2 çocuklu hayata alışamamak

Bence konu sahibi tüp bebek yapan yazmasın derken, çocuk sahibi olmak içinçok mücadele edip, çocuk sahibi olamayan ama annelik, bebek bakımı, kürtaj vs ile ilgili konulara hemen işte biz ne kadar uğraşıyoruz, siz kıymetini bilmiyorsunuz, nasıl sitem edersiniz, nankörsünüz… diye esip gürleyen bazı kişiler için söylemiş. O kişileri kırmak istediğini düşünmüyorum. Konu Sahibi kendi durumunu yaşayan birden fazla çocuklu , kendi durumuyla empati kurabilecek annelerden fikir, moral, motivasyon almak istemiş bana kalırsa
 
Eşinize kendimi hazır hissedene kadar cocuk yapamam demeliydiniz.İş sizde bitiyor çünkü.Şu anda da ne yapıp edip size tekrar yardimci bulmalı.Aileniz de uyarırken hakliymıs tabi ama bazen yaşayıp görmek gerekiyor.
 
Olan olmuş henüz ikinci ayinizdasiniz bu duruma alisicaginizi düşünüyorum. Herkes nasilvyapiyorsa elbette siz de üstesinden gelirsiniz. Çocuğum yok ben de bebek konusunda olumlu değilim ama iki çocuğum olsaydı bunca insan nasıl üçer beşer çocuğa bakiyo benim neyim eksik diyip bunun için korkuya kapilmazdim
 
Öyle olmuyor o bence kadın kimbilir kaç kişi tarafından psikolojik baskıya maruz kaldı, kaldı ki sokaktan geçen x teyze bile yok okuyor musun, evli misin, evliysen çocuğun var mı diyor. Herkes koyun gibi aynı düşünce içi boş tonla aileler var, kim ne derse desin çok aşkı ve kadını öldürüyor. Biz 9 yılı devirdik ilk gün gbyız hiç cocuk isteğimiz olmadı, benim hiç olmayacakta belki ha olacaksa önce hayallerim var 40ıma bile dayansam yaşadığım sürecr hayallerimi ve ideallerimi gerçekleştirmeden dusunmem. Annem diyor bana senin için yaşıyorum; neden anne diyorum ya neden benim için bu hayata 1 kez geldin kendin için yaşa. Estetik yaptıracak o parayı sana biriktrdım diyor anne dedim al hepsini ye mutlu ol asla çolukmuş cocukmus dusunme bu hayat senın dedim ki öyle biz cocuk yaparak da ömürlernin son dinlenme huzurlu olma demlerini ailelerimizden çalıyoruz ne münasebet ya, iyi doğur ver anne kaynana baksın buna da hakkımız yok.
 
Bence de eskiler demiş taş taşımak çocuk bakmaktan daha kolay diye valla doğruymuş sizi de tebrik ederim kararlı duruşunuzdan dolayı ben eşime söz geçiremedim her şeyi anlattım ama ikna edemedim. En sonunda pes ettim şimdi ben çekiyorum
 
Bazen ben de düzeni devam ettirmek için yaşadığımı düşünüyorum. Çocuklar Bugün uyudu mu yediler mi büyük oynadı mı akşamın yemeğini yaptım mı eh bi de duş aldıysam tamam zaten gün bitiyor ve yorum oluyorum. İlk kızım teni doğduğunda bile hep üç yasına gelince kreşe gitmeli oyun oynamalı yaşıtlarıyla derdim şimdi kreşe başlayacak çevremden çok küçük kardeşi geldi gitsin ama tepkileri alıyorum ona bile üzülüyorum evet tabi biraz yüküm hafifleyecek ama ikinci bebek olmasaydı da gitmesini isterdim
 
İlk kızım da planlıydı asla baskıyla yapmadım ikimizde istedik. Ama 2. Eş ailesi tarafından bile baskı hissettim. Tek olmaz kardeş şart tek oldugu için paylaşmayı bilmiyor ki bunu dediklerinde kızım bir yasında bile değildi. Görümcem 7 yıl sonra 2. Yi yaptı bak çok zorlanıyor arası yakın olsun yani malesef etkilendim kendimi çok mantıklı sanıyordum ama etki altında kaldım. İlk hamile olduğumu öğrendim aldıralım diye eşime ağladım kabul etmedi 9 ay boyunca neler cektim ben biliyorum stresli mutsuz bi hamilelik geçirdim doğum yaptım yine öyle kendimi ikinci kez anne olmus gibi hissetmiyorum evet tüm bakımını ben yapıyorum ama ilk kızımda çabaladığı çoğu konuda koyvermeye başladım malesef
 
Çok doğru valla çok teşekkür ederim umarım bu yorumunuzu konumu okuyan herkes görür anlar
 
Herkes ayni değil ki kimi 5 cocuga bakar kimi 2ye zor o yüzden kıyaslama yapmayın
Ben sizi anladim ben de asiri kwyifci biriyimdir ama ilki nasıl büyüdükçe ikincisi de öyle büyüyecek sabir lazım
Allahtan ailen yanında
Ama birini büyütmussun diğerini de buyutirsun küçük bir düzene girsin şimdi gazı falan vardır
 
tünelin ucunda ışık var merak etmeyin:)
ben de 1 yıl çok söylendim.. eşim yoğun çalışıyordu. hala öyle ve hala sorumluluk % 80-90 bende.
en büyük desteği internetten çocuklara alışveriş yapmak :) bunu ben yapmadığım için de epey kızıyor :))
eşimin ailesinin o dönem pek desteği olmadı galiba ben de rahat etmeyeceğim için mesafeli durdum.
annem ve kardeşim ellerinden geleni yaptılar (o zaman hiç yetmiyordu ve yalvaran gözlerle bakıyordum onlara)
herkesin bir düzeni vardı ve benim baş etmem gerekiyordu bu durumla.
banyoda suyu açıp iki çocuk senin neyine, psikolojisi bozuk çocuk yetiştireceksin iyi halt ettin diye ağladığımı bilirim.
ama geçiyor, her şey yoluna giriyor.
o kadar çok iyi ki peş peşe doğurmuşum, iyi ki ikinciyi hemen düşünmüşüm dedim ki...
daha bebeğiniz çok minik.. yeni hayatınıza alışmanız biraz zaman alacak. geçeceğini ve onlara yetebileceğiniz bilin.
ve tabi her şeyin kusursuz olması gerekmediğini de..
nefes almaya çalışın.. küçük nefes alanları..
 
Tek tesellim o 2024 yeniden doğuşum olacak diyorum 2 yasından sonra ilk kızımda epey rahatlamıştım
 
Ben de aynı seyleri düşünüyorum sana bir çocuk bile fazla ikinci neyine diyorum. İlk kızım 2 yaştan sonra düzene girdi epey. 2. Ye uyku eğitimi verebilirsem belki rahatlarım biraz. İnanın bazen annemlerden biri arasın diye dua ediyorum ben arayıp diyemiyorum çünkü. Sizinkiler kaç yasında şimdi? Ben bir de 3 yaşındaki kızımı kreşe göndericem bir ay falan kaldı bazen çok mu küçük diyorum aslında niyetim kardeşi olmasa da 3 yasında kreşe göndermekti ama şimdi sanki kardeşin oldu sen evden git der gibi olur mu diye düşünüyorum üzülüyorum
 
Koca istiyor diye cocuk yapmak cok sacma diil mi ya. Senin vucudun sen bakacaksin en nihayetinde sen emzireceksin. Niye her seye tamam diosunuz anlamiorum ki. Bir tanesini bi hakkiyla buyutseydiniz keske. Acun falan degilsen ne geregi var yani sersefil olacaklar.

Maalesef bi çözüm gelmio aklima. Cocuklar buyuyunce dertleri de buyuyo ayrica hic bi zaman rahat edemeyeceksiniz. Rahata düşkün insanlar cocuk yapmamalı. Ömür boyu onlarla ugrascaksin çünkü.

Yatili bakici iyi olabilir bence.
 
Son düzenleme:
Isteyen istediği yorumu yapar begenmezsseniz şikayet edersiniz bastan had bildirmek ne yahu.

Cocuklarin yas araligi benimkilerle aynı ben tektim ne bakıcı ne baci ne ana zordu ama oldu buyuttum.

Baskasinin istemesiyle çocuk dogurmanin sonucu budur iste ilk cocukta zorlanan kadına illa 2. Nie yaptirilir acele ne mantiga rahata alismadan.

Umarim tekrar çocuk istediğinizde kendiniz karar verebilirsiniz.


Herkes yardımcı oluyor zaten daha ne anlamadim ben yardımcı simdilik olmasada varmis eş yardım ediyor anne baba baci yardim ediyor büyük kiz krese baslicak sorun ne ..
 
Kesinlikle öyle. Her kadın çok anaç olmak zorunda değil. Her kadın hemen çocuk sahibi olmak zorunda değil. Bu böyle uzar gider. Her anne ve her çocuk kendine özel. Bunu anlayabilirsek belki değişir.
Hah iste zorunda degil zaten ama konu sahibi esinin gaziyla dogurmus pişman olmuş işin ozeti bu .

Daha eşler birbirini anlayamiyorken bir kadın vucudu hakkinda karar veremiyorken bir kadın çocuk dogurmak istemiyor diye toplumdan baski goruyorken bu insanliktan bir p.hh olmaz.
 
Güzel bir özet olmuşhakikaten de öyle.
 
3 yaşında kreşe gidebilir.
kreşe gitmenin ceza olduğunu düşünmesine sebep olmadan tabi ki.
tam gün bile gitse sabahın köründe götürüp akşam almayın mesela.
Evde olacaksanız yürüme mesafesi bir kreşse 9-3 iyidir bence.
tabi her kreşten aldığınızda vicdan azabıyla abur cuburla karşılamayın :) bazen yapılabilir ama ölçüyü kaçırmamak lazım bu konuda.

benim büyük 8 küçük 6 oldu.
şimdi başka gündemlerimiz var bizim.
tableti nasıl azaltırız gibi mesela

çocukları hep çok severdim. çok yazmışımdır buralarda konularda.
10 yaşında beri mahallenin bebeklerine bakıcılık eder, yeni annelerin imdadına koşardım :)
alt komşumuz çalıştığı için bebeğe çok yaşlı babaanne bakardı. kadıncağız bana ne dua ederdi. uyutur, yedirir, oynatırdım.
tabi o zaman temizlik, yemek, çamaşır, ütü gibi bir dert yok. sorumluluk yok :)

zor bir süreç ama çok hırpalanmadan çıkmaya bakın.
gözünüz korkmasın.
ooo büyüdükçe dertler de büyüyor bilgiçliği yapmayacağım size.
her dönemin farklı zorlukları, farklı aşamaları var.
ama bunlara süreç olarak bakmaya çalışın.
of ek gıdaya nasıl geçicem, of bezi nasıl bıraktıracağım, of odasında uyumaya nasıl alıştıracağım endişelerine kapılmayın.
kendinizi strese sokmayınca hepsi tıkır tıkır işliyor.
ha tabi bir de şu var.
niye ben stres yapıyorum diye de stres yapmayın :)
özgürlüğüme düşkünüm.
ben eşimle de öyle mıç mıç olmayı çok sevmem.
anne olunca bunları koruyabilmek çok kolay olmuyor.
bir de ben hala çocukları birilerine bırakamıyorum mesela.
8 yıldır akşam kaç kere eşimle başbaşa çıktım desem sanırım 3-5.
çocuklarla yapabileceğimiz şeyleri yaptık hep.
ben bazen şikayetçi olurum bundan ama diğer türlüsünü de beceremedim hiç.
çalışmak beni
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…