda deniz var en azından benim burda yok :( ve deniz beni çok sakinleştirir. çocuk olunca da başımı kaşıyacak vakit bulamadım. sevmiyorum ama alıştım diyelim bende buraya.
 
bence senin biraz hava değişimine ihtiyacın var. eşin gitmiyorsa git sen kal ailenin yanında biraz. ben sömestr da gittim eşimle. havalar ısınınca çocuğumla gitcem sadece kalacağım biraz. eşimle gidince fazla kalamıyorum.
 
Seni çok iyi anlıyorum.. Bende kendi memleketimde okudum ve staj için şehirdışına çıkmam gerekiyordı o kadar kendime güveniyordum ki yaparım ederim kalırım ama sen gel bide bana sor o 3 ay ömründen ömür gitti günler geçmek bilmedi üstelik benim ordan uzaklaşma gibi bi şansım da yok kötü kısmı ise ben tek başınaydım en azından senin eşin var yanında bebeğin var.. herşeyin hayırlısı sadece sabır etmek gerekiyor bazen canım
 
bende kv. altında oturuyorum. eşim de öğretmen. 1.5 yıldır evliyim. yeni evliyken ve hamileyken acayip sıkılıyordum. depresyondaydım resmen. ya ders calışarak (kpss) ya da çocuga örgü yaparak geçti. havalar güzelleşince çıkıp gezerdik eşimle açılırdım biraz. senin orda deniz var en azından benim burda yok :KK43: ve deniz beni çok sakinleştirir. çocuk olunca da başımı kaşıyacak vakit bulamadım. sevmiyorum ama alıştım diyelim bende buraya.
Sen kabullenmissinn iste ben direniyorum sorun orda..Allah sanda kolsaykik versin canım..
 
Seni çok iyi anlıyorum.. Bende kendi memleketimde okudum ve staj için şehirdışına çıkmam gerekiyordı o kadar kendime güveniyordum ki yaparım ederim kalırım ama sen gel bide bana sor o 3 ay ömründen ömür gitti günler geçmek bilmedi üstelik benim ordan uzaklaşma gibi bi şansım da yok kötü kısmı ise ben tek başınaydım en azından senin eşin var yanında bebeğin var.. herşeyin hayırlısı sadece sabır etmek gerekiyor bazen canım
Buda bi imtihan demekki...sevdiklerinden uzakta..bazen memleketten birisi geliyor..onlar gidince ve tek kalınca sanki ayagimda pranga var..sanki hapis.
 
Dört yıllık evliyim,iki gün sonra bir yaşına girecek bir oğlum var. Bende atanamadım. Eşim bi mağazada çalışıyor sabah çıkıp gece geliyor neredeyse eve. Akdeniz in küçük bil ilçesinden KOnya ya gelin geldim. Hiç kimsem yok okadar yalnızım ki..inan en nefret ettiğim bi akrabamı ne biliyim yedi kat uzaktan bir akrabam olsa göbek atarım boynuna sarılırım ölürüm mutluluktan. Eşimin ailesiyle aynı sitede oturuyoruz son derece geri kafalı taaa eski düzeni sürdürmek isteyen asla huzur vermeyen bir aile herşeye ama herşeye karışan nerdeyse hergün yüzlerini gördüğüm bana yapmadıkları kötülük kalmayan bir aile. Ilk evlendiğim zaman böylelerdi hala öyleler tabi ama eşim beni asla ezdirmedi hep korudu savundu ve bende kendimi savunan cevaplarını veren biriyim.o yüzden yüzüme gülüyorlar şimdi dünya iyisi ikiside ama arkamdan hala yapmadıkları kalmıyor da ama arkamdan.

Ailem hep aklımda, hergün ağlıyorum neredeyse okadar özlüyorum okadar yalnızımki.. Hergün iki üç kere telefonda konuşurum ailemle bazen telefonu pat diye kapatırım çünkü ağlarım sonra tel çekmedi kapı çaldı komşu geldi diye uydururum ağladığımı anlamasınlar diye..

Eşimle neredeyse hergün ailesi yüzünden kavga ediyoruz beni ezdirmediği onlara öyle düşkünlüğü olmadığı halde..benimde tek çarem atanmak memur olmak seneye KPSS girilen inşallah tek umudum o burdan o huzur vermeyen ailesinden kurtulmak için. Ama herşeye rağmen eşimi çok seviyorum o da beni çok seviyo benim için elinden gelen herşeyi yapıyo. Inan doğumdan sonra bende böyle düşüncelere kapıldım tamamen lohusalık depresyonu falan filan işte.. Bence seninde öyledir. Tabi şiddet varsa bilemem ama. Yeni yeni bir kaç arkadaş edindim hele bir tane var çok sık olmasada sürekli görüşüyoruz okadar iyi geldiki bana. Doğumun etkisi inan yeni yeni geçiyo belli ki senin de öyle şuanda. Takmamaya çalışıyorum tabi nekadar uğraşsan da gene sinir oluyosun ama ilk evlendiğim zamanlar gibi değil karışamıyorlar artık..ders çalışıyorum oğlum var zaten bütün vaktimi alıyo ev işi derken hayat alışıyor insan işte..eşini gerçekten seviyorsan sabret sınavına çalış takmamaya çalış kvni.arkadaş bul komşu bişeyler bul işte. Ve geçecek de inan buna bugünler bu düşünceler gerçekten geçecek. Tabi eşini seviyorsan yap bunları ama sevgi bitti diyorsan Ozaman katlanma kim ne derse desin başkalarını takma kendini ve evladını düşün sadece.. Bu arada benimde ablam boşandı bir an okurken seni kendim yazdım sandım :) kusura bakma çok uzun oldu kendi derdime geçtim ama bir tek sen bu durumda değilsin ve önemli olan şehirin büyüklüğü küçüklüğüde değil! Sen doğumun etkisindesin ve bebek de olunca artık daha da çok aileni yanında istiyorsun ihtiyacın var çünkü ama inan ki geçecek..
 
bence senin biraz hava değişimine ihtiyacın var. eşin gitmiyorsa git sen kal ailenin yanında biraz. ben sömestr da gittim eşimle. havalar ısınınca çocuğumla gitcem sadece kalacağım biraz. eşimle gidince fazla kalamıyorum.
Peki senin her gidişin gelisn sorun oluyor mu..ne bileyim esinle geriliyor musun..
 
Farkındaysan kadın susacak fedakarlık yapacak demedim erkek veya kadın bazen belli olmuyor bir tarafın fedakârlık yapmasıyla susmasıyla yürüyor evlilik Ben bunu diyorum.

Hayir, bu cok yalnis bir düsünce. Ha elbette bazen alttan alacaksin, sürekli üzerine gitmeyeceksin fakat bu iki taraf icinde gecerlidir. Sürekli tek tarafli susmak yada alttan almak sadece mutsuzluga ve huzursuzluga yok acar.
 
Dört yıllık evliyim,iki gün sonra bir yaşına girecek bir oğlum var. Bende atanamadım. Eşim bi mağazada çalışıyor sabah çıkıp gece geliyor neredeyse eve. Akdeniz in küçük bil ilçesinden KOnya ya gelin geldim. Hiç kimsem yok okadar yalnızım ki..inan en nefret ettiğim bi akrabamı ne biliyim yedi kat uzaktan bir akrabam olsa göbek atarım boynuna sarılırım ölürüm mutluluktan. Eşimin ailesiyle aynı sitede oturuyoruz son derece geri kafalı taaa eski düzeni sürdürmek isteyen asla huzur vermeyen bir aile herşeye ama herşeye karışan nerdeyse hergün yüzlerini gördüğüm bana yapmadıkları kötülük kalmayan bir aile. Ilk evlendiğim zaman böylelerdi hala öyleler tabi ama eşim beni asla ezdirmedi hep korudu savundu ve bende kendimi savunan cevaplarını veren biriyim.o yüzden yüzüme gülüyorlar şimdi dünya iyisi ikiside ama arkamdan hala yapmadıkları kalmıyor da ama arkamdan.

Ailem hep aklımda, hergün ağlıyorum neredeyse okadar özlüyorum okadar yalnızımki.. Hergün iki üç kere telefonda konuşurum ailemle bazen telefonu pat diye kapatırım çünkü ağlarım sonra tel çekmedi kapı çaldı komşu geldi diye uydururum ağladığımı anlamasınlar diye..

Eşimle neredeyse hergün ailesi yüzünden kavga ediyoruz beni ezdirmediği onlara öyle düşkünlüğü olmadığı halde..benimde tek çarem atanmak memur olmak seneye KPSS girilen inşallah tek umudum o burdan o huzur vermeyen ailesinden kurtulmak için. Ama herşeye rağmen eşimi çok seviyorum o da beni çok seviyo benim için elinden gelen herşeyi yapıyo. Inan doğumdan sonra bende böyle düşüncelere kapıldım tamamen lohusalık depresyonu falan filan işte.. Bence seninde öyledir. Tabi şiddet varsa bilemem ama. Yeni yeni bir kaç arkadaş edindim hele bir tane var çok sık olmasada sürekli görüşüyoruz okadar iyi geldiki bana. Doğumun etkisi inan yeni yeni geçiyo belli ki senin de öyle şuanda. Takmamaya çalışıyorum tabi nekadar uğraşsan da gene sinir oluyosun ama ilk evlendiğim zamanlar gibi değil karışamıyorlar artık..ders çalışıyorum oğlum var zaten bütün vaktimi alıyo ev işi derken hayat alışıyor insan işte..eşini gerçekten seviyorsan sabret sınavına çalış takmamaya çalış kvni.arkadaş bul komşu bişeyler bul işte. Ve geçecek de inan buna bugünler bu düşünceler gerçekten geçecek. Tabi eşini seviyorsan yap bunları ama sevgi bitti diyorsan Ozaman katlanma kim ne derse desin başkalarını takma kendini ve evladını düşün sadece.. Bu arada benimde ablam boşandı bir an okurken seni kendim yazdım sandım :) kusura bakma çok uzun oldu kendi derdime geçtim ama bir tek sen bu durumda değilsin ve önemli olan şehirin büyüklüğü küçüklüğüde değil! Sen doğumun etkisindesin ve bebek de olunca artık daha da çok aileni yanında istiyorsun ihtiyacın var çünkü ama inan ki geçecek..

Sen de uzun uzun yazmisin..seni her zerreni anliyorum..ben evliliğinin ilk yılı abartısız her gün ağladım..her gün..istisnasız..hıçkıra hıçkıra..zamanla azaldi aglamalrim..ama kabuk bağlayan bir yara iste içimdeki..bizde ailesi yuzunden tartisyoruz..belki onlar olmasa bu kadar zor olmazdı.bebekle alışmaya çalışıyorum..aslında o beni daha çok hayata bağladı..onu cok seviyorum ve her anını onla yaşıyorum..umarım sen de alışırsın..
 
Buraya siginmak,sizlerden destek almak icin yaziyorum..biliyorum sukur edecek cok seyimiz var bu hayatta..hergun sehit ve egede bogulan bebek haberlerine ragmen halimize sukretmiyoruz..ama yinede herkesin derdi kendine buyuk.evleneli 2'5 yil oldu. Bebegim var..9 aylik..o beni hayata baglayan tek sey.bebegim herseyim.anne olmayan evlat ne bilemez..bizim en huyuk sorunumuz ayri memleketlerde olmak.ic anadolunun buyuk sehrinden sahilde kucuk gelismemis bi ilceye geldim..iklimi bile beni delirtiyor..kocaman bi ailem vardi ve kimsesiz kaldim burda..bakmayin unv mezunuyum.ama is yok.zaten atamamda olmadi bi turu.derken kayinvalide kiskancligi..soyle bi bakiyorum hayata kocam icin ne cok sey yapmisim..o okuluna gidiyor..isinde gayet rahat..hergun ailesinde..arkadaslari burda.ben ise aldatilmis kandirilmis hissediyorum kendimi..onun icin ne cok seyimi terkmetmisim..surekli kayinvalidem ve memleketim yuzumden kavga ediyoruz..her tatil her bayram zehir bana..icime kapandim.surekli agliyorum..ben babasiz buyudum vefat etmis ben kucukken..ama beni seven cok buyuk bi ailem vardi..simdi ise yalnizim..soruyorum size kizim icin devam mimutsuz bir hayata..yasamayan beni anlayamaz..cok caresizm..psikoljim bozuldu..
Kızın için vereceğin kararı siz en iyi şekilde verecek tek bilir kişisiniz babasızlığı en küçük yaşlarda tatmış bu babasızlığı iliklerinize kadar hisseden kişi olarak sakince düşünün ve Zaman vererek kararlar alınız
 
Peki senin her gidişin gelisn sorun oluyor mu..ne bileyim esinle geriliyor musun..
Demekki birazda eşten kaynaklanıyor..uzun sureli kalmama izin vermiyor..bu rliktede gitsek iki gün..bi iki yda bir gideriz..sen kayinvelidende yazın 15 gün kaldım diye evin yolunu unuttun nerdesin vs gibi hakaretler ediyor mu telefonla arayıp.
 
Kızın için vereceğin kararı siz en iyi şekilde verecek tek bilir kişisiniz babasızlığı en küçük yaşlarda tatmış bu babasızlığı iliklerinize kadar hisseden kişi olarak sakince düşünün ve Zaman vererek kararlar alınız
Kızımı düşünerek duruyorum inanın .kızım olmasa muhtemelen boşanmıştik..bilemiyorum..şuan kızım küçük..ya yarin yaninda kavga edersek..
 
Demekki birazda eşten kaynaklanıyor..uzun sureli kalmama izin vermiyor..bu rliktede gitsek iki gün..bi iki yda bir gideriz..sen kayinvelidende yazın 15 gün kaldım diye evin yolunu unuttun nerdesin vs gibi hakaretler ediyor mu telefonla arayıp.
senin kv. cazgır heralde. kv. hiç karışmaz bana. tabi ufak tefek pürüzler oldu ama severim kaynanamı.
 
Back