Öncelikle linç tayfa gelmeden söyliyim Allah isteyen herkese hayırlı zamanda evlat versin inşallah. Konu evlat sahibi olamamaktan tamamen bağımsız.
Artık psikolojimin iyice bozuk olduğunu düşünüyorum. Planlı hamilelik sonucu 2 kızım var. Küçük 2 aylık araları 2,5 yaş. Yapı gereği çok anaç bi insan hiç olmadım. Rahatıma da aşırı düşkündüm. İlk bebeğimden çok cektim özellikle uyku konusunda. Hayalim hep tek çocuğumun olması herşeyiyle ilgilenebilmek bölünmemekte.Ama eşim 2. Çocuk illa olmalı arayı açmadan rahata alışmadan diye diye beynime işledi. Ayrıca bana her gün gelecek bir yardımcı tutacağına söz verdi. Biraz da ona güvenerek 2. Çocuğu yaptım ama hamileliğim boyunca çok pişman oldum İkisine birden yetememe ve ilk kızımın henüz bebek olması vs stresli bi hamilelik geçirdim. Eşim söz verdiği gibi bana yardımcı ayarladı. Aslında bi Kadınla tüm gün beraber olmak beni çok zorladı ama mecburdum. Kadın hasta olup işten ayrılmak istediğini söyledi. Yeni birini aradık arıyoruz ama malesef küçük bi yerde yasıyorum ve su an sezon dolayısıyla günlük işlerden çok para kazanıyor kadınlar. Yardımcı bulamadık henüz. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak bu 2. Bebekten bağımsız bir konu yani tek çocuk da olsaydı kreşe göndermek istiyordum.Eşim de sabret kreşe gittikten sonra biraz rahatlarsın diyor. Eşim yoğun çalışıyor yorgun oluyor ama işten gelince çocuklarla ilgileniyor ama bana yetmiyor.
Su an o kadar zorlanıyorum ki Allah’a isyan etmeye başladım her gün neden yaptım nasıl yaptım bile bile hayatımı mahvettim bu düşüncelerden kurtulamıyorum iki çocuğum da uykusuz malesef dinlenmeyi geçtim ilk kızımın yemeğini zor yapıyorum. Anneler ablam vs var yardım da ediyorlar ama kimseye yük olmak istemiyorum. Onlar da yoruluyorlar benim yüzümden. Evdeki hesap çarşıya uymadı eve her gün gelen yardımcım olsa kimseye minnet etmek zorunda kalmayacaktım. Su an devamlı çocuk taşımak zorundayım ya da biri eve gelmek zorunda ya da çocuklardan birini götürmek zorunda ikisi ile bir idare edemiyorum. Ve bu durumu kabullenemeyip devamlı modum düşük dolaşıyorum aklımdan geçenler Allah’ın gücüne gidecek beni cezalandıracak diye devamlı diken üstündeyim.napıcam bilmiyorum yine söylüyorum lütfen şükret biz on kere
tüp bebek denedik olmadı vs diyecekler yazmasın.
evde yalnız kalmayı o kadar özledim ki ve yalnızlığı severdim yani bunu niye yaptım kendime çok Sordum hala soruyorum hayatımı tamamen erteledim ömrümde iki çocuğun istekleri doğrultusunda ilerleyecek artık böyle koşturucaz
