• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

30 yaş sendromu :(

Ya imdi bu tarz soruları nasıl cevaplayacağımı bilemiyorum. Yetıstiğiniz ortam yasam tarzınınz vs etken buna. Otokrat ve muhafazakar bi ailenin kız çocukları genelde bu evde kalma korkusunu yasıyor. 3 yaında hala aileyle yasanıyorsa da bunları duymak olası. Tabı bı de sızın ne ıstedıgınız onmelı. Gercekten elenmek mı ısterdınız ya da tek basına yasamak flort etmek... Bellı bır sure sonra (cıftler yanı evı paylastıktan sonra) mı evlenmek vs? Yanı geleneksel bı aıle yapınız oldugunu varsayarak bunları her zaman duyacaksınız. Kulagınızı tıkayın derım.
 
31 yaşındayım, evliyim ve iki bebeğim var.
30dan önce evlenen aklıma tüküreyim!
Hayat yeni başlıyorken, ben koca insan oldum gençliğime doyamadan, yüklerimin altında eziliyorum.
Bunları düşünürken aklıma bir şarkı sözü geliyor;
‘İki çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır’...

Ama artık evli ve iki çocuklu bir kadın olarak, ne giyeceğim, nereye gideceğim, kiminle görüşeceğim, kariyer hedeflerim hayatımdan çıkıp; bugün ne pişirsem, çocukların uyku saati, çamaşırları ayıklayayımla dolu bir beyin.
Gönül istiyor kuş misali özgürlük, hayat bana tuvalet özgürlüğü sunmuyor.
 
Ben de 30 yaş sendromundayım. Saçımda 2 tel beyaz cıktı,kaz ayaklarım var sanki,cildim de kuru,nasıl bir nemlendirici alcağım fikrim yok. Saçımı yapıp eyeliner rimel sürsem tamm da ben eskiden hicbir sey surmedigimde de kötü gorunmezdim. Aynaya bakınca psikolojim bozuluyor. 30 yaşın adi yetti bana,çocuklar da yaslandirdi.
Bencede cocuklarin yaslanmaya etkisi buyuk.
30 yasinda bekar arkadaslarim gayet gencecik kizlar:)
 
6 ay sonra 30uma gireceğim ne varmış bu kadar bu 30da diyorum, 30+ çoğunluk gir de görürsün diyor, bakalım göreceğiz :işsiz:
Ne hayatım ne kendim dört başı mamur değil ama şu an ölsem gözüm açık içimde bişeylerin eksikliğiyle gitmem iyisiyle kötüsüyle içime sindiği gibi yaşadım yaşıyorum. Dua ettiğim şeyler (iş, hayırlı kazanç ve hayat, seyahat, aile vs konularında) var ama hiçbir şey için kompleks derecesinde eksiklik hissetmiyorum çok şükür. Belki kendimi salmış olsaydım aynaya baktığımda kendimden memnun olmasaydım modum düşebilirdi ama şu anda böyle sendromlar çok arabesk geliyor bana. Şükür enerjim yüksek, sağlıklıyım, ailem sağ ve sağlıklı daha ne olsun allah bunların eksikliğini gçstermesin yeter ki. Dünyanın derdi bitmez kızlar boşverin herşeye sendrom bulsaydık ohooo, sendrom değil çözüm bulmak gerek.
 
Bu hayatın düzeni bu canım. Herkes elinde olmayanı istiyor. Sen 92 li isen tam güzel zamanlar, artık inşallah yaşam tarzına uygun biriyle güzelll bir evlilik yaparsın. Bu dan öncesi erken olurdu

Evet 92liyim artık tam zamani diyorum ama elimde degil tabiki innsallah karsima hayirli birisi cikar yeni evlenen arkadaşlarımı gorunce heves ediyorum napim:KK49:
 
31 yaşında evlendim ben de siz gibi evde kaldım düşüncesi ile düşünmeden hareket ettim şimdi görüyorum ki evlilik o kdr toz pempe değilmiş bu arada 32 yaşında anne olacağım
 
Ya imdi bu tarz soruları nasıl cevaplayacağımı bilemiyorum. Yetıstiğiniz ortam yasam tarzınınz vs etken buna. Otokrat ve muhafazakar bi ailenin kız çocukları genelde bu evde kalma korkusunu yasıyor. 3 yaında hala aileyle yasanıyorsa da bunları duymak olası. Tabı bı de sızın ne ıstedıgınız onmelı. Gercekten elenmek mı ısterdınız ya da tek basına yasamak flort etmek... Bellı bır sure sonra (cıftler yanı evı paylastıktan sonra) mı evlenmek vs? Yanı geleneksel bı aıle yapınız oldugunu varsayarak bunları her zaman duyacaksınız. Kulagınızı tıkayın derım.
ne kadar doğru söyledikleriniz malesef hala evde kalma tabiri kullanılıyor ne acı
 
Bence gönlünün eşini bulsan ne 30 ne 40 koymaz. Ama hep böyle mi devam edeceğim acaba duygusu bizi yıpratan. 19 yaşımda çok mutluydum çünkü içim umut ve enerji doluydu. Şimdi aradan geçen yıllara bakıyorum da yaşım değil aslında sorun yılların çaldığı ışığım. Elimde olmadan bunu hissediyorum artık ben tek geldim tek gidiyorum. 30 yaştan da nefret ediyorum laf aramızda hep 28 den sonrasını görmek istemiyorum derdim bakalım hayat ne gösterecek
Tamda beni anlattınız aynen o yaşlarda umudum vardı elbet olacak diye yaş ilerledikçe bu azaldı :(
 
Uzun süredir bu foruma girmemiştim uzun süredir ilk kez bu başlığa yazmak nasip oluyor :) Yıllar geçiyor zaman geçiyor ama insanların kafalarındaki bazı sorular hiç geçmiyor. Bu foruma ne zaman denk gelsem gezerken bu tarz bir başlığa denk geliyorum. Şimdi şöyle bir durum var aslında çok göreceli yaş kavramı, geç bir yaş değil evlenmek isteyen biri için ama sorun şu ki 30 yaş ve üstü kadınların çok büyük bir dezavantajı oluyor, birincisi anatomik ve fizyolojik olarak beden yavaş yavaş yaşlılık belirtileri göstermeye başlıyor, öte yandan çocuk düşünen bireylerin kısıtlı zamanı kalıyor. Çünkü bir kişiyi tanımak zaman alıyor, evlendikten sonra da hemen çocuk yapmak mantıklı olmayabiliyor insan eşiyle birlikte çocuksuz belirli bir süre yaşamak istiyor, öte yandan ne yazık ki erkekler genellikle daha genç kızları tercih ediyor, 30 yaşındaki birinin kendi akranlarının ilgisini çekme ihtimali çok düşük çünkü bu yaştaki erkekler daha çok 25 yaş dolaylarındaki kızlarla ilgileniyor. Bir de gözlemlerime göre erkekler 30 yaş ve üstü kadınlarla sevgilide olmak istemiyor, bu kadınların evlilik isteyeceğini düşündüklerinden sanırım. Bir de zaten evlenmeye niyetli olan ve iyi bir eş olabilecek erkekler çıkan evlenmiş oluyorlar, yani demek istediğim şu ki belirli bir yaştan sonra artık kriterlerine uygun kişi bulması insanın imkansıza yakın. İyi bir eş olabilecek ve bekar olan erkeklerde yine ya çok seçici oluyor ya da zaten talibi çok oluyor ulaşılması zor oluyor. Biraz olaya gerçekçi yaklaşmak gerek, nasip kısmet bir yere kadar doğru ama nasip kısmet demeden önce insanın elinden geleni yapması gerekiyor, bence burada kilit nokta arkadaş çevresi, çünkü belirli bir yaştan sonra zaten insanın tanışabileceği kişi sayısı çok azalıyor, ancak iş değiştirirse, ya da belirli aktivitelere katılırsa birileriyle tanışabiliyor. Bu yüzden görücü usulüne ön yargılı yaklaşılmamalı, görücü usulü şu demek değil ailenini birini beğenip senin o kişiyle evlenmen değil, ailenin uyum sağlayabileceğini düşündüğü iyi bir eş ve iyi bir damat olabileceği düşünülen kişileri belirlemesi ve seninle buluşturması. Eskiden ben de sıcak bakmazdım ama gördüğüm kadarıyla bu tarz evlilikler daha saygı ve sevgi üzerine kuruluyor. Bu devirde güvenilir insan bulmak çok zor bu yüzden aile ya da arkadaş referanslı kişiler daha bir kıymetli bence.
 
30um 10yaşında kızım var:anne:
Tam 30 depresyonuna giricem bir gülme geliyor
Hala kardeşimle eşimle gece kulübüne girerken

Reşitmiyim acaba diye kimlik kontrolüne takılıyorum :cool:
hemde gruptaki 22yaşında arkadaşlar badygardları transit geçerken:-)
 
Ben 35 oldum ölem bari diyorum ya.bende ancak cocuk sahibi oldum.
 
Uzun süredir bu foruma girmemiştim uzun süredir ilk kez bu başlığa yazmak nasip oluyor :) Yıllar geçiyor zaman geçiyor ama insanların kafalarındaki bazı sorular hiç geçmiyor. Bu foruma ne zaman denk gelsem gezerken bu tarz bir başlığa denk geliyorum. Şimdi şöyle bir durum var aslında çok göreceli yaş kavramı, geç bir yaş değil evlenmek isteyen biri için ama sorun şu ki 30 yaş ve üstü kadınların çok büyük bir dezavantajı oluyor, birincisi anatomik ve fizyolojik olarak beden yavaş yavaş yaşlılık belirtileri göstermeye başlıyor, öte yandan çocuk düşünen bireylerin kısıtlı zamanı kalıyor. Çünkü bir kişiyi tanımak zaman alıyor, evlendikten sonra da hemen çocuk yapmak mantıklı olmayabiliyor insan eşiyle birlikte çocuksuz belirli bir süre yaşamak istiyor, öte yandan ne yazık ki erkekler genellikle daha genç kızları tercih ediyor, 30 yaşındaki birinin kendi akranlarının ilgisini çekme ihtimali çok düşük çünkü bu yaştaki erkekler daha çok 25 yaş dolaylarındaki kızlarla ilgileniyor. Bir de gözlemlerime göre erkekler 30 yaş ve üstü kadınlarla sevgilide olmak istemiyor, bu kadınların evlilik isteyeceğini düşündüklerinden sanırım. Bir de zaten evlenmeye niyetli olan ve iyi bir eş olabilecek erkekler çıkan evlenmiş oluyorlar, yani demek istediğim şu ki belirli bir yaştan sonra artık kriterlerine uygun kişi bulması insanın imkansıza yakın. İyi bir eş olabilecek ve bekar olan erkeklerde yine ya çok seçici oluyor ya da zaten talibi çok oluyor ulaşılması zor oluyor. Biraz olaya gerçekçi yaklaşmak gerek, nasip kısmet bir yere kadar doğru ama nasip kısmet demeden önce insanın elinden geleni yapması gerekiyor, bence burada kilit nokta arkadaş çevresi, çünkü belirli bir yaştan sonra zaten insanın tanışabileceği kişi sayısı çok azalıyor, ancak iş değiştirirse, ya da belirli aktivitelere katılırsa birileriyle tanışabiliyor. Bu yüzden görücü usulüne ön yargılı yaklaşılmamalı, görücü usulü şu demek değil ailenini birini beğenip senin o kişiyle evlenmen değil, ailenin uyum sağlayabileceğini düşündüğü iyi bir eş ve iyi bir damat olabileceği düşünülen kişileri belirlemesi ve seninle buluşturması. Eskiden ben de sıcak bakmazdım ama gördüğüm kadarıyla bu tarz evlilikler daha saygı ve sevgi üzerine kuruluyor. Bu devirde güvenilir insan bulmak çok zor bu yüzden aile ya da arkadaş referanslı kişiler daha bir kıymetli bence.

Şu forumda okudugum bu zamana kadarki en doğru ve mantıklı yorum:) ah keşke zamanı durdurabilirsek ama geçen yaşlar geri gelmiyor adeta bir geri sayım ve biz yaşlanıyoruz. 30 dan sonra sırf çocuk sahibi olmak adına buzdan bir yuva kurmak mümkün oluyor ancak. Geçip gitmiş yıllar biz bakmışız arkasından dememek için benim tavsiyem net kararını vermeli herkes eger ki evlilik gibi bir niyetiniz yoksa elinizden geleni yapın ve hiç kimseye olumsuz yaklaşmayın. He benim evlilik umrumda değil diyorsanız ne mutlu
 
Ah ben ne yapayım? 6 ay sonra 30 oluyorum ben de. Evliyim ama;sadece evli. Ne bir işim var ne bir çocuğum ne bir gelirim. Siz öğretmenmişsiniz ne güzel. Ben mühendisim yıllarca okudum ama yurt dışı yaptım falan derken bir süredir işsizim. Çalışırken de öyle birikim yapacak paralar kazanmadım, komik paralardı. Benim yaşımdakilerin kariyeri var ölem ben nerelere gidem ben. Depresyondayım yarama bastınız. Boş durmuyorum başvurular yapıyorum, iş görüşmesi vs ama yurt dışındayım bu ülkede mühendislik işi bulmak çok zor. Türkiye'ye dönsem asgari ücretle sil baştan bilmiyorum. Siz hiç üzülmeyin demeye gelmiştim. Evli olmuş olup işsiz parasız olsanız napacaktınız çocuk da yapılmıyor o durumda yaşın ne önemi var.
 
evlenince ne kadarda abartmışım diyeceksiniz
buraya yazıyorum
evlilikte ne varmış
evlilik bumuydu
bekarken amma rahatmışım
diye muhasebe yapacaksınız
hele evliliğiniz kötü olursa
o gün bugünkü aklınıza kızacak belkide lanet okuyacaksınız
 
Ben şunu anlamıyorum, bir ortamda arkadaşınızın arkadaşıyla ya kuzeniyle falan tanışıp evlenince o da görücü usülü olmuyor mu?
Görücü usülüde sonuçta bir karşılaşma şekli yani sevmediğiniz birile evlenmeyeceksiniz ki..
Bütün aşk evlilikleri filmlerdeki gibi yolda yürürken çarpışmayla başlamıyordur herhalde..Tanışın ,belki sizin yazınız o kişidir nereden bilebilirsiniz ki?...
 
Ben de bu yıl 30 olacağım kısmetse.. Evliyim ama merak etme evlendikten sonra da çocuk için sıkıştırıyorlar. Psikolojimi bozdular artık..
 
Back