Kızlar hiç iyi değilim, öğlen eşimle feci tartıştık hiç ağlayamadım tuttum kendimi kızım etkilenir die, başım zonkluyor, midem bulanıyor, yüreğim sıkışıyor. Kendi halimde bebeğime bakıp ev, market pazar işimi kendim yapıyorum, kvler hafta 1 yada 2 kez ellerini kollarını sallayarak bebek sevmeye geliyorlar. Ay sonuna doğru para olmuyor herşey pahalandı, melemen soğan patates kızartması makarna yer oluyoruz eşimle. En son geldiklerinde de ay sonuydu, elleri boş gelmişler eşime dedim çorba patates yapabilirim akşama, olmaz dedi düşündük kıyma falan alsak falan derken baya masraf ettik. Güzelce sofra kurdum onlara, bebeği doyasıya sevdiler. Eline sağlık demeden çekip gittiler. Haftasonu biz gidelim onlara die beklemişler, gitmedik, eşim bilgisayarda oyun oynadı sabah akşam. Ben rutin iş yaptım. Kv çekişmiş eşime nie getirmedin torunumu die. Baktım telde kavga ediyorlar hiç bulaşmadan aldım çocuğu gittim. Eşim geldi bana bağırmaya başladı. Susturdum bugün öğlen geldi yine bana bağırmaya başladı. Biz torun sevemiyoruz demişler ben götürtmedim sanıyorlar haftasonu. Dedim daha ne sevecekler absorbe mi edecekler kızımı görüşüyoruz ya işte. Yatılı kalabilirmiş onlar bizde isterlerse 1 ay, benden yüz bulamıyorlarmış. Biz kalabilirmişiz onlarda eşim ordan işe gidip gelirmiş. Saçmaladı eşim. El çocuğu gibi oluyormuş böyle gelip sevip gitmek. Dedim zaten onların çocuğu değil. Torun böyle sevilir herkesin evi var yurdu var. Ev ev üstüne olmaz, yeni tartışma konuları çıkar. Eşim sus dedi cevap verme gırtlağıma yapıştı. Sonra hemen ben napıyorum ya dedi pişman oldu. Sakın bana öyle bakma dedi dolu dolu. Eşimin gözleri doldu. Noluyo bana dedi. Çekti gitti.