merhaba arkadaslar. en son gecen gecen hafta cumartesi yapılacak yumurta toplama işlemim için dua istemiştim sizlerden.
menegon iğnelerm ; geçen ay tedavim ertelendiği için bu ay doz olarak artırıldı. sürekli 2 günde bir kontrole gitmeme rağman 3 gün kadar doktorumun isteği üzerine iğne dozumu 3 dozdan 5 doza çıkardık ve menegon lucrin vs.göbekten kendim vurmaya başladım yumurta toplama işlemine kadar. her vuruşumda daha da şişiyordum hareketlerim ağırlaşıyordu. daha önce bir aşılma tecrübemde olduğundan özellikle gece sıklaşan sancılarımı noral karşıladım ancak sürekli şikayetlerim artıyordu. yumurta toplama gününe kadar da bu durumumu doktorumla sürekli paylaştım. en son çatlatma iğnemi de vurunca, o geceden itibaren yatakta sağa sola kesinlikle dönememeye başladım. ve karnımda gittikçe artan anormal bir şişlik oluşuyordu. yorumlara bakıp daha önce tecrübeli olanları dinleyince durumumun ciddi olmadığını düşünmeye başladım çünkü bu durumu doktorumda normal karşılıyordu , ''yumurtaların çok gelişmiş olur bunlar '' diyordu.
yumurta toplama gününün gecesi tam bir felaketti. eşimin yardımı olmadan yataktan kalkamayacak duruma gelmiştim. o gecenin sabahında biraz harekelendim, gecenin baskısı az da olsa azalmıştı. yumurta toplama işlemi için hazırşanırken doktoruma çatlayacak durumda olduğumu , oturamadığımı yatamadığı vs. anlattım. yumurtalarım aşırı uyarıldığı için bu tarz sorunalrın oluşabileceğini belirtti doktorum.
25 adet yumurtam toplandı. o gece iyice fenalaşmaya başladım! karın bölgemde anormal bir baskı hissediyordum her geceden daha fazla.
ertesi sabah nefesim daralarak ve baskıyla uyandım durumum iyice kötüydü hemen aileme haber verdim ve doktorumu aradım ağlamaktan konuşamıyordum acil hastaneye gelmemi söyledi doktorum!
ultrasonda karın bölgemde sıvı tesbit edildi ancak korkulacak kadar değil dedi doktorum. ve yumurtalarım hala büyüyerek karın bölgemde baskı oluşturuyor aynı zamanda toplanan yumurtalar çok olunca sıvı üretiyorlamış vs......
o günü iğne vs.ila atlattım. gece yine fenalaştım. salı gününe kadar bu durum devam etti salı sabahı transferim için aradılar ve gittim. yine çatlayacak gibiydim . dışarıdan bakıldığında en az 6 aylık göbeğim vardı yürümekte zorlanıyordum elim karnımda geziniyordum.
döllenen 4 yumurtadan 1 tanesini transfer ettiler salı günü, idrara tam sıkışık değildim ancak karın bölgemde baskı oluşunca hemen aldılar işleme ve transerim bitti.
o gece artık bağırışlarımdan bina sakinleri rahatsız olacak kadar baskım oldu nefesim daraldı boğuluyordum, ağzım kuruyor dudakalrım çatlıyordu 1 yudum su alıyordum kanımda hiç boşluk olmadıüını için o bir damla su beni çıldırtıyordu baskıdan boğuyordu resmen!
sabahı zor ettim. hastanede doktorum baktı hemen beni yoğun bakıma aldılar! artık idrara da cıkmaıyordım. sonta atkıp idrar takibi yapılıyourdu süreli baskıdan nöbet nöbet nefesim darlanıyor boğuluyordum! artık vücudum sıvı üretmeye baslamış ve bunu da dısarı atamıyordu!
200 kişi de 1 rastlanan aşırı yumurta uyarılması nedeniyle tüp bebekte hiç istenilmeyen bir koplikasyon oluştuğunu ve bunun aylarca bile sürebileceğini, gecelik durumu olduğunda artarak devam edeceğini, tüm gebeliğimi hastane gözetiminde geçireceğimi vs.anlatırken doktorum sinirlerim boşaldı ve bu şişlikle transferimi neden yaptıklarını sordum! çünkü belirtilerim günler öncesinden vardı! netten de arastırınca eşim ailem bu durumlarda embrioların donrurulup vucur sıvısı azalınca transfer yapılması gerektiğini öğrenince iyice yıkılmıştım. doktoruma hastaneye olan güvenim iyice sarsılmıştı!
artık 2 kişi yardımıyla ağrılarla yatağımdan doğruluyprdum günde 8 serum , iğne vs. 3 gün hastanede gecti. gecelerim kabus gibiydi ve daha kapsamlı bir tedavi için embrioumun iptal olması gerektiğini söyledi doktorum! o kadar sıkıştım ki baskıdan ailem eşim ben hemen bu duruma son verilip bir çıkış yolu aramaya başladık. tüm birikimimizle yapılan bir tüp bebek, bozulan ve akıbeti belli olmayan bir sağlığım, sürekli artan şişkinlik artık sinir krizleri geçirmeye basladım! ağladıkça daha da nefes almam güçleşiyordu. transfer sonrası alınan ilaçlarımı bir bir sonlardırdı doktorum.
maddi olarakta belki aylar sürecek bir tedaviyi özel bir hastanede tek bir serum en az 200 tl.iken ve günde 6-8 arası serum takılıyorken, diğer işlemler vs.hastaneden çıkmama gerekiyordu çünkü tüm birikimimizde tüp bebek işleminde bitmişti...
devlet hastanesine sevkedilmek istemiyprdum çünkü sonrasında bir durum olduğunda iki hastane de sorumluluğu birbirlerine atacaklardı! tam çaresizdik. ailem perişan oldu eşim günlerde işine gidemedi! ben artık işi düşünecek durumda dahi değildim.
sonrasında bas hekimle eşim görüştü. bashekim tanıdık olduğu için ellerinden gelenin yapılacağını ve tedavinim hastanelerinde devam etmesini söyleyince, cuma günü narkoz alarak ameliyathanede vajinamdan sıvı boşaltıldı!!!
tabi öncesinde çaresizliği gözlerinden okunan doktorumun çabaları motivasyonları ile. çünkü bu durum 30 yıllık meslek hayatında doktorumun basına 2.kez geliyormuş.
alttan sürekli müdahaleler olduğu için ufak çaplı kanamalarım oldu. vajinal ilçalrı da şişkinlik yaptığı için 2 gün kesmek durumunda kaldım. çırpınışarı gece aramaları sürekli acaba idrara cıkabilecek miyim diye basımda beklemeleriyle zaten güvendğim doktoruma bir anne sevkati ve teslimiyetiyle güveniyordum artık.
cuma günü operasyonun akşamında vucudumdan 1 kg.kadar alınan sıvının neticesinde ilk kez oturabildim. karnımda o külçe gibi beni çıldırtan şeyde azalmıştı.
ilk kez sağıma dönebildim yatağımda az da olsa. Rabbime şükürler olsun! ilk kez rahat su içebildim.
şuan hala büyüyen yumurtalarım var arkadaslar. onlarda 1 haftaya kadar kendiliğinden söneceklermiş inş...............
karnım çok sert ve şiş. hareketlerim gebeliğin son ayları gibi. ancak idrara rahat cıkıyorum, bu nasıl bir nimetmiş şimdi anladım arkadaslar!
bugün transferimin 5.günü... o kadar ağlama, ağrı, narkoz vs. rağmen inş.mercimeğim benimledir tutunmuştur diye umuyorum ancak bu durumu eşimle bile paylaşmıyorum çünkü onlar hiç bir ialcımı düzenli almadığım , içim koparcasına yırtınarak hareketlerimi ettiğim için ailemde dahil olmak üzere embriomun sonlandığına şartlanmış durumdalar ki bende günlerdir onu düşünemiyordum bile , çünkü gebelikte cok riskliydi bu halde benim için.
sonra düşündüm ki mevlam riskli bir gebelik yasatacaksa zaten bu her halukarda olacak.
şimdi yardımsız hareket etmeye basladım bugün itibari ile. üçüm daha da umutlandı kendime gelince..
ancak o sancılarda öyle dualar ettimki Rabbim sağlık ver bir rahatlık ver diye.
tutmazsa da sağlığımız olsun umut hep olacak. Rabbimiz elbet çokkk kapılar acacaktır bizlere.
o kadar istememe rağmen o acılarda tüp bebeğin sonlanmasını da bir o kadar istemiştim!
demek ki en kıymetli olan biziz eşimiz biz sağlığımız huzurumuz rahatca sağa sola dönüp yattığımız yatağımızmış nimet!
olursa bir bebişimiz dünyamız değişecek evet!,
ama olmazsa da dünyamız sonlanmayacak!
hersey nasip....
bizden ötesini kaderin Sahibi biliyor! bizde iman ettik ki O en güzelini biliyor!
dularınızı bekliyorum arkadaslarım. inş.sıvı üretimi devam etmez... ve yasadıklarım tekrarlanmaz.
bu arada 3 tane de donmuşumuz var o da bir umut
gözlerinizi yordum ama öyle şükredecek haller kaçırıyoruz ki paylaşmak istedim :2:
emin olunuz 15-20 günde tüp bebek sürecini sorunsuz gecirebilmek bile öyle büyük bir nimetmişki şimdi anladım
hepinizi çokkkkk seviyorum daimi dualarımla
sancısız ilk gecem ve binlerce sükürler olsun Rabbimize...................
hani umut hep var olmalı ya
3 mart test günüm bilmiyorum bunca duruma umutlanmalı mıyım sizce:18:
canım herşeyde bir hayır vardır 
neldelin
( dua edin bende şu iğne korkumu yeneyim 
sonucu ne yazıkki topiğimize haber vermemiş
