- 17 Kasım 2008
- 12.049
- 2.245
- 448
Çok üzüldüm.
Gerçekten evlada ve insana yaraşır bir davranış sergilemişsin.
Benim aile ve aile bağları husunda kuvvetli duygularım olmadığı için ve öfkem çok kontrolsüz olduğu için, benzer bir durumda kalsam allah ne verdiyse karşılık verirdim.
Neticede annendir, eyvallah. Ancak değil 25 yaşında olmak 5 yaşında bile olsan sana bunu yapmaya hakkı yoktu.
Nacizane tavsiyem, imkanın var madem bir müddet arkadaşlarının yanına gitmen. Ancak sessiz sedasız, küstü de gitti şeklinde değil. Anne ile konuş, psikolojik bir çöküntüde ise gerekli yardımı almasını ve sana yaptıklarını bir düşünmesini rica et.
Kendine gelip çaba göstermedikçe eve dönmeyeceğini, yaptığı şeyin yanında çok çok ufak kalan olaylar için bile insanların ailesini sildiğini, konunun bu raddeye gelmemesini umduğunu söyleyebilirsin.
Alacağın tepkiye göre sende tavrını belirlersin.
Gerçekten çok üzüldüm. Ve sana çok saygı duydum.
Umarım herşey gönlünce olur arkadaşım.
Annem kendimi bildim bileli soğuktur bana, önceki konularımda da bu konuları irdelemiştik forumdaki arkadaşlarla.
Gerçekten anlayamadım sebebini.
Her zman aynı şekilde mi tepki verir annenizMerhabalar...
2 yıl önce nişan attım, konularım vardı burada. Daha sonra bir müddet hayatımda hiçbir şey yolunda gitmedi. İşsiz kaldım, bulduğum işler çok yorucuydu yine de hiç yoktan iyidir deyip eşek gibi çalıştım.
Tüm bunlar olurken ciddi bir depresyon yaşadım. Hayatım yeni yeni yoluna giriyor.
Birkaç gündür kendimi iyi hissediyordum. Bu sabah uyandım ve evi temizleyeyim dedim. Annem uyandığında beni temizlik yaparken gördü ve güzellik salonuna gitti, ozon terapisine. Her neyse döndüğünde saat 17.30'du, girer girmez "Burası olmamış, şurası şöyle olmuş." demeye başladı. Koltuğa oturduğu gibi "Koltuğu sildin mi?" diye sordu gözlerini aça aça. Ben de öncelikle sakin olmasını, derdinin ne olduğunu sordum. Bunun üzerine "Koltuğu sildin mi o...pu?!" diye bağırmaya başladı. Ben daha "Düzgün konuş anne!" demeye kalmadan üstüme yürüdü ve saldırmaya başladı. Evet, "saldırmak". Zira tanımlayabilecek başka bir kelime yok. Ciddi bir şekilde dayak yedim. Vücudumun pek çok yerinde travmalar, morluklar, çizikler mevcut. Saçlarım hala elime geliyor. O beni döverken asla karşılık vermedim.
Ama gururum çok incindi. 25 yaşında koskoca kız olarak dayak yemek ağrıma gitti ki dayağı kimse hak etmez.
Olaydan yarım saat sonra yanıma gelip "Bize nazar değdi, benim psikolojim iyi değil. Öpeyim barışalım." vs. dedi dalga geçer gibi. Asla konuşmadım.
Çalışıyorum, fena kazanmıyorum. En azından kız arkadaşlarımın evine yerleşebilirim kiraya ortak olarak.
Şimdi size soruyorum, çekip gideyim mi bu evden? Bundan sonra anneme nasıl yaklaşayım?
Anneye karşılık veril(mez)miyordur okey ama saldırılara engel olunmaz mı?
Elini kolunu tutamaz mı, engel olamaz mı sen yaştaki bir insan?
Yani bilemiyorum ama kum torbası da değilsin.
Çok kızdım annene gerçekten canım.
Cennet ayaklarının altındaymış. Peh!
Tabiki de ayrı eve çıkmalısınız ekonomik özgürlüğünüz de var. Tamam anneniz ama size vurmaya hakkı yoktu. Hemde saćma sapan bi sebep yüzünden durduk yere!!Merhabalar...
2 yıl önce nişan attım, konularım vardı burada. Daha sonra bir müddet hayatımda hiçbir şey yolunda gitmedi. İşsiz kaldım, bulduğum işler çok yorucuydu yine de hiç yoktan iyidir deyip eşek gibi çalıştım.
Tüm bunlar olurken ciddi bir depresyon yaşadım. Hayatım yeni yeni yoluna giriyor.
Birkaç gündür kendimi iyi hissediyordum. Bu sabah uyandım ve evi temizleyeyim dedim. Annem uyandığında beni temizlik yaparken gördü ve güzellik salonuna gitti, ozon terapisine. Her neyse döndüğünde saat 17.30'du, girer girmez "Burası olmamış, şurası şöyle olmuş." demeye başladı. Koltuğa oturduğu gibi "Koltuğu sildin mi?" diye sordu gözlerini aça aça. Ben de öncelikle sakin olmasını, derdinin ne olduğunu sordum. Bunun üzerine "Koltuğu sildin mi o...pu?!" diye bağırmaya başladı. Ben daha "Düzgün konuş anne!" demeye kalmadan üstüme yürüdü ve saldırmaya başladı. Evet, "saldırmak". Zira tanımlayabilecek başka bir kelime yok. Ciddi bir şekilde dayak yedim. Vücudumun pek çok yerinde travmalar, morluklar, çizikler mevcut. Saçlarım hala elime geliyor. O beni döverken asla karşılık vermedim.
Ama gururum çok incindi. 25 yaşında koskoca kız olarak dayak yemek ağrıma gitti ki dayağı kimse hak etmez.
Olaydan yarım saat sonra yanıma gelip "Bize nazar değdi, benim psikolojim iyi değil. Öpeyim barışalım." vs. dedi dalga geçer gibi. Asla konuşmadım.
Çalışıyorum, fena kazanmıyorum. En azından kız arkadaşlarımın evine yerleşebilirim kiraya ortak olarak.
Şimdi size soruyorum, çekip gideyim mi bu evden? Bundan sonra anneme nasıl yaklaşayım?
Şu Fotoğrafın çok canımı Yaktı.Benim de annem değil ama babam sudan sebeplerle şiddet gösterirdi. Morluk nedir iyi bilirim.18 yaşına kadar çektim, sonra üniversite , iş hayatı diye şehir değiştirdim sırf ondan uzaklaşmak için.İyi de Yaptım çünkü yaşı Büyüdükçe insanın, daha çok canı yanıyor.Sen de durma o evde, çalışıyorsun git ev tut arkadaşlarınla , huzurlu bir şekilde yaşa.Böyle yaşanmaz arkadaşım.Çok geçmiş olsun.Fotoğraf pek net değil ama renk değişimi seçilebiliyor. Tutmaya çalıştığımda elime bunu yaptı...
Öyle bir anlatmissiniz ki sanki annesi düzenli olarak hergün şiddet uyguluyormus gibi....Annesi ilk defa böyle birsey yapmış...Annesinin hiç mi kredisi yok..... Annesinin yaptığı şeye elbette desteklemiyoruz ama ilk hatada da rest çekip evden gidilmez ki....Cekip git, kocalar sidder uygulayinca hemen boşan diyoruz ama anneler babalar vurunca o senin annen/baban!
Kocayla ana baba bir olmaz tabi, emekleri, haklari var. Ama biz "insan"iz, eslere de uzerimizde fazla hakki olmadan vurdugu için mi kiziyoruz? Hayır bir kadinin gururunu incittigi, ona zarar verdigi, aci cektirdigi icin
Belki kati bi yorum sizi yanlis yonlendirmek istemem ama buda benim gorusum, ben bu konuda yumusayamiyorum siddet siddettir bana gore kim yaparsa yapsın, benimde gururumu incittiler maddi manevi zorluklar sıkıntılar yasattilar/yasatiyolar. Haklarini asla ödeyemem ama bana zarar verirlerken onlarla aynı cati altinda kalip kendime iskence edemem, maddi durumum(uz) el vermedigi icin ayni evdeyiz ama ayaklarimin uzerinde durur durmaz evden ayrilmayi dusunuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?