zeynepcim, aynı sorunu yaşayan bir arkadaşım daha var. yeni yeni çözmeye başlıyor o, bebek ilk geldiğinde daha kötüydüler. büyük adam gibi konuşuyor büyükle, o çok küçük, onun yaşındayken sen de sürekli ağlıyordun, bezini kirletiyordun, meme emiyordun falan diyor sık sık. büyüyecek sana arkadaş olacak, oyunlar oynayacaksınız falan diyor. kardeşler arasında ortak gelecek yaratmak gerekiyormuş. bebeği babaya verip özel olarak ilgileniyor..güreşiyorlar, oyuncaklarla birlikte oynuyorlar. ev işlerinde yardım ettiriyor kendisine, iş beklediğinden değil çocuğa sırf işe yaradığını hissettirmek için. eminim çok zor olacak ama kendini affetmeyecek ne var, kardeşin yerini başka kimse tutar mı? büyüdüklerini, birbirlerine sırdaş olduklarını, birbirlerini koruduklarını gözünün önüne getirsene.. zor zamanlar geçecek, iyiki doğurmuşum diyeceksin.. bu aralar hepimiz biraz duygusalız, ben de herşeye ağlıyorum. Allah herkese kolaylık versin.