- 17 Nisan 2012
- 1.896
- 2.559
doktorların bazısına hiç güven olmuyor maalesef o konuda çok sıkıntılarım var da açmayayım
bi de doktorlar bazen kendi tanıdıklarına farklı bilgi veriyorlar.
örneğin güvenilir bir doktor bana 2 li testin daha güvenilir olduğunu 3 lü testin hata verdiğini. eşine dostuna 3 lü test yaptırmadığını söylemişti.
yine bi başka doktor, her ne kadar 6 aya kadar sadece anne sütü dense de kendi çocuklarına 3 aylıktan itisbaren 1 çay kaşığının ucuyla farklı lezzetler tattırdıklarını böylece, gıdaya geçişte sorun yaşanmadığını söylemişti.
ben şok olmuştum
Aaa yazı neden bekliyorsun canım ya?doktorların bazısına hiç güven olmuyor maalesef o konuda çok sıkıntılarım var da açmayayımanne sütü ile ilgili örnek kesinlikle kabul edemeyeceğim bir öneri bu konuda birçok kaynak ve uzmandan damıttığım sonuç... kreş meselesinde de bence P prensesin annesi doğru olanı yapmış o şartlarda yapacağı tek şey bakıcı tutmak olurdu o da ayrı dert... 14 ay mantıklı bir süre 3 -6 aylık olsa çok zor olurdu. ama birbuçuk yaşına yaklaşan bir çocuk kreşte çok sorun yaşamaz gibime geliyor kaldı ki sonuçlar çok iyi, şu an 27 aylık kızıma tuvalet eğitimi için yazı bekliyorum
Başsağlığı için ayrıca teşekkür ederim.
Evet cimcime fazla bağımsızHer tuvaletini yaptığında anne bak ben çok akıllıyım diyor.Ego ya bak ya:))
herkese merhaba bayanlar.
daha önce de bakıcımla ilgili konu açmıştım.
son durum bakıcımı işten çıkarıcam.
yalnız kreş mi yeni bakıcı mı .
ne yapmalıyım, kararsızım.
aslında kreşe vermek istiyorum. çocuğum hem oyun oynar, arkadaş edinir.
ancak tek korkum hastalık.
kreşe ilk gittiklerinde çok mu hasta oluyorlar.
lütfen yardım edin.
İnşallah olur canım.Kreşteki öğretmenlerimiz gece ve gündüzü aynı anda bırakmamızı söylemişlerdi.Bende öyle yaptım sana da tavsiye ederim.Birde şu alıştırma donları varya ben farkettim ki bu donu ne zaman giydirsem zilli ilk bi elliyo don kontrolü yapıyor.Muşambalı olduğunu farkedince kaçırıyor.Hatta kaçırmıyor altına yapıp pis pis sırıtıyordu.Bende normal iç çamaşırı aldım.Giydirdim o zaman söylemeye başladı:)maşallah ne kadar güzelsağlıklı bir tuvalet eğitimi olmuş demek ki kendini takdir ettiğine göre tuvalet eğitiminde sürecin olumlu ilerlemesinin ilerdeki karakter gelişimini de olumlu etkilediğini düşünüyorum (freud):) böyle olması çok güzel darısı başımıza
Aaa yazı neden bekliyorsun canım ya?
İnşallah olur canım.Kreşteki öğretmenlerimiz gece ve gündüzü aynı anda bırakmamızı söylemişlerdi.Bende öyle yaptım sana da tavsiye ederim.Birde şu alıştırma donları varya ben farkettim ki bu donu ne zaman giydirsem zilli ilk bi elliyo don kontrolü yapıyor.Muşambalı olduğunu farkedince kaçırıyor.Hatta kaçırmıyor altına yapıp pis pis sırıtıyordu.Bende normal iç çamaşırı aldım.Giydirdim o zaman söylemeye başladı:)
İyi fikironu bir arkadaşım da söylemişti alıştırma donu süreci uzatıyor diye, aslında biraz da havaların ısınmasını bekliyorum don paça gezsin dolaşsın
İyi fikir
Konu sahibi hakkını helal et bacım.
Merhaba. Hem çocuklarımız yaşıt, hem de derdimiz ortak☺. Benim çocuğum da konuşmaya gerek duymuyor. Çok üzülüyorum ama yapacak birşey de bulamıyorum. Nasıl konuşturacağız bu çocukları?bizimki ciddi bir kelime dağarcığı olan ama çok bıcır bıcır konuşmayan biraz da inatçı bir çocuk zora geldi mi bülbül gibi konuşur ama üç ayrı evde büyüyor ve malum anneanneler babaanneler leb demeden leblebiyi ağzına veriyor :) kreşteki oyun grubuyla biraz daha sosyalleşmesini ve dilinin açılmasını bekliyorum ama ondan daha önemlisi benim mayısa kadar çok ciddi bir yoğunluğum var şöyle evde bir iki hafta ayırıp süreci yönetecek zamanım yok açıkçası her ne kadar "çiş, tuvalet, kaka" diyorsa da altına yaptığı zaman rahatsızlık hissediyorsa da tam hazır olduğunu düşünmüyorum. söyleme aşamasına bile tam gelemedik değil ki gelince tuvalete koşmakhalbuki başlarda ne kadar idealisttim 9 aylıkken tuvaleti tanıtıp arada çişe tutardım ama bu tez beni mahvetti bitirip çocuğuma yoğunlaşmam gerek
konuyu çok dağıttım özür dilerim :)
Çok konuşarak.Ben mesela soruyorum bilmiyormuşum gibi.hımmm bunun adı neydiki acaba?Yada bak ben şimdi ne yapıyorum bilirsen seni hoppa yapıcam gibi.Merhaba. Hem çocuklarımız yaşıt, hem de derdimiz ortak☺. Benim çocuğum da konuşmaya gerek duymuyor. Çok üzülüyorum ama yapacak birşey de bulamıyorum. Nasıl konuşturacağız bu çocukları?
Çok soruyorum, sürekli eşyaların, hayvanların, ilgilendiğimiz herşeyin adını söylüyorum. Ama bizimki hiç kendini yormuyor. Kolayına gelenleri alıyor onun dışında ağzını bile açmıyor. Doktora mı götürsem bilemedimÇok konuşarak.Ben mesela soruyorum bilmiyormuşum gibi.hımmm bunun adı neydiki acaba?Yada bak ben şimdi ne yapıyorum bilirsen seni hoppa yapıcam gibi.
Konu sahibi arkadaşım bakıcı tutmadan önce bence bir süre kreş deneyin.Zaten siz gözlemlersiniz eminim.Ona göre kararınızı verirsiniz.
Ayrıca kendi yaş gruplarıyla olması çok eğlenceli olacak.
Düşünün biz bile kendimizden 10 yaş büyük biri olunca bir yere kadar konuşabiliyoruz.Yaşıtlarımız olunca çenemizin ayarı bozuluyor(en azından bende böyle)
Çocukcağız ne yapsın annesi.
Tv nin aile içi iletişimde olumsuzluk yaşattığını ve ciddi olarak ta çocukların gelişimini engellediğini düşünüyorum.merhaba :)afra tafra
sanırım iki temel çözüm yöntemimiz var birincisi komşu akraba çocukları ile daha sık bir araya getirmek, benim etrafımda pek seçenek olmadığı için kreşin oyun grubu alternatifine yöneldim. akran iletişimi çok önemliymiş. bu konuda hem dil gelişimi konusunda bilgi sahibi olanlardan hem de okul öncecilerden tavsiye aldım.
ikincisi ev içi iletişim: öncelikle anlamazdan gelmeye çalışıyorum derdini anlatması için yaş dönemiyle alakalı olarak çabuk sinirleniyor hırçınlaşıyor ama sıklıkla sonuç alıyorum. mesela eskiden suyu bitince bardağını elime tutuştururdu beni ite kaka mutfağa götürmeye çalışırdı. şimdi bardağı getirince ne istiyorsun diye üsteliyorum bazen "susadım" bazen de "su doldur diyor.
çocuklarla uzun uzadıya konuşmak gerekiyor. aslında ben neredeyse doğduğundan beri konuşurdum herşeyi anlatırdım anlayacağı zamana gelince anlar diye, konuşmaya yatkın cıvıldama dönemine erken giren ağzı dolu bir çocuktu 6 aylıkken bilinçli anne derdi ama sonra bu duraklama bu konuyu çok kafama takmama sebep oldu. çok şarkı söylerim mesela ama daha çok masal anlatmak ya da günlük karşılıklı konuşmak gerekiyor.
ayrıca televizyon önemli bir etken maalesef ben izletiyorum ama çizgi filmlerden pek çok şey öğrendiğine de şahit oldum. yine de ne kadar az o kadar iyi sanırım...
ayrıca gönlünüzü ferah tutun sonuçta çocuklarımızda tek kelime etmemezlik diye bir durum yok, iki yaş sendromunun etkisiyle biraz inat da ediyorlar ama ben iki hafta önce filan ciddi ciddi eğildim bu meseleye size tavsiye etttiklerimi yapmaya başladım inanın ciddi fark etti :)
Burada daha önce bir bayanda bundan şikayetçiydi.Doktora da girmişti.Kreşe verin yaşıtlarıyla olsun düzelir demişti doktoru ve bayan çok şaşırmıştı değişime.Çok soruyorum, sürekli eşyaların, hayvanların, ilgilendiğimiz herşeyin adını söylüyorum. Ama bizimki hiç kendini yormuyor. Kolayına gelenleri alıyor onun dışında ağzını bile açmıyor. Doktora mı götürsem bilemedim
Tam gün başladık biz.Zaten 2 aylıktı işe başladığımda.Annem bakıyordu.Sürekli evde olamadığımdan alışma sürecimiz çok kolay oldu.Arkadaşlarını görünce sizi unutur merak etmeyin.Bazen kreşten almaya gittiğimde eve arkadaşlarının yanından ayrıldığı için ağladığı bile oluyor.Ben gelmiycem diyerekten.bebeışınızı 14 aylık vermışsınız ya..ılk gunler nasıl yaptınız yarım gunmu verdınız yanınamı gıttınız??? bende 20 aylık gbı verecegımde uzuluyorum kuçuk dıye....tavsıyenız varmı
konu sahıbı arkadasım artık 2,5 yasında olmuş. kreş derım bende
Öncelikle teşekkür ederim ayrıntılı bilgi için☺ aynen benim çocuğum da6 aylıkken anne, baba, su demeye başladı. Şimdi su bile demiyor. Bardakla, işaret ederek su istediğini belli ediyor. Çok ısrar ediyorum. Ama o zaman da huysuzlanıyor, ağlamaya başlıyor. İnada bindiriyor.merhaba :)afra tafra
sanırım iki temel çözüm yöntemimiz var birincisi komşu akraba çocukları ile daha sık bir araya getirmek, benim etrafımda pek seçenek olmadığı için kreşin oyun grubu alternatifine yöneldim. akran iletişimi çok önemliymiş. bu konuda hem dil gelişimi konusunda bilgi sahibi olanlardan hem de okul öncecilerden tavsiye aldım.
ikincisi ev içi iletişim: öncelikle anlamazdan gelmeye çalışıyorum derdini anlatması için yaş dönemiyle alakalı olarak çabuk sinirleniyor hırçınlaşıyor ama sıklıkla sonuç alıyorum. mesela eskiden suyu bitince bardağını elime tutuştururdu beni ite kaka mutfağa götürmeye çalışırdı. şimdi bardağı getirince ne istiyorsun diye üsteliyorum bazen "susadım" bazen de "su doldur diyor.
çocuklarla uzun uzadıya konuşmak gerekiyor. aslında ben neredeyse doğduğundan beri konuşurdum herşeyi anlatırdım anlayacağı zamana gelince anlar diye, konuşmaya yatkın cıvıldama dönemine erken giren ağzı dolu bir çocuktu 6 aylıkken bilinçli anne derdi ama sonra bu duraklama bu konuyu çok kafama takmama sebep oldu. çok şarkı söylerim mesela ama daha çok masal anlatmak ya da günlük karşılıklı konuşmak gerekiyor.
ayrıca televizyon önemli bir etken maalesef ben izletiyorum ama çizgi filmlerden pek çok şey öğrendiğine de şahit oldum. yine de ne kadar az o kadar iyi sanırım...
ayrıca gönlünüzü ferah tutun sonuçta çocuklarımızda tek kelime etmemezlik diye bir durum yok, iki yaş sendromunun etkisiyle biraz inat da ediyorlar ama ben iki hafta önce filan ciddi ciddi eğildim bu meseleye size tavsiye etttiklerimi yapmaya başladım inanın ciddi fark etti :)