Resmen, yeni bir aile kurmak adına kendi hayatını çok çok geri planlara atmışsın.
Bu kadar büyük fedakarlıklar yapmana ne sebep olmuş olabilir...
Arkadaşlarını, aileni, çalışma hayatını, eğlencelerini önemsiz bir detaymışcasına geride bırakmaya çalışmışsın.
Sanırım onlarsızda mutlu olabileceğini düşünüyor, yeni ailem bana yeter sanıyordun.
Oysa eşinin bir uğraşı, çevresi ve eminim hobileri var.
Zevk aldığı bir hayatı, kendini ait hissettiği şehirde sevdikleriyle birlikte yaşıyor.
Önceliği bir başkasına vermek, hayatı sanki emanetlik bir eşyaymış gibi karşı tarafa sunmaktan kaynaklanıyor.
Yerinde olsaydım, geçmişe üzülmekten kurtulup geleceğe odaklanırdım.
Ayrılır ve kendime eksilecek hiçbir şeyin beni üzmesine izin vermeyeceğim bir hayat kurardım.
Aslında zorda değil.
Ailenin yanına dönmen bile yeter sana.
Çom daha mutlu olursun.