Her aile her çocuk için bu denli bir maddiyat sağlayamıyor diye çocuk sahibi olmamalı diye bir şeye katılmıyorum.
Benim aileden maddi durumum iyi fakat aile ilişkilerinde eşimin tarafına çok özenirim. Maddiyatları iyi değil ama birbirlerini çok seviyorlar ve çok mutlular. Yani mutluluk için illa çocuğun piyano çalması binbir tane sanat etkinliğine katılması gerekmiyor. Burjuva sınıfı yetiştirmiyoruz.
Aslında söylediğiniz şey, cevap verdiğiniz üyeyi yanlışlarmıyor tam anlamıyla.
Mutluluk için fiziksel sağlık, temel ihtiyaçların karşılanması, psikolojik iyilik hali derken son olarak Maslow'un da dediği kendini gerçekleştirmek gerekiyor. Eş ailenizin ilişkileri sağlıklı imiş ne güzel. Ama acaba ne kadar kendilerini gerçekleştirebildiler, hayalleri için çabalama imkanı buldular. Malesef kalabalık ailelerde bu işler çok zor. Çünkü kayboluyorsunuz. O anda kimin acil ilgiye ihtiyacı varsa odak ona kayıyor. Hasta biri mi var, sınava mı girecek, bebek mi var vb. Diğerleri ister istemez ikinci planda kalıyor.
Baya baya kalabalık bir aileyiz biz. Hepimiz meslek sahibiyiz, şehir dışında da okuduk, yememizden de kısmadık öğrenciyiz diye. Ama işte hiçbirimiz herhangi bir sporla ilgilenmeyi geçtim, bisiklet sürmeyi ve yüzmeyi bilmeyiz. Ailecek hic tatile gitmedik. Illa deniz tatili değil tarihi turistik bi yere bile gitmedik. Ben ortaokulda gitar çalmak istedim olmaz şimdi dendi, para yok dendi, para olsa kim bulacak ilgilenecek getir götür yapacak dendi. Çünkü ev çocuk dolu
Tam bir kitap kurduydum. Biraz yavaş oku sana kitap yetişmiyor dendi. Lisede arkadaşım resim kursuna gidiyordu. Bana çok acayip gelmişti:) Sinemaya, tiyatroya, konsere götüren olmadı ailemden kimse. Sesim fena değildir, edebiyat öğretmenlerim yazdıklarımı hep çok beğendi ama ailemden bilen yok. Kimbilir kardeşlerimde durumlar nasıl?
Bunlar sadece parasızlıkla elbette açiklanamaz. Parasızlık ve ilgi eksikliği bir arada bunlara sebep oldu. Fakat ilgisizliğin sebebi de kalabalık olmak. Çünkü o kadar çocuğun okuması için canını dişine takip çalışan bir baba ve yemek, temizlik, bakım işleri için uğraşan bir anneye ya siz bu. çocukların yeteneklerini kaçırıyorsunuz derseniz size bi taraftarıyla güler.
Ben çocuğum başarılı olsun, iyi meslek sahibi olsun, çok para kazansın derdinde değilim açıkçası. Hayatta neyi sevdiğini bulabilmesi için denemeler yapabilsin, deneyim biriktirsin, meslek seçerken ilk ve en büyük motivasyonu iş bulabilir miyim olmasın, gerekirse sanatçı olsun az kazansın bizden ona bir ev biraz birikim kalsın risk alabilsin kafasındayım.
Akademik başarı zaten çocuğun hamurunda varsa oluyor bir şekilde, kendimden biliyorum.
Ha konu sahibi 3 çocuğuna gayet kaliteli güzel bir hayat sunacaktır belki bilemeyiz. Ama masraflı ve yorucu olduğu bir gerçek. Allah kolaylık versin umarım her şey ailesi için çok güzel olur.