• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

9 aylik bebegim var..cok mutsuzum.bosanmak istiyorum.ama....

Üzüldüm konunu okuyunca.Allah yardımcın olsun.Gurbet zor bide eş anlayışsız olunca daha zor.Kendi ailen annen uzakta.Kayınvalidenin seni daha çok sahiplenmesi gerekir ama o oğlunu sahipleniyo.Eşinle konuş ama bağırarak kavgayla karışık değil sakince.Ruh halini ve içinde bulunduğun durumu anlaması gerek.Yoksa seni kaybeder.Çekip gitmesen yanında olsan bile sevgini kaybeder.Onunda çocuğu var zaten o da kıyamaz ayrılmayı göze alamaz anlayış gösterir muhtemelen.
 
Konya? Evet kendi memlektimde is imkani cok..ailemi dusunmek..kizimi dusnmek yoruyor beni..gercekten evlat olunca once o geliyor hayattta..
Profilinizde konya yazıyor, iç anadolu deyince konya olduğunu düşündüm. Forumda kucağında çocuğuyla adliyeye, dilekçe vermeye giden çok kadın yazıyor. Siz boşanmak istemiyorsunuz :) Bu durumda yapılacak en iyi şey net bir şekilde eşinizle konusmak ve rest çekmektir
 
Profilinizde konya yazıyor, iç anadolu deyince konya olduğunu düşündüm. Forumda kucağında çocuğuyla adliyeye, dilekçe vermeye giden çok kadın yazıyor. Siz boşanmak istemiyorsunuz :) Bu durumda yapılacak en iyi şey net bir şekilde eşinizle konusmak ve rest çekmektir
:) avukatlar hemen anliyor dimi...ben istiyorum aslinda..ama korkuyorum...sosysl baski..suan icin caslimamak...esim cocuguna asik..beni birakir..cocuk konusunda beni yorar..sorunsuz bi bosanma gerceklestirecegime inanamiyorum..
 
:) avukatlar hemen anliyor dimi...ben istiyorum aslinda..ama korkuyorum...sosysl baski..suan icin caslimamak...esim cocuguna asik..beni birakir..cocuk konusunda beni yorar..sorunsuz bi bosanma gerceklestirecegime inanamiyorum..

Çocuğun velayeti büyük ölçüde hakimin takdir yetkisine bağlıdır. 9 aylık bir çocuğu sizden ayıracaklarını sanmıyorum. Maddi imkansızlık tek başına yeterli olmayacaktır. Zor bir süreç evet, çözebileceğinize inanıyorsanız eşinizle konusarak çözmeye çalışın. Aksi durumda boşanmayı tekrar düşünün derim. Nacizane fikrim sizi hazır görmedim :) her şey gönlünüzce olsun
 
Çocuğun velayeti büyük ölçüde hakimin takdir yetkisine bağlıdır. 9 aylık bir çocuğu sizden ayıracaklarını sanmıyorum. Maddi imkansızlık tek başına yeterli olmayacaktır. Zor bir süreç evet, çözebileceğinize inanıyorsanız eşinizle konusarak çözmeye çalışın. Aksi durumda boşanmayı tekrar düşünün derim. Nacizane fikrim sizi hazır görmedim :) her şey gönlünüzce olsun
Cok tesekkur ederim pinkycaremel...haklisin..simdi uyuyan kizima bakiyorumda ben korkuyorum..ve esimde bunu gayet iyi biliyor..ya bu kadermis deyip bunu cekecegim yada silkelenip kendime yeni bi hayat kuracagim..ve ben ikisinide yapamiyorum..en kotusude bu arasati yasamak..ben yapigim aptalligin cemeresini cekiyorum..nendeyim Allah bana huzuru vereceknadimi attirir insallah..bana yazan arkadaslara cok tesekkur ediyorum.
 
Mesele aileden uzak olmakta değil bence aynı şeyleri bende yaşadım. Kadın ailesini evini işini arkadaşlarını şehrini bırakıp gidiyor (yani hayatını). Diğer yandan adam ailesinin yanında, arkadaş çevresi ve işi hiç değişmedi. Üstelik erkek evliliğin getirmiş olduğu avantajları yaşarken (yemeği meyvesi önünde, ütüsü temizliği herşeyi yapılıyor, her türlü ihtiyacını karşılayan biri var. ) kadın ise evliliğin getirmiş olduğu ekstra sorumlulukları yükleniyor (ev işi, koca işi,bebek vs.) ve çevreye arkadaşa kaynanaya filan alışmak ayrı mesele. Kadın hayatından bu kadar taviz vermişken kadının hayatı bu kadar negatife giderken erkeğin hayatı pozitife doğru gelişiyor. Bu da kadına çok koyuyor ve bunalıma sürüklüyor.
 
Mesele aileden uzak olmakta değil bence aynı şeyleri bende yaşadım. Kadın ailesini evini işini arkadaşlarını şehrini bırakıp gidiyor (yani hayatını). Diğer yandan adam ailesinin yanında, arkadaş çevresi ve işi hiç değişmedi. Üstelik erkek evliliğin getirmiş olduğu avantajları yaşarken (yemeği meyvesi önünde, ütüsü temizliği herşeyi yapılıyor, her türlü ihtiyacını karşılayan biri var. ) kadın ise evliliğin getirmiş olduğu ekstra sorumlulukları yükleniyor (ev işi, koca işi,bebek vs.) ve çevreye arkadaşa kaynanaya filan alışmak ayrı mesele. Kadın hayatından bu kadar taviz vermişken kadının hayatı bu kadar negatife giderken erkeğin hayatı pozitife doğru gelişiyor. Bu da kadına çok koyuyor ve bunalıma sürüklüyor.
Benimle ayni seyleri yasadigini yazmisin..peki sen donebildin mi memleketine..yada huzuru bulabildin mi..
 
Mesele aileden uzak olmakta değil bence aynı şeyleri bende yaşadım. Kadın ailesini evini işini arkadaşlarını şehrini bırakıp gidiyor (yani hayatını). Diğer yandan adam ailesinin yanında, arkadaş çevresi ve işi hiç değişmedi. Üstelik erkek evliliğin getirmiş olduğu avantajları yaşarken (yemeği meyvesi önünde, ütüsü temizliği herşeyi yapılıyor, her türlü ihtiyacını karşılayan biri var. ) kadın ise evliliğin getirmiş olduğu ekstra sorumlulukları yükleniyor (ev işi, koca işi,bebek vs.) ve çevreye arkadaşa kaynanaya filan alışmak ayrı mesele. Kadın hayatından bu kadar taviz vermişken kadının hayatı bu kadar negatife giderken erkeğin hayatı pozitife doğru gelişiyor. Bu da kadına çok koyuyor ve bunalıma sürüklüyor.
Bu kadar yazdığımla sizi ne kadar iyi anladığımı anlamışsınızdır eminim. Benim fikrim ise eşinizi seviyorsanız mümkünse bir psikologa filan gidin ya da aile terapisine evliliğiniz daha yeni bebeğiniz da küçük. Yeni insanlarla tanışabileceğiniz durumlar geliştirin kurs, gün filan. Arkadaş insana iyi gelir. Bu bir depresyon durumu unutmayın
 
Benimle ayni seyleri yasadigini yazmisin..peki sen donebildin mi memleketine..yada huzuru bulabildin mi..
Dedim ya canım benim meselem memleketim ailem değil ortak olarak karar verebildiğimiz bir yerde yaşamak benim de alışabileceğim bir ortam. Eşimin tayini çıktı başka bir yere daha mutlu olabileceğimize inanıyorum
 
Mesele aileden uzak olmakta değil bence aynı şeyleri bende yaşadım. Kadın ailesini evini işini arkadaşlarını şehrini bırakıp gidiyor (yani hayatını). Diğer yandan adam ailesinin yanında, arkadaş çevresi ve işi hiç değişmedi. Üstelik erkek evliliğin getirmiş olduğu avantajları yaşarken (yemeği meyvesi önünde, ütüsü temizliği herşeyi yapılıyor, her türlü ihtiyacını karşılayan biri var. ) kadın ise evliliğin getirmiş olduğu ekstra sorumlulukları yükleniyor (ev işi, koca işi,bebek vs.) ve çevreye arkadaşa kaynanaya filan alışmak ayrı mesele. Kadın hayatından bu kadar taviz vermişken kadının hayatı bu kadar negatife giderken erkeğin hayatı pozitife doğru gelişiyor. Bu da kadına çok koyuyor ve bunalıma sürüklüyor.
Hani bazen face 3 sene onceki aniniz vs diye resim paylasiyor ya..inanamiyorum. Diyorum 5 sene once her sey ne kadar cok farkliymis...bi aciyorum gozumu yabanci bi yer..kimse yok..sadece esim ve onun vazgecemedigi annesi..ve ben cok aktif birisydim..disa donuk..konuskan..esim surekli beni cocuk gibi uyaran bi tiptir..yani onunla farklki dusundugum her sey bi hata oldugu icin..siyaset.sanatakliniza ne gelirse..simdilerde hep sessizm..bana diyorki niye boylesin..mutsuz bi kadin evin icine isik sacabilir mi..niye konusayim ki nasil olsa azarlanacagim..esim aslinda iyi biri..ama dedim ya..o ne isterse o olacak..
 
Mesele aileden uzak olmakta değil bence aynı şeyleri bende yaşadım. Kadın ailesini evini işini arkadaşlarını şehrini bırakıp gidiyor (yani hayatını). Diğer yandan adam ailesinin yanında, arkadaş çevresi ve işi hiç değişmedi. Üstelik erkek evliliğin getirmiş olduğu avantajları yaşarken (yemeği meyvesi önünde, ütüsü temizliği herşeyi yapılıyor, her türlü ihtiyacını karşılayan biri var. ) kadın ise evliliğin getirmiş olduğu ekstra sorumlulukları yükleniyor (ev işi, koca işi,bebek vs.) ve çevreye arkadaşa kaynanaya filan alışmak ayrı mesele. Kadın hayatından bu kadar taviz vermişken kadının hayatı bu kadar negatife giderken erkeğin hayatı pozitife doğru gelişiyor. Bu da kadına çok koyuyor ve bunalıma sürüklüyor.
yanı tam olarak katılmıyorum yazınızı okuyunca düşündüm de.
konu sahibi ve bu şekilde evlenenler için , sonuçta aileni ve yaşadığın şehri bırakacak kadar sevdiğin bir adamla evlenmişsin, ondan bir çocuk sahibi olmuşsun ve şuan onların arasında maddi geçim derdin olmadan yaşama imkanın var. bir de bu açıdan olaya bakarsak eğer. bu durumda, aslında istediği hayata kavuşmuş gibi duruyor. eğer geride kalan tek sorun kayınvalidenin hayatlarına karışması ise , bu gibi sorunlar hayatın her alanında mevcut. boşanır bir işe girersen de müdürünle bir sürü kişisel çatışma ve onun sıkıntılarına katlanma derdi yaşayacaksın.
sonuçta, konu sahibine başka bir bakış açısı olur diye yazdım. bardağın dolu kısmı da denilebilir.
 
yanı tam olarak katılmıyorum yazınızı okuyunca düşündüm de.
konu sahibi ve bu şekilde evlenenler için , sonuçta aileni ve yaşadığın şehri bırakacak kadar sevdiğin bir adamla evlenmişsin, ondan bir çocuk sahibi olmuşsun ve şuan onların arasında maddi geçim derdin olmadan yaşama imkanın var. bir de bu açıdan olaya bakarsak eğer. bu durumda, aslında istediği hayata kavuşmuş gibi duruyor. eğer geride kalan tek sorun kayınvalidenin hayatlarına karışması ise , bu gibi sorunlar hayatın her alanında mevcut. boşanır bir işe girersen de müdürünle bir sürü kişisel çatışma ve onun sıkıntılarına katlanma derdi yaşayacaksın.
sonuçta, konu sahibine başka bir bakış açısı olur diye yazdım. bardağın dolu kısmı da denilebilir.
Haklısınız tabi ben sadece onun nasıl düşündüğünü anladığımı düşündüm ve anlatmak istedim bir sonraki mesajda da eşini seviyorsa evliliğini kurtarabileceğinden bahsettim. Çünkü bende aynı duygulara kapıldım ve eşimi çok seviyorum. Sevgimiz için bir çok şeye göğüs gerdim. Umarım konu sahibi de tatlıya bağlar.
 
Bu kadar yazdığımla sizi ne kadar iyi anladığımı anlamışsınızdır eminim. Benim fikrim ise eşinizi seviyorsanız mümkünse bir psikologa filan gidin ya da aile terapisine evliliğiniz daha yeni bebeğiniz da küçük. Yeni insanlarla tanışabileceğiniz durumlar geliştirin kurs, gün filan. Arkadaş insana iyi gelir. Bu bir depresyon durumu unutmayın
Esim bunu kabul etmiyor...birlikte terapiste gitmeyi defalarca onerdim..ama sorunun benden kaynaklandigini gerekiyorsa kendimin gitmesi gerektigini soyluyor...hatalarda guzelliklerde karsilikli..ama benim buraya alisamami anlamiyor..deniz varmis kum varmis..bana ne bundan..ben 2'5 yil oldu bebekten dolayi buranin carsisina cikmaya basladim..o kadarki evin icinde kendimi kendi memleketinde gibi hissetmek istiyordum..genelde calisyor insanlar burda..cevre kurmak istiyorum ama basaramiyorum..suan bile kalbim aciyor yemin ederim bogazimda bi yumru..dusunsenize..hayatim sevmedigim bi sehirde ailemden uzakta..tek kizim var..
 
Hani bazen face 3 sene onceki aniniz vs diye resim paylasiyor ya..inanamiyorum. Diyorum 5 sene once her sey ne kadar cok farkliymis...bi aciyorum gozumu yabanci bi yer..kimse yok..sadece esim ve onun vazgecemedigi annesi..ve ben cok aktif birisydim..disa donuk..konuskan..esim surekli beni cocuk gibi uyaran bi tiptir..yani onunla farklki dusundugum her sey bi hata oldugu icin..siyaset.sanatakliniza ne gelirse..simdilerde hep sessizm..bana diyorki niye boylesin..mutsuz bi kadin evin icine isik sacabilir mi..niye konusayim ki nasil olsa azarlanacagim..esim aslinda iyi biri..ama dedim ya..o ne isterse o olacak..
Canım kesinlike yeni arkadaşlar ve çevre edinmeye çalış. Etkinlik olabilecek bişeyler yap katıl bunalım süreci bu kendini bırakma. Arkadaşlar sana çok iyi gelecek.
 
Bebekle gidebileceğiniz bir kurs ya da spor salonu filan varsa git bence hem kafan dağılır hem çevren olur. Çalışsaydın biraz daha kolay olurdu tabi ki çevre edinmek ama araştır vardır bir yol
 
yanı tam olarak katılmıyorum yazınızı okuyunca düşündüm de.
konu sahibi ve bu şekilde evlenenler için , sonuçta aileni ve yaşadığın şehri bırakacak kadar sevdiğin bir adamla evlenmişsin, ondan bir çocuk sahibi olmuşsun ve şuan onların arasında maddi geçim derdin olmadan yaşama imkanın var. bir de bu açıdan olaya bakarsak eğer. bu durumda, aslında istediği hayata kavuşmuş gibi duruyor. eğer geride kalan tek sorun kayınvalidenin hayatlarına karışması ise , bu gibi sorunlar hayatın her alanında mevcut. boşanır bir işe girersen de müdürünle bir sürü kişisel çatışma ve onun sıkıntılarına katlanma derdi yaşayacaksın.
sonuçta, konu sahibine başka bir bakış açısı olur diye yazdım. bardağın dolu kısmı da denilebilir.
Humeyracim tabi haklisin.sukur edecek cok seyimiz var diye yazinin basinda yazdim..ev araba duzenli bi maasimiz var..esimin sigarasi bile yok.bunlari belirttim..ama ilceden ile tasinmamasi bende kaos olusturdu..ben bi sehir terkettim ama o ilcesinden cikamadi..bunu hazmedemedim..kendimi aptal ibinhissediyorum..hirsima yenilyorum..annesi yuzunden kavga ettigimizi oda kabulnediyor..ama ne yapayim tek erkegim anneme yakin olcam diyor..bunarada kayin pederimde yasiyor..ya ben annesini biraksin demiyorum..yarin bende yaslancam..tabiki gidelim gelelim hurmet edelim..ama yok..sen bile bile geldin diyor..tamam geldim ama annen huzur vermiyor gel bide 35 km otede deneyelim..yok..iste bu incir cekirdegini doldurmayan seyler beni bunaltti..esime yaklasmaknistemiyorum uzun zamandir..sureklii agliyorum..bilmiyorum kizlar..gercekten evlilikten asla boyle bisey ummamistim..
 
Bebekle gidebileceğiniz bir kurs ya da spor salonu filan varsa git bence hem kafan dağılır hem çevren olur. Çalışsaydın biraz daha kolay olurdu tabi ki çevre edinmek ama araştır vardır bir yol
Hepinizin yazdiklarini ayrinayri okuyorum..bebekle nasil bi aktivite bulrum bilmiyorum ama tavsiyelerinizi dikkate alacagim..iste kucuk bi yer..ne yapayim burda..ama yinede bulmaya calisacagim.
 
Yani bumudur sorun sen bunu bilerek evlenmedin mi? Herkes ailesinden uzağa gidiyor. Bir takım şeylere katlanıyor. İnsanın mutlu olması kendi elindedir arkadaşlar.Önemli olan mekan yer değil sevdiklerimizle bir arada olmaktır. Sen şuan bir aile kurmuşsun zaten.Kocan yanında bebeğin yanında neden mutsuzsun anlayamadım elbette ilişkilerde kavga da olur yani tuzu biberi.
 
Back
X