2.Evlilik sorunsalı

Bende öğretmenim ve çocuğun gelişim dönemlerini biliyorum
Onlar bana emanet olarak göreceğim çocuk doğurmama bile gerek olmayacak artık bence güzel

Çok haklısınız ama o çocuklara kötü bir anne de gelebilir ama ben öyle biri değilim

Ben çocuk bakamam zaten şu devir en güzel zamanlarım hele ki başkasının evladına çok zor gerçektende

Tutarsız cümleler kurdunuz hep
 
Bakın benim görücülerim de var ama ben istemiyorum sadece böyle bir şey benim başıma ilk kez geliyor ondan danışmak istedim başıma bela aldım yani sündürdünüz baya sizde lafı


Mervecim yaşın küçük, evlenip ayrıldın diye kendini böyle birine muhtaç hissetme.

İsterse milli eğitim müdürü olsun. İki çocuk dışarıdan bakıldığı gibi kolay değil sorumluluğu. “Öğretmenim, çocuklardan anlarımla” bitmiyor.

Kendi çocuğunu 9 ay karnında taşıyorsun ona vücudun beynin alışıyor, doğururken salgıladığı hormonlarla çocuğu ilk kucağına aldığında gözleri, kokusu ile aşk yaşıyorsun artık onu bırakamayacak kadar bağlanıyorsun. Bazı insan ve hayvanlarda oksitosin bir eksikliği var bunlar annelik yapamıyor ama onun harici annelik öğrenilen bir şey değil.

Adam için ilk öncelik çocukları olacak ve seni diğer kadınla kıyaslayacak. Sana aşkla bakıp yaşamayacak ve sen ikinci planda olacaksın.
Sinirlensem sabrın olmasa mutsuz evliliğinde kapının önüne konulacaksın. Çocuğun anneanne dayısı dedesi olacak.

İç güdüsel doğum yapmak doğurmak isteyeceksin çocuklara karşı beyinden duygusal bağlantın olmadığı için onları sevmekte gece yarısı kalkıp onları susturmakta, ağlama zorlamalarına karşı doğal sabrın olmayacak. Anneler gibi olman imkansız. Çok çok az insan bunu doğal bir şekilde idare eder.

Bir kere anne olsan çocuklara sabrın acıman merhametin daha farklı olur.

Yanlış anlama daha çocuk gibisin. Kısacası basit ve yüzeysel düşünüyorsun. Yarın Birgül çok pişman olacaksın yapma.

Daha önce neden boşandın?
 
Mervecim yaşın küçük, evlenip ayrıldın diye kendini böyle birine muhtaç hissetme.

İsterse milli eğitim müdürü olsun. İki çocuk dışarıdan bakıldığı gibi kolay değil sorumluluğu. “Öğretmenim, çocuklardan anlarımla” bitmiyor.

Kendi çocuğunu 9 ay karnında taşıyorsun ona vücudun beynin alışıyor, doğururken salgıladığı hormonlarla çocuğu ilk kucağına aldığında gözleri, kokusu ile aşk yaşıyorsun artık onu bırakamayacak kadar bağlanıyorsun. Bazı insan ve hayvanlarda oksitosin bir eksikliği var bunlar annelik yapamıyor ama onun harici annelik öğrenilen bir şey değil.

Adam için ilk öncelik çocukları olacak ve seni diğer kadınla kıyaslayacak. Sana aşkla bakıp yaşamayacak ve sen ikinci planda olacaksın.
Sinirlensem sabrın olmasa mutsuz evliliğinde kapının önüne konulacaksın. Çocuğun anneanne dayısı dedesi olacak.

İç güdüsel doğum yapmak doğurmak isteyeceksin çocuklara karşı beyinden duygusal bağlantın olmadığı için onları sevmekte gece yarısı kalkıp onları susturmakta, ağlama zorlamalarına karşı doğal sabrın olmayacak. Anneler gibi olman imkansız. Çok çok az insan bunu doğal bir şekilde idare eder.

Bir kere anne olsan çocuklara sabrın acıman merhametin daha farklı olur.

Yanlış anlama daha çocuk gibisin. Kısacası basit ve yüzeysel düşünüyorsun. Yarın Birgül çok pişman olacaksın yapma.

Daha önce neden boşandın?

Icimden gecenleri yazmissin. Benim de genc bir akrabagim "bosandim" kafasiyla benzer bir evlilik yapti. Uzun sürecegini hic zannetmiyorum. Bence durumlar az cok benzer olmali. Cocuksuz biri baskasinin cocuklarinin sorunlulugunu üstlenmesi gercekten zor bir görev. Bence yasi cok genc. Kendi hayatini yasamaya baksin (yani evet bu konuda egoist olmak sonradan pisman olmaktan iyidir)
 
X