Kb

Herkesin bir olmaz ki zaten doğumu da hamilelik süreci de, fiziksel de ruhsal da. Ben mesela elimde olmayarak çok korku yaşadım sezaryene girerken. Abi insanım, korktum çünkü ilk operasyonumdu. Belime epidural vururlarken endişeden geberdim "Ya felç kalırsam" diye, masaya yatarken korktum "Ya bir şey ters giderse" diye, Genel anestezi almak istemedim "Anestezik farkındalık" bilmem ne olsa diye... Çok bilmek de iyi değil. O korkular, fiziksel ağrının önüne geçti, kalbim güm gümdü. Çocuğu alır almaz bastılar sakinleştiriciyi panik atağa doğru gidiyordu çünkü.

E kimi daha relakstır. Gelip bana "Abartmışsın, korkulacak ne var?" dese "Ebenin ... var" derim affedersin, nasıl duygulanım yaşayacağıma da karışamaz kimse, neden o kadar stres yaptın da diyemez. Herkesin her duyguyu duyumsama şiddeti aynı değil. O stres de sonrasında fiziksel ağrıyı katladı zaten, dayak yemiş gibiydim.
Ben pek deneyimimi anlatmak istemiyorum . Çünkü burada hamile kadınlar vardır herkesin başına gelmeyecek şeyler yaşadım malesef ameliyatım çok sıkıntılı geçti . Öncesinde de hep sıkıntılı bir gebelik doğumdan sonra kahveyi mı yeterli içmedim yoksa anesteziye mi toleransim yüksek değil bilmiyorum iş makinesi neden çalışıyor dedim sürekli beynimde iş makinesi çalışıyor .basınç artmış kafamdaki ve her ayağa kalmak istediğimde korkunç bir baş ağrısıyla kalkiyordum uc gün sonra tekrar hastaneye yattım .

Sonrasında gittiğim bir kadın doğum doktoru bana şey demişti sezaryen en derin kesinin olduğu ameliyatlardan biri ağrılarının devam etmesi normal diye. Millete sorsan aman nolmus hepimiz doğurduk . Sezaryen gerçek doğum bile degil
 
Ah ah bi de benim 10yıldan sonra gelmişti kızlarım ve 75gün küvezde kalmışlardı ama gelmemişti eşim
“İzin vermediler ne yapayım” diyen adam şuan hemen hemen hergün hastaneye gidiyor..
Bir de bu adama acıyorsun öyle mi ?
 
Ben bunu burada ilk defa birine bu kadar net yazacağım için çok üzülüyorum ama sizin tekrarlayan konularınızda bit pattern var ve ya görmek istemiyorsunuz ya da görmezden gelmek istiyorsunuz. O da şu ki: eşini gerçekten seven ve değer veren erkekler, eşinizin sergilediği tutumları sergilemezler.
Aslında biliyor musunuz çok pasif biri asla kafa yapımız uymuyor boşanmak da istiyorum yıllardır ama çevre korkusu (yine başkaları ne der korkusu) beni durduruyor..
“Ohh atandı parayı buldu,kocayı tabii ki bırakır “ argümanları kulağımda şimdiden çınlıyor..
 
Bunu çok yapıyorum ama artık etki mi etmiyor anlamadım
Kv en son bendeyken eskimiş kullanılacak durumda olmayan bi çarşafımı attığımdan bahsettim diye 1-2 bana “sen eşya atıyorsun bunu da atarsan bana ver “ dedi imalı bir şekilde..
Ben de açıkça “bak anne ben çalışan bi kadınım senin kaygın oğlun alıyor ben atıyorsam öyle bişey yok ben alıyorum ve artık iş görmüyorsa atıyorum israf olan bişey yok ortada oluyorsa da benden gidiyor lütfen karışma bana evime” dedim iyi tamam bişey demedim dedi bi dahaki gelişinde bu muhabbet bi daha oldu 🤦🏻‍♀️ sen kesin bu balkon masanı atarsın eşya atıyorsun dedi “evet atıyorum bunu da atacağım bildin” dedim “ee biliyorum seni” dedi 🤦🏻‍♀️😠
“Gereksiz görürsem atarım, çünkü benim evim ya ondan” demenizi hak ediyor
Allah sabır versin
 
Aslında biliyor musunuz çok pasif biri asla kafa yapımız uymuyor boşanmak da istiyorum yıllardır ama çevre korkusu (yine başkaları ne der korkusu) beni durduruyor..
“Ohh atandı parayı buldu,kocayı tabii ki bırakır “ argümanları kulağımda şimdiden çınlıyor..
Bunu derlerse ne olacak? Hayatınızda ne yolunda gitmeyecek? Aç mı kalacaksınız? Sokağa mı düşeceksiniz? Neden size gram faydası olmayanların lafları bu kadar kıymetli? Neden hayatınız konusunda bu kadar belirleyiciler? Kocanıza laf ediyolar ama siz de aynısınız ki. Bu aynılık sizi birleştirmiş zaten. Bu aynılık bir arada tutuyor.
 
Aslında biliyor musunuz çok pasif biri asla kafa yapımız uymuyor boşanmak da istiyorum yıllardır ama çevre korkusu (yine başkaları ne der korkusu) beni durduruyor..
“Ohh atandı parayı buldu,kocayı tabii ki bırakır “ argümanları kulağımda şimdiden çınlıyor..

Yaptıklarının açıklaması pasif olması kesinlikle değil ama benim dediklerimin üstüne eklerseniz neden ailesinin sizi ezmesine göz yumduğu kısmında anlam kazanır.
Öte yandan yaşanacak bir tane hayatınız var ve geceleri adamı koynuna alıp uyuyacak olan sizsiniz. Dolayısıyla kimsenin ettiği lafı da bu denli umursamayın.
 
Ah ah bi de benim 10yıldan sonra gelmişti kızlarım ve 75gün küvezde kalmışlardı ama gelmemişti eşim
“İzin vermediler ne yapayım” diyen adam şuan hemen hemen hergün hastaneye gidiyor..
Siz de bu adamla devam ettiniz yolunuza?
Zorlandığınız, ihtiyacınız olduğu zamanlarda yanınızda kapı gibi duramayan biri, nasıl hayat arkadaşı olabilir? Sizin koca hayat arkadaşınız değil, ailesiyle beraber ayak bağınız.

Eşimi karıştırmam konulara ama ciddiyim burada bazı konuları okuyunca eşimi başımın üzerinde taşıyasım, özürler dileyesim geliyor "Ben senin kıymetini bilmemişim" diyerek.
 
Tek birşey yapmakla başlayın sadece ve sadece çocuklarınızla ilgilenin yazık ya ben onlara üzüldüm bu hengamede kaynayıp gidiyorlar ... Eşiniz bunu yapamıyorsa aile olmak ne demek siz gösterin.. Ben olsam tak tak cevap verip geçerim terbiyesizlere ... Lütfen çocuklarınızı ihmal etmeyin kendinizide harap etmeyin 😉
 
Aslında biliyor musunuz çok pasif biri asla kafa yapımız uymuyor boşanmak da istiyorum yıllardır ama çevre korkusu (yine başkaları ne der korkusu) beni durduruyor..
“Ohh atandı parayı buldu,kocayı tabii ki bırakır “ argümanları kulağımda şimdiden çınlıyor..
Keske atanmis meslegi elinde kariyeri bir kadin olsaydim da on koca bosadi deselerdi
 
Napalim dunyaya kazik mi cakacak babasi elbet ölecek hastaysa hasta. Cok uzuluyorsa sirtinda tasisin. Keske ben senin baban kadar yaşasam bakalim bende bu ömrü birakacak misiniz desene.
Babası 77 yaşında evet hasta evet seviyorum ama gerçekten bizi ihmal edecek kadar ilgilenip bize gelince duyarsız davranması beni yedi bitirdi.
 
Eşim doğumumda bile gelmedi hastaneye (izin vermiyorlar çıkamıyorum dedi ben de taksi tuttum kendim çıktım hastaneden)
Eşin ne iş yapıyor da izin alamamış bunun için? Yalan ya da şartları zorlamamış belli ki. Hiçbir işverenin böyle bir hakkı yok. Çoğu işletme babalık izni bile veriyor. Sana şunu yapan insanı adam yerine, erkek yerine koymaman lazım farkındasın değil mi? O kadar nefretlik bir koca ki toksik ailesine odaklanamadım bile. Çok iyi niyetlisin. Bu barzolara çok fazlasın.
 
Back