Finalde hamileyim yazısını bekleyerek okudum neyseki aklı başında davranarak yapmamışsınız. Boşanın gitsin her şey bi yana kumarbaz koca değişmez. İsterse 50 sene geçsin değişmeyecek aile evini aranızdaki tartışmaları geçiyorum herşey güllük gülistanlık+ kumar deseydin yine boşan derdim. Bi tane hayatınız var onuda bununla mı heba edeceksiniz gerçekten.Herkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfenÇocuk yok bu arada.
Bile bile yapmışsın, kendin edip kendin bulmuşsun. Hala da inatla devam ediyorsun.Herkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen
O kadar iyi özetlemişsiniz ki ihtiyaçlarım için birkaç kez para istedim yarın getiricem deyip deyip kaç gün geçirdi sonra yine istediğimde tefeci misin demişti . Götüremiyorum artık yük gibi bitmesi gereken
Yol göstermesi mi var boşan yaniHerkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen
Farkındayım o an bi tepki versem üstüme gelicek . Uzun süredir aklımda belki tuhaf gelicek ama evlendikten 1 gün sonra öğrendiğimde boşanmayı düşünmüştüm
Çocuğun yok neyse ki. Hamileyim yazsaydın çok kizardik sana burada. :) Şu an bosansan hiç evlenmemişten daha iyi durumda olursun. Çocuk yok tecrübe var. Daha iyi tercihler yaparsın. Dediğim gibi boşa bunu ama. Bununla yaşanmaz. Ya şimdi bosanirsin ya on yıl sonra ama son belli.
Çocuk yapıp onu da kendimle beraber mutsuz etmek istemedim . Şu 2 yılımı mahvetti zaten . 2 senedir hep düşündüm durdum bi türlü cesaret edip adım atamadım ama bu sondu
Yok allahtan bunca çevre baskısına rağmen çocuk konusunda hep fikrim sabitti bu hayata katlanacak biri de değildim de ben oldu işte bi kere . Kesinlikle öyle ne sohbet var ne saygı var . Saygı olmadığı için hiçbiri olmuyor zaten
Gittim hem psikologa hem psikiyatriye. İkisi de bana konuşmayla çözülecek aşamayı geçtiğimi ilaç kullanmam gerektiğini söylediler ama tahmin edersiniz ki eşim olacak insan psikiyatri ücreti çok pahalı işte ben ödeyemem vs falan yarım bıraktırdı
Ya şöyle ki yazdığım yanlış anlaşılmış aslında. Yani bi destek arıyorum . Burada milyonlarca insan , tecrübe , hayat görüşü var fikirleriniz benim için değerli . Okuyup doğru karar verdiğimi görmek istiyorum
En sondaki çocuk yok bu arada cümlesine o kadar sevindim ki anlatamam. Gerekirse 3-5 yöntemle birlikte korun ama bu adamı baba yapma. Kapı pencere yumruklayan adam çocuğa neler yapmaz. Ailenle durumu konuş bence ömrün gidiyor, gençliğin soluyor.Herkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfen
Haklısınız ama benim ki inat değil . Sadece beni öyle bi hale getirdi ki boşanma da çok çirkefçe olucak o kadar bıktım ki her şeyden bunu kaldırmak için destek istedim
Ailen arkandaysa bir dakika bekleme, bu evlilikten kurtar kendini.Tabiii ailem arkamda sen ne karar verirsen yanındayız diyorlar . Tek sorunum şu an atanmamış olmak ama bugünleri sezdim sanırım birikim yaptım ki birikim olmasa da ailem karşılardı çok şükür
Neden ayrılmayı düşünmüyosunuz peki? Çocuk boşandığınızda hiçbir bağınız kalmayacak, yolunuza bakacaksınız. Belki tekrar aşık olacak aile kuracaksınız gerçekten sevip sevileceksiniz.
Boşanmayı düşünüyorum bunun için harekete de geçeceğim . Beni düşündüren boşanma süreci nasıl olucak ne kadar sürecek çünkü kolay olmaz farkındayım belki eşyaları altınları ona bırakırsam anlaşmalıya yanaşır diğer türlü çok zor
Siz bi avukatla görüşün onlar zaten yönlendirir. Haklarınızıda alın, altın vs ne varsa.
