F filmgibi Aynen ben de okudum konuyu, gerçekten de o kadar dramatize edenler olmuş ki yazdıklarına inanamadım. Sanki eğitim veren anneler çocukları sonsuza kadar ağlamaya terkediyormuş gibi yazanlar var. Açıkçası ben bu tutumu da pek sağlıklı bulmuyorum. Umarım bebeklerini büyütürlerken aşırı fedakar kendini her şeyiyle adamış rolünden dolayı çocukları ileride doyumsuz dizginlenemez bireyler olmazlar. Bebeğin ağlamasının ileride özgüven kaybına sebep olacağı savunuluyor ama bunu destekleyen neredeyse hiç akademik bulgu yok. Çünkü bu bebekler sadece bir iki gün ve kısa süreliğine , düzenlerinin değişmesine tepki olarak ağlıyorlar. Ki çocuğu kucaklayıp sakinleştirip bu şekilde uyumanın kötü bir şey olmadığına alıştırmaya çalışıyorsunuz uyku eğitiminde.
Biraz bizim kültürümüzle de alakalı olduğunu düşünüyorum gelen tepkilerin. Bu kadar aşırı tepki veren, “ben çok fedakar cefakar kendimi tam anlamıyla bebeğime adamış bir anneyim” deyip kendini üstün anne görüp diğerlerine kötü anne gözüyle bakanlar, her nasıl oluyorsa ileride “çocuğum bana vuruyor, çocuğum hiç söz dinlemiyor, beni doğurdunuz tabii ki her istediğimi yapacaksınız diyor, hiçbir işi kendi yapmıyor” diye yakınan anneler oluyor. Bu da ayrı bir ironi.