- 3 Mayıs 2018
- 95
- 121
Yaptığın iyilikleri emekleri farkında olmadan dile getirip onu minnet altında bırakmaya çalışmış olabilir misiniz acaba ?birde “kontrol bende “gibi davranmışsınız sanki .. Böyle birşeye kimse gelemezde şahsen bende olsam kırmadan uzaklaşırdım
Teşekkür ederim..Bir gün yüzüne vurmamışım herşey için pişman olacaksın ama. Neyse hayırlısı olsun hakkında.
Kendisi de cok kıskanctı ozellikle asker iken. Sonrasında da beni cok kısıtladı ama o da bana karsı acıktı, kendisinin bana yaptıklarını ona yapmama izin verdi. Ama zamanla bunalmış sanırım böyle olmaktan. Kıskançlık tek taraflı değildi yani..Ya ben şunu anlamıyorum özellikle uzun ilişkilerde fedakarlık yaptım muhabbeti çok dönüyo bi nevi annelik yapılıyo ama bu adamın halihazırda bir annesi zaten var yani sevgilisinden istediği şey annelik değil kadınlık doğal olarak ilişki boyutunda hisleri kalmadıysa ayrılmayı tercih ediyorlar yani o yönde bir duygu kalmadıysa ne yapılabilir ki? Ayrılık sürecini çok çok uzatmış olayı dramatik diziye döndürmüş yok ara verelim yok bi gün elbet arayacağım falan ne gerek var böyle şeylere benim burdan anladığım hissi kalmamış ama sonuçta uzun ilişki ya özlersem ya kimseyi bulamazsam korkusu da varmış içinde açık kapı bırakmak istemiş. Aldatan adamdan da bir şey olmaz bir kere aldatan tekrar aldatır ama ben onunla mutsuz olmaya da razıyım tarzı bir arabesklik içinde değilseniz unutmamanız için bir sebep göremiyorum 3.5 yıl sevgililik için az bir süre değil yaşanması gerekenler yaşanmıştır birbirinizi tanımışsınızdır insan bir anda kıskançlaşmaz muhtemelen kıskançlık konusunu bahane etmiş vicdan rahatlatmak için o yüzden kendinizi suçlu görmeyin
İşte bende bahane etmiş kıskançlığı onunla bir ilgisi yok demek istedimKendisi de cok kıskanctı ozellikle asker iken. Sonrasında da beni cok kısıtladı ama o da bana karsı acıktı, kendisinin bana yaptıklarını ona yapmama izin verdi. Ama zamanla bunalmış sanırım böyle olmaktan. Kıskançlık tek taraflı değildi yani..
O da beklemiyordu bence, su kizla konusunca anlamistir farklilik istedigini. Boş ver ne yaparsa yapsin. Bazi hatalarin geri dönüşü olmaz. Dönerse senden daha iyisini bulamadigi icin döner, seni cok sevdigi icin degil. Sevgi boyle bir sey degilOlayı birdenbire yaşadığım için hazır değildim. Üzerinden zaman geçecek ve o zaman anlayacağım hatamı ben de. Ama birdenbire oldu, davranışlarında hiçbir değişim olmadan böyle bir düşüncesi olduğunu söyledi. Şok içindeydim, hazır değildim. itiraz edemedim..
Baştan seviyormuş yada hoslaniyormus ama değişmiş kişilik olarak artık farklı bir insan olmuş ve sen ona artık çekici gelmemissin.hiç bir sevginin aşkın sonsuza kadar s ureceginin garantisi yok birde yanlış anlamayın ama çok kolaysiniz çok vermişsiniz.böyle kadinlar sevgiliden çok anne gibi oluyor seviliyorsunuz ama aşkla değil minnettarliklaMerhaba,
Bu foruma ilk üye olduğumda bir konu açmıştım. Birisini tanıyordum ve birlikte olmalı mıydım emin değildim. Üzerinden 3,5 sene geçti. Dün ayrıldık.
Bu 3,5 senede çok zor zamanla geçirdik. Askeriyeden ihraç oldu, ailesi dağıldı. Bana "beni bırak artık toparlayamam" dedi, "hayır destek olacağım sana" dedim. Bu süreçte ihraç olduktan sonra çok kez kapılar yüzüne kapanmışken ona iş buldum. Sonra benim annem babam ayrıldı. İş ve ev sıkıntıları yaşadım. Birlikte yüksek lisansa kaydolduk. Ailem ile tanıştı. Ben artık sonunda iyi bir işi buldum ve yüksek lisansımızı bitirdik. Tezini ben yazdım. Ve terk edildim.
Her şey normaldi. Yeni işime çiçek bile yollamıştı. Aradan birkaç gün geçti ve birden kafasında soru işaretleri olduğunu duygularından emin olamadığın biraz ara vermek istediğini söyledi. Bu arada biz bir tatile gidecektik. Oraya gidip gelelim karar vermek istiyorum dedi. Yıkıldım ama kabul ettim. Bu arada normal ilişkimizi yaşadık. Ben iş yerinden birisiyle sohbet ettiğini öğrendim ve 1 kez kafede görüştüğünü. Telefonunu istediğimde verdi ve gördüm. Silmemiş. Bana yalan söylemek istememiş. Artık kız ile yaptıklarının yanlış olduğunu ve konuşmamaları gerektiğini yazışmışlar konu öyle kapanmış en son. Bu olaydan sonra gitmem gerekirdi değil mi? Yine de gidemedim.. Daha sonra ara verme kısmında artık emin olduğunu söyledi. Bu süre içinde sürekli karşılıklı olarak ağladık. Benimle beraber büyüdüğünü ama değiştiğini artık kim olduğundan ne istediğinden emin olamadığını, beni incitmek istemediğini söyledi. Dönebileceğini ya da dönmeyeceğini bana umut vermek istemediğini söyledi. Ama ben en ufak bir şey dediğimde "zaten umudu kesmişsin benden, dünden hazırmışsın" diye sitem etti. Çok yıprandım. Bir gün konuştuk bir gün konuşmadık. Bazen yazdı bazen yazmadı. Sonunda tatile gitme günü geldi. Ben götürmek istemiyorum seni dedi. Annem aramış meğer "ne olur götürme onu Zaten bir şey değişmeyecek kararın vermişsin diye."demiş. Anneme söz vermiş. Ama ben "Ben son kez mutlu olmak istiyorum, gelmek istiyorum" diye ısrar ettim. Gittik arkadaşlarla tatile. orada hiçbir şey yokmuşçasına normaldik. Gece konuştuk. Benim bazı huylarımdan (kıskançlık, sürekli onunla zaman geçirme, kendine zaman ayırmasına fırsat vermeme) gibi şeylerden yorulduğunu söyledi. zamanla sevgisinden yemiş tüm bunlar. Ben bu kötü huylarımın farkındaydım.. Kendi kendine kalmak istiyormuş. Bekle diyemiyormuş, zamana bırakmak istiyormuş. evet hayatında onu benim kadar çok kimse sevemeyecekmiş bunu da biliyormuş.. Neden bana fırsat vermedin dedim düzeltmem için. "Çok konuştuk" bunları, her seferinde birincide düzelttik, ikincide yaptık" dedi. "birbirimizi tamamen kaybetmeden değerimizi ve yaptığımız hataları anlayamayız. bırak anlayalım. Benim ilk ilişkim sendin. Sensizlik nasıl bir şey bilmiyorum. Bunu görmem lazım. Belki bambaşka döneceğim, sensizken senin bana kattıklarının değerini anlayacağım" dedi.
Tatilde bir olay oldu "çok şanslısın" dedim, "evet senin gibi bir kız arkadaşım oldu o yüzden di mi?" dedi. "öyle bir şey söylemedim" dedim. "bırak da değerini anlayayım, izin ver" dedi.
Dün uçağa binmeden önce, "Sanki yine görüşeceğiz gibi hissediyor musun? Birden kesip atamıyorum işte, ama verdiğim bir karar var bunu yapmak zorundayım, ama veremediğim kararlar da var. Bu yüzden böyle kesin konuşamıyorum" dedi. Kötü ayrılmak istemediğini söyledi. "Sana mutlaka yazacağım, iyi ya da kötü. Ama biraz durgunlaşalım, kendimize kalalım. Üzme kendini. Bana kızıyorsun ama bu iyiliği ikimiz için de yapmak zorundayım beni anla" dedi. Otobüse bindik inecekken, "Vedalaşmıyorum. kendine iyi bak. Sana yazacağım. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazacağım, bir süre sonra" dedi. Ve sonrasında beni her yerden tüm hesaplardan sildi. Yapacağını biliyordum. Ama görmeden işte idrak edemiyor insan.
Ne yapmalıyım. O kadar çok emeğim var ki. Ve sevgim, sevgim hala bitmedi. Gurursuzluk, aptallık ne derseniz haklısınız. Ama gerçekten yürekten sevenler beni anlar.
Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok minnettarım..
HayirDönmesini ve pişman olmasını istiyorum. Biliyorum ki dönse içim soğuyacak artık. Benim yaşadıklarımı yaşasın istiyorum. O zaman geldiğinde "çok seven o olsun ama sevilen ben olayım".. mümkün mü bilmiyorum..
Merhaba,
Bu foruma ilk üye olduğumda bir konu açmıştım. Birisini tanıyordum ve birlikte olmalı mıydım emin değildim. Üzerinden 3,5 sene geçti. Dün ayrıldık.
Bu 3,5 senede çok zor zamanla geçirdik. Askeriyeden ihraç oldu, ailesi dağıldı. Bana "beni bırak artık toparlayamam" dedi, "hayır destek olacağım sana" dedim. Bu süreçte ihraç olduktan sonra çok kez kapılar yüzüne kapanmışken ona iş buldum. Sonra benim annem babam ayrıldı. İş ve ev sıkıntıları yaşadım. Birlikte yüksek lisansa kaydolduk. Ailem ile tanıştı. Ben artık sonunda iyi bir işi buldum ve yüksek lisansımızı bitirdik. Tezini ben yazdım. Ve terk edildim.
Her şey normaldi. Yeni işime çiçek bile yollamıştı. Aradan birkaç gün geçti ve birden kafasında soru işaretleri olduğunu duygularından emin olamadığın biraz ara vermek istediğini söyledi. Bu arada biz bir tatile gidecektik. Oraya gidip gelelim karar vermek istiyorum dedi. Yıkıldım ama kabul ettim. Bu arada normal ilişkimizi yaşadık. Ben iş yerinden birisiyle sohbet ettiğini öğrendim ve 1 kez kafede görüştüğünü. Telefonunu istediğimde verdi ve gördüm. Silmemiş. Bana yalan söylemek istememiş. Artık kız ile yaptıklarının yanlış olduğunu ve konuşmamaları gerektiğini yazışmışlar konu öyle kapanmış en son. Bu olaydan sonra gitmem gerekirdi değil mi? Yine de gidemedim.. Daha sonra ara verme kısmında artık emin olduğunu söyledi. Bu süre içinde sürekli karşılıklı olarak ağladık. Benimle beraber büyüdüğünü ama değiştiğini artık kim olduğundan ne istediğinden emin olamadığını, beni incitmek istemediğini söyledi. Dönebileceğini ya da dönmeyeceğini bana umut vermek istemediğini söyledi. Ama ben en ufak bir şey dediğimde "zaten umudu kesmişsin benden, dünden hazırmışsın" diye sitem etti. Çok yıprandım. Bir gün konuştuk bir gün konuşmadık. Bazen yazdı bazen yazmadı. Sonunda tatile gitme günü geldi. Ben götürmek istemiyorum seni dedi. Annem aramış meğer "ne olur götürme onu Zaten bir şey değişmeyecek kararın vermişsin diye."demiş. Anneme söz vermiş. Ama ben "Ben son kez mutlu olmak istiyorum, gelmek istiyorum" diye ısrar ettim. Gittik arkadaşlarla tatile. orada hiçbir şey yokmuşçasına normaldik. Gece konuştuk. Benim bazı huylarımdan (kıskançlık, sürekli onunla zaman geçirme, kendine zaman ayırmasına fırsat vermeme) gibi şeylerden yorulduğunu söyledi. zamanla sevgisinden yemiş tüm bunlar. Ben bu kötü huylarımın farkındaydım.. Kendi kendine kalmak istiyormuş. Bekle diyemiyormuş, zamana bırakmak istiyormuş. evet hayatında onu benim kadar çok kimse sevemeyecekmiş bunu da biliyormuş.. Neden bana fırsat vermedin dedim düzeltmem için. "Çok konuştuk" bunları, her seferinde birincide düzelttik, ikincide yaptık" dedi. "birbirimizi tamamen kaybetmeden değerimizi ve yaptığımız hataları anlayamayız. bırak anlayalım. Benim ilk ilişkim sendin. Sensizlik nasıl bir şey bilmiyorum. Bunu görmem lazım. Belki bambaşka döneceğim, sensizken senin bana kattıklarının değerini anlayacağım" dedi.
Tatilde bir olay oldu "çok şanslısın" dedim, "evet senin gibi bir kız arkadaşım oldu o yüzden di mi?" dedi. "öyle bir şey söylemedim" dedim. "bırak da değerini anlayayım, izin ver" dedi.
Dün uçağa binmeden önce, "Sanki yine görüşeceğiz gibi hissediyor musun? Birden kesip atamıyorum işte, ama verdiğim bir karar var bunu yapmak zorundayım, ama veremediğim kararlar da var. Bu yüzden böyle kesin konuşamıyorum" dedi. Kötü ayrılmak istemediğini söyledi. "Sana mutlaka yazacağım, iyi ya da kötü. Ama biraz durgunlaşalım, kendimize kalalım. Üzme kendini. Bana kızıyorsun ama bu iyiliği ikimiz için de yapmak zorundayım beni anla" dedi. Otobüse bindik inecekken, "Vedalaşmıyorum. kendine iyi bak. Sana yazacağım. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazacağım, bir süre sonra" dedi. Ve sonrasında beni her yerden tüm hesaplardan sildi. Yapacağını biliyordum. Ama görmeden işte idrak edemiyor insan.
Ne yapmalıyım. O kadar çok emeğim var ki. Ve sevgim, sevgim hala bitmedi. Gurursuzluk, aptallık ne derseniz haklısınız. Ama gerçekten yürekten sevenler beni anlar.
Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok minnettarım..
Sizi artik sevmiyorsa kalmasını beklemek yanlış olmaz miydi? Bence aklında soru işaretleri varsa evlenmeden ayrılmaniz en doğrusu olmuşHaklısın. Böyle birilerinin hakkına girmek ahını almaktan çok korkardı. Cümleleri ondan güzel sanırım. Bana "senin beni sevdiğin gibi kimse beni sevmeyecek biliyorum bunu" demitşti o gece tatile gittiğimizde. Ama yine de gidiyor işte.
Öyle tabi canım başkası var kızı da cepte tutuyor herifgercek sevgi yokkk malesef bitiyor bir gun neyse. sadece. sunu diyecm akilli bir bayansin okumus etmissin su kadarini soyleyeyim. birini adam edrsin hoppp maymun gozunu acar sen soyulmus muz gibi kalirsin oyle ben. onun yalan soylediginden adim gibi eminm baskasi var hayatinda ve bir gun diyec3ksin canli anne diye biri demistiiii dersin
Hiç kimse yaşattığını yaşamadan ölmez buna emin olabilirsin o yüzden sen içini rahat tut. Allah kimsenin yaptığını yanına bırakmaz sen Allaha güven ve herşeyi Ona bırakÇok teşekkür ederim. İstediğim dönmesi ve pişman olması. Bu sürede içim soğuyacaktır biliyorum. Ama yaşadıklarımı yaşamasını çok istiyorum..