- 12 Eylül 2008
- 4.091
- 0
- 44
eğer birbirinizi hala seviyorsanız eşinle konusup bir formül bulabilirsiniz.... bakıcı baksın baska biri baksın... muhakkak bir çözüm bulunur yeterki gerçekten evliliğinizin devamını isteyin..
arkadaslara katılıyorum.
kıslar çk moralim bozuk.eşimle iyice anlaşamaz olduk.biz zaten kızım 1 aylıkdı kaynana yüzünden boşanma aşamasına gelmişdikk neyse sonra eve döndüm falan ama ondan sonra iyiymiş gibi gözüküp aslında berbat giden bi ilişki bizimki.eve dönüşümün tek sebebide kızımdı.ben babamı 8 yaşında kaybettim kızım ailenin ne olduğunu bilsin istedim babasıyla ayrılmasın istedim ama olmuyo artık anladığım kadarıyla.ne yapcam bilmiyorum sürekli her büyük kavgada bitirmek istiosan git dio.o deliler gibi aşık olup evlendiğim adam nerde???
sürekli kavga ediyoruz hep ama hemde olmıcak sebeplerden olay çıkıo.o kadın amacına ulaştı en sonunda ne yapcağımı bilmiyorum.çocuk oyuncağına döndürdü.ben kızımı babasız büyütmek istemiyorum.düşünsenize anne-baba ilişkisini bilmicek,aile ortamını bilmicek.
çok fenayım ne gecem kaldı ne gündüzüm...
valla kaynaa problemleri kolay çözülmüyo tamamen öle yuz göz olmucaksın çünkü fazla samımyetten sonrası hep tatsızlık oluyo sen genede bebeğinide düşün canım
( üüzldüm yaa işalah düzelirsiniz tamamen,yorum yapamıyorum sen daha iyi bilirsin çünkü yaşadıklarını sen biliyorsun...ama şunu biliyorum ikinizde hala birbirinizi seviyosanız gururu bi kenara bırakmalısınız..birbirinize söylediğiniz kötü sözleri de..yoksa kimse için evlilik kolay olmaz
adam demicekmi.. anam bakıyor bakıcı nerden çıktı. diye.. ben çoçuğumu yabancıya bırakmam diye...
ne köthümün bugün....
siz yine iyisinşz biz her akşam evdeyiz şanslıysam bi akşam çıkarız ama arkadaşlarla falan görüşemioruz eskisi gibi ayda 1 ancak
yaselin kullanıcı adımı değiştirdim dedin nasıl yaptın
benim evliliğim çok farklı değil.ama elimden geldiğince canlı tutmaya çabalıyorum.çok zor olmuyor.sabah kahvaltısını mutlaka hazırlarım.evden uğurlarken mutlaka öperim.eve geldiğinde de sıcak bi karşılama hazırlamaya çalışırım.anneler fedakardır derler ya yorgunda olsam onun yorgunluğunu almaya çalışırım.daha evlendiğimizden beri oğuzu kimseye bırakmadım.çıkamadık sinemaya yemeğe.varsın olsun diyorum daha önümüzde .çok yıllar var dimi.bunalıyorum bende çalışmaya alışan biri oalrak bazen.bazı şeyler bizim elimizde azcık fedakarlık
kıslar çk moralim bozuk.eşimle iyice anlaşamaz olduk.biz zaten kızım 1 aylıkdı kaynana yüzünden boşanma aşamasına gelmişdikk neyse sonra eve döndüm falan ama ondan sonra iyiymiş gibi gözüküp aslında berbat giden bi ilişki bizimki.eve dönüşümün tek sebebide kızımdı.ben babamı 8 yaşında kaybettim kızım ailenin ne olduğunu bilsin istedim babasıyla ayrılmasın istedim ama olmuyo artık anladığım kadarıyla.ne yapcam bilmiyorum sürekli her büyük kavgada bitirmek istiosan git dio.o deliler gibi aşık olup evlendiğim adam nerde???
sürekli kavga ediyoruz hep ama hemde olmıcak sebeplerden olay çıkıo.o kadın amacına ulaştı en sonunda ne yapcağımı bilmiyorum.çocuk oyuncağına döndürdü.ben kızımı babasız büyütmek istemiyorum.düşünsenize anne-baba ilişkisini bilmicek,aile ortamını bilmicek.
çok fenayım ne gecem kaldı ne gündüzüm...