- 1 Aralık 2022
- 1.061
- 1.800
- 63
O acı içimizden hiç geçmeyecek zaten. Bebeğimiz hep kalbimizde bizimle yaşayacak. Ben de kızımı 5 aylıkken normal doğumla kaybettim. Mayıs ayında. Şuan bunu yazarken bile ağlıyorum. Ama biliyormusun yine yeşeriyor içimde birşeyler. Bebek kokusuna hasret kaldığım içindir belki. Kardeşi gelir belki hayatıma, birgün onun kokusunu içime çekerim diye umut ediyorum.
Üzülme. Biz bilemeyiz neler olacağını. Hayat işte, bize yaşatıyor bunları, herşey toz pembe olmuyor maalesef.
Umudunu kaybetme sende.
Çok güzel yazmışsın canım, gerçekten öyle. Şimdi böyle buraya gelio sizlerle konuşunca tekrardan içimde yeni bir heyecan oluştu. Kucağıma aldım bebeğimi, kokladım, öptüm. O duygu tarifsiz bir duygu... Şimdi tekrar neden olmasın diyorum kendime, her şey gönlümüze göre olsun