- 25 Şubat 2014
- 899
- 1.705
- 133
Merhaba arkadaşlar… böyle çeşit çeşit yemek yiyen çocukları duyunca hem imreniyorum hem de kendimi başarısız bir anne gibi hissediyorum. Bu aralar kendimi sürekli eksik hissederken buluyorum. Çocuğuna yemek yediremeyen bir anne, dış görünüşüne önem vermeyen bir kadın, işine yeterli özveriyi göstermeyen bir çalışanım benim gözümden. Kendime haksızlık da ediyormuşum gibi geliyor ama bu aralar böyleyim işte.
Benim kızımın şöyle bir huyu var. Sevmediği bir şeyi asla ağzına almıyor. Israrla, kandırmayla, zorla bir lokma bile yemek yemiyor. Ne kadar ve ne yiyeceğine sadece kendisi karar veriyor. Bilmiyorum bizim tutumumuzdan mı kaynaklandı yoksa huyu mu böyle?
Benim tek tesellim hala çok güzel anne sütü alması. Çok şükür sütüm hala bol bol geliyor. Bu da olmasa kendimi iyice kötü hissedeceğim.
Benim kızımın şöyle bir huyu var. Sevmediği bir şeyi asla ağzına almıyor. Israrla, kandırmayla, zorla bir lokma bile yemek yemiyor. Ne kadar ve ne yiyeceğine sadece kendisi karar veriyor. Bilmiyorum bizim tutumumuzdan mı kaynaklandı yoksa huyu mu böyle?
Benim tek tesellim hala çok güzel anne sütü alması. Çok şükür sütüm hala bol bol geliyor. Bu da olmasa kendimi iyice kötü hissedeceğim.
