Kolaylıklar diliyorum şikayetlerin de uzun sürmez umarımMide bulantisi yorgunluk uykusuzluk canima tak etti. Emzirme sürecini sonlandırmaya karar verdim. 24 saati aşkındır emmedi ama çok ağladı. Hala ağlıyor. Hemen alissa keske. Yumusamamaya calisiyorum. Ilık süt verdim akşam uyumadan önce. Ama şimdi hep video izlemek istiyor. Onu tek uyutan bu ne. Bir alışkanlığı bitirmeye çalışırken diğeri başlıyor. Sırada ne var.
Aslında doğrusu o ama yapamıyoruz bazen işte. Daha doğrusu kendi adıma diyim yapamadığım tek şey yemek yerken sarki dinlemesine izin vermem. Başka türlü ağzına lokma atamıyorum. Bir o konuda sınır koyamadım. Diğer konularda yapmıyorum atıyor kendini yerden yere ciyak ciyak ağlıyor ama tepkisiz kalıyorum sinirini atmasına musade edip sonra kucağıma alıp anlatıyorum sarılıyorum ve başka bir şeye yönlendiriyorum. Bazen sınırını kontrol edip sakinleşemiyor kucağıma gelmiyor veya bana vurmaya kalkisiyor o zaman sert bir ses tonuyla kaşlarımı çatarak adını söylüyorum o zaman anında duruluyor yaptığını fark edip kafasını önüne eğiyor, yine kucağıma alıp neden kızdığımı anlatıp sarılıp barisiyoruz. Çok uzun zamandır bu şekilde devam ediyor bizde. Bir şey istediğinde hayırsa asla tavrımı degistirmiyorum, sonradan evet deyince çocuğun dengesi bozuluyor hep kendini yerlere atıyor. Kural koyamadığım tek yer yemek işte. Besliyorum yemeyince iki lokma yesin diye zamanla onun da üstesinden geliriz umarımPatronun siz olduğunuzu unutmasina izin vermeyin. Her istediğini yapmayın. Kuralları sınırlarınızı belirleyin diyor benim çocuk terapisti. Diyorum ne mümkün. O güneş biz etrafında dönen gezegenleriz. Istedigini aglayarak istediğini yaptırıyor. Ağlamasın diye diye bir bakmışız kolesi olmuşuz. Tum kuralları kendi belirliyor. Ama şimdi kuralları belirlemezsen birkaç yıl sonra daha kötü olacak diyor. Teoride kadını anliyorum ama pratikte yap yapabiliyorsan.
İnşallah kolaylıkla geçersiniz memesiz döneme. Ben de zorlanıyorum sürekli emme isteğinden, eminim hamilelikte daha zorlayicidir bu. Ben en azından geceyi kesmek istiyorum, çünkü yemiyor artık gündüz. Yatırmadan muhallebisini sütlü yapmaya başladım, sabaha doğru emmelerinden başlayarak kesmeye çalışicam.Mide bulantisi yorgunluk uykusuzluk canima tak etti. Emzirme sürecini sonlandırmaya karar verdim. 24 saati aşkındır emmedi ama çok ağladı. Hala ağlıyor. Hemen alissa keske. Yumusamamaya calisiyorum. Ilık süt verdim akşam uyumadan önce. Ama şimdi hep video izlemek istiyor. Onu tek uyutan bu ne. Bir alışkanlığı bitirmeye çalışırken diğeri başlıyor. Sırada ne var.
Diş sıkıntısı geçince gece daha rahat uyur diyorum emme isteği de azalır umarım. Gündüz uykuya geçerken de meme istiyor bazende omzumda uyuyor artık sırt bel kalmadı bendeİnşallah kolaylıkla geçersiniz memesiz döneme. Ben de zorlanıyorum sürekli emme isteğinden, eminim hamilelikte daha zorlayicidir bu. Ben en azından geceyi kesmek istiyorum, çünkü yemiyor artık gündüz. Yatırmadan muhallebisini sütlü yapmaya başladım, sabaha doğru emmelerinden başlayarak kesmeye çalışicam.
Geçenlerde ananesine bıraktım gündüz. Ananesini sever, oynar. 2 saat sonra annem aradı, meemee meeme diye ağlıyormus. Gerçekten açlıktan miydi, bilmiyorum. Ama 2 saat bile ayrı kalamiyor olmak biraz telaslandirdi beni.
Ay inşallah öyledir ya, biz bu ara yaklaşık 1.5 aydır yeni doğan dönemi gibiyiz. Meme ağzında surekli bir oynarken yok. Yemek yerken bile tshirtu açıp emmeye çalışıyor. Gece memede uyuyor sabah kadar. Ne bel kaldı ne sırt. Nerde olduğumuzun hiç önemi yok. Tuvalette bile kucağıma gelip emmeye çalışıyor bazenDiş sıkıntısı geçince gece daha rahat uyur diyorum emme isteği de azalır umarım. Gündüz uykuya geçerken de meme istiyor bazende omzumda uyuyor artık sırt bel kalmadı bende.
Kuzenimin kızı 2 yaşına bir hafta kala kendiliğinden bıraktı o da memeye çok düşkündü benim kız bıraktıysa herkes bırakır der. Zamanla azalacak tabi emme isteği oral dönem olduğu için de istiyorlar.
Benzer şeyler yaşıyoruz canım normal sanırım onlara göre de bize normal gelmiyor çeşme hizmeti veriyoruzAy inşallah öyledir ya, biz bu ara yaklaşık 1.5 aydır yeni doğan dönemi gibiyiz. Meme ağzında surekli bir oynarken yok. Yemek yerken bile tshirtu açıp emmeye çalışıyor. Gece memede uyuyor sabah kadar. Ne bel kaldı ne sırt. Nerde olduğumuzun hiç önemi yok. Tuvalette bile kucağıma gelip emmeye çalışıyor bazendişler ah dişler. Çıksa belki zamanla düzelir ama sanırım ben ömrümü çocuğu emzirerek geçireceğim gibi geliyor.
Ah işte aynısı, yalniz degilmisim, tuvalete giderken bile emmeye çalışmasi... Oğlum hiç özel bir anım kalmadi, diyorum. Ha ha ha diye gülüyor. Geçenlerde babasını da emmeye çalıştıAy inşallah öyledir ya, biz bu ara yaklaşık 1.5 aydır yeni doğan dönemi gibiyiz. Meme ağzında surekli bir oynarken yok. Yemek yerken bile tshirtu açıp emmeye çalışıyor. Gece memede uyuyor sabah kadar. Ne bel kaldı ne sırt. Nerde olduğumuzun hiç önemi yok. Tuvalette bile kucağıma gelip emmeye çalışıyor bazendişler ah dişler. Çıksa belki zamanla düzelir ama sanırım ben ömrümü çocuğu emzirerek geçireceğim gibi geliyor.
Sağ ol. Gerçekten ölüyorum. Çok bitkinim. Sanırım 4. kez bu kadar zorlanıyorum. İlki yenidoğdunda, 2.si 4. ay atağında, 7. ayında ve şimdi. Ve gördüğüm üzere hepimiz aynı durumdayız, hepsi yenidoğana bağlamış durumda. çok yıpratıcı bir süreç ve hazırlıksız yakalandım.İnşallah kolaylıkla geçersiniz memesiz döneme. Ben de zorlanıyorum sürekli emme isteğinden, eminim hamilelikte daha zorlayicidir bu. Ben en azından geceyi kesmek istiyorum, çünkü yemiyor artık gündüz. Yatırmadan muhallebisini sütlü yapmaya başladım, sabaha doğru emmelerinden başlayarak kesmeye çalışicam.
Geçenlerde ananesine bıraktım gündüz. Ananesini sever, oynar. 2 saat sonra annem aradı, meemee meeme diye ağlıyormus. Gerçekten açlıktan miydi, bilmiyorum. Ama 2 saat bile ayrı kalamiyor olmak biraz telaslandirdi beni.
Luna da bana vuruyor. Ben çok aciz ve yetersiz hissediyorum. Hiçbir konuda sınır belirleyemedim. Yapmam dediğim en varsa da yaptım. bizim işimiz onun istediğini yapmak değil, onun için iyi olanı yapmak sonunda ağlasa da diyor terapist. hatta örnek veriyor, sırf istiyor diye o zaman eline ver koca çikolatayı yesin. bunu yapmaman gerektiğini biliyorsun, sonunda ağlasa da sen onun için iyi olanı seçmekle yükümlüsün diyor. Off valla ben şu an berbat hissediyorum. Daha ilkine anneliği beceremedin bir de 2.ye niyetlendin diye kızıyorum. inşallah hormonlardandır.Aslında doğrusu o ama yapamıyoruz bazen işte. Daha doğrusu kendi adıma diyim yapamadığım tek şey yemek yerken sarki dinlemesine izin vermem. Başka türlü ağzına lokma atamıyorum. Bir o konuda sınır koyamadım. Diğer konularda yapmıyorum atıyor kendini yerden yere ciyak ciyak ağlıyor ama tepkisiz kalıyorum sinirini atmasına musade edip sonra kucağıma alıp anlatıyorum sarılıyorum ve başka bir şeye yönlendiriyorum. Bazen sınırını kontrol edip sakinleşemiyor kucağıma gelmiyor veya bana vurmaya kalkisiyor o zaman sert bir ses tonuyla kaşlarımı çatarak adını söylüyorum o zaman anında duruluyor yaptığını fark edip kafasını önüne eğiyor, yine kucağıma alıp neden kızdığımı anlatıp sarılıp barisiyoruz. Çok uzun zamandır bu şekilde devam ediyor bizde. Bir şey istediğinde hayırsa asla tavrımı degistirmiyorum, sonradan evet deyince çocuğun dengesi bozuluyor hep kendini yerlere atıyor. Kural koyamadığım tek yer yemek işte. Besliyorum yemeyince iki lokma yesin diye zamanla onun da üstesinden geliriz umarım
Sağ ol. Valla öyle yapmak lazım da çizgi filmden çok sevdiği bir şey yokmuş, onu anladım. emerken okşadığı yumoş bir battaniyesi vardı. Aksine onu görünce bana uzatıp meme diye ağlıyor. sadece uyumadan önceleri meme içinağlıyor. diğer türlü istemiyor.Kolaylıklar diliyorum şikayetlerin de uzun sürmez umarımmeme yerine birşey koymak gerekiyor ilk zamanlar geçiş süreci için sevdiği kitap eşya oyuncak vs. Seni gördükçe de meme ister memeye düşkündü ya seninki de
Nedense istemsiz guldumAy inşallah öyledir ya, biz bu ara yaklaşık 1.5 aydır yeni doğan dönemi gibiyiz. Meme ağzında surekli bir oynarken yok. Yemek yerken bile tshirtu açıp emmeye çalışıyor. Gece memede uyuyor sabah kadar. Ne bel kaldı ne sırt. Nerde olduğumuzun hiç önemi yok. Tuvalette bile kucağıma gelip emmeye çalışıyor bazendişler ah dişler. Çıksa belki zamanla düzelir ama sanırım ben ömrümü çocuğu emzirerek geçireceğim gibi geliyor.
Yalnız olmadığıma sevindimBenzer şeyler yaşıyoruz canım normal sanırım onlara göre de bize normal gelmiyor çeşme hizmeti veriyoruz.
Hormonların da etkisi var mutlaka çok daha hassas olman gayet normal. Bu gibi zor süreçlerde emin ol hepimiz ayni şeyleri hissediyoruz acaba yetebiliyor muyum? Becerebiliyor muyum ? Elimden geleni sonuna kadar yapmaya çalışıyorum ve sonucunda olmuyorsa kendime " ne olsun çocuğunun da kadere senin annen olman , iyisiyle kötüsüyle annesinin kendine gel " diyorum toparlaniyorum hemen. Bebesi büyük olan anneler bunlar daha iyi günleriniz 2 yaş sendromu var daha diyor mesela. O yüzden yelkenleri kaldırmak toparlanmak gerek. Moral bozmaya gerek yok maç daha bitmediLuna da bana vuruyor. Ben çok aciz ve yetersiz hissediyorum. Hiçbir konuda sınır belirleyemedim. Yapmam dediğim en varsa da yaptım. bizim işimiz onun istediğini yapmak değil, onun için iyi olanı yapmak sonunda ağlasa da diyor terapist. hatta örnek veriyor, sırf istiyor diye o zaman eline ver koca çikolatayı yesin. bunu yapmaman gerektiğini biliyorsun, sonunda ağlasa da sen onun için iyi olanı seçmekle yükümlüsün diyor. Off valla ben şu an berbat hissediyorum. Daha ilkine anneliği beceremedin bir de 2.ye niyetlendin diye kızıyorum. inşallah hormonlardandır.
Gül kız valla bende ağlanacak halime gülüyorumNedense istemsiz guldumaynisini bire bir yasiyoruz bizde surekli emmek istiyor gogusler porsudu artik,sabaha kadar yalanci meme gibi agzimda dursun diyor.
İşin komik tarafı da insan bu tarz durumlarda yalnız olmadığını bildiğinde seviniyor yaAh işte aynısı, yalniz degilmisim, tuvalete giderken bile emmeye çalışmasi... Oğlum hiç özel bir anım kalmadi, diyorum. Ha ha ha diye gülüyor. Geçenlerde babasını da emmeye çalıştıolmadı tabi, bi an dedim keşke bunu da bi yarı yarıya yapsak
Normal günlerde ise yarıyor bu taktik ama sinir öfke anında hiç ise yaramıyor malesef. Sinirini atarken de kendine ve çevresine zarar vermesini bir şekilde engellemek gerekiyor.bizde vurma olayı vardı
gel annem vurma bak ciciii ciciii yap diyerek geçti.
dün ilk defa uzaktaydı gel oğlum öp bi anneyi dedim ve gelip öptü oyy minik kuşum
şu öpme sarılma konularında dediklerimi yeni yeni anlamaya başladı.
bir de dökülenleri topluyoruz artık şükür.
dün babaya sakın bunu götürme dememle koşa koşa elindekini babasına götürdü bir de gülüyo hınzır hınzır... eşek yaa
Normal günlerde ise yarıyor bu taktik ama sinir öfke anında hiç ise yaramıyor malesef. Sinirini atarken de kendine ve çevresine zarar vermesini bir şekilde engellemek gerekiyor.
Benimki suratıma baka baka yere vuruyor güm güm diye. Yapma desem de, bende yumuşak bir şey koyuyorum başının altına. Sonra da başını tutup uffff yapıyor. Eline zararlı bir şey almadığında almıyorum zorla. Genelde ver annecim koyalım yerine diyorum ama mesela gecenlerde eline kaşla göz arasında bıçak almış ver dedim vermedi kaçmaya çalıştı o zaman nasıl bağırıp ensesinden yakaladiysam artık, aklim çıktı yerinden resmen, sonra anlattım neden bağırdığımı bıçağın ona zarar verebileceğini ve eline bıçak batırdım uf oldu bak diye. Sonra bıçağa dokunmadı bir daha. Normalde istediğimde verir ama zararlı olunca oyun yapmaya çalışıyor işte. Bazen şakayla bana vurmaya çalışıyor oyun yapıyor ama arada dozunu kaçırınca hemen gelip dokunup sarılıyor özür diler gibi.ya şey yapıyor mu mesela eline bir şey almış
elinden alıyorum böyle öyle sinirleniyor ki bir şeyi yere fırlatıyor; sonra gidiyor kapıya falan vurup nereye vuracağını şaşırıyor sinirdenay çok gülüyorum haline yaa. Ya sen ne gördün ne yaşadın bu ne sinir bu kadar bu ne hiddet
kendine bir ara vuruyordu ama hiç çok şiddetli vurmadı, kıyamaz kendisine