2 Senelik evlilik , sonu gelmeyen kavgalar!

Geçmiş olsun benim işk konumu okur musunuz , hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız ben bir yıl dayanamadım hala içimde etkisi sürüyor ama şükür kurtuldum , ayrıldığım gibi 10kilo aldım ağrılarım bitti kendime geldim huzurluyum sadece kendimi mutlu etmekle meşgulüm :) zor bir süreç ama atlatınca vay be ben neymişim beni kimse yıkamz daha diyip güçlenip olgunlaşıyorsunuz , bu zorlu yolda kendinize güvenin Allaha soğının gerisi geliyor
 
Gittim hem psikologa hem psikiyatriye. İkisi de bana konuşmayla çözülecek aşamayı geçtiğimi ilaç kullanmam gerektiğini söylediler ama tahmin edersiniz ki eşim olacak insan psikiyatri ücreti çok pahalı işte ben ödeyemem vs falan yarım bıraktırdı
Adamın sana faydası yok. Faydası olmadığı gibi zararı var. Genç yaşında 80 lik nene gibi bin türlü hastalığın olsun istemiyorsan ayrılman gerekir.
 
Herkese merhaba…

Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.

Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.

Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .

Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.



2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen 🙏 Çocuk yok bu arada.
2 sene dolmuş artık boşanabilirsin. Görmüşsün filmi
 
Geçmiş olsun benim işk konumu okur musunuz , hemen hemen aynı şeyleri yaşamışız ben bir yıl dayanamadım hala içimde etkisi sürüyor ama şükür kurtuldum , ayrıldığım gibi 10kilo aldım ağrılarım bitti kendime geldim huzurluyum sadece kendimi mutlu etmekle meşgulüm :) zor bir süreç ama atlatınca vay be ben neymişim beni kimse yıkamz daha diyip güçlenip olgunlaşıyorsunuz , bu zorlu yolda kendinize güvenin Allaha soğının gerisi geliyor
Merhaba okudum konunuzu. Ayrılmanıza çok sevindim ve anlaşmalı olması çok iyi olmuş biz de o durum pek öyle görünmüyor çünkü . Umarım hep mutlu olursunuz 🙏 Sizin de bu şekilde ağrılarınız var mıydı ? Sağlık anksiyetesi olduğu için bi de bunun için panik yapıyorum çünkü her yerim ağrıyor korkuyorum artık bi şey olucak diye
 
Sizden anne konforu saglamanizi beklerken o size ne sunuyormus peki? Sizi cidden asiri baskilamis. Psikolojik olarak iyi olsaydiniz tavriniz baska olurdu zaten.

Aile evine gidince bosanackmissiniz. Benden size tavsiye. Erkekler bosanma olayina daha mantıksal yaklasirken kadinlar daha duygusal yaklasiyor. O yuzden delil toplarken eksik kaliyor veya maddi haklarindan feragat ediyorlar. Ailenizin yanina donmeden yani evi terk etmeden once mutlaka avukatla görüşün. Delil olarak ne toplayabilirsiniz, hukuki haklariniz neler, ogrenin
Evi terk etmeden kişisel eşyalarımı göndermeyi düşünüyorum . Doğru bi tutum olur mu sizce yoksa bu beni davada haksız duruma mı düşürür . Dediğiniz gibi bir avukatla ilerlemek en doğrusu
 
Herkese merhaba…

Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.

Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.

Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .

Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.



2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen 🙏 Çocuk yok bu arada.
Lütfen boşanın 🥹
 
Evlenene kadar bi kez grip olurdum yılda bu kadar. Evlendikten sonra hergün her yerimde ağrı .
Cocuk olmadan bosanin gervekten yazik gunah kendinize tertemiz bir sayfa acin. Bosanma asamasinda cocuk olmadigi icin kolayca biter ne cirkeflik yapacaklar sanki ortada mallar arabalar sirketler mi var pay paylasimida yok cikin gidin ailenizin yanina
 
Cocuk olmadan bosanin gervekten yazik gunah kendinize tertemiz bir sayfa acin. Bosanma asamasinda cocuk olmadigi icin kolayca biter ne cirkeflik yapacaklar sanki ortada mallar arabalar sirketler mi var pay paylasimida yok cikin gidin ailenizin yanina
Hiçbi şey yok taktığı bileziklerden başka o da 5 tane onun için emin olun her türlü çirkefliği yapar onun bu yüzünü gördüm çünkü . Gerekirse onu da bırakırım gerçekten çekecek uğraşacak gücüm yok . Sakin, sağlıklı ve huzurlu bi hayat istiyorum 🥹
 
Çocuk yok bu arada.
ay vallahi sürpriz sonlu. Tebrik ederim, eşi kumar oynayan öfke problemi olan aile apartmanında yaşayıp sıkıntıları olan kişilerden çocuk yapmayan ilk kişisiniz.
Tavsiyem tabii ki bırakın düzelmez, gençliğinize canınıza yazık. Çocuk da yok kaç kaç kaç
 
Merhaba okudum konunuzu. Ayrılmanıza çok sevindim ve anlaşmalı olması çok iyi olmuş biz de o durum pek öyle görünmüyor çünkü . Umarım hep mutlu olursunuz 🙏 Sizin de bu şekilde ağrılarınız var mıydı ? Sağlık anksiyetesi olduğu için bi de bunun için panik yapıyorum çünkü her yerim ağrıyor korkuyorum artık bi şey olucak diye
Teşekkür ederim amin 🙏🏾 , bende panik atak oluyordu doktora da korkusundan götürmüyordu , anksiyete doğal olarak gelişiyordu ölüyordum resmen kurtuldum şükür ben ayrılırken kendimden soğutmaya çalıştım bir de hiç iletişime geçmedim ailemin yanına geldim avukatım ilgilendi iletişime geçerseniz bırakmayablr hödükler her haltı yiyorlar ayrılmaya gelince gururundan ölüyorlar kendinize güvenin insan alışır her şeye yeni alanınızı oluşturmaya bakın kırslara gidin işe girin ayrılınca evde oturmayın belki yeni meslek edinebilirsiniz, bunlar düzelmez zaten düzelmeyeceğine inandığın an kalbine taş basıyorsun ve gidiyorsun..
 
Herkese merhaba…

Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.

Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.

Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .

Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.



2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen 🙏 Çocuk yok bu arada.
Ne yolu allah aşkına.Mılletın delisine denk gelmişsin yoldan bahsedıyorsun..Aynaya bak sen bunun için mi doğdun..Silkelen ya..BOŞAN..Anlamıyorum bu evliliğe çocuk yaparsan vebalini ödeyemessın..2 yılda panık atak olmuş.Şiddet ,yalan,baskı herşey var..Yol gösterelim.Ne beklıyosunuz.30 yıl sonra düzeliyorlar bekleyin dememizi mi?
 
Herkese merhaba…

Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.

Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.

Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .

Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.



2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen 🙏 Çocuk yok bu arada.
Çok yanlış bir evlilik yapmışsın, sakın çocuk yapma ve boşan, bu adam ve ailesi seni kanser eder, çekme...
 
Şu an ekonomik özgürlüğüm yok nasıl olacak diye kaygılarım var karşı taraf çok çirkef bu evlilik sürecinde bunu da gördüm . Boşanması da ayrı bir dert olucak farkındayım ama devam edersem de bi hiç uğruna hayatım yok olucak ama bi yandan araya şu sağlık anksiyetesi girince işin rengi değişti kendimden önemli kimse olmadığını anladım
İnsanın sağlığı gidince anlıyor herseyi , bak 2 yılda ne hale gelmissin , sakın düzelir diye bekleme ve seni kandırmasına izin verme , büyük ihtimalle düzelicem deyip senle barışmaya çalışır ve barıştıktan sonra ilk işi çocuk yapmak olur ki boşanamayasın, böyle kan emici herifler insanın yakasını bırakmaz, kaç kurtul...
 
Tabiii ailem arkamda sen ne karar verirsen yanındayız diyorlar . Tek sorunum şu an atanmamış olmak ama bugünleri sezdim sanırım birikim yaptım ki birikim olmasa da ailem karşılardı çok şükür 🙏
Çok güzel bak ailen de arkanda , boşan ve hayatını yeniden dizayn et , otur bir güzel kpss çalış atanırsın inşallah, bu adama tahammül etme , el ne der diye düşünme lütfen, el önce kendine baksın, tüm eziyeti sen çekiyorsun el değil, psikolojik yardım al mutlaka bu adam seni mahvetmiş...
 
Herkese merhaba…

Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.

Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.

Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .

Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.



2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen 🙏 Çocuk yok bu arada.
YoL kendini göstermiş biz daha ne yolu gösterelim. Çocuğum var ne zaman yazacaksın diye bekledim ama şükür orda bari akıllılık etmişsin ya da Allah vermemiş bu büyük bi artı senin için.
Ara aileni gelsin alsınlar seni dilekçeni ver anlaşmalı boşan arkana bile bakmadan KAÇ
 
Şu an ekonomik özgürlüğüm yok nasıl olacak diye kaygılarım var karşı taraf çok çirkef bu evlilik sürecinde bunu da gördüm . Boşanması da ayrı bir dert olucak farkındayım ama devam edersem de bi hiç uğruna hayatım yok olucak ama bi yandan araya şu sağlık anksiyetesi girince işin rengi değişti kendimden önemli kimse olmadığını anladım
Bu evlilikte doğru olan tek şey çocuğunuzun olmaması. Daha henüz 2yıllık evlisiniz, yol yakınken ailenizin evine dönün.
 
Herkese merhaba…

Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.

Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.

Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .

Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.



2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen 🙏 Çocuk yok bu arada.
Boşa bunu . Bir tane iyi şey yazamadın baksana . Yazık sana . Ve emin ol düzelmiyorlar ben de 2,5 yıl bekledim ben de anksiyete sorunları yaşamaya başladım . Boşadım kafam rahatladı
 
X