Canım anneler merhabalar iyi günler diliyorum. Çok hassas ve acılı bir dönem geçiriyorum. Fikirlerinize önerilerinize o kadar açığım ki.. Çok zor bir süreç içindeyim. Ben izmirliyim, eşim Askeri personel ve Adanalı. Çok zorluklar dolu bir 4 yıl geçirdik. İlk aşkımdı ilk sevdiğimdi. Ailesi hiçbir şekilde beni onaylamadı ve istemedi. İzmirli oluşum. farklı kültür, oturma kalkma yeme içme tamamen onlardan farklı olduğum için beni hiç benimsemedi. Annesi beni hiç sevmedi, biliyorum ama dili hep kızım kızımdı. Evleneceğimiz hafta memleketlerinde bimde çalışan bir kızı bulup eşimle arasını yapmaya çalışmıştı
Bu kadar kötülüğüne rağmen aşk ya bu sevgi ya bu, deli gibi sevdiğim için ayrılamadim yapamadım çünkü o da çok seviyordu beni. İlk 2 yıl rüya gibi geçmişti. Sözümüz dini nikahımız olmuştu ve biz artık mezara kadar birlikte olacaktık. Son iki yıl yaşadığım iftiralar psikolojik siddetler tehditler giderek artmıştı ve ben artık eski ben değildim, ama aşk var ya hani dayanıyordum evlenince geçer düzelir hersey diye
Yalanlar dolu bir 4 yıl geçirdim kısacası. Eşimle tanıştık ilk yıl hemen sözlendik fakat evlenmemiz yılları aldı. Annesi sürekli engel oldu olaylar çıkardı hiçbir sebep yokken sürekli ayırmaya çalıştı. Annesi ve ablasından yaşadığım kötülüğü eziyeti unutamıyorum bunu nasıl atlatacağım bilmiyorum. Kasım 2023 de evlendik ve hemen hamile kaldım. Bu süreçte eşim bana kötü davranmaya vurmaya itmeye başladı. Hızla davranışları da değişti. Eskisi kadar sevgi duyamamaya başladım. Şubat ayinda ablasının nişanına gittiğimde asil olaylar patlak verdi. Ablasının nişan günü bazı kızlara baktığını gördüm ve aşırı derecede yıkıldım, çok kibar şekilde uyardığımda herkesin içinde beni kenara çekip vurdu ağır şekilde canımı acıttı hamileyim hem de
Hamile esi var ve bu adam yeni evli nasıl olurda kızlara bu kadar odaklanarak bakabilir, o akşam rezil oldum çünkü insanlar da bunu farketti. Deli gibi sevdiğim adam nasıl eşinin yanında flörtlesir suan yazarken ağlıyorum. Bu sonraki süreçte de hızla devam etti, sarışın kızlara odaklanarak bakmasını defalarca yakaladım ve yanında eşleri olduğu halde.
İnanılmaz şekilde içimde bir şeyler kopup gidiyordu. Ve memleketlerindeki son günümde annesi beni hiç istemediğini İzmirli ve farklı olduğumu söyledi. Bunu söylerken hamileydim ve karnında torununu taşıyordum
ne kadar acı bir söz bunu sizlere anlatamam ok yedim sanki kalbime. Annesi açıkça anlaşarak ayrılın demeye getirdi sözü. Orada o an kafamdan bu aileyi ve evliliği sildim.
Sonraki haftalarda bebeğimizin engelli olduğunu öğrendik testlerimiz kötü çıktı ve çok üzüldük. Yine de asla aldırmayı düşünmedik. Bu bebegi o kadar çok istedik ki, özellikle eşim baba olmak istiyorum diye kıvranıyordu.
Annesi ve ablası durumu öğrendikten sonra bizden uzaklaştı düğünlere gitti eğlencelere katıldılar biz eşimle o kadar mahsun bir duruma düştük ki günlerce ulaşamadık ailesine, açıkça bizi kaderimize terk edip hayatlarına baktılar.
Cinsiyetinin de erkek olduğunu öğrendikten sonra eşim dahil tüm ailesinin o kadar moralleri düştü ki, hani kız olacaktı yaaa demeye başladılar ve orada bir kez daha bu evliliğim baştan hata olduğunu anladım ahhhh çok geçti çok
Canım yavrum biricik evladımı nasıl insanlarla akraba edeceğimi düşündükçe kahroluyorum kızlar.
Artık kaldıramıyordum ve 2 ay boyunca eşime boşanma konusunda ikna etmeye çalıştım. Çünkü geleceği yoktu bu evliliğin. Son zamanlarda sürekli mesleği bırakacağım eve bakacak durumda değilim çok büyük para kaybettim diyordu. Düğün takıların yarısını verdiğim halde bu borçlar bitmedi ve dağ gibi büyüdü. En sonunda patlak verdi, çok büyük bir miktar parayı kumarda bahiste kaybetmiş. Bu ortaya çıkınca çok korktu mesleğinde atılma korkusu ile boşanmayı kabul etti. Ama kabul etti de kızlar tamamen sildi bizi. Bebeği istemediğini nefret ettiğini olmesini istediğini söyledi. Hamileliğim o kadar zor geçiyor ki, her gün istifa ediyorum ve aşırı kilo verdim. Bu hüzün beni eritiyor günden güne bununla bu duyguyla mücadele etmeye çalışıyorum. Ne bir mesaj ne bir arama, evladını bir insan nasıl merak etmez, nasıl benimsemez…
Ve kızlar bebeğimiz sağlıklı nur topu gibi bir kızmış geçen hafta detaylı ultrasonda öğrendim
Simdi sizlere sorum nafaka ve tazminat istemeli miyim, sonuçta bebeğin babası ben istemiyorum derse bunun bir yaptırımı olmaz mı..Dünyaya bir evlat geliyor ve babasının da destek olması gerekmez mi.. Her fikrinize açığım bu süreçte herkesten uzaklaşarak karar vermeye çalışıyorum. Çok teşekkür ederim dinlediğiniz için beni