- 30 Ekim 2007
- 975
- 0
günaydınlarrrrrrrrr
kızlar dün sabah bi kaza atlattık yavrumla
kızımda kucağımda bitanede poşet elimde evden çıktım merdiven basamağı 2 tane kala yere kapaklandım.
Ayağım burkuldu şişti.
Hastaneye gittik
kızıma çok şükür bişiy olmadı
benimde kırık çıkık yok incinmiş
ilaç neyim verdi iyiyim çok şükür
geçmiş olsun..günaydınlarrrrrrrrr
kızlar dün sabah bi kaza atlattık yavrumla
kızımda kucağımda bitanede poşet elimde evden çıktım merdiven basamağı 2 tane kala yere kapaklandım.
ayağım burkuldu şişti.
hastaneye gittik
kızıma çok şükür bişiy olmadı
benimde kırık çıkık yok incinmiş
ilaç neyim verdi iyiyim çok şükür
ada yarım gün kreşe başladı. 2 hafta oldu bugün. şu an bu satırları size kreşin yukarısındaki restoranda, adamlar daha temizlik yaparken ve içim içimi yiyerekten sürekli saatime bakar halde yazıyorum. önce okulu anlatayım. çok cici bir yer, eve yakın, baya araştırdım öncesinde. öğretmenler çok tatlı. 2-3 yaş gibi değil de 2009 lular, 2008 liler diye ayırmışlar sınıfları. 12 kişiler sınıfta. 2 öğretmen var. sabah kahvaltı ediyor, oyun oynuyor, öğlen yemek yiyor yarım, 1 gibi de bitiyor. sınıftaki çoğu çocuk bezli. bezli almayız gibi bir durum yok yani. çocuklarla çok ilgileniyorlar.
ilk hafta süperdi. bana alışana kadar sınıfın dışındaki bekleme alanında beklememi söylediler. cumaya kadar oturdum. baktık ki ada çok eğleniyor, çok uyum sağladı, yanıma hiç gelmiyor, cuma günü bırakıp gidin dediler. ilk başlarda ağlarsa hemen arıyorlar, çocuğu üzmüyorlar. saat 10.30 gibi aradılar ağlıyor diye. hemn gittim. tabi şunun da etkisi oldu. bir akşam önce çok sevdiği anneannesi ve dedesi gelmişti ankaradan. onları da bırakmak istemedi, üzerine de ben de gidince ağlamış. gittiğimde susumuş oyun oynuyordu aslında görünmesem devam edecekti ama sizi görsün dediler, beni görünce sınıfa tekrar girmek istemedi.
pazartesi günü yeniden oturmaya başladım.ama 2 gün baktık ki ben orda olduğum için istediği zaman sınıftan kaçmaya ve yanıma gelmeye başladı. tekrar girmek de istemiyor. bi de anladığım kadarıyla biri canını yakmış. okul arkadaş filan diyince biz saçını çekip ıh-ıh diyor. saç çekmek adanın bildiği ve yaptığı bir eylem değil. ondan da korkmuş biraz galiba. baktık ki olmayacak bu böyle, ben 2 ay da otursam orda, mutlaka bir ağlama süreci geçiricez, dün siz buralarda olun ama gözükmeyin dediler. en ufak bişeyde arıyorlar zaten. ben de 2 gündür kreşin üst katındaki restoranda oturuyorum. sınıfa çok zor giriyor sabahları. ağlamıyor ama bekleme alanında koşup oynamak istiyor. bugün biraz ağlayarak girdi sınıfa, bekleme alanında aldık diye. ama 2 dk sonra sustu oyuna daldı. ama benim içim bi dünya tabii.. offf ki offff yine.. umarım rahat atlatırız bu süreci. sınıfta ipek diye bir kız var, biraz yaramaz bişi. kaşla göz arasında çocukları itip kakıyo. ondan korkmuş belli. dün yoktu o daha rahat girdi sınıfa, bugün hiç girmek istemedi. ama olacak bunlar, yapacak bişey yok. hayat bu, survivor olmayı öğrenecek.. şöyle biraz zaman geçip de, annem beni bırakıyor ama mutlaka geri gelip beni alacak fikrini oturtursa kafasında işler daha bi yoluna girecek sanki..
konuşamadığı için derdini anlatamamasından da korkuyorum ama yine de anlatıyor sıkıntısını..
onur da tutturdu bakıcı aramaya başla diye. yahu diyorum çocuk önce bi okuluna alışsın, bunu bi atlatalım sonra. hem hadi, ben bi süre daha işe giremedim, ha deyince bulunmuyor ki iş! o zaman ne olacak? hem okul hem bakıcı! can mı dayanır? amaaaan sıkıntılıyım işte birazcık... allah başka dert vermesin, sağlık olsun da bunlar da atlatılacak elbet..
Arkadaslarım, hakkımda yazdıklarınız ıcın cok cok tesekkur ederım.. ne mutlu bana,duygularımın tarıfının ımkanı yok,cogunuz aradı.. mesaj attı.. bı sekıl ulasmaya calıstı.. ben gercekten sonsuz mutluluk duydum. Döndüm dönemedim.. kusuruma bakmayın n'olur.
Yürüyüş bandı almam gerek.. doktor dedı.. bu konuda fıkır beyan etmek ısteyenlerı can-ı gonulden beklıyorum.
çok geçmiş olsun. neyseki kızına bişi olmamış.günaydınlarrrrrrrrr
kızlar dün sabah bi kaza atlattık yavrumla
kızımda kucağımda bitanede poşet elimde evden çıktım merdiven basamağı 2 tane kala yere kapaklandım.
ayağım burkuldu şişti.
hastaneye gittik
kızıma çok şükür bişiy olmadı
benimde kırık çıkık yok incinmiş
ilaç neyim verdi iyiyim çok şükür
ada yarım gün kreşe başladı. 2 hafta oldu bugün. şu an bu satırları size kreşin yukarısındaki restoranda, adamlar daha temizlik yaparken ve içim içimi yiyerekten sürekli saatime bakar halde yazıyorum. önce okulu anlatayım. çok cici bir yer, eve yakın, baya araştırdım öncesinde. öğretmenler çok tatlı. 2-3 yaş gibi değil de 2009 lular, 2008 liler diye ayırmışlar sınıfları. 12 kişiler sınıfta. 2 öğretmen var. sabah kahvaltı ediyor, oyun oynuyor, öğlen yemek yiyor yarım, 1 gibi de bitiyor. sınıftaki çoğu çocuk bezli. bezli almayız gibi bir durum yok yani. çocuklarla çok ilgileniyorlar.
ilk hafta süperdi. bana alışana kadar sınıfın dışındaki bekleme alanında beklememi söylediler. cumaya kadar oturdum. baktık ki ada çok eğleniyor, çok uyum sağladı, yanıma hiç gelmiyor, cuma günü bırakıp gidin dediler. ilk başlarda ağlarsa hemen arıyorlar, çocuğu üzmüyorlar. saat 10.30 gibi aradılar ağlıyor diye. hemn gittim. tabi şunun da etkisi oldu. bir akşam önce çok sevdiği anneannesi ve dedesi gelmişti ankaradan. onları da bırakmak istemedi, üzerine de ben de gidince ağlamış. gittiğimde susumuş oyun oynuyordu aslında görünmesem devam edecekti ama sizi görsün dediler, beni görünce sınıfa tekrar girmek istemedi.
pazartesi günü yeniden oturmaya başladım.ama 2 gün baktık ki ben orda olduğum için istediği zaman sınıftan kaçmaya ve yanıma gelmeye başladı. tekrar girmek de istemiyor. bi de anladığım kadarıyla biri canını yakmış. okul arkadaş filan diyince biz saçını çekip ıh-ıh diyor. saç çekmek adanın bildiği ve yaptığı bir eylem değil. ondan da korkmuş biraz galiba. baktık ki olmayacak bu böyle, ben 2 ay da otursam orda, mutlaka bir ağlama süreci geçiricez, dün siz buralarda olun ama gözükmeyin dediler. en ufak bişeyde arıyorlar zaten. ben de 2 gündür kreşin üst katındaki restoranda oturuyorum. sınıfa çok zor giriyor sabahları. ağlamıyor ama bekleme alanında koşup oynamak istiyor. bugün biraz ağlayarak girdi sınıfa, bekleme alanında aldık diye. ama 2 dk sonra sustu oyuna daldı. ama benim içim bi dünya tabii.. offf ki offff yine.. umarım rahat atlatırız bu süreci. sınıfta ipek diye bir kız var, biraz yaramaz bişi. kaşla göz arasında çocukları itip kakıyo. ondan korkmuş belli. dün yoktu o daha rahat girdi sınıfa, bugün hiç girmek istemedi. ama olacak bunlar, yapacak bişey yok. hayat bu, survivor olmayı öğrenecek.. şöyle biraz zaman geçip de, annem beni bırakıyor ama mutlaka geri gelip beni alacak fikrini oturtursa kafasında işler daha bi yoluna girecek sanki..
konuşamadığı için derdini anlatamamasından da korkuyorum ama yine de anlatıyor sıkıntısını..
onur da tutturdu bakıcı aramaya başla diye. yahu diyorum çocuk önce bi okuluna alışsın, bunu bi atlatalım sonra. hem hadi, ben bi süre daha işe giremedim, ha deyince bulunmuyor ki iş! o zaman ne olacak? hem okul hem bakıcı! can mı dayanır? amaaaan sıkıntılıyım işte birazcık... allah başka dert vermesin, sağlık olsun da bunlar da atlatılacak elbet..
bende burda seninle aynı fikirdeyim ailenin yanında olmak çok daha iyi özellikle bilmediğin kimseyi tanımadığın biryere gidiceksin inan şehir değiştirmek çok zor lena yanında hem annesi hem babası olmasına ragmen ve benim sürekli onunla olmama rağmen izmirdn sonra buraya çevremize alışamadı resmen küstü ne dışarıya çıkırabiliyoruz nede başka çocuklarla oynuyo bize kimsenin gelmesini istemiyor ama hergün telefonda büyükannesini çağırıyor canım sen karar vericeksin tabiki hakkında en hayırlısı ÖZLEMCİM..ÖZLEM'in boşanma işine ben sizin gibi bakmıyorum..şu anda bu fikirleri buraya yazmak ne kadar doğru onuda bilemiyorum..bu sonuca maalesef kendisi getirdi..işin görünmeyen yüzünü görerek yazıyorum..kendisiyle de zamanında konuştum..rahat ve düzenli bir hayatı olacakken şu anda kendini zor bir yola soktu..
ÖZLEM 3 yıldır iyi kötü bir paylaşımımız var..
SANA tavsiyem ailenin yanından ayrılma hem kendin için hem özde için..bir çok şey düşündüğümüz gibi gelişemeyebiliyor bir hayal kırıklığını daha kaldıramayabilirsin..
çok geçmiş olsun allah korumuş ama incinmede insanın canını çok yakıyor..günaydınlarrrrrrrrr
kızlar dün sabah bi kaza atlattık yavrumla
kızımda kucağımda bitanede poşet elimde evden çıktım merdiven basamağı 2 tane kala yere kapaklandım.
ayağım burkuldu şişti.
hastaneye gittik
kızıma çok şükür bişiy olmadı
benimde kırık çıkık yok incinmiş
ilaç neyim verdi iyiyim çok şükür
komşumun muhabbet kuşu var konuşuyor, onun suyundan mı içirsem naapsam!!!!!!!!!!
uzun zamandır konuşmuyoruz yeme içme hususunu arkadaşlar. miniklerinize ne yedirip içiriyorsunuz?? ben yiğite ne makarna yedirebiliyorum ne dolma ne de köfte. katı şeyleri yemeye üşeniyor. çiğne çiğne zor geliyor. çorbayla da nereye kadar?? nasıl alıştıracağım bilemedim. aslında denemediğim yöntem kalmadı ama yok..nafile..
Raporum bitti pztsi iş başı..Toparladım iyiyim çok şükür..Biraz kanamam oldu o kadar ama Teoyla süper güzel vakit geçirdik..