34 yaşındayım, 20'li yaşlarımı özlüyorum çok yalnız hissediyorum

9 yıl sonraki kendimi görüyorum ben 25 yaşında bu kafaya girdim. O kadar haklısınız ki zaman çok acımasız 20 yaşındaki halimele şuan ki halim arasında eser yok ve 30 dan sonra bu fark daha da artacak. İnsan üzülüyor bi de genç güzel dinamik yaşlarda hayatımızın aşkını bulamamak hepten kötü güzelliği gençliği paylaşamadığımız bir hayat arkadaşın olmaması hepten kötü. Ama şunu da anladım kısmette kaderde olsa bir şekilde olurdu olacaktı sorunu kendimizde aramak biraz boşuna gibi . Ama insana üzülüyor 40 yaşımda ben benden geçtikten sonra hayatımın aşkı karşıma çıksa kime ne fayda diye. Çözümüde yok gibi bir şey başka şeylere kendinizi verseniz spor sanatsal uğraşlar vs ya da hayvan besleme belki biraz kafanız dağılabilir en kısa sürede hayatınızın aşkını bulmanızı içten bir şekilde diliyorum
 
Ya ne alaka asil o yasta evlenmek tam bi rezillik. Hele ki tek bi adama bagli yaşamak cok asiri sacma. Ben 20lerde ve 30larda cok guzel anılar biriktirdim. Hatta 30lar bence daha iyiydi daha akli selim oluosun ve sectigin adamlar da daha bi harika oluo. 40a merdiven dayarken evlendim mutluyum ama daha erken asla evlenmek istemezdim. O libidoyla zaten insan aldatmamak icin kendini kirbaclio oluo icten ice. Yapilan evliliklerin %90i gereksiz bence. Hele ki cocuk hayatinin bitirdiginin imzasi :) bana göre.
 
Ne var su 20li yaslarda ben de onu anlamiyorum. Neyini ozluyorsunuz Allah askina? Akil bir karis havada, ego tavan, tecrubesizlik hat safhada ama herseyi ben bilirim havasi...
40li yaslari daha cok seveceksiniz. 48 yasindayim bu arada. En guzel yaslar...
20li yaslar kendine gelecek hazirlama yaşı. Universite falan...
30lu yaslar hazirladigin gelecegi koruma muhafaza etme, aile kurma, coluk cocuga karisma yasi...
40li yaslar kendini fark etme yasi.. 20 ve 30lardaki hatalarindan payini alip kendi degerinin farkina vardigin en olgun altin yaslarin.
Evliligi gordum anneligi de 30 larimda, bosanmayi da gordum: cok da matah birsey degilmis evlilik. Oyle filmlerdeki gibi hic degilmis. Sevgiliyken seni seven adamin hep yaninda olmasi icin evleniyorsun ya. Beraber yaslanalim hayalleri falan. Gercek hic de oyle olmuyor. Bir bakiyorsun ki sevgili iken o hosgorulu adamlar suyuna kadar ayagina bekliyor senden. O askim askim diyen tiplere sadece hizmetcilik evlilik, iki kucuk sevgi kirintisi gormek icin bir omur ona ve ailesine bedava hizmetcilikten baska birsey degil evlilik. Herkes senden bekler herseyi... cocuk senden birsey ister, ogretmeni bile seni arar, adamlar kanepede elinde kumanda konusmadan oylece bir omur gecirebilir yeterki karni doysun bir de cinsellik kismi hallolsun...o gobegini kasiyan adam senden yemek utu, herseyi bekler. Dort dortluk olman beklenir hep. Anasi gelir bas koseye oturur, her bayram once kimin ailesine gidilecek tartismasi olur. Tatillerde sen deniz kiyisi istersin o anamlara gidecegiz o kadar der. Dogum yaparsin 9 ay karninda tasirsin cocugun adinin ne olacagi bile sana sorulmaz. Daha sayayim mi? Velhasil 30lu yaslar hani evlilik yuva kurma aile cocuk yapma yaslari olarak bilinir ya... hayır efendim 30 lu yaslar herkesi memnun etme yaslarin...
40 li yaslar ise ne herkesi memnun edecegim ya, kimseye yaranamiyorum, yaptim yaptim da ne oldu dedigin, kendi degerinin farkina vardigin, kendini memnun ettigin yaslar...
Ne var 34 unde isen. Panik olacak ne var? Bir sey kacirmadin merak etme.Evliler masallardaki gibi yasamiyor. En fazla senden 10 kat fazla camasir yikamistir.
Evli olunca yalnizligim gececek saniyorsun oyle degil mi? Sorsana buradaki kadinlara... kocalari varken de yalniz hissetmiyorlar mi? En zavalli en yalniz zamanlarimdi benim o 12 yillik evli oldugum zamanlar. Yalnizlik yaninda kimsenin olmamasi degil. Yaninda birileri oldugu halde yalniz hissediyorsan en acisisi o.
Evlilik 20li yaslarda olmuyor sadece. 40-50 sinde evlenenler de var, sevgili olanlar da. Hatta o yaslardaki evlilikler daha saglam oluyor. Cunku iki taraf da ne istedigini biliyor, 20lerdeki gibi sadece seviyorum deyip bazi seyleri gormezden gelip ya da evlenince duzeltirim ben bunu umidiyle gidip hemen o imzayi atmiyor.. o yaslarda insanin ayaklari daha saglam basiyor. Hayattan ne istedigini biliyor.
Konunuzu okudum da icim sisti. Bu kadar umitsiz bu kadar ic karartici misiniz hep? Ne varmis ayol 34 unde....
Merak ettiğim soruların hepsine cevap vermişsiniz aslında, geçen akrabamla konuştuğumda hayatımda biri yok işim çevrem yok diye öyle laf soktular ki üstüne sosyal medyada arkadaşlarımı görünce gece ağladım uyuyamadım, evliliği başarı gibi görüyorlar resmen kendi evliliklerinde de mutlu değiller oysa, sanki bekar olsam yapayalnız biriymişim gibi düşünüyorlar
 
Ya ne alaka asil o yasta evlenmek tam bi rezillik. Hele ki tek bi adama bagli yaşamak cok asiri sacma. Ben 20lerde ve 30larda cok guzel anılar biriktirdim. Hatta 30lar bence daha iyiydi daha akli selim oluosun ve sectigin adamlar da daha bi harika oluo. 40a merdiven dayarken evlendim mutluyum ama daha erken asla evlenmek istemezdim. O libidoyla zaten insan aldatmamak icin kendini kirbaclio oluo icten ice. Yapilan evliliklerin %90i gereksiz bence. Hele ki cocuk hayatinin bitirdiginin imzasi :) bana göre.
Aslında renkli, partilere gittiğim, aşk hayatımın olduğu bir hayatım olsa belki de bu kadar takmazdım. Ama 30'lu yaşlarımda aşk hayatım inanılmaz durgunlaştı 20'lerde böyle değildi. Yani flörtlerim bile olmuyor tanılamıyorum tanıştıklarım hep evli. Yaşından küçük gösteren bir tipim var üstelik. Şans mı yok nedir anlamadım. Aslında sosyallik ortamlara girmek önemli pandemide o da bitti. Bir tanıdığım yurtdışı tatilinde tanıştığı yabancı adamla evlendi adam global bir şirkette müdür, adamla ülke ülke geziyor aşırı mutlu. Bazı insanların kısmeti aşırı ballı. Bense ilgi gösteren birine dahi rastlamıyorum.
 
Hobi edin demeyeceğim klasik cümleler de kurmak istemiyorum biraz realist yaklaşacağım olaya. İnsan bir hayat arkadaşı istiyor hele ki bizim ülkemizde aile kavramı çok ön planda mesela evliler bekarlarla oturup kalkmayı azaltıyor falan. Özellikle kadınlar evlenince eski arkadaşlara bay bay diyor. Hobi edinmek, yeni yerler gezmek elbette güzel ama sürekli yalnız gezemez insan bir yaştan sonra da çevrendeki bekar sayısı azalıyor gezip tozacak insan kalmıyor doğal olarak. Hobi dediğimiz şey de laf olsun diye edinilmez. İlgin alakan vardır edinirsin ay evlenemedim dur bir hobi edineyim diye bir şey yok ki. Bence evlenmek istiyorsanız eşe dosta haber salın bu ayıp bir şey değil. Akrabalar, arkadaşlar mutlaka bulur birilerini. Mesela beğendiğiniz eli yüzü düzgün bekar kişiler varsa ilk adımı siz atmaktan çekinmeyin. Sanmayın ki her ilişkide ilk adımı erkek atıyor. Benim çevremde gözlemlediğim aslında önce kadın ilgisini hareketleriyle belli ediyor devamını erkek getiriyor. Bir de uzakta yaşayan arkadaşınızın sizi negatif etkilemesine izin vermeyin. İki dertli pek yaramamışsınız birbirinize. 34 yaşla 25 yaş arasındaki dış görünüş kendine bakan giyinmeyi kuşanmayı bilen biri için fazla değildir. O kısım çok abartı geldi bana.
Benim hobilerim de var ama yalnız aktiviteler bir süre sonra sıkıyor. Spora git tek, seyahate git tek vs vs. Şöyle kafa dengi, birlikte gülebildiğim bir hayat arkadaşım olsun istiyorum. İşyerinde de evli çocuklu kadınlar evli çocuklularla daha iyi anlaşıyorlar haftasonları gizli gizli buluşuyorlar. Şöyle yaşıt bekar kafa dengi bir kız arkadaşım da Yok yanımda yöremde. İnsanlara tanıştırmaları için ricada bulunmaya gelince bunu yapamam çok gururluyum. İş yerindekilrre söyleyemem yani, zaten yalnızlığımı görüyorlar kendileri de düşünebilirler pekala. İşin Aslı bu devirde birbirinin iyiliğini isteyen insan az. Akrabalar konusunda ise, akrabalar de genelde iyilik istemez. Bir de ben master ve doktoralıyım iyi sayılacak maaş alıyorum, ve de kendi eğitim düzeyime denk biriyle evlenmek isterim akrabalarımızda ise okumuş olan çok çok az dolayısıyla böyle bir çevreleri de Yok zaten. Geriye tek seçenek olarak ortamlarda tanışmak kalıyor o da olmuyor tanıştığım tüm erkekler evli. 35+ evlenen kadın var ben de duyuyorum ama ben bu yaş grubu bekar erkeğe denk gelemedim.
 
20'li yaslarin neyini ozleyecegim Allah askina? Sacma sapan duygusal tercihlerim nedeniyle debelenmelerimi mi? Is konusunda bocalamalarimi mi? Istikrari saglayamayip sektorden sektore ziplayislarimi mi? Zamanin degerini bilmeyip hor kullanisimi mi? Neyi yani?

30'larimi daha cok seviyorum.
 
28 yasindayim sizden daha yasli ve daha umitsiz hissediyorum.Cunku bosaniyorum.Bir isim bir meslegim kucuk bir ilde yok bile.Yani hayat sartlari herkese gore degisiyor gercekten.Herkesin bogazinda dugum olan biseyler oluyor.
 
Merak ettiğim soruların hepsine cevap vermişsiniz aslında, geçen akrabamla konuştuğumda hayatımda biri yok işim çevrem yok diye öyle laf soktular ki üstüne sosyal medyada arkadaşlarımı görünce gece ağladım uyuyamadım, evliliği başarı gibi görüyorlar resmen kendi evliliklerinde de mutlu değiller oysa, sanki bekar olsam yapayalnız biriymişim gibi düşünüyorlar
Cogu kisi evliligi statu diye goruyor. Evlilik statu kazandirmiyor insana. Aksine oyle bir yuk yukluyorlar ki omuzlara. Buyuk bir sorumluluk. Sosyal medyadaki o mutlu fotograflara aldanmayin. Cogu kadin eminim neden evlendim ki diyordur. Evlilik marifet de degil. Bence cok da gerekli degil eger kendi ayaklarinin uzerinde durabiliyorsa bir insan. Bunu evliligi yasamis bekarligi da gormus biri olarak soyluyorum oyle masalimsi birsey degil evlilik. Oyle sevgiye falan bogmuyorlar sizi. O evin icine girince hele de anne olunca hepsinin bilincaltina kazinmis gibi sizden dort dortluk hizmetcilik bekliyorlar. Evlilik erkekler icin guzel bence, kadinlar icin buyuk yuk.
 
Herkesin o güzel 20 li yaşlarında ben evlendim çocuğum olmadı tüp bebek tedavisi gördüm bebeğim oldu daha olmaz diye korunmadim üstüne ikincisi doğdu herkesin mis gibi vücudu varken ben 24 yaşında sarkık göbek memeyle gezdim üstüne iki bebbek ev işi bilmem ne calisiyordum işi bıraktım en sevdiğim şey calismakti oysaki kitap okumak kahve yudumlamak hayel oldu bana 34 yaşındayım iki boyunca çocuk var hiç hayelim yok(çocuklarımın sağlıklı ve güzel geleceği dışında)geçen 13 yılda eşe aşkta kalmıyor kalbim atmıyor benim bir evim olsun şöyle gelinligim olsun şöyle cocuklarim olsun kariyerde şuraya eriseyim hepsi bitti 34 yaşında herşeyi bitirdim inanın insanın bir hayali olması o hayale sahip olmaktan çok daha keyifliymis bilin isterim..
 
Aslında renkli, partilere gittiğim, aşk hayatımın olduğu bir hayatım olsa belki de bu kadar takmazdım. Ama 30'lu yaşlarımda aşk hayatım inanılmaz durgunlaştı 20'lerde böyle değildi. Yani flörtlerim bile olmuyor tanılamıyorum tanıştıklarım hep evli. Yaşından küçük gösteren bir tipim var üstelik. Şans mı yok nedir anlamadım. Aslında sosyallik ortamlara girmek önemli pandemide o da bitti. Bir tanıdığım yurtdışı tatilinde tanıştığı yabancı adamla evlendi adam global bir şirkette müdür, adamla ülke ülke geziyor aşırı mutlu. Bazı insanların kısmeti aşırı ballı. Bense ilgi gösteren birine dahi rastlamıyorum.
bence sorun bu arkadaşımınkinden istiyorum kafası başkası olsa yok illa ondan olacak birazdaha geniş bakabilirsin
 
20'li yaslarin neyini ozleyecegim Allah askina? Sacma sapan duygusal tercihlerim nedeniyle debelenmelerimi mi? Is konusunda bocalamalarimi mi? Istikrari saglayamayip sektorden sektore ziplayislarimi mi? Zamanin degerini bilmeyip hor kullanisimi mi? Neyi yani?

30'larimi daha cok seviyorum.

Benim de hayattan aldığım zevk 30larda daha fazla. Hayatın daha çok bilncindeyim. 20li yaşların budalalıpı yok, bu yaşları daha çok sevdim :halay:
 
Merhaba kızlar,son zamanda herşey üst üste geldi dertleşmek istiyorum. Biliyorum bu tarz konular çok açılıyor. Sorun yalnızlık kendimi yalnız hissediyorum karşıma kime çıkmıyor, çalışıyorm yönetici pozisyonunda işyerinde herkes evli ve ben onları gördükçe ezik hissediyorum. Geleceğe yönelik içimde kıpırtıların olduğu, bekar kız arkadaşlarımla kıkırdadığım gezdiğim 20'li yaşlarımı özlüyorum meğer ne güzel günlermiş ne mutluymuşum. Şimdi etrafta tek bekar kız arkadaş kalmadı, herkes evli eşine çocuğuna odaklı yaşıyor. Hayat rutin iş ev ev iş sarmalında işyerinde herkes evli çocuklu . Takılacak biri Yok 20'lerindeki neşe eğlence Yok.

Bi arkadaşım var ama bendeki şans, uzakta yaşıyor. 35 yaşında o da bekar ara ara dertleşiriz karşılıklı yakınırız. Geçen yine konuştuk sosyal medyada 20'li yaşlar akımı vardı foto koymuştu. Bana dedi ki "feray ne gençmişiz ne güzelmişiz o cazibe gitti artık. O yaşlarda evlenmek vardı. Artık yalnızıx alışalım Ümit beslemeyelim" filan dedi içim cız etti. Çünkü bu Benim de ara ara düşündüğüm birşey. 20'li yaşlar başka gerçekten, cilt parlak, saçlar gür, gözler ışıl ışıl Ümit dolu, neşe desen dorukta. Cazibenin, ışıltının yüksek olduğu o yaşlarda bir hayat arkadaşı bulmak çok çok daha olası. Şimdi direksiniz insan 30, 40 hatta 50'lerde de evlenir. Ama nadir oluyor gibi geliyor bana. Son 10 yılda çok düğüne gittim bi tane 40'lı 50'li yaşta kadın yoktu evlenen. 30 'şu yaşlar tek tük vardı onların da ilişkisi 20'lerin sonunda başlamış. Gerçekten 20-30 yaş arasını iyi değerlendirmek gerekiyormuş şimdi anlıyorum. 20'li yaşlarda bir hayat arkadaşı bulan ve hayatın sonuna dek onunla yürüyen kadınlar ne şanslıymış. Ama şanssız olanların karşısına ş...siz çıkıyor 20'li yaşları yiyor. Bana da 20'lerimde öyle bir ş...siz denk geldi maalesef. Şiddet ve aldatma vardı sineye çekemedim ayrıldım ama o evlenmiş çocukları olmuş sosyal medyada gördüm ve benim suçum neydi ben niye mutlu olamadım diye çok üzülüyorum kızlar
bu duygudurumunu bizim genc kızlar cok yaşıyor biraz da toplum dayatması.
her gördüğünüz mutluluk pozunun gercek olmadigini bilin derim.
bazilari tam tersi cok mutsuz oldugundan tam tersini ispatlamaya calisiyor.. bakin ben cok mutluyum mesajı vermeye calisiyor.
37 yaşında evlenen biri olarak derim ki, bu isler gercekten nasip kısmet. zaman gelince denk gelecektir birisi.
evlenene kadar turlar, yurtiçi yurtdisi gezdim. eve kendinizi kapamayıp sizi mutlu eden seyleri keşfedip ani yaşayın derim.
 
Merhaba kızlar,son zamanda herşey üst üste geldi dertleşmek istiyorum. Biliyorum bu tarz konular çok açılıyor. Sorun yalnızlık kendimi yalnız hissediyorum karşıma kime çıkmıyor, çalışıyorm yönetici pozisyonunda işyerinde herkes evli ve ben onları gördükçe ezik hissediyorum. Geleceğe yönelik içimde kıpırtıların olduğu, bekar kız arkadaşlarımla kıkırdadığım gezdiğim 20'li yaşlarımı özlüyorum meğer ne güzel günlermiş ne mutluymuşum. Şimdi etrafta tek bekar kız arkadaş kalmadı, herkes evli eşine çocuğuna odaklı yaşıyor. Hayat rutin iş ev ev iş sarmalında işyerinde herkes evli çocuklu . Takılacak biri Yok 20'lerindeki neşe eğlence Yok.

Bi arkadaşım var ama bendeki şans, uzakta yaşıyor. 35 yaşında o da bekar ara ara dertleşiriz karşılıklı yakınırız. Geçen yine konuştuk sosyal medyada 20'li yaşlar akımı vardı foto koymuştu. Bana dedi ki "feray ne gençmişiz ne güzelmişiz o cazibe gitti artık. O yaşlarda evlenmek vardı. Artık yalnızıx alışalım Ümit beslemeyelim" filan dedi içim cız etti. Çünkü bu Benim de ara ara düşündüğüm birşey. 20'li yaşlar başka gerçekten, cilt parlak, saçlar gür, gözler ışıl ışıl Ümit dolu, neşe desen dorukta. Cazibenin, ışıltının yüksek olduğu o yaşlarda bir hayat arkadaşı bulmak çok çok daha olası. Şimdi direksiniz insan 30, 40 hatta 50'lerde de evlenir. Ama nadir oluyor gibi geliyor bana. Son 10 yılda çok düğüne gittim bi tane 40'lı 50'li yaşta kadın yoktu evlenen. 30 'şu yaşlar tek tük vardı onların da ilişkisi 20'lerin sonunda başlamış. Gerçekten 20-30 yaş arasını iyi değerlendirmek gerekiyormuş şimdi anlıyorum. 20'li yaşlarda bir hayat arkadaşı bulan ve hayatın sonuna dek onunla yürüyen kadınlar ne şanslıymış. Ama şanssız olanların karşısına ş...siz çıkıyor 20'li yaşları yiyor. Bana da 20'lerimde öyle bir ş...siz denk geldi maalesef. Şiddet ve aldatma vardı sineye çekemedim ayrıldım ama o evlenmiş çocukları olmuş sosyal medyada gördüm ve benim suçum neydi ben niye mutlu olamadım diye çok üzülüyorum kızlar
23 yaşındayım inanın her zaman 30larımı merak etmişimdir özelikle 34-37 yaş aralığında kadınlar güzellikte zirveye ulaşıyor bence. Evet 20li yaşların ışıltısı başka oluyor ama 30ların ışıltısı başka 40ların 50lerin başka. Demek ki hakkınızda hayırlısı buymuş o kadar çok kadın var ki 20 yaşında görücü usülü evlenip istemediği evliliklere mahkum olan. Sizin ne güzel o yaşlarınızda arkadaşlarınızla gezme eğlenme şansınız olmuş tadını çıkarmışsınız. Şimdi kendi ayakları üstünde duran ekonomik bağımsızlığa sahip genç ve güzel bir kadınsınız. Geçmişinizi özlerken bugününüzü kaçırıyorsunuz. Bence anılarınızın değil şu anınızın tadını çıkarın ve biriyle evlenmek istiyorsanız sosyal çevrenizi genişletmeye çalışın inşallah hakkınızda hayırlısı olur Rabbim herkesin gönlüne göre versin.
 
Cogu kisi evliligi statu diye goruyor. Evlilik statu kazandirmiyor insana. Aksine oyle bir yuk yukluyorlar ki omuzlara. Buyuk bir sorumluluk. Sosyal medyadaki o mutlu fotograflara aldanmayin. Cogu kadin eminim neden evlendim ki diyordur. Evlilik marifet de degil. Bence cok da gerekli degil eger kendi ayaklarinin uzerinde durabiliyorsa bir insan. Bunu evliligi yasamis bekarligi da gormus biri olarak soyluyorum oyle masalimsi birsey degil evlilik. Oyle sevgiye falan bogmuyorlar sizi. O evin icine girince hele de anne olunca hepsinin bilincaltina kazinmis gibi sizden dort dortluk hizmetcilik bekliyorlar. Evlilik erkekler icin guzel bence, kadinlar icin buyuk yuk.
Haklısınız aslında benim doğru düzgün aşk anlamında bir anım yok belkide bu yüzden sanki evlenirsem herşey güzel olacak gibi bir algı var bende çevremdekilerin laf sokması da çok etkiliyor tabi, sevdiğim erkekler konusunda mantıklı seçimler yapmamışım farkına geç vardım açıkçası, ben hep filmlerdeki gibi aşk hayal ediyordum sevgi üzerine olacak her şey diye ama çok az insan bunu gerçekten yaşıyor galiba, sosyal medyada etkiliyor beni hep mutluluk pozları da olunca, ben hayal dünyasında yaşamışım galiba hep diye düşünüyorum artık biraz 😊 şimdi birine güvenip sevmek istesem acaba beni kandırıyor mu diye ayrıca düşünüp duracam ömür boyu bekar kalmayı bile düşünüyorum üstümde çok sorumluluk olmadan gezip görmek istediğim o kadar yer var ki ne kadar gerçekleştirebilirim bilmiyorum
 
X