Herkese merhaba,
Kendi surecimi ve deneyimlerimi anlatmak icin siteye uye olmak istedim. Cunku buradaki kizlarin yorumlari ve tavsiyeleri benim icin cok faydali oldu. Okudukca icimi rahatlatiyordum diyebilirim. Cok cok uzun suredir labioplasti olmak istiyordum. Kimseyede soylememistim. Aileme soylesem gerek olmadigini ama istersem de destek olabiliceklerini biliyordum. Ama yinede kimseye soylemedim. Hep cok istiyordum ama asla cesaretim yoktu. Bu durum beni gercekten psikolojik olarak yipratmaya baslamisti. Cok kafama takmaya basladim. Neyse kisa kesiyim. En sonunda kendimdende hic beklemedigim bir cesaretle okudugum ve arastirdigim ve bunun sonucunda cok guvendigim doktordan randevu aldim. Doktor ozgur kartaldan. Randevu gunu sabahi asiri gergindim, vazgecsem gitmesem diye dusunuyordum. Ama gitmeye karar verdim cunku bu operasyonu istiyordum ve hayatimin bir gunu mutlaka yaptiricaktim ve ertelemek istemedim acikcasi. Bir cesaret gittim. Muayene guzel gecti. Oncesinde uzun bir sure ameliyatin hangi tekniklerle nasil yapilacagi konusunda detayli bir anlatim oldu. Bir cok oncesi sonrasi fotograflarina bakip detaylica konustuk. Daha sonra muayene edildi ve hangi kisimlarin duzeltilmesi gerektigi hakkinda gorustuk. Ameliyat olurmuydum bilmiyorum ama cok gaza gelmistim. Muayenenin ertesi gunu asistani yazdi ve iki gun sonra ameliyat olabilicegimi soyledi. O an hem cok heyecanlandim hemde asiri gerildim. Kimseye soylemedigim icin tek basima bunu yapabilir miyim diye dusundum. Sonra icimden ya simdi ya hic dedim gercekten. Fiyat kismida tabi onemli bir noktaydi. Buradaki yorumlardan 45 bine olanlari okudum. Ve kafamda en fazla 55 bin olur daha fazla olamaz diye dusundum. Fiyat bilgisi geldiginde kucuk dilimi yutucaktim. Burdan yazmiyim fakat o fiyatin iki katina yakin bir fiyat odedim diyebilirim. Icime oturmadi desem yalan olur. Herneyse parayida bir sekilde halletim zaten uzun suredir maasimi biriktiriyordum. Muayeneden iki gun sonrasi icin ameliyat gunum olustu. Hersey cok ani olmustu benim icin. Atasehirde memorial hastanede olacaktim fakat ben avrupa tarafindayim. Yol kismi, tek basima olucak olmam benim gerginligimi cok arttirdi. Ama dedigim gibi cok kafaya koymustum ve zaten her turlu yaptiricaksin zamani geldi artik diye dusundum. Tek basima gitmeyi planlarken ameliyattan onceki gece totom tutustu ve arkadasima soylemeye karar verdim. Annemlerden gizli birsey yapmanin verdigi ya basima birsey gelirse korkusuyla sabaha karsi hastane icin yola ciktim. Arkadasima iyiki soylemisim dedim cunku estetikte olsa birisinin olmasi iyi hissettiriyor. Odaya aldilar. Su hayatta en korktugum sey kan aldirmak olabilir. Bu yuzden kan aldirma ve damar yolu acilmaya geldiginde verdigim karari sorguladigimi ve agladigimi hatirliyorum. Herneyse gerceklestirdigim ufak capli aglama sovumdan sonra damar yolum acildi ve ameliyata almalarini bekledim iki saat kadar. Zaman geldi ve doktorum beni gormeye odaya geldi. Herseyin cok iyi olacagini soyledi, icimi rahatlatti. Ne ara ameliyathaneye gittim, bayildim ve uyandim hatirlamiyorum. Uyandigimda odada tir tir titriyodum. Yarim saat kadar sonra kendime geldim. Hic agrim yoktu. Gercekten hic yoktu yani. Bir iki saat sonra yurumem gerektigi icin beni kaldirdilar. Rahat bir sekilde yurudum. Aksam hastanede kalmicaktim eve gecicektim. Ama en az 5 6 saat beklemem gerekiyordu. O surec gayet rahat gecti. Cok acikmistim ve tek istedigim kahve sigaraydi. Yemek yedikten sonra kahve aldim ve sigara icmek icin asagi indim. Ilk sigaramda baya bir basim dondu bu sebeple ameliyat gunu kimseye onermiyorum ama ben fosur fosur ictim yani sonrasinda… doktorum geldi kontrolumu yapti, ilaclarimi yazdi ve ben aksam hastaneden cikis yaptim ve eve gittim. Ertesi gun isten izin aldim. En traji komik kismi ise ameliyattan bir gun sonra mecburi bir sekilde ise gitmem gerekti. Ameliyatimin suanda 6.gunundeyim. Sadece ameliyatin sonrasindaki gun evde surekli dinlendim. Ama ertesi gunu ise gitmem gerekti. Kimseye de soylememistim is yerinde. Ama cok zorluk yasamadim. Sadece oturma kismi birazcik zorladi beni. Ayakta olmak daha iyi hissettirdi. Hani insanlar ertesi gunu ayaklandi ise gitti derler ve kimse inanmazya. Arkadaslar malesef o kisilerden biride benim. Dedigim gibi cok cok zor olmadi ama tabi evde yatip uzanmayi tercih ederdim. Isten cikar cikmaz eve gidip sadece yattim, krem surdum ve buz uyguladim. Yani dedikleri gibi ameliyattan sonra normal hayata donus yapabiliyorsun. Sadece kukisinde bir suru dikis oluyor
. Ama mecburiyeti olmayanlar kesinlikle en az uc gun evde bol dinlenmeli bence. Bunda doktor tercihinin onemli oldugunu dusunuyorum. Cunku ozgur hoca gercekten bu isin uzmani. Ozgur hocaya ameliyat olanlar hic agrim yok normal hayata dondum hemen yaziyorlardi cidden oyleymis. Ameliyatimin 6.gunu ve haftasonu o yuzden evde yatiyorum hep. Gercekten hic agrim yok diyebilirim. Sadece odem cok fazla. Sislik var. suanda goruntuye cok fazla bakmak istemiyorum. Daha yeni oldugu icin guzel bir goruntu yok tabiki. Ama doktoruma ve surece cok guveniyorum. Ve zamanla cok guzel olacagina eminim. Uzun duduklarim yok suanda o bile beni mutlu ediyor. Benim klitorisimin etrafinada mudahale yapildi. O sebeple oradada baya bir sislik var. ameliyat oncesinde dis dudaklarim karsidan bakinca tamamen kapaliydi sadece alttan biraz ic dudaklar sallaniyordu. Suanda odem oldugu icin ustten ve onden bakinca hafif bir aciklik var. ama klitorisimin orasi bolca dikis ve sis oldugu icin cok normal. Zamanla o aciklikta kapanicak. Dedigim gibi surece ve sonrasina cok guveniyorum. Icim cok rahat. Iyiki olmusum diyorum. Hocamin verdigi kremi surekli suruyorum. Zaten bir siniri yok istediginiz kadar kullanabilirsiniz demis. Ameliyat bolgesinin tamamina kremi surup gazli bezle kapiyorum. Arada buz uygulamasi yapiyorum iyi geliyor. Cok hafiften kasinmalar basladi. Tuvalet kismindada sorun yasamadim. Ameliyat gunu hemsire bana cisini yapmadan cikis yapamazsin dedi. Bende biraz sayko bi tip oldugum icin hemsire bunu soylediginde asla cisimi yapamadim ahahhahhha. Hastanede tuvalette youtubeden actigim su sesiyle yaklasik bir saat aglayarak isemeye calistim. Cisim var fakat psikolojik olarak onu duyunca asla iseyemedim. Hemsireye soyleyince isemen lazim yoksa sonda takilir diyince ufak capli kalp krizi esliginde tuvalette isemek icin neler yaptigimi anlatamam. Ve basardim
. Isedim. Daha sonra ameliyatin 3 gunu buyuk tuvaletimi hic yapmadigimi fark ettim ve bunun tribine girdim. Ama zaten ameliyattan sonra bir kac gun yapamamak cok normalmis. 3.gunun aksami buyuk tuvaletimide basariyla yaptim. Suanda surec iyi gidiyor. Daha cok yeni. 1 hafta sonra kontrole gidicem. Umarim zaman cok hizli gecer ve bir an once sekli oturur. Bende sabirsizim. Bekliyorum. Gun gectikce guncellerim eger merak eden olursa. Cok uzun ve detayli yazmisim. Belki birilerine yardimci olur. Ama gonul rahatligiyla ozgur hocaya gidebilirsiniz. Bu isi gercekten biliyor ve en ince detayina kadar cok iyi yapiyor. O sebeple ilerde cok guzel bir sonuc alacagima eminim. Fiyat konusundada hala soku atlatamadim ama gercekten hakediyor. Tum ince detaylar dusunuluyor. O yuzden hic pisman degilim. Korkan, erteleyen herkese tavsiye ederim. Ilk gun ben naptim ya sorgulamasi disinda bir anda olup bitiyor zaten. Ameliyat gununun sabahi bugun bir an once bitsin diye dua ediyordum ve bitti hatta 4 gun gecti bile. Kizlar doktorun cidden onemli oldugunu dusunuyorum. Bu sebeple fiyat ne olursa olsun gercekten guvenebildiginiz ve bu isi gercekten iyi yapan birine olmak cok onemliymis. Herhangi birinizin sorusu olursa seve seve cevaplarim.
nasıl dayanıcam bilmiyorum
