kızlar günaydın...
doğurdum geldim, dün saat 2:30 dan beri evdeyiz.
kızlar suyum mangonun kabininde patladı ama ne su... anlatamam, ben de hiç ağrı falan yoktu, öğlen 12 de kaynanamla alışverişe çıkalım dedik, yarım saat yürüdük, sonra taksiye atlayıp başka bir çarşıya gidelim dedik... mangonun orda taksiden indik, 15 dakika içeride dolaştıktan sonra gömlek gibi bişeyi denemek için kabine girdim... tam giydim düymelerini iliklerken benden bişeyler akmaya başladı, ilk önce ben konduramadım hala kabinin içindeki aynaya bakyorum gömlek nasıl olmuş diye. bu arada su paçalardan süzülünce içimden aha gülay mıçtın dedim, ne hastane çantası var evde, ne de yıkanmış bebek kıyafetleri.... bir de kıllarımda o vaziyet. hemen çıktım kabinden, kaynanama anne atla takiseye eve gidiyoruz, anlattım hemen durumu, olmaz hastaneye gidelim dedi, yok dedim eve. hemen taksiciye bas gaza dedim, yoksa doğurcam bak, adam korna çala çala 5 dakikada eve ulaştırdı,
ben hemen banyoya attım kendimi, kaynanama da bi valiz, içine ne bulursan koy dedim, hem bana hem bebeğe. banyoda bi güzel jiletledim kendimi 5 dakikada. eşim şaşkın vaziyette bize bakıyo... Allahtan görümcem bebeğinin ilk bir kaç hafta giyilecek küçük parçalarını bana vermişti, lazım oluyo diye, yıkanmıştı onlar, onları attık valize... son hız hastaneye... stajer doktor kontrol etti, baktı bende 2 cm açılma, yatış yapıldı, bu arada iki tane stajyer doktor var hastanede, uzman evdeymiş. benim doktor yurtdışında zaten. dedim çağırın uzmanı ben doğururum hemen. stajerler gülüyo... neyse odama geçtim, yattım, uzmanla konuştu kızlar telefonda, evi yakınmış, doğum yaklaşınca gelecekmiş, ben sinirlendim ne demek doğum yaklaşınca. stajer kızlar zaten size 6 saat suni sancı vericez açılmassınız hemen diyolar. neyse ben dedim gülay sakin ol, verdiler sancıyı, ilk başta herşey iyi, sancılar 40 a çıkınca ben başladım kıvranmaya.... stajer kızlar geldi, kontrol yaptı açılma 2,5 olmuş... aha dedim annem gibi değilim demekki, ben ancak 10 satten sonra açılırım 10 cm... yarım saaat sonra benim sancılar 80 ne dayandı, ama bayağı kıvranıyorum, dedim tuvaletim geldi, çıkartın sancıyı tuvalete gircem, hemşire doktora haber veriyim dedi, çıktı gitti, benim tuvaletim yoktu tabi asıl amacım suni sancıyı koldan çıkarttırıp rahat nefes alıyım 10 dakika... yarım saat geçti gelmedi stajyer, hemşire acilde dedi, sonra hemşire geldi tamam girin tuvalete hemen tekrar takacam dedi. ben girdim odadaki tuvalete, ben de ıkınma hissi başladı, çıktım hemen, kaynanama anne doktoru bul ben doğurcam dedim, kaynanam koştu hemen stajere kızım doğuruyor demiş, stajer imkansız doğuramaz, daha bir saat önce 2,5 tu, ben içerde versinler bana epidural yoksa ben doğurmam diye bağırıyorum... stajer geldi, eliyle kontrol etti, olamaz 10 cm açıklık, ıkınma hissiyle ıkının dedi. ben tüm gücümle odada ıkınmaya başladım, zaten artık sancı yoktu, sancının yerini süper bi ıkınma hissi almıştı, kendinizi tuvalette gibi hissediyosunuz ve ıkınıyosunuz, onlar nst de sancım gelince başlıyolar ikisi ıkın ıkın ıkın ıkın diye melodik bi ses tonuyla bağırıyorlar, ben de tüm nefesimi tutup makatıma doğru gücümü veriyorum, inanamadılar hiç bağırmadan ıkınabildiğime, şaşkın şaşkın bana bakıyolar, çok güzel yapıyosunuz, birazdan gelir diyolar... bana verdikçe gazı ben daha da güçlü ıkınmaya başladım, asla bağırmıyorum, sancı gelince derin nefes alıp asla ağzımı açmadan ve ses çıkarmadan tüm gücü makatıma veriyorum.
10 sefer falan yaptık beni ameliyathaneye aldılar hemen, tekrar ıkınma hissi gelince iki stajyer tekrar melodik seslerle ıkın ıkın ıkın demeye, onlar ne derse ben yapıyom, zaten 4 te falan iğne yapılıp hafif kestiler düzgün yırtılıyım diye, hiçbişey hissetmiyosunuz, hemen bebek çıktı, sonra plesanta... sonrada diktiler kesik yerleri, zaten bu anlar süper rahat, onlar dikiyo, ne ağrı ne sızı var, uyuşturdular tabi... sonra bebeği yıkadılar bana gösterdiler, inanılmaz saçları, aynı babaya benziyo... hemen dışarıda eşime vermişler....
sonra odaya alındım, hemen ağrı kesici, antibiyotik falan yapıldı, mikrop kapmayım diye.... zaten bundan sonrası süper rahat, kendim kalktım yattım yatağa, bebek uyuyo mışıl mışıl... hemşireler stajerler bize dua edin lütfen diyolar, bu kadar rahat bi doğum görmedik, çok bilinçlisiniz bağırmak yerine gücünüzü ıkınmaya verdiniz, sizin kadar bu işi güzel yapanı görmedik falan diyolar. ben de içimden kolaymı tabi kaç aydır kk da nasıl ıkınacaz diye ne var ne yok okudum diyorum...
stajer kızlar çok tatlıydı sevdim onları, onların tavırları da beni pozitif etkiledi.... bu arada bana hem lavman hem sonda yapıldı, ya resmen bebek oyuncağı bu işler.... bunları düşünmeyin sızı bile yok yemin ederim....
eğer erken açılmasaydım alacaktım epidurali, epidural zaten çok rahatmış, ama erken açıldığım için almadım. normal doğum süper bi olay, önemli olan açıklığa erişene kadar ki süreç, onda da epidural alınır o bölümde çok kolay geçer, açıldıktan sonra ağrı sızı yok, sadece tuvaletiniz geliyo ve ıkınıyosunuz o kadar, doğru ıkının derin nefes alıp kızarıncaya kadar ağzınızdan nefes kaçırmadan tüm gücünüzü makatınıza verin, bana stajerler öyle dedi, ve inanın işin püf noktası bu, ıkınma hissiniz bitince derin nefesler alın, rahatlayın dinlenin, iki dakika sonra tekrar geliyo bu his, tekrar aynı şeyler.... ve çok kolay hızlı ilerliyo, zaten açılana kadarda epidural isterseniz hiçbirşey hissetmezsiniz...
ben herkese normal doğumu tavsiye ederim, doğum sonrası çok rahat geçiyo, hatta bebeğim beklediğimden saçlı doğunca hastaneden eve çıktığımız ilk gün eşime hadi alışverişe çıkıp bebeğe tarak falan alalım dedim, evdeki herkes bi anda yok artık oha falan dediler, ama ciddiydim oysaki he he:)
bebeğim 2590 gram 47 cm boyunda, 37+1 de doğdu, herşeyi sorunsuz, oldukça sağlıklı bi bebiş...
herkese istediği doğum şeklini sorunsuz versin Allah'ım, sizleri çok seviyorum. herkes için de dua ettim doğururken :)