- 20 Kasım 2020
- 530
- 1.838
Bence çocuktan önce anne babasına bi dayak lazım. Konuyu yarıya kadar okuyabildim, içime fenalık geldi. Nasıl kafalar bunlar yahu
Bence çocuktan önce anne babasına bi dayak lazım. Konuyu yarıya kadar okuyabildim, içime fenalık geldi. Nasıl kafalar bunlar yahu
Çocuktan önce anne babanın doktora gitmesi lazim bence. Hiç normal gelmediler bana. Çocuğu ne hale getirmişler, yetişkin olduğundaki halini düşünmek bile istemiyorum. Size de Allah yardım etsin, tam sinir harbi gerçekten.Götürdüler doktor da burda yazılanları söyledi her şeyi çocuğun yerine siz yapıyorsunuz demiş.
Çocuğun çocuk olmasına izin verin her şeyi siz yapmayın vs.
Aile tutumu düzeltmedi çocuk aynı
Allah aşkına sanki şuan arsız değil şuan neyin arsiziEvet çocuk dövülmez. Dayakla düzelmez ki tam tersi dayak arsızı olur. Eline son model telefonu tableti ver, her istediğine tamam de, zerre kural koyma, ilgilenme e sonuç bu.. Bu da bir nevi psikolojik şiddet işte çocuğa. Ki benim ablam son 1 senedir başa çıkamadığı için fiziksel şiddete de başladı. Çocuk daha beter tepkiler vermeye başladı. Allah ıslah etsin bu ebeveynleri ne diyeyim..
Okula başlayınca dünyanın merkezi olmadığını fark edecek. 5 sene sonra çok mutsuz bi çocuk olacak. Annesi neden böyle diye ağladığında gülerek bu günleri hatırlatırsınız. Belli ki yardım alma niyetleri yok çünkü. Muhtemelen ailesinden nefret edecek ergenlik sonrasında, beni neden bu hale getirdiniz diyeBaşlığı okuyunca garip gelebilir hatta bunları okuduğunuz zaman tepki de verebilirsiniz.
Eşimin ailesiyle çok iyi anlaşıyoruz bugüne kadar en ufak bı sıkıntı yaşamadık. Aileler de mükemmel anlaşıyor ama mutlaka bir sorun çıkar ya bu sorun 5 yaşında ki bir çocuk.
Görümce ve kayınvalide karşılıklı dairelerde oturuyorlar görümce çalıştığı için oğluna kayınvalide bakıyor yani her akşam oradalar.
Size çocuktan bahsetmek istiyorum.
Kendi ailemde kuzenler de yeğenlerde daha önce böyle bi durum yaşamadım nasıl davranacağımı bilmiyorum.
Çocuk inanılmaz ilgi isteyen bir çocuk ve herkesi yönetmek istiyor. Devamlı emir veriyor ne emir verirse anında yapılıyor.
Örnek verecek olursam.
Hep birlikte masaya oturuyoruz yemek yemeye başlıyoruz çocuk geliyo ve dıyo kı kivi sen ordan kalk şu sandalyeye oturacaksın.
Annesi hemen bana dönüyo kivi geçebilir mısın x öyle istiyor dıyo.
Ya da kvme sen yemek yeme istemiyorum kalk diyo o da tamam deyip sofradan kalkıyo.
Yemeğin ortasında benım canım şu yemek istıyo yapın dıyo anında sofradan kalkıp onu yapıyolar yapınca da vazgectım deyıp yemıyo.
Ya da benım önümde ki tabağı istiyo ben o tabağı yemek ıstıyorum dıye hayır deyınce küsüyo, bağırıyo, ağlıyo kapıları çarpıyo.
Şimdi buraya kadar sanane diyebilirsiniz ama çocuğun bana ayrı bi gıcıklığı var.
Çünkü emirlerini yerine getirmiyorum rica etse ya da normal bir şekilde istese tamam ama devamlı emir vermesi beni sinirlendiriyor.
Gözlerımın içine baka baka beni şikayet ediyor annesıne benımle oynamıyo söyle oynasın.
Ya da ben su istiyorum ama kivi getirecek tarzı
Annesi bana da diyemediği için çocuga yalvarıyo ben getırıyım suyu dıye hayır o getirecek dıye ağlamaya başlıyo bu sefer bana geliyolar lütfen sen verir misin diye.
Günde 5 6 kere görüntülü arıyor eşimi benı açmıyoruz. Açana kadar arıyor. Açınca da telefonu kapatmayın ben sizi izliycem burdan dıyo. Ya da hadi buraya geleceksiniz oyun oynamak istiyorum dıyo sinirden telefonu suratına kapatıyorum arama dıye bu sefer açana kadar eşimi arıyor ya da annesini arayıp telefonumu açmadı dıye annesıne aratıyor.
Bir iki kere acil işleri olduğu için bır ıkı saat ilgilenmek zorunda kaldım. İkimiz tek olunca ne dediysem yaptı ne dersem tamam tamam hiç zorlamadı. Kapıdan içeri ailesi girer girmez beni terslemeye sanane şu bu dedi anında.
Yanımızda kimse yokken o kadar uysal kı.
Bebeğim var zaten sık gitmiyoruz oraya bu sefer de gecenın saat onbırınde ailesıne ben bebeği görücem dediği için bize geliyorlar. Yatıcaz diyoruz. Yaa şimdi sabaha kadar ağlar 10 dakıka görsün çıkarız diyolar.
Oraya gitsem konuşmalar hep şu şekilde bebeği uyandır sevcem.
Şu elbiseyi giydir.
Oyuncaklarıma dokunmayacak
Onu kimse sevmeyecek
Kucağınıza almayacaksınız su içiyorum içmesin.
Mama içiriyorum içmesin.
Korkudan torununu almıyor kadın kucagına.
Ya da evde ki herkese oyun oynatıp kendi ev halkını izliyor oyuna gırmeyı kabul etmezsen saatlerce ağlıyo
Bir iki kere eşim hareketlerıne o kadar sinirlendi ki uzun süre gitmedik 5 yasında kı cocuk yuzunden.
Kreşe verdiler iki saat sonra aldılar kreşten nedeni de tüm öğretmenler sadece onunla ilgilenecekmiş başka çocuklarla da ilgilendikleri için çocuk ağlamış.
Çocukla yalnız kalmaktan çekiniyorum bir kere puzzle yaptırmaya çalıştı bana bunu senin yapman lazım dedim diye annesine beni şikayet etti beni azarladı, vurdu dıye. gözlerimin içine baka baka bana iftira atıp gülüyor.
Evet bu tamamen yetiştirme tarzıyla alakalı bi durum aileden kaynaklı farkındayım.
Ama bu telefonlar, evde rahat bırakmamalar artık beni delirtmeye başladı gece uyku da bile arıyor açın telefonu dıye. 5 yaşında ki bi çocukla böyle bı zıtlık yaşamak istemiyorum. Yaklaşımım nasıl olmalı yorumlarınızı bekliyorum
Ailesi terbiye verse şimdi de verir aslında. İstediğini elde edeceğine emin olduğu için böyle yapıyor.Kınamak istemiyorum bebek bekliyorumçocuk da suç yok öyle alıştırmışlar böyle devam eder. Ya siz de her dediğini yapacaksınız ya da aynı böyle devam
Asla!Allah aşkına sanki şuan arsız değil şuan neyin arsizi
Çocuk dövülmez çocuk olduğunu bilip çocuk gibi davranan simariklik eden bilmeyen dövülmez ama
Yetişkin gibi iftira atmasını bilen emirler yağdıranin pekalada hakkı kotektir
Bu arada kaç tane dayak arsizi çocuk gördünüz hep kiyamadiklqriniz arsız :)))))))
Kafalar pırıl pırılBence çocuktan önce anne babasına bi dayak lazım. Konuyu yarıya kadar okuyabildim, içime fenalık geldi. Nasıl kafalar bunlar yahu
Tamam canım siz öyle yetiştirinAsla!
O çocuktan emir alanın hakkı kotektir.
Ama ben ortamda müdehale ediyorum, dayanamıyorum ki. Annesi bişi diyemiyor
Ama içinden kızıyordur bana.
Ben susamam yani
Annemin eski Mahallesi'nde bir çocuk vardı ergen bir erkek gecenin bir saati döner istiyorum para ver diye mahalleyi ayağa kaldırırdı polis geldiyse eğer biliyorduk ki o çocuğa gelmişAllah aşkına sanki şuan arsız değil şuan neyin arsizi
Çocuk dövülmez çocuk olduğunu bilip çocuk gibi davranan simariklik eden bilmeyen dövülmez ama
Yetişkin gibi iftira atmasını bilen emirler yağdıranin pekalada hakkı kotektir
Bu arada kaç tane dayak arsizi çocuk gördünüz hep kiyamadiklqriniz arsız :)))))))
Benim çocuğum altın ve altın yumurtlar ... Yavrular emanettir canları,karakterleri bize Allah'tan emanet.Tamam canım siz öyle yetiştirinben onaylamiyorum
Altın yumurtlamadik sonuçta
Herkes doğuruyor
Doktorq gitmesi gereken aileGötürdüler doktor da burda yazılanları söyledi her şeyi çocuğun yerine siz yapıyorsunuz demiş.
Çocuğun çocuk olmasına izin verin her şeyi siz yapmayın vs.
Aile tutumu düzeltmedi çocuk aynı
Sizin işiniz de o açıdan ayrı zor. Siz doğru davranırken onlar sizin, kızınızı bu şejilde şımartırsa çocuk size karşı hırçınlaşabilir. Cidden uzak durmak lazım ama zor sanırımİnanın çekinerek açtım konuyu.
Benim de kızım var onu gördükçe ne yapıp ne yapmamam gerektiğini görüyorum resmen
Engin Günaydın'in "AZİZLER" adlı filminde de aynı bu anlattiginiz gibi bı çocuk var aklıma o geldi. Üzüldüm, sizin adınıza da ama en çok o çocuğa üzüldüm. Beş yaşında ki çocuğu nasıl yetistirmişler, o konuşmalar tavırlar..Sanırsın 15 yaşinda ergen...Başlığı okuyunca garip gelebilir hatta bunları okuduğunuz zaman tepki de verebilirsiniz.
Eşimin ailesiyle çok iyi anlaşıyoruz bugüne kadar en ufak bı sıkıntı yaşamadık. Aileler de mükemmel anlaşıyor ama mutlaka bir sorun çıkar ya bu sorun 5 yaşında ki bir çocuk.
Görümce ve kayınvalide karşılıklı dairelerde oturuyorlar görümce çalıştığı için oğluna kayınvalide bakıyor yani her akşam oradalar.
Size çocuktan bahsetmek istiyorum.
Kendi ailemde kuzenler de yeğenlerde daha önce böyle bi durum yaşamadım nasıl davranacağımı bilmiyorum.
Çocuk inanılmaz ilgi isteyen bir çocuk ve herkesi yönetmek istiyor. Devamlı emir veriyor ne emir verirse anında yapılıyor.
Örnek verecek olursam.
Hep birlikte masaya oturuyoruz yemek yemeye başlıyoruz çocuk geliyo ve dıyo kı kivi sen ordan kalk şu sandalyeye oturacaksın.
Annesi hemen bana dönüyo kivi geçebilir mısın x öyle istiyor dıyo.
Ya da kvme sen yemek yeme istemiyorum kalk diyo o da tamam deyip sofradan kalkıyo.
Yemeğin ortasında benım canım şu yemek istıyo yapın dıyo anında sofradan kalkıp onu yapıyolar yapınca da vazgectım deyıp yemıyo.
Ya da benım önümde ki tabağı istiyo ben o tabağı yemek ıstıyorum dıye hayır deyınce küsüyo, bağırıyo, ağlıyo kapıları çarpıyo.
Şimdi buraya kadar sanane diyebilirsiniz ama çocuğun bana ayrı bi gıcıklığı var.
Çünkü emirlerini yerine getirmiyorum rica etse ya da normal bir şekilde istese tamam ama devamlı emir vermesi beni sinirlendiriyor.
Gözlerımın içine baka baka beni şikayet ediyor annesıne benımle oynamıyo söyle oynasın.
Ya da ben su istiyorum ama kivi getirecek tarzı
Annesi bana da diyemediği için çocuga yalvarıyo ben getırıyım suyu dıye hayır o getirecek dıye ağlamaya başlıyo bu sefer bana geliyolar lütfen sen verir misin diye.
Günde 5 6 kere görüntülü arıyor eşimi benı açmıyoruz. Açana kadar arıyor. Açınca da telefonu kapatmayın ben sizi izliycem burdan dıyo. Ya da hadi buraya geleceksiniz oyun oynamak istiyorum dıyo sinirden telefonu suratına kapatıyorum arama dıye bu sefer açana kadar eşimi arıyor ya da annesini arayıp telefonumu açmadı dıye annesıne aratıyor.
Bir iki kere acil işleri olduğu için bır ıkı saat ilgilenmek zorunda kaldım. İkimiz tek olunca ne dediysem yaptı ne dersem tamam tamam hiç zorlamadı. Kapıdan içeri ailesi girer girmez beni terslemeye sanane şu bu dedi anında.
Yanımızda kimse yokken o kadar uysal kı.
Bebeğim var zaten sık gitmiyoruz oraya bu sefer de gecenın saat onbırınde ailesıne ben bebeği görücem dediği için bize geliyorlar. Yatıcaz diyoruz. Yaa şimdi sabaha kadar ağlar 10 dakıka görsün çıkarız diyolar.
Oraya gitsem konuşmalar hep şu şekilde bebeği uyandır sevcem.
Şu elbiseyi giydir.
Oyuncaklarıma dokunmayacak
Onu kimse sevmeyecek
Kucağınıza almayacaksınız su içiyorum içmesin.
Mama içiriyorum içmesin.
Korkudan torununu almıyor kadın kucagına.
Ya da evde ki herkese oyun oynatıp kendi ev halkını izliyor oyuna gırmeyı kabul etmezsen saatlerce ağlıyo
Bir iki kere eşim hareketlerıne o kadar sinirlendi ki uzun süre gitmedik 5 yasında kı cocuk yuzunden.
Kreşe verdiler iki saat sonra aldılar kreşten nedeni de tüm öğretmenler sadece onunla ilgilenecekmiş başka çocuklarla da ilgilendikleri için çocuk ağlamış.
Çocukla yalnız kalmaktan çekiniyorum bir kere puzzle yaptırmaya çalıştı bana bunu senin yapman lazım dedim diye annesine beni şikayet etti beni azarladı, vurdu dıye. gözlerimin içine baka baka bana iftira atıp gülüyor.
Evet bu tamamen yetiştirme tarzıyla alakalı bi durum aileden kaynaklı farkındayım.
Ama bu telefonlar, evde rahat bırakmamalar artık beni delirtmeye başladı gece uyku da bile arıyor açın telefonu dıye. 5 yaşında ki bi çocukla böyle bı zıtlık yaşamak istemiyorum. Yaklaşımım nasıl olmalı yorumlarınızı bekliyorum
Allah aşkına sanki şuan arsız değil şuan neyin arsizi
Çocuk dövülmez çocuk olduğunu bilip çocuk gibi davranan simariklik eden bilmeyen dövülmez ama
Yetişkin gibi iftira atmasını bilen emirler yağdıranin pekalada hakkı kotektir
Bu arada kaç tane dayak arsizi çocuk gördünüz hep kiyamadiklqriniz arsız :)))))))
çocuk dövülebilir ha.sen iyi ki öğretmenlik mesleğine başlamamışsın.Allah aşkına sanki şuan arsız değil şuan neyin arsizi
Çocuk dövülmez çocuk olduğunu bilip çocuk gibi davranan simariklik eden bilmeyen dövülmez ama
Yetişkin gibi iftira atmasını bilen emirler yağdıranin pekalada hakkı kotektir
Bu arada kaç tane dayak arsizi çocuk gördünüz hep kiyamadiklqriniz arsız :)))))))