Canım bizim evde televizyon var ama bebekten önce de sonra da hiç açmadık. Gittiğimiz yerlerde de açık olsun istemiyoruz. (Zaten bi yere gitmiyoruz
) ama yerinde olsam eşimle sakin bir tonda elimde bilimsel belgelerle ( mümkünse kağıt olarak çıktı olsun, konuşma sonunda ona verirdim) konuşurdum. Eğer eşinin dini hassasiyeti varsa (dini açıdan evladın ailesi üzerindeki haklarından) bahsederdim. Ama bunu konuşurken asla suçlayıcı değil. Kendi hatalarımı eksiklerimi de katardım işin içine. Ve bu konuda da ondan düzelmem için yardım isterdim. Yani koca evde tek sorun eşimin tv izlemesi değildir imajı verirdim. (Bence değildirde). Konuşma süresince hep sakin kalırdım. Beni delirtsede asla yükselmez sakince anlatırdım. Baktım dinlemiyor hala devam ediyor. O tv açtığında bebeği odadan mümkün olduğunca çıkarırdım. (Ama trip yapmadan) kusura bakma akıl vermek değil maksadım sadece yazını görünce ben ne yapardım diye düşündüm.