benim yaş 26 yı geçiyor şuana kadar sadece 1 kere ciddi ilişkim oldu oda yürümedi zaten.talibimde niyetimde yok aslında benim.
benim derdim akran ve akraba baskısı,evlenip çoluk çocuğa karışan eski arkadaşlarımla aynı frenkansı yakalayamamız,geçen yıllar içinde arkdaş grubumun giderek küçülmesi.evlenenlerin evliliği çok yüce bişey gibi anlatması,ama her seferinde kv.elti,görümce derdi anlatırlar.
akrabaların yaşın 30 a geliyor ne zaman evlenip doğuracan baskısı,her gittiğim nişanda düğünde edilen bir dünya laf.
yaşı 30 veya geçkin olanların toplum gözündeki yeri,cidden çok konuşulacak şeyler var.
yani bazen anlamıyorum 24 yaşınmdaki halim ve fikirlerim 26 yaşımdakiler ile farklıyken millet nasıl cesaret edip üni okurken evleniyor.iş durumu aile durumu bile belli değilken nasıl başarıyorlar cidden çok imreniyorum.
geçenlerde 21 yaşındaki kuzenim nişanlandı,şu yaşımda onun yaptığı işi yapamıyorum.bazende gerçekten kızıyorum kendime acaba iticimyim,çokmu sert tavırlar gösteriyorum dışarıya karşı diye.
saolsunlar annem ve babamda destek olacaklarına daha çok köstek oluyorlar.ikisde ayrı yaşıyor,annem hayatım boyunca 1 kere arkamda durmadı üni ye başka şehire giderken bile gelip yolcu etmediler.
işyerinde hem şefim hemde yaşça büyük bir abim,evlilik öyle birşeyki kötü oldumu cehennemi bu dünyada yaşatır,iyi oldumuda cenneti yaşatır bu dünya da derdi,kendisi eşini beyin kanserinden kaybetti.
Şu akbaba gibi akrabalarla görüşmesem benim,psikolojim gayet iyi,ne zman akrabaya denk gelsem boğasım,kafasını koparıp kaynar kazanda haşlayasım geliyor.