Canım çok sağol aklına gelmişim... Zaten çok duygusalım bu sıralar... Gözlerim doldu... Dün akşam gittm Dr a meleğim 6+0 da kalmış aslında dün 8+0 olmuştuk. Tam 2 hafta geri
4,5 mm olmuş aslında ama o kadar kalbi yok malesef bu Dünya'da yiyecek ekmeği yokmuş
bize de nasip değilmiş demekten başka çare kalmıyor. Pazartesiye kadar bekleyeceğiz pazartesi Öğlen son kez kontrol edilecek ve sonra da kürtaj Olacağım.. Yavrum sıkı sıkı da tutunmuş Dr düşmez kolay kolay çok zor olur senin için dedi... Nasip işte ne yapalım...Elbet vakti zamanı vardır. Baştan çok üzüldüm de şimdi iyiyim tabi bu süreç bitene kadar içimde olduğunu ama yaşamadığını bilmekte ister istemez üzüyor insanı, vücut hala hormonların etkisi ile hamile sanıyor kendini
garip bir süreç, diyorum ki keşke böyle olmasaydı buda kimyasal olsaydı, o daha kolaymış gerçekten en azından değer düşmeye başlıyor ve umudunu kaybediyorsun, ama şimdi öyle değil 2-3 günde bir kontrol her kontrol bin bir dua bin bir ümit, sonu yine hüsran, kimyasallardan sonra pek ümitlenmiştim kese falan olunca ama hep dedim kalbini görene kadar hamileyim demeyeceğim diye, demek ki içime doğmuş böyle olacağı, nasip işte canım... Rabbim sizlere sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin...