Ben ucun ucun tek başıma yapıyorum işleri, sağolsun eşimde evde oldukça bana yardımcı oluyor, bu pazar tül perde yıkayıp asacağız, halıları yıkamaya göndereceğiz nasipse, daha bir Allahın kulu da yardım edelim mi? Birşeye ihtiyacın var mı demedi diğerlerinde de hep kendim uğraştım çabaladım, yardım edelim kızım sen iki canlısın dediklerini hiiç duymadım daha, elimden geldiğince kendim yapıyorum olduğu kadarı ile işteÇok üzüldüm. Rabbim öyle anneyi kimsenin başına vermesin. Annemden Allah binlerce kez razı olsun. Romatizması, kireçlenmesi, kıkırdak erimesi vs. var dizlerinde ve en ufak birşeyde çok ağrısı oluyor, kilosu da var, tansiyon hastası ayrıca ama iş yapmayı hele de çocukları için çabalamayı çok seviyor. Ben de hamileyim, bana geldiğinde veya ben ona gittiğim zaman iş yapmamı istemez, bana yardım eder, kızım sen iş yaparken ben yoruluyorum birlikte yapalım birlikte oturalım sen iki canlısın der. Hamile olmasam da en ufak bir sıkıntım da yardımcı olmaya çalışır. Doğum öncesi ev temizliği yapılacak, benden önce annem düşünüyor, ben camların içini sileyim eşin dışını silsin, birlikte evi temizleyelim, perdelerini yıkayalım doğuma için rahat gidersin diyor. Rabbim annenize annelik hissiyatı versin, evlatlarının değerini anlayacak ders versin.
Estağfurullah işte herşeyi uzun uzadıya yazamadığım için siz de okuduğunuz kadarı ile yorumda bulunabildinizÖylesine sözüm yok o zaman sözümü geri aldım. Bizim evdeki insanimsi gibi sandim
Yok çağırmayacağım zaten isterse gelsin görsün ama işlerin içine dahil etmek istemiyorum sütten ağzım yandı malesefanne mi kv mi belli değil
Çağırmayın gelmesin
Vallahi düşündükçe benimde içim çekiliyor, ben yemeklikleri hazırlayıp gitmiştim zaten yerleride belliydi, ama yapmayan yapmıyor işte, öyle yoruldum ki inanın çok yaşlı değil 50 yaşı umarım düzelir,ben sanmam amaÇok şaşkınım, ne diyeceğimi bilemiyorum. Uykusuna bu kadar düşkün olup kahvaltı etmeye zaman bulamayisina mi şaşırsam,
Veya sirf bunun icin size geldi diye trip atmasina mi,
Cocuklara iyi kotu yiyecek bisey bir ekmek arasida hazirlamamasina mi,
Kirk yilda bir gelmis kiz yorgun gelir dogurdu doguracak bi yemek yapim sevinsin dememesine mi? Istese en azindan arayip su su malzemen nerde bulamadim yada yemek yapim caniniz ne ceker diyebilirdi.
Kardesiniz sanci cekerken güne gitmesine mi...ya şoktayim yemin ederim. Bide yeğenlerine koşuyor öyle mi?
Annenizin yasi kac bu arada?
Allah kolaylık versin, umarim düzelir gerçekten üzüldüm şimdi. Beklentili bir insanada benzemiyorsunuz desem ki istekleriniz kadini yordu.
Babaannem vardı evde aynı evde yaşıyorduk azıcık onla azıcık annemle idare ettik işte, ilkokul 5ten itibarende sabah kahvaltımızı falan kendimiz hazırlıyorduk Allah dağına göre kış veriyor işte öyle böyle büyütmüş bizi RabbimKac gundur yazmayim yazmayim diyorum artik kendimi tutamayacagim. Allah askina bu kadincagiz bu usengeclikle sizi nasil buyuttu? Mucize gibi birsey suan hayatta olmaniz.
Ayrıca inanın müşküliyet harici inanın şunu mu yap, bunu yap, bize gel çocuk bak diyen birisi değilim yaomam zaten yapımda yok, ve evet kendi yeğenleri çağırınca topuğu arkaya vura vura koşar, ama biz isteyince durumlar bu malesef, kız kardeşim 6 sene dışarda başka memlekette okudu 1 kere gitti yanına oda çok riskli bir ameliyat olması gerektiği için, hep kendimizi idare ettik yani çok şükür elhamdülillahÇok şaşkınım, ne diyeceğimi bilemiyorum. Uykusuna bu kadar düşkün olup kahvaltı etmeye zaman bulamayisina mi şaşırsam,
Veya sirf bunun icin size geldi diye trip atmasina mi,
Cocuklara iyi kotu yiyecek bisey bir ekmek arasida hazirlamamasina mi,
Kirk yilda bir gelmis kiz yorgun gelir dogurdu doguracak bi yemek yapim sevinsin dememesine mi? Istese en azindan arayip su su malzemen nerde bulamadim yada yemek yapim caniniz ne ceker diyebilirdi.
Kardesiniz sanci cekerken güne gitmesine mi...ya şoktayim yemin ederim. Bide yeğenlerine koşuyor öyle mi?
Annenizin yasi kac bu arada?
Allah kolaylık versin, umarim düzelir gerçekten üzüldüm şimdi. Beklentili bir insanada benzemiyorsunuz desem ki istekleriniz kadini yordu.
O nasıl anne yaMerhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin
Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...
İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.
Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..
Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.
Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??
(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor)
İşte aslında 1 saatte birşey olmaz ama ilgilenilmemek üzdü yoksa çocuklara birşey olacağından değil yani, yapacak birşey yok kimse değişmiyor malesef dediğiniz gibi elimde olan buÇocuklarınızdan biri en az 6 yaşında. Yazdığınızdan bunu anladım.
6 yaşındaki çocuk masadaki meyveyi alır da yer de. Demek istediğim perişanlık durum yok.
Ve yine en az 6 yıldır çocuğunuz var ve anneniz ilgilenmediyse bugün de ilgilenmeyecektir. Bu sürpriz değil ki :)
Keşke ilgilense.
Benim annem de çocuklarla ilgilenmez.
En büyük 6 yaşında, 3 kere gelip tek başına kalmamıştır çocuklarla. Bir kere hastaneye giderken kaldı, küçük hastaydı, ben döne kadar telefonu ile ilgilenmiş. Çocuklar da tv izlemiş. Acıkan kalkmış masadan poğaça meyve almış. (6 ve 3.5 yaşlar)
İnanın komşuma bıraksam daha verimli geçerdi çocukların vakitleri :) ama böyle olacağını bildiğim için şaşırmadım yada hayal kırıklığına uğramadım.
güvende kalsalar yeter :)
Üzmeyin kendinizi bunlarla. Anneniz böyle biri. Siz daha iyi bir anneyi, çocuklarınız daha iyi bir anneanneyi hak ediyor. Ama elinizdeki bu :) hayatınızdaki kendi seçtiğiniz insanları daha vefalı seçersiniz.
İşte artık soğuma geldi ve etrafımda kimseyi görmek istemiyorum bu şekilde olacaksa hrp ne gereği var kiAnnen gerçekten çok tuhaf sonuçta eve bostan korkuluğu diye çağırmadınız insan bir çorba bir makarna yapar çocuklara verir sizde hastaneden gelince yerdiniz. Daha önceki doğumlarda ve kardeşinin doğumunda yaptıklarına bir şey bile demek istemiyorum. Kusura bakmayın ama bu hareketleri ister kv isterse öz annem, kardeşim yapmış olsun ilişkimi keserdim. İnsan zor gününde destek olmayacaksa diğer günlerde de yanında olmasın. Böyle olaylar unutulmaz ben hemen soğurdum
İnsan düşünüyor işte neden diye, sebepte yok böyleleraynen öyle benim annemden başkası yapmıyordur zannediyordum sizinkide öyleymiş daha çocuğumun boğazından bir lokması geçmedi
Eşiniz haklı. Ben olsam ben de bize doğumlarımızı zehir eden anneyi görmek istemem. Bu kişi kayınvalideniz olsa siz de istemediniz.
Gerçekten üzücü. Annelik böyle değil.
Siz varken yokluktasınız. O halde yokmuş gibi düşünün, yapacak birşey yok.
Çağırmayın, zaten memnun olacağa benzer.
Sağlıklı doğumlar dilerim. Bozmayın moralinizi.
Canım bence ne ara ne sor bence annen kızlarına böyle eyer erkek kardeşlerin varsa emin ol onların çocuklarına bakar. Kız çocuğu elindir derler ya annenin kız çocuklarına karşı içi acımıyor merhamet etmiyor sizin çocuklarınızı torun olarak değilde elin çocukları olarak görüyor bence arama eşin çocukların yanında mutlu Bi şekilde doğumuna git bebeğini al gel evine KİMSEYİ de düşünme stres yapmaki doğumdan sonra sütün çekilmesinMerhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin
Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...
İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.
Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..
Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.
Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??
(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor)
Valla zaman gösterecek onunkilere bakarsa o zaman konuşacağız artıkCanım bence ne ara ne sor bence annen kızlarına böyle eyer erkek kardeşlerin varsa emin ol onların çocuklarına bakar. Kız çocuğu elindir derler ya annenin kız çocuklarına karşı içi acımıyor merhamet etmiyor sizin çocuklarınızı torun olarak değilde elin çocukları olarak görüyor bence arama eşin çocukların yanında mutlu Bi şekilde doğumuna git bebeğini al gel evine KİMSEYİ de düşünme stres yapmaki doğumdan sonra sütün çekilmesin
Yapmayın ya stres iyi bişey değil Allah korusun erken doğum falan olur ozaman daha zor olur hiç kimsenin umurunda olmaz. O yüzden mutlu olun stresten uzak durun.Valla zaman gösterecek onunkilere bakarsa o zaman konuşacağız artıkAllah kimseye el açtırmaaın haklısınız stresten uzak kalmak istiyorum yoruldum artık
Kayinvaldeniz varsa ya da görümce elti onlardan birini ayarlayın annenize de hiç bir şey söylemeyin gel ya da gelme.Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin
Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...
İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.
Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..
Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.
Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??
(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor)
Kayinvaldeniz varsa ya da görümce elti onlardan birini ayarlayın annenize de hiç bir şey söylemeyin gel ya da gelme.
2 kere ağzım yandı işte aynı sizin gibi bende bu sefer aynen bu şekilde yapmayı düşünüyorum kendi istiyorsa gelsin harici sağolsun gördük işteaaaaaa bu vallahi benim annemDoğum yaptım anneme haber vermedim. gün sonra geldi kapıda birden belirdi. aldım içeri bu sefer eşimle kötü olduk
Herşeyimi kayınvalidem ile yaptık 2 doğumdada. temizliik hazırlık vs. Allaah razı olsun.
1. Doğumumda kayın validem yanımda kaldı.
2. doğumumda da küstük ananem aradı annemi öyle geldi yine çat kapı 4 gün vardı doğumuma.
Sizi anlıyorumm. insan annesini istiyor hormonlarda bonusu olarak duygusallık veriyor. şahsen ben ağlama krizlerine giriyordum. ama olmuyorsa yapacak bir şey yok. tırnağın varsa başını kaşırsın. onu yaptıklarına içerlemeden varlığını umursamadan kendinizi ondan uzak tutun bence. haber verme zahmetinde bulunmayın. gelsede yokmuş gibi davranın. sıradan bir komşu gibi düşünün. böykece canınız daha az yanar.