Su an benim de bakıcım yok. Biraz daha alıştım diyebilirim çoğu zaman tek basıma idare ediyorum artık. Sizinkiler kaç yasında ? Sanırım evden çalışıyorsunuzabarttığınızı düşünüyorum. bende ne bakıcı ne anne ne abla kimse olmadan tek büyütüyorum hatta çalışıyorum desem. herkes pervane olmuş etrafınızda daha da söyleniyorsunuz. bence bi silkelenin ve hayatınızı kolaylaştırmaya odaklanın yakınmaya değil.
çalışma durumun varsa sana çok iyi gelir. evde psikolojin daha çok bozulur.Öncelikle linç tayfa gelmeden söyliyim Allah isteyen herkese hayırlı zamanda evlat versin inşallah. Konu evlat sahibi olamamaktan tamamen bağımsız.
Artık psikolojimin iyice bozuk olduğunu düşünüyorum. Planlı hamilelik sonucu 2 kızım var. Küçük 2 aylık araları 2,5 yaş. Yapı gereği çok anaç bi insan hiç olmadım. Rahatıma da aşırı düşkündüm. İlk bebeğimden çok cektim özellikle uyku konusunda. Hayalim hep tek çocuğumun olması herşeyiyle ilgilenebilmek bölünmemekte.Ama eşim 2. Çocuk illa olmalı arayı açmadan rahata alışmadan diye diye beynime işledi. Ayrıca bana her gün gelecek bir yardımcı tutacağına söz verdi. Biraz da ona güvenerek 2. Çocuğu yaptım ama hamileliğim boyunca çok pişman oldum İkisine birden yetememe ve ilk kızımın henüz bebek olması vs stresli bi hamilelik geçirdim. Eşim söz verdiği gibi bana yardımcı ayarladı. Aslında bi Kadınla tüm gün beraber olmak beni çok zorladı ama mecburdum. Kadın hasta olup işten ayrılmak istediğini söyledi. Yeni birini aradık arıyoruz ama malesef küçük bi yerde yasıyorum ve su an sezon dolayısıyla günlük işlerden çok para kazanıyor kadınlar. Yardımcı bulamadık henüz. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak bu 2. Bebekten bağımsız bir konu yani tek çocuk da olsaydı kreşe göndermek istiyordum.Eşim de sabret kreşe gittikten sonra biraz rahatlarsın diyor. Eşim yoğun çalışıyor yorgun oluyor ama işten gelince çocuklarla ilgileniyor ama bana yetmiyor.
Su an o kadar zorlanıyorum ki Allah’a isyan etmeye başladım her gün neden yaptım nasıl yaptım bile bile hayatımı mahvettim bu düşüncelerden kurtulamıyorum iki çocuğum da uykusuz malesef dinlenmeyi geçtim ilk kızımın yemeğini zor yapıyorum. Anneler ablam vs var yardım da ediyorlar ama kimseye yük olmak istemiyorum. Onlar da yoruluyorlar benim yüzümden. Evdeki hesap çarşıya uymadı eve her gün gelen yardımcım olsa kimseye minnet etmek zorunda kalmayacaktım. Su an devamlı çocuk taşımak zorundayım ya da biri eve gelmek zorunda ya da çocuklardan birini götürmek zorunda ikisi ile bir idare edemiyorum. Ve bu durumu kabullenemeyip devamlı modum düşük dolaşıyorum aklımdan geçenler Allah’ın gücüne gidecek beni cezalandıracak diye devamlı diken üstündeyim.napıcam bilmiyorum yine söylüyorum lütfen şükret biz on kere tüp bebek denedik olmadı vs diyecekler yazmasın.
Aynı şeyi düşünüyorum. Bir yandan da vicdan yapıyorum büyükle hep tek basıma ilgilendim büyüttüm vs diye ama çalışmak Farklı ortam ve insanlar iyi gelebilirçalışma durumun varsa sana çok iyi gelir. evde psikolojin daha çok bozulur.
büyük kreşe küçük madem yardımcı var ya da olacak..çalışmayı ele al
Merhaba, ben sizin konunuzu hatırlıyorum, abiniz ve yengeniz şuan ne durumdalar, hala sizi çağırıyorlar mı?Ben sizi çok iyi anlıyorum. Tek çocukla (yeğenimdi ben bakıyordum) bile ne zorluklar yaşadım gördüm,sinirden ağlayıp yorgunluktan bayıldığım bile oldu. Hatta bu yüzden anneliğin bana göre olmadığını anladım. Keşke bir yardımcı bulabilseniz, ama kendinizi her şeye yetişmek zorunda hissetmeyin. Ev dağınıksa dağınık kalsın mesela,toplamak için kendinizi paralamayın. Yemeğide (sizin için söylüyorum) haftada birkaç kez dışardan söyleyin. Yoksa hem ruhen hem bedenen çökersiniz.
Gerçekten çok çok zor büyük kızıma bile bazen o kadar çok kızıyorum ki bir de 2. Büyüyecek o başlayacak düşündükçe içim daralıyorBen sizi çok iyi anlıyorum. Tek çocukla (yeğenimdi ben bakıyordum) bile ne zorluklar yaşadım gördüm,sinirden ağlayıp yorgunluktan bayıldığım bile oldu. Hatta bu yüzden anneliğin bana göre olmadığını anladım. Keşke bir yardımcı bulabilseniz, ama kendinizi her şeye yetişmek zorunda hissetmeyin. Ev dağınıksa dağınık kalsın mesela,toplamak için kendinizi paralamayın. Yemeğide (sizin için söylüyorum) haftada birkaç kez dışardan söyleyin. Yoksa hem ruhen hem bedenen çökersiniz.
Yaşadığım yer küçük bir ilçe malesef oyun ablası bulmam çok zor. Kreşten haber bekliyoruZ Ağustos Ayı içinde başlayacak muhtemelen 15inden sonra. Ben de bu süreçte az da olsa alıştım zor gelmiyor mu geliyor kafamda hala aynı soru kardeş şart mı? Bu sorunun cevabını sanırım büyüdüklerinde iyi anlaşırlarsa alabilirimbüyük çocuğu 1 ay sonra değil, şimdi verin kreşe. çoğu kreş yazın da açık. iyi bir yer olursa ona da iyi gelir. olmadı oyun ablası internetten bulabilirsiniz öyle siteler var
Ben de hamileyken kızım kuzeniyle oynardı arada kavga ederdik aralarını bulmaya çalışırdık falan içimden hep sen naptın naptın diye kızardım kendime. Hala öyle anlaşıp anlaşmayacakları bile belli değil şart mıydı kardeş diyorum kızım kreşe gidince ben de hayatıma bakardım. Gerçekten sessizlik istiyorum ağlama sesine tahammülüm yok üstelik bebeğim daha 3 aylıkKesinlikle çocuk sorumluluğu çok ağır,bir oğlum var bile isteye yaptım biraz uğraşarak şu an hamileyim dikkat etmedim çok zaten sıkıntım var olmaz diye Allah nasip etti sağlıkla gelsin inşallah,ama kesinlikle çocuk olayı zor 2 sen fazla yapmak istemek çılgınca geliyor bana ve gerçekten mazoşistler mi acaba diye düşünüyorum,şu an evde 3 çocuk var 2 yeğenimde 1 haftadır bende Allah’ım böyle hayat mı geçer 1 haftada tımarhanelik oldum kafayı yiyecem gün sayıyorum resmen,sessizlik yok,kendine ait bi alanın yok ki günümüzde maddi sıkıntılar binbir türlü musibetler de cabası 1 insan istiyor anaç olanlar bende öyleydim 2 gelgit yaşıyorsun kardeş olsa mı diye ama 3 ve fazlası çılgınlık ömrün ne kadar ki her çocukta 5 yılın gidiyor resmen
Merhaba,ben onlardan ayrıldım arkadaşımla ev tuttuk,çalışıyorum.Herkes kendi başının çaresine bakıyor artık.Daha oraya dönmem.Merhaba, ben sizin konunuzu hatırlıyorum, abiniz ve yengeniz şuan ne durumdalar, hala sizi çağırıyorlar mı?
Çok haklısınız. Ben kendi çocuğumu canımdan öte sevmeme rağmen yıprandım. Size çok ağır sorumluluk yüklendiğini düşündüğümden aklımda kalmıştınız. Aman sakın geri dönmeyin. Gönlünüzce olsun herşey.Merhaba,ben onlardan ayrıldım arkadaşımla ev tuttuk,çalışıyorum.Herkes kendi başının çaresine bakıyor artık.Daha oraya dönmem.
Çok teşekkür ederimÇok haklısınız. Ben kendi çocuğumu canımdan öte sevmeme rağmen yıprandım. Size çok ağır sorumluluk yüklendiğini düşündüğümden aklımda kalmıştınız. Aman sakın geri dönmeyin. Gönlünüzce olsun herşey.
İnşallah özellikle sendrom dönemlerinde her seye ağlıyorlar. Her istediğini yapsanız da bişey buluyorlar ağlayacak41 yaşında 4 aylık hamileyim. Tüp bebek merkezinde 2 tane dondurulmuş embriyom var. Allah izin verir sağlıkla çocuğumu dünyaya getirirsem 1 yaşına gelmeden kalan embriyolarımı da transfer edeceğim. Anne olmayı ben istedim. Kendi annem 3 çocuğu nasıl büyüttüyse bende büyütürüm. Uykusuzluğa alışkınım, zorlanacağımı düşünmüyorum.
Ağlama sesine tahammülünüz olmadığını yazmışsınız. İnşAllah hiç bir zaman öyle bir noktaya gelmem.