Merhaba arkadaşlarrr,
Uzun süredir yazamadım bir şey, girip ara ara okuyordum ama, bir türlü yazmak için fırsatım olmadı.
Herkes iyidir umarım, geçmişi çok fazla okuyamadım.
Hugocuk hastaymışsın galiba, çok geçmiş olsun sana, umarım daha iyisindir.
Günışığım kızın olacakmış, çok sevindim senin adına, hayırlı olsun, abisiyle ne güzel büyür o da. Kolay bir hamilelik geçirirsin umarım.
Melitta canım,taşınma işlemleri bitmek üzere sanırım, kolay gelsin sana. İki çocukla bulaşık yıkamak bile ne kadar zorken sen ev taşıyorsun, helal olsun. Üyeliğini iptal ediyormuşsun, üzüldüm, seni tanımak çok güzeldi.
Diğer hasta olan arkadaşlara ve bebişlere çok geçmiş olsun. Taşınanlara kolay gelsin
Bu sıcakta çalışmak zorunda olan
Durasella ve adını yazamadığım diğer arkadaşlara ve de bana tabii bol şans.
Gelelim bizeee :)
Oğluşlarım kreşe başladı. 3. haftalarına girdiler. İlk gün 1-2 saat götürdük, orada bekledik, ben, eşim ve annem. Çocukları öyle bir kaptım ki o 2 saat sonunda, sanki hapistelermiş gibi
Sahibi olan kadın güldü resmen. Ertesi gün öğlene kadar kaldılar, bırakıp eve döndük. Annem yemek yaptı 15 dakikada, ben dolaplarını topladım. Sonra boş kaldık ne yapacağımızı bilemedik. Çocuklarla yaşama öyle adapte olmuşuz ki, boşluğa düştük resmen öğlene kadar. Sonra almaya gittik bebeklerimi, tabii ben ağladım falan beklerken, sahibi yapmayın böyle dedi.
Sonraki gün tam gün gittiler o gün hasta oldular, ertesi gün göndermedim, annem baktı. Cuma günü gittiler gene.
İlk hafta çok zor geçti anlayacağınız. Şimdi daha iyiyiz.
Geçen hafta bıraktığımızda ağlıyordu ikisi de bu gün daha iyilerdi. Biz de daha rahatız eşimle.
Annem de yazlığına geçti, çocukları çok özlüyor tabii. Geçen haftasonu ve bu hafta sonu hep ondaydık, o da bir gün gelip kaldı, dayanamamış torunlarına. Herkes alışıyor yeni hayata, kendi düzenine.
İlk başladıkları hafta Sarp çok hastalandı,24 saat baygın gibiydi resmen, kucağımda yattı hep, durmadan öksürüyordu, öksürdükçe uyanıp ağlıyordu. Çocuk hiç birşey yemedi, kalbi sanki midesinde atıyordu, öyle ilginç nefes alıp veriyordu ki panik halde çocuk hastanesinin aciline gittik. Doktor röntgen isteyince kötü olduk, filme baktı, sonra siz bekleyin kenarda deyince bayağı sendeledik eşimle, uzman doktor görsün deyip bizi hastanenin 5. katına gönderince resmen yıkıldık, birşey mi var diye. O asansörde kucağımda oğlum, (Diğer kardeşi hastanenin parkında dayıyla oynuyordu ) yukarı çıkarken ömrümden ömür gitti. Neyse ki uzman doktor gerçekten uzmandı işinde. Virüs varmış, salgın, çok fazla vaka geliyor böyle dedi. İlaçları yazdı, oğluşum akşama toparlandı, ertesi gün bayağı iyiydi. Düzelttik bayağı, kreşe gönderdik, salı günü gene burnu akmaya, öksürmeye başladı. Geçen haftasonu da çok zor geçti, bir de anneannede parkta rüzgar yedi sanırım, gene ağırlaştı, antibiyotik verdik. Bu haftasonu daha iyiydi ama son 3 haftadır hiç dinlenemedim ben, üstelik hasta da oluyorum sanırım.
Bu yüzden hiç keyfim olmadı, girip okudum ama, bir türlü yazamadım, geçen hafta işlerim de çok olunca kısmet bugüneymiş.
(
D yarın ki kontrolde anammm erkek demesin!
tıkandıkça fıslatıyorum 
kimseyede gitmiyorum.herkes kendi karakterini gödteriyor.boşver kimseyi umursama
