Merhabalar...
2 yıl önce nişan attım, konularım vardı burada. Daha sonra bir müddet hayatımda hiçbir şey yolunda gitmedi. İşsiz kaldım, bulduğum işler çok yorucuydu yine de hiç yoktan iyidir deyip eşek gibi çalıştım.
Tüm bunlar olurken ciddi bir depresyon yaşadım. Hayatım yeni yeni yoluna giriyor.
Birkaç gündür kendimi iyi hissediyordum. Bu sabah uyandım ve evi temizleyeyim dedim. Annem uyandığında beni temizlik yaparken gördü ve güzellik salonuna gitti, ozon terapisine. Her neyse döndüğünde saat 17.30'du, girer girmez "Burası olmamış, şurası şöyle olmuş." demeye başladı. Koltuğa oturduğu gibi "Koltuğu sildin mi?" diye sordu gözlerini aça aça. Ben de öncelikle sakin olmasını, derdinin ne olduğunu sordum. Bunun üzerine "Koltuğu sildin mi o...pu?!" diye bağırmaya başladı. Ben daha "Düzgün konuş anne!" demeye kalmadan üstüme yürüdü ve saldırmaya başladı. Evet, "saldırmak". Zira tanımlayabilecek başka bir kelime yok. Ciddi bir şekilde dayak yedim. Vücudumun pek çok yerinde travmalar, morluklar, çizikler mevcut. Saçlarım hala elime geliyor. O beni döverken asla karşılık vermedim.
Ama gururum çok incindi. 25 yaşında koskoca kız olarak dayak yemek ağrıma gitti ki dayağı kimse hak etmez.
Olaydan yarım saat sonra yanıma gelip "Bize nazar değdi, benim psikolojim iyi değil. Öpeyim barışalım." vs. dedi dalga geçer gibi. Asla konuşmadım.
Çalışıyorum, fena kazanmıyorum. En azından kız arkadaşlarımın evine yerleşebilirim kiraya ortak olarak.
Şimdi size soruyorum, çekip gideyim mi bu evden? Bundan sonra anneme nasıl yaklaşayım?
2 yıl önce nişan attım, konularım vardı burada. Daha sonra bir müddet hayatımda hiçbir şey yolunda gitmedi. İşsiz kaldım, bulduğum işler çok yorucuydu yine de hiç yoktan iyidir deyip eşek gibi çalıştım.
Tüm bunlar olurken ciddi bir depresyon yaşadım. Hayatım yeni yeni yoluna giriyor.
Birkaç gündür kendimi iyi hissediyordum. Bu sabah uyandım ve evi temizleyeyim dedim. Annem uyandığında beni temizlik yaparken gördü ve güzellik salonuna gitti, ozon terapisine. Her neyse döndüğünde saat 17.30'du, girer girmez "Burası olmamış, şurası şöyle olmuş." demeye başladı. Koltuğa oturduğu gibi "Koltuğu sildin mi?" diye sordu gözlerini aça aça. Ben de öncelikle sakin olmasını, derdinin ne olduğunu sordum. Bunun üzerine "Koltuğu sildin mi o...pu?!" diye bağırmaya başladı. Ben daha "Düzgün konuş anne!" demeye kalmadan üstüme yürüdü ve saldırmaya başladı. Evet, "saldırmak". Zira tanımlayabilecek başka bir kelime yok. Ciddi bir şekilde dayak yedim. Vücudumun pek çok yerinde travmalar, morluklar, çizikler mevcut. Saçlarım hala elime geliyor. O beni döverken asla karşılık vermedim.
Ama gururum çok incindi. 25 yaşında koskoca kız olarak dayak yemek ağrıma gitti ki dayağı kimse hak etmez.
Olaydan yarım saat sonra yanıma gelip "Bize nazar değdi, benim psikolojim iyi değil. Öpeyim barışalım." vs. dedi dalga geçer gibi. Asla konuşmadım.
Çalışıyorum, fena kazanmıyorum. En azından kız arkadaşlarımın evine yerleşebilirim kiraya ortak olarak.
Şimdi size soruyorum, çekip gideyim mi bu evden? Bundan sonra anneme nasıl yaklaşayım?