2008 Ağustos Anneleri Paylaşım Alanı

burcu burdasın nasılsın canım 2 gündür buralrdayım özlemişim dertleşmeyi onu farkettim
canım ya bizde sizleri özlüyoruz lütfen daha sık gelin siz olmayınca konuşacak konumuzda olmuyor bende biraz sizinle konuşuyorumda kafam dağılıyor biraz
 
kızlar nasılsınız gelen giden yok fikriyeeeeeeeeeeee sen nerdesin kızz sesin çıkmıyo....bizde iyi sayılırız eşim gelemiyor kızlar çok üzgünüm %10 bir ihtimal var bakalım ama galiba gelemiycek bayramda yanlızız yani eşim annenlere git değişiklir olur diyo benim gözüm yemiyo 3 çocukla yataklarını topla eşyalarını topla uyku düzenleri falan napıcamı biilmiyorum..bizde durumlar böyle
 
burcu canım arada bakıyorum ama kimse yazmamış oluyo haliyle herkes kendi hayatına başladı çocuklar da büyüyünce galiba ilgi azalıyo yinede arada uğrarım
aynur canım eşin dılarda galiba rabbim koalyık versin alışveriş içeri dışşarı işi hep sana kalmıştır umarım kısa zamanda gelir eşin stresin çok normal yalnız desteksiz zor oluyo bi de 3 tane canım benim çok zor
fikriyemi uğramıyo artık hayırdır neden acaba
aslıcım yazmamışsın meraktayım canım ne oldu eşinle durumların çok öpüyrıum
 
aynur canım sende fikriyenin tel. var mıydı bi bak istersen merak ettim umarım kötü bi şey yoktur bu kadar uzun süre uğramamazlık etmezdi
 
burcu giremedim bil.sorun vardı fikriyenin nosu var ama benim tlf ekranı bozuldu 1-2 güne kadar ulaşmaya çalışırım fikriyeye....kızlar bu arada kocam geldiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
 
aynurrr çok sevindim canım gözün aydın oh rahatlamışsındır şimdi biraz tadını çıkar canım özlemişlerdir seninkilerde babasını canlarım benim öpüyorum babanızla birlikte iyi bayram geçirmeniz dileğiyle
 
sağol burcucm.... ama sinir bozucu olna bayramdan sonra kayınvalidemler gelicek ne işleri varsa sanki
 
eşin ne zaman dönecek canım
kayınvalidenler eşini görmek için mi geliyorlar yoksa o gidince yanında kalmak için mi
şimdiden düşünüp sinirini bozma canım çok kalmazlar belki
belki ....... :))
 
kızlar bizde tatile çıkıyoruz bayramda antalya ya ama telaşı şimdiden sardı beni
çocukla gözümde acayip büyüyor ama eşiminde tatile ihtiyacı var offf
bana kalsa evimde otururummm o yol o hazırlık ege yolda uyumaz orda durmaz ......
 
merhaba arkadaslar sızı cok ozledımçAnıden pc bozuldu ve sıze haber veremedım.Artık evımdeyım ılk fırsatta daha ayrıntılı yazarım.Sız cok agır konuları acmıssınız daha sonra yazarım.
Sımdılık cok optım bız ıyıyız.
Gecmıs bayramı kutlu olsun canlarım.Yenı arkadasımıza hosgeldın.
 
aynurcum esın gelmıs cok sevındım az da olsa biraz hasret didirmissiniz.
burcum siz dondunuz mu
 
nerdesiniz milletttt yaa huuu uyanınnn

biz tatile bile gittik döndük hala kimsecikler uğramamış
hoşgeldin tekrar fikriyecim walla buraların tadı tuzu kalmadı bende uğramıcam artık alsanaalsanasmile
 
burum sana da hoşgeldin canım.Ay gitme ben geldim diye mi kaçacan sen.:umursamaz:

Biz neler yaptık.Ne olabilir.Koyde bol bol bahçe işlerle ugraştık.sebze meyveler sulandırdık.Evcil hayvanlarla yakından tanıştık.Her gun dolu dolu ge.sede Sanberk mızmılamak aglmaka ve sinirlenmek için sebeb buldu hep.Açıkçası benim sabrım birçok kez taştı ve ne kadar uzulsem ne kadar utansam da 2 kez ona vurdum maalesef.ama vurmakla dayakla çozum bulunmaz daha sonra binpişman olsam da hatta yaptım bir kere.Tek umudum bidaha bu duruma duşmeyiz.
Eşimden uzun sure ayrı kalınca aynur canım senı daha da ıyı anladım.Sınırlenıyorum şocuklara bagrıyorum dıyorsun.Gayat normal karsılıyorum artık.Ben bır ay bır cocukla zor idar ettim ya sen dusunemiyorum bile.Sen arkadaşım çok çok guçlusun aslında.

Dıyer olaylar tuvalet egtimimiz sona erdi.Neden derseniz.Sanberk altına yapıyor diye çok utanmayta başladı her çişinden sonra aglamaya başladı.Ve ne kadar tekrar bez takma onerseler de tekrar ebz takmak daha dogru oldugunu dusundum.

Bezsız gunlerde Sanberk ne ymaak yerdı ne kaksını yapmka isityordu.goruyordumki oglumun pisiholojisine etkilemeye başladı.Nedense daha bu işi başlayınca yanlış yaptım diye hissediyordum.Gerçekten oyle çıktı.
Tavsyem çocugunuzun tek fiziksel degil psiholojisi hazır olmasından emin olun.
Kendimiz i.in soyleyim.Biizm için yanlış bir zamandı babamızdan ayrı kaldık.Neyse ilk baştan abim evdeydi baba yeri bir yere kadar kapatıyordu ama abim aniden İngiletere donmek zorunda kaldı ve Sanberke hazırlmaadan ondana da yarıldı.O zamana kadar pc vardı her gun babsını gorebılırdı ama pc bozulunca baglantımız koptu kısa tel gorusmeler yetmıyordu hep.
Şimdilik tve durudu.Artık ilerdeki aylarda tekrar deneriz.
Aynurcum senin için soyleyım sen eşinin eve donmesını bekle o zamna tve başlarsın.

Hepinizi cok optum.
 
Hafifçe Vurmak Ağır Sonuçlar Doğuruyor
**********

Günümüzde çocuk dövme...nin, , çocuklar üzerindeki negatif psikolojik etkileri artık bilinmekte. Psikolog ve Özel Eğitim Uzmanı Bihter Mutlu Gencer, bazı anne babalar tarafından “hafifçe vurma” olarak nitelendirilen disiplin uygulamalarının da çocuğun psikolojik gelişimi açısından ne kadar zararlı olduğunu anlatıyor.

Eskiden dayakla çocuğu disiplin etmek çocuk yetiştirmenin doğal bir parçasıydı. Gerek evlerde anne babalar tarafından uygulansın, gerekse okullarda öğretmenler tarafından uygulansın çocuğa atılan dayak “cennetten çıkma” kabul edilirdi. Günümüzde çocuk dövmenin, biz bunu “fiziksel istismar” olarak tanımlıyoruz ki, çocuklar (veya uygulanan herhangi bir kişi) üzerindeki negatif psikolojik etkileri artık bilinmekte. Ancak bazı anne babalar “hafifçe vurma” olarak nitelendirilen disiplin uygulamaları yoluna gidiyorlar. Gerçekten oldukça şaşırtıcı bir şekilde isteyerek ve planlayarak çocuk sahibi olmuş, sosyo-ekonomik seviyesi yüksek, kendileri eğitimli olan ve bazı insanlardan şu cümleleri duyabiliyoruz: “vallahi beni öyle çok kızdırdı ki poposuna şöyle bir tane indiriverdim”... veya “efendim bir yaramazlık yaptığı zaman, özellikle kendisine zarar verecek bir davranışta bulunduğu zaman bunun zararlı olduğunu anlatmak için şöyle eline bir iki kez vuruyorum ama acıtmadan” Psikolog ve Özel Eğitim Uzmanı Bihter Mutlu Gencer, “Belki de fiziksel olarak zarar vermediği için, psikolojik olarak ta negatif bir etkisi olmayacağı sanılan bu disiplin uygulamaları gerçekte ciddi anlamda hatalı anne baba tutumlarıdır.” diyerek anne ve babaları uyarıyor.

Yanlış mesaj vermeyin

Çocuklarımıza bu hayatta öğretmek istediğimiz şeylerden biri öfke dürtülerimizi nasıl kontrol etmemiz gerektiği olmalıdır. Vurma eylemini bizzat gerçekleştirerek bunu elbetteki öğretmek mümkün değil. Bihter Mutlu Gencer, “Çocuklarımıza bu davranışla öğrettiğimiz tek şey vurmanın kabul edilebilir bir davranış olduğudur.” Diyerek şöyle devam ediyor: “Onların algıladığı “büyükler çocuklara veya güçlüler zayıflara vurabilirler” mesajlarıdır. Çocuklar için büyükleri özellikle de doğruluk timsali olarak gördükleri anne babaları ne yaparsa doğrudur ve onlar anne babalarını taklit ederek büyür ve gelişirler. Bir kız çocuğu annesinin topuklu ayakkabılarını giymeye meraklıdır; bir erkek çocuğu babasını traş olurken görür ve kendisi de traş olma oyununu oynamaya başlar. Aynen bu örneklerde olduğu gibi çocuklar elbetteki vurma davranışlarını da taklit etmeye başlarlar. Bunu oyunlarında kullanır, sonra da gerçek hayata geçirerek arkadaşları veya kardeşleri, yani özellikle kendinden küçük veya zayıf olanlar üzerinde uygulamaya başlarlar, yani aynen anne babasının yaptığı gibi... Böylece davranış problemleri baş gösterebilir. “Bu çocuk kardeşiyle hiç geçinemiyor”lar başlar, yuvaya veya okula gidiyorsa “geçimsiz çocuk, uyumsuz çocuk” gibi etiketler edinmeye başlayabilir. Hayata yuva döneminden bu şekilde başlamış bir çocuk için sosyal güçlükler birbirini kovalayabilir. Bu senaryo elbetteki bütün “hafif derecede dayak yemiş” çocuklar için geçerlidir demek yanlış olur fakat bu tip bir risk her zaman hem de yüksek bir olasılıkla vardır.”

Ayrıca çocukların edindiği bir başka mesaj da problemlerin kaba kuvvetle çözülmesinin uygun olduğudur. Yapılan araştırmalara göre dayakla büyümüş çocuklar yetişkin olduklarında çocuklarını büyütürken bu yöntemi kullanıyorlar. Böylece bu döngü nesillerce devam edip duruyor.

Özgüvenini sarsmayın

Aileler çocuklarına sevgi göstermenin çocuğun özgüven gelişimi açısından ne kadar önemli olduğunu bilirler. Bu sevgiyi de gerçekten verebiliyor olabilirler. Fakat arada sırada belki bilinçli belki de kendilerine hakim olamayarak vurmalarına “ben çocuğumu seviyorum ve ona bu sevgimi gösteriyorum, arada sırada vurmalarım onu hiç etkilemez” derler. Bihter Mutlu Gencer “Biz buna psikolojide “rasyonalizasyon veya haklı çıkarma savunma mekanizması” diyoruz.” Diyerek şöyle devam ediyor: “Adı üstünde yaptıkları yanlışı rasyonalize ederler. Bu savunma bazı çocuklar için doğru olabilir. Fakat çocuklar kendilerini acıtan bir mesajı, bir de gerçekleşen vurma davranışı öfke doluysa sevgi mesajından daha fazla alırlar ve akıllarında daha fazla kalır. Hayatta en sevdiklerinden gelen böyle bir mesaj çocukların kafasını karıştırır, anne babaya karşı duydukları güveni sarsar. Dolayısıyla hayata ve insanlara karşı duydukları güven de sarsılır, artık dimdik durdukları zemin kayganlaşır, otorite karşısında korku duyan aciz çocuklar haline gelirler. Ne de olsa en sevdikleri böyle şeyler yapabiliyorsa herkes yapabilir.... Öte yandan özgüvenleri ve kendilerine olan saygıları da sarsılır. Çünkü bu tür bir davranış elbetteki gülümseyerek yapılmaz. Vurma davranışıyla birlikte çok muhtemel yapılan diğer yanlışlardan biri de kullanılan sözlerdir. Örneğin “seni yaramaz, başbelası çocuk” gibi yaftalar, “bak hemen doğru dürüst davranmaya başlamazsan seni bırakıp giderim”; “bak bir daha seni hiç sevmem, annen olmam” gibi sözler de vurmalara eklenince çocuk için çok daha fazla yıkıcı olur elbetteki. Çocuk anne babası başta olmak üzere etrafındaki kişiler onu nasıl algılıyorsa o da kendisini öyle algılar. Ayrıca çocuk yetiştirmedeki en büyük hatadır belki de “sadece iyi çocuk olduğu zaman sevilebileceği yoksa sevilmeye layık olmadığı” mesajı.... Çocuk anne babası tarafından her zaman ve her koşulda sevileceğini fakat bazı davranışlarının uygun olmayabileceği ve bu davranışlarının kabul görmeyeceği ama sevilmeye devam edileceği gerçeğini içine sindirerek büyümelidir.”

Psikolojik anlamda düşünüldüğünde dayağın hafifi ağırı olmaz. Fiziksel olarak da durum farklı değil. “Hafif dayak” yöntemi kullanılmaya devam edildiğinde artık çocuk sözel olarak kontrol edilemediği için gittikçe ağırlaşmaya başlayabilir. Hangi noktada artık elin ayarının kaçtığını anne baba kendisinin fark etmesi bile zor.
Bihter Mutlu “işin bir de etik yönü olduğunun” altını çizerek şöyle söylüyor: “İster yetişkin olsun, isterse de çocuk olsun bir insanın vücudu kendisine aittir. Anne baba olmak çocuğun vücudunun da sahibi olmak ve bu vücuda istediğini yapma hakkına sahip olmak anlamına gelmez. Çocuğun vücudu kendisine aittir. Onu en güzel şekilde kullanmak onun en doğal hakkıdır. Ufacık elleri, ayakları, ufacık vücutları vurulmak için değil keşfetmek için vardır.”

Dayak çözüm değil çözümsüzlük

Hiçbir çocuk, hiçbir davranış vurulmayı haketmez. Mutlaka ve mutlaka doğruları öğretmek için vurmaktan başka bir yöntem her zaman vardır. Bir doğru asla bir yanlışla öğretilemez. Bihter Mutlu “Eğer siz de vuran anne babalardan biri iseniz annelik babalık yöntemlerinizi gözden geçirmelisiniz.”diyor ve şöyle devam ediyor: “Öncelikle kişilik yapınızı, altta yatan nedenleri düşünebilirseniz: Dürtüsel yani dürtülerine hakim olamayarak bu davranışları sergileyen birer anne baba olabilirsiniz; çocuğun dönemsel gelişimlerini veya kapasitesini bilmiyor olabilirsiniz; eğer dayak hafifse zarar vermez diye düşünüyor olabilirsiniz; kendinizi çok çabuk kaybediyor olabilirsiniz, vb. O zaman yapacağınız şey basit: hemen dayakla çocuk yetiştirmeye bir son verip profesyonel yardım alarak annelik babalık becerilerinizi geliştirebilirsiniz. Siz de çocuklarınızla sorunları karşılıklı saygı ve sevgi çerçevesinde çözebilirsiniz.”

kaynak : Elele Çocuk ve Aile Psikolojik Danışmanlık
 
kızlar slm larrrr günlerdir kk yı açamadım şükür bugün açıldı.... fikriyeciğim hpşgeldin burcucum sende tatili bitirmişsin...ay valla ben çok bağırıyorum vede vuruyorum bazen kızıyorum kendime ben bu bebişleri haketmiyorum diye ama bundan sonra daha çok dikkat edicem...kızlar çarşambaya kayınvalidemler gelicek 1 hafta kadar giremem.. eymen nerdeyse 1 aydır akşamları yatmıyor anlamadım gitti illa yanında ben olucam ee onunh yanında yatıncada akşamın bir anlamı kalmıyor inşallah diştendir vede geçici bir dönemdir gündüz eziyetleri bir şekilde çekiliyorda akşam yatmadaıklarında artık sabrım kalmıyor yaaaa
 
X