Açıkcası sıkıntımız benim ile ilgili olsaydı hiç düşünmem direk sürekli soruyorsunuz ama benim çocuğum olmuyor derdim. Eşim de rahatsızlık var tedavi görüyor o pek paylaşmak istemediği için söyleyemiyorum. Bazen düşünüyoruz diyorum, bazen çok yoğun çalışıyorum bu sebeple biraz daha vakit var diyorum bazen kendimi henüz hazır hissetmiyorum diyorum o an bulunduğum topluluğa göre artık kıvırıyorum birşeyler
içim acıyor böyle konuşurken ama mecbur böyle olmak zorundayım. Aileler falanda bilmiyor bizim, kendi derdim bana yetiyor birde insanlara anlatmak istemiyorum sürekli sorsunlar nasıl gidiyor vs de istemiyorum.