3,5 yıllık ilişkimde aniden bırakıldım..

Lunatix .!.:

İstediğim yalnızca pişman olması, dönerse ben olmayacak olsam bile önemi yok bunun. Sadece pişman olmasını diliyorum. Yaşattıklarını yaşamasını.

Genişletmek için tıkla...

MevsimlerGibisin .!.:

Yerinde olsam böyle bir adam için üzülmem, sadece vay benim emeklerim diye üzülürüm. Pişman olsa da olmasa da senin umrunda bile olmasın artık. İlâhi adalet onun için de tecelli eder elbette bir gün. Bu adam senin için kayıp değil, geleceğin için gitmesi bir kazanç bence. Keşke yüzüne yüzüne vursaydın nankörlüğünü. Sana kimse acımadı ben acıdım adam ettim seni , iş güç sahibi ettim, yoksa o bulduğun kadın da yüzüne bakmazdı senin deseydin, içindekileri döküp yollasaydın inan daha rahatlardın.

Genişletmek için tıkla...

Lunatix .!.:

Merhaba,
Bu foruma ilk üye olduğumda bir konu açmıştım. Birisini tanıyordum ve birlikte olmalı mıydım emin değildim. Üzerinden 3,5 sene geçti. Dün ayrıldık.

Bu 3,5 senede çok zor zamanla geçirdik. Askeriyeden ihraç oldu, ailesi dağıldı. Bana "beni bırak artık toparlayamam" dedi, "hayır destek olacağım sana" dedim. Bu süreçte ihraç olduktan sonra çok kez kapılar yüzüne kapanmışken ona iş buldum. Sonra benim annem babam ayrıldı. İş ve ev sıkıntıları yaşadım. Birlikte yüksek lisansa kaydolduk. Ailem ile tanıştı. Ben artık sonunda iyi bir işi buldum ve yüksek lisansımızı bitirdik. Tezini ben yazdım. Ve terk edildim.

Her şey normaldi. Yeni işime çiçek bile yollamıştı. Aradan birkaç gün geçti ve birden kafasında soru işaretleri olduğunu duygularından emin olamadığın biraz ara vermek istediğini söyledi. Bu arada biz bir tatile gidecektik. Oraya gidip gelelim karar vermek istiyorum dedi. Yıkıldım ama kabul ettim. Bu arada normal ilişkimizi yaşadık. Ben iş yerinden birisiyle sohbet ettiğini öğrendim ve 1 kez kafede görüştüğünü. Telefonunu istediğimde verdi ve gördüm. Silmemiş. Bana yalan söylemek istememiş. Artık kız ile yaptıklarının yanlış olduğunu ve konuşmamaları gerektiğini yazışmışlar konu öyle kapanmış en son. Bu olaydan sonra gitmem gerekirdi değil mi? Yine de gidemedim.. Daha sonra ara verme kısmında artık emin olduğunu söyledi. Bu süre içinde sürekli karşılıklı olarak ağladık. Benimle beraber büyüdüğünü ama değiştiğini artık kim olduğundan ne istediğinden emin olamadığını, beni incitmek istemediğini söyledi. Dönebileceğini ya da dönmeyeceğini bana umut vermek istemediğini söyledi. Ama ben en ufak bir şey dediğimde "zaten umudu kesmişsin benden, dünden hazırmışsın" diye sitem etti. Çok yıprandım. Bir gün konuştuk bir gün konuşmadık. Bazen yazdı bazen yazmadı. Sonunda tatile gitme günü geldi. Ben götürmek istemiyorum seni dedi. Annem aramış meğer "ne olur götürme onu Zaten bir şey değişmeyecek kararın vermişsin diye."demiş. Anneme söz vermiş. Ama ben "Ben son kez mutlu olmak istiyorum, gelmek istiyorum" diye ısrar ettim. Gittik arkadaşlarla tatile. orada hiçbir şey yokmuşçasına normaldik. Gece konuştuk. Benim bazı huylarımdan (kıskançlık, sürekli onunla zaman geçirme, kendine zaman ayırmasına fırsat vermeme) gibi şeylerden yorulduğunu söyledi. zamanla sevgisinden yemiş tüm bunlar. Ben bu kötü huylarımın farkındaydım.. Kendi kendine kalmak istiyormuş. Bekle diyemiyormuş, zamana bırakmak istiyormuş. evet hayatında onu benim kadar çok kimse sevemeyecekmiş bunu da biliyormuş.. Neden bana fırsat vermedin dedim düzeltmem için. "Çok konuştuk" bunları, her seferinde birincide düzelttik, ikincide yaptık" dedi. "birbirimizi tamamen kaybetmeden değerimizi ve yaptığımız hataları anlayamayız. bırak anlayalım. Benim ilk ilişkim sendin. Sensizlik nasıl bir şey bilmiyorum. Bunu görmem lazım. Belki bambaşka döneceğim, sensizken senin bana kattıklarının değerini anlayacağım" dedi.
Tatilde bir olay oldu "çok şanslısın" dedim, "evet senin gibi bir kız arkadaşım oldu o yüzden di mi?" dedi. "öyle bir şey söylemedim" dedim. "bırak da değerini anlayayım, izin ver" dedi.

Dün uçağa binmeden önce, "Sanki yine görüşeceğiz gibi hissediyor musun? Birden kesip atamıyorum işte, ama verdiğim bir karar var bunu yapmak zorundayım, ama veremediğim kararlar da var. Bu yüzden böyle kesin konuşamıyorum" dedi. Kötü ayrılmak istemediğini söyledi. "Sana mutlaka yazacağım, iyi ya da kötü. Ama biraz durgunlaşalım, kendimize kalalım. Üzme kendini. Bana kızıyorsun ama bu iyiliği ikimiz için de yapmak zorundayım beni anla" dedi. Otobüse bindik inecekken, "Vedalaşmıyorum. kendine iyi bak. Sana yazacağım. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazacağım, bir süre sonra" dedi. Ve sonrasında beni her yerden tüm hesaplardan sildi. Yapacağını biliyordum. Ama görmeden işte idrak edemiyor insan.

Ne yapmalıyım. O kadar çok emeğim var ki. Ve sevgim, sevgim hala bitmedi. Gurursuzluk, aptallık ne derseniz haklısınız. Ama gerçekten yürekten sevenler beni anlar.

Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok minnettarım..

Genişletmek için tıkla...

Nickymouse .!.:

Kusura bakmayın da basbaya aldatılmışsınız ve ayrılmamak için daha ne gibi bir sebebiniz olabilir ?

Genişletmek için tıkla...

Lunatix .!.:

Bir sebebim yok. Yaşadığım şok ve üzüntü ile bir şey yapamadım..

Genişletmek için tıkla...

zehra1809 .!.:

Sakın bu bahanelere kanma. Benımde uzun bır ılıskım vardı ve aılemle tanıstı ben aılesıyle tanıstım hatta bundan 3 sene once nısanlanma hayallerı kurduk ama o da aynı senın arkadasın gıbı kıskanclıgımı bahane edıp ayrıldı benden kı onun arkadasları bıle sasırmıstı benımle 3 yıl nasıl sevgılı olduguna arkadas daldan dala bır tıptı ama benle duruldu benım her zaman farklı oldugumu soyler evlenmek ıstedıgını belırtırdı ama ılıskıye baktıgımda onun bana gore olmadıgını bılmeme ragmen onu bırakamıyordum duzelır sanıyordum kı o ayrıldı bana cok buyuk bır ıyılık yaptı. o arkadasta benı her yerden engelledı ben tabı saf sevdıgım ıcın pesınden kostum sogukta bekledım onu ama o napmıs bızım evlılık planlarımız ıcın askerden gelır gelmez gırdıgı ısyerınde baska kızları koymus aklına kız degıl bak kızlar :) fake hesap acıp takıp ettım ve oyle ogrendım bunları kac yıldır hayatına gıren kızların haddı hesabı yok arada hala bakıorm sevdıgımden degıl onun mutsuz oldugunu gormek ıstedıgımden ve hala evlenıp bır baltaya sap olamamıs gormek bıle benı mutlu edıyor cunku ondan adam olmayacagını gosterıyor bana ve ben hayatımdakı adama hergun daha fazla asık oluyorum onun gıbı olmadıgı ıcın. o yuzden sakın bu sozlere kanma o gıdecek deneyecek yamalık tutuyor mu tutmuyor mu bakacak sonra baskasını gorecek yıne aynı senaryoyu tekrarlayacak seven adam baskasıyla konusmaz kafam karısık der kendı basına kalır ona buna sarmaz. o yuzden bence o donsede sen ona donme donen mutlaka yenıden gıder. hayat oyle verıcı kı emın ol ummadıgın zamanda ummadıgın bırınden umdugun o askı ılgıyı goreceksın baskasının bahane ettıgı seyler ona degerlı ve guzel gelecek. bende kıskancım ve esım en bu huyumu sevıyor cunku onu sevdıgım ıcın kıskandıgımı bılıyor bunun farkında ama bunu anlamayan ınsan benı sıkıyorsun gıbı bahaneler buluyor cunku ısıne oyle gelıyor

Genişletmek için tıkla...

Yokgibiyim .!.:

Ben olsam hemen yeni birini bulur. Yeni sevgilimle olan fotoğraflarımı nete koyar. Onsuz da mutlu yaşayabilecegimi onu çoktan unutup yoluma baktığımı ona gösterirdim. Bir daha da arkama bakmaz tükürdügümü yalamazdım. Sen üzülcegine o üzülsün hayat boyu seni kaybettiğine. Bir de şöyle düşün evlenseydin bu adamla belki seni bebeginle terkedip başkasına gitcekti, o zaman daha çok üzülcektin. Şuanda gerçek yüzünü göstermesi daha iyi olmuş. Senin geleceğini hayallerini mahvedemicek. Geleceğini yeni sevgilinle kur önüne bak. Ondan daha kişilikli karakterli gerçekten seven bir eş adayı bul kendine ve onu sil at kafandan. Fakir birine hayrına yardım ettim de geç onun için.

Genişletmek için tıkla...

Lunatix .!.:

Ben kendi kendimi çıkartamadan o çıkarttı zaten bu yanlışın içinden. Güçsüzlüğüm yaşadığım şoktan dolayı geliyordu. Aniden oldu çünkü. Zamanla benden soğusaydı, davranışları değişseydi kendimi alıştırırdım. Ama birden bu konuşmaları yaptık ve ara vermek/ayrılmak istediğini söyledi. Sindiremedim ve hazırlayamadım kendimi..

Genişletmek için tıkla...

Lunatix .!.:

Merhaba,
Bu foruma ilk üye olduğumda bir konu açmıştım. Birisini tanıyordum ve birlikte olmalı mıydım emin değildim. Üzerinden 3,5 sene geçti. Dün ayrıldık.

Bu 3,5 senede çok zor zamanla geçirdik. Askeriyeden ihraç oldu, ailesi dağıldı. Bana "beni bırak artık toparlayamam" dedi, "hayır destek olacağım sana" dedim. Bu süreçte ihraç olduktan sonra çok kez kapılar yüzüne kapanmışken ona iş buldum. Sonra benim annem babam ayrıldı. İş ve ev sıkıntıları yaşadım. Birlikte yüksek lisansa kaydolduk. Ailem ile tanıştı. Ben artık sonunda iyi bir işi buldum ve yüksek lisansımızı bitirdik. Tezini ben yazdım. Ve terk edildim.

Her şey normaldi. Yeni işime çiçek bile yollamıştı. Aradan birkaç gün geçti ve birden kafasında soru işaretleri olduğunu duygularından emin olamadığın biraz ara vermek istediğini söyledi. Bu arada biz bir tatile gidecektik. Oraya gidip gelelim karar vermek istiyorum dedi. Yıkıldım ama kabul ettim. Bu arada normal ilişkimizi yaşadık. Ben iş yerinden birisiyle sohbet ettiğini öğrendim ve 1 kez kafede görüştüğünü. Telefonunu istediğimde verdi ve gördüm. Silmemiş. Bana yalan söylemek istememiş. Artık kız ile yaptıklarının yanlış olduğunu ve konuşmamaları gerektiğini yazışmışlar konu öyle kapanmış en son. Bu olaydan sonra gitmem gerekirdi değil mi? Yine de gidemedim.. Daha sonra ara verme kısmında artık emin olduğunu söyledi. Bu süre içinde sürekli karşılıklı olarak ağladık. Benimle beraber büyüdüğünü ama değiştiğini artık kim olduğundan ne istediğinden emin olamadığını, beni incitmek istemediğini söyledi. Dönebileceğini ya da dönmeyeceğini bana umut vermek istemediğini söyledi. Ama ben en ufak bir şey dediğimde "zaten umudu kesmişsin benden, dünden hazırmışsın" diye sitem etti. Çok yıprandım. Bir gün konuştuk bir gün konuşmadık. Bazen yazdı bazen yazmadı. Sonunda tatile gitme günü geldi. Ben götürmek istemiyorum seni dedi. Annem aramış meğer "ne olur götürme onu Zaten bir şey değişmeyecek kararın vermişsin diye."demiş. Anneme söz vermiş. Ama ben "Ben son kez mutlu olmak istiyorum, gelmek istiyorum" diye ısrar ettim. Gittik arkadaşlarla tatile. orada hiçbir şey yokmuşçasına normaldik. Gece konuştuk. Benim bazı huylarımdan (kıskançlık, sürekli onunla zaman geçirme, kendine zaman ayırmasına fırsat vermeme) gibi şeylerden yorulduğunu söyledi. zamanla sevgisinden yemiş tüm bunlar. Ben bu kötü huylarımın farkındaydım.. Kendi kendine kalmak istiyormuş. Bekle diyemiyormuş, zamana bırakmak istiyormuş. evet hayatında onu benim kadar çok kimse sevemeyecekmiş bunu da biliyormuş.. Neden bana fırsat vermedin dedim düzeltmem için. "Çok konuştuk" bunları, her seferinde birincide düzelttik, ikincide yaptık" dedi. "birbirimizi tamamen kaybetmeden değerimizi ve yaptığımız hataları anlayamayız. bırak anlayalım. Benim ilk ilişkim sendin. Sensizlik nasıl bir şey bilmiyorum. Bunu görmem lazım. Belki bambaşka döneceğim, sensizken senin bana kattıklarının değerini anlayacağım" dedi.
Tatilde bir olay oldu "çok şanslısın" dedim, "evet senin gibi bir kız arkadaşım oldu o yüzden di mi?" dedi. "öyle bir şey söylemedim" dedim. "bırak da değerini anlayayım, izin ver" dedi.

Dün uçağa binmeden önce, "Sanki yine görüşeceğiz gibi hissediyor musun? Birden kesip atamıyorum işte, ama verdiğim bir karar var bunu yapmak zorundayım, ama veremediğim kararlar da var. Bu yüzden böyle kesin konuşamıyorum" dedi. Kötü ayrılmak istemediğini söyledi. "Sana mutlaka yazacağım, iyi ya da kötü. Ama biraz durgunlaşalım, kendimize kalalım. Üzme kendini. Bana kızıyorsun ama bu iyiliği ikimiz için de yapmak zorundayım beni anla" dedi. Otobüse bindik inecekken, "Vedalaşmıyorum. kendine iyi bak. Sana yazacağım. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazacağım, bir süre sonra" dedi. Ve sonrasında beni her yerden tüm hesaplardan sildi. Yapacağını biliyordum. Ama görmeden işte idrak edemiyor insan.

Ne yapmalıyım. O kadar çok emeğim var ki. Ve sevgim, sevgim hala bitmedi. Gurursuzluk, aptallık ne derseniz haklısınız. Ama gerçekten yürekten sevenler beni anlar.

Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok minnettarım..

Genişletmek için tıkla...

Lunatix .!.:

İnsan sanırım emeklerine üzülüyor zaten en çok. Çabalarına fedakarlıklarına. İlahi adaletle kimse yaşattığını yaşamadan ölmez zaten. Buna inanmak istiyorum.. Kötü karakterli olup çirkinleşmek istemedim, saygıyı yitirmek istemedim. Ben isteyerek yaptım tüm herşeyi o fedakarlıkları. Yüzüne vursam çirkinleşirdi her şey. o yüzden sustum.. Allah biliyor

Genişletmek için tıkla...

Lunatix .!.:

Merhaba,
Bu foruma ilk üye olduğumda bir konu açmıştım. Birisini tanıyordum ve birlikte olmalı mıydım emin değildim. Üzerinden 3,5 sene geçti. Dün ayrıldık.

Bu 3,5 senede çok zor zamanla geçirdik. Askeriyeden ihraç oldu, ailesi dağıldı. Bana "beni bırak artık toparlayamam" dedi, "hayır destek olacağım sana" dedim. Bu süreçte ihraç olduktan sonra çok kez kapılar yüzüne kapanmışken ona iş buldum. Sonra benim annem babam ayrıldı. İş ve ev sıkıntıları yaşadım. Birlikte yüksek lisansa kaydolduk. Ailem ile tanıştı. Ben artık sonunda iyi bir işi buldum ve yüksek lisansımızı bitirdik. Tezini ben yazdım. Ve terk edildim.

Her şey normaldi. Yeni işime çiçek bile yollamıştı. Aradan birkaç gün geçti ve birden kafasında soru işaretleri olduğunu duygularından emin olamadığın biraz ara vermek istediğini söyledi. Bu arada biz bir tatile gidecektik. Oraya gidip gelelim karar vermek istiyorum dedi. Yıkıldım ama kabul ettim. Bu arada normal ilişkimizi yaşadık. Ben iş yerinden birisiyle sohbet ettiğini öğrendim ve 1 kez kafede görüştüğünü. Telefonunu istediğimde verdi ve gördüm. Silmemiş. Bana yalan söylemek istememiş. Artık kız ile yaptıklarının yanlış olduğunu ve konuşmamaları gerektiğini yazışmışlar konu öyle kapanmış en son. Bu olaydan sonra gitmem gerekirdi değil mi? Yine de gidemedim.. Daha sonra ara verme kısmında artık emin olduğunu söyledi. Bu süre içinde sürekli karşılıklı olarak ağladık. Benimle beraber büyüdüğünü ama değiştiğini artık kim olduğundan ne istediğinden emin olamadığını, beni incitmek istemediğini söyledi. Dönebileceğini ya da dönmeyeceğini bana umut vermek istemediğini söyledi. Ama ben en ufak bir şey dediğimde "zaten umudu kesmişsin benden, dünden hazırmışsın" diye sitem etti. Çok yıprandım. Bir gün konuştuk bir gün konuşmadık. Bazen yazdı bazen yazmadı. Sonunda tatile gitme günü geldi. Ben götürmek istemiyorum seni dedi. Annem aramış meğer "ne olur götürme onu Zaten bir şey değişmeyecek kararın vermişsin diye."demiş. Anneme söz vermiş. Ama ben "Ben son kez mutlu olmak istiyorum, gelmek istiyorum" diye ısrar ettim. Gittik arkadaşlarla tatile. orada hiçbir şey yokmuşçasına normaldik. Gece konuştuk. Benim bazı huylarımdan (kıskançlık, sürekli onunla zaman geçirme, kendine zaman ayırmasına fırsat vermeme) gibi şeylerden yorulduğunu söyledi. zamanla sevgisinden yemiş tüm bunlar. Ben bu kötü huylarımın farkındaydım.. Kendi kendine kalmak istiyormuş. Bekle diyemiyormuş, zamana bırakmak istiyormuş. evet hayatında onu benim kadar çok kimse sevemeyecekmiş bunu da biliyormuş.. Neden bana fırsat vermedin dedim düzeltmem için. "Çok konuştuk" bunları, her seferinde birincide düzelttik, ikincide yaptık" dedi. "birbirimizi tamamen kaybetmeden değerimizi ve yaptığımız hataları anlayamayız. bırak anlayalım. Benim ilk ilişkim sendin. Sensizlik nasıl bir şey bilmiyorum. Bunu görmem lazım. Belki bambaşka döneceğim, sensizken senin bana kattıklarının değerini anlayacağım" dedi.
Tatilde bir olay oldu "çok şanslısın" dedim, "evet senin gibi bir kız arkadaşım oldu o yüzden di mi?" dedi. "öyle bir şey söylemedim" dedim. "bırak da değerini anlayayım, izin ver" dedi.

Dün uçağa binmeden önce, "Sanki yine görüşeceğiz gibi hissediyor musun? Birden kesip atamıyorum işte, ama verdiğim bir karar var bunu yapmak zorundayım, ama veremediğim kararlar da var. Bu yüzden böyle kesin konuşamıyorum" dedi. Kötü ayrılmak istemediğini söyledi. "Sana mutlaka yazacağım, iyi ya da kötü. Ama biraz durgunlaşalım, kendimize kalalım. Üzme kendini. Bana kızıyorsun ama bu iyiliği ikimiz için de yapmak zorundayım beni anla" dedi. Otobüse bindik inecekken, "Vedalaşmıyorum. kendine iyi bak. Sana yazacağım. İyi mi kötü mü bilmiyorum ama yazacağım, bir süre sonra" dedi. Ve sonrasında beni her yerden tüm hesaplardan sildi. Yapacağını biliyordum. Ama görmeden işte idrak edemiyor insan.

Ne yapmalıyım. O kadar çok emeğim var ki. Ve sevgim, sevgim hala bitmedi. Gurursuzluk, aptallık ne derseniz haklısınız. Ama gerçekten yürekten sevenler beni anlar.

Tavsiyelerinize ihtiyacım var. Şimdiden çok minnettarım..

Genişletmek için tıkla...