- 23 Mart 2015
- 154
- 93
- 48
bu ilişsel-davranışçı terapi sistemi duydum zaten ilaç ve ilişsel-davranışçı terapi olarak tedavi ediliyormuş. ilk önce anlaradaki doktor sonrada yolumuzu bulacağız galiba yavaş yavaş
Evet görünüşe göre obsesyonları var. Kızınız belli ki çok hassas, temiz, titiz, ayrıntıcı, dürüst bir kız. O yüzden de arkadaşlarının bu inançla alakalı söylemleri onu fazlasıyla etkilemiş. Ama korkmayın, iyi bir ruh sağlığı uzmanıyla çok rahat bir şekilde aşabilir. Mümkünse sadece ilaç desteği değil, psikoterapi de alsın. Siz de kızınıza evde şunları söyleyebilirsiniz:
"Kızım sen de insansın, ben de insanım. Duygularına söz geçiremediğin zamanlar olacaktır. Bir insan istediğini düşünebilir ama her düşündüğünü yapamaz. Sen düşündüklerin ya da hissettiklerinden değil, yaptıklarından sorumlusun. Düşüncelerinin önüne geçme, durdurmaya çalışma. Bu düşünceler senin asıl düşüncelerin değil, bu bir hastalık ve herkes hasta olabilir. Seni bir uzmana götüreceğiz, sen de iyileşmek için elinden geleni yapmalısın."
Neden durdurmaya çalışmasın diyorum, zira obsesyonlar yani takıntılar böyledir. Durdurmak istedikçe inatla artar, onu yener. Sıkıntıları daha da artar. O yüzden o düşüncenin akıp gitmesine izin vermeli. Ve ilaç ile birlikte psikoterapi de alması gerekiyor, sadece ilaçla bunu aşamaz. Lütfen bilişsel-davranışçı terapi de uygulayan bir uzmana da götürün. Geçmiş olsun, en kısa sürede atlatmasını diliyorum.
Aslında konu hakkında düşündükçe ben de sizin gibi düşünmeye başladım. Çocukken bize de anlatılırdı, korkardık vs. Beni tuvalet deliğinden kocakarı geliyor, seni saçından çekip içeri alacak diye bi arkadaşım korkutmuştu. Ama bu hayatımı etkilemedi. Sadece tuvalette korktuğumu hatırlıyorum.Sizi korkutmak istemem ama ne yapıp edip alanında en iyi psikiyatr kimse ona götürün ama en iyisi olsun. Bu olayın birebir aynısını kuzenim yasadı. Bu sadece etkilenme gibi durmuyor altında farklı bir durum var gibi hissettim.
merhaba,
konuyu takip etmeye başladım, yazıp yazamamk konusunda çekimser kaldım.. ama küçücük bir çocuğun yaşadıklarına kayıtsız kalamadım.. Bu hastalık tedavi edilebilir bir hastalık fakat, tedavi süreci kişiye göre değişiyor.. Nereden mi biliyorum bizzat kendim de OKB hastasıydım.. küçük yaşlarda ne zaman başladığını bile tam olarak hatırlayamadığım bir hastalık.. önce simetri ile başladı.. sonrasında bir şeyi 4 kez yapıp, 8 - 16 ya tamamlamakla devamı geldi.. mesela odanın ışığını kapatıcam çakmağa 4 kez sağ el ile, 4 kez sol el ile sonra 8 ve 16 ya tamamlayarak kapatmak.. terliklerimi düzeltmeden yatamamak.. Terliklerin aynı hizada olduğundan emin olana kadar 4 kez sağ 4 kez sol elle 16 ya taamlayana kadar aynı eylemi yapmak.. insanın saatlerini alabiliyor bu durum.. Sonra Dua ederken Tövbe Haşa küfür etmek.. abdest alırken olmadı deyip sil baştan sürekli abdest alıp saatlerce banyodan çıkamamak.. daha neler neler.. bunları yapmadığında da kötü bir şey olacak hissi.. mutlaka yapmam lazım yapmazsan kötü bir şey olacak diye içim tükene tükene yapıyordum her şeyi.. sonra ilaç tedavisine başladım 20 li yaşlarım da falan.. 2 yıl önce bıraktım.. şimdi hastalığım geçti mi diye sorarsanız çok şükür geçti diyebilirim.. ama stresli olduğum dönemlerde, ya da üzücü ya da endişe verici bir şey yaşadığımda ufak çaplı yoklasa da, günlük yaşamımı etkilemiyor.. düşünceler kısmına gelirsek, dua ederken küfür etme vs.. onları da serbest bırakmayı savaşmamayı öğrendim.. evet aklıma geliyor ve gelip gitmelerine izin veriyorum.. bir süre sonra zihnimde rahatlıyor, ruhumda.. asla ama asla yaptıklarını düşüncelerini küçümsemeyin.. çok saçma şeyler olduğunu söylemeyin.. evet seni anlıyorum ama bunların hepsi geçecek şeklinde yaklaşın.. ve kesinlikle anne baba olarak, OKB ile ilgili kitaplar alıp okuyun ve çocuğunuzu o şekilde anlamaya çalışın.. Ben ilaç tedavisini bıraktıktan sonra o kitapları okuya okuya kendimi rahatlattım.. Rabbim evladınıza ŞAFİ adıyla şifa versin inşallah..
Cok sey goreceksin :)
Bende arkadaslarindan sagliksiz sacma seyler ogrenmesini istemiyorum , o yuzden bu yaz arastirip okuyup rehber hocasiyla konusup anlatacagim ama dusundukce mideme kramplar giriyor :)
Eminim benim sipa beni terleten sorular soracak tonla , durup dururken trump neden kotu bir baskan diye sorabilen bir veletten herseyi bekliyorum ben:)
Cok cok gecmis olsun insallah atlatirsiniz. Mutlaka iyi bir doktor arastirin hemen ilaca yonelmek yerine yapilabilecek seyleri soylesin bence.Bir de tamamen hissi olarak 2 tavsiyem var.Birincisi sanki ihmal etmissiniz guveni daha cok babannede bulmus(biz de yasadik,pedagog gorusmesinden sonra duzeldi) Anormal ilgi gosterin,gezin, oyunlar oynayin,tatil plani yapin vs.Guveni sizde hissedince emin olun babanneyi degil uyurken sizi ister.
Ikinci olarak,iyi bir doktoru bulduktan sonra onun da gorusunu alarak dini egitim alabilecegi bir ablaya gidebilirsiniz. Maneviyati,Allaha inanci kuvvetlenirse daha az etkilenir.Mesela uc harflileri biliyor ama onu cevreleyen koruyan melekleri de biliyor mu gibi..Ben dini yonden kendimi yeterli bulmuyorum, hamdolsun inancim sonsuz ama cocuklarima eksik ogretirim diye korktugum icin ya da yasina uygun ogretemem diye kreste ozellikle bu egitimi de vereni buldum.
Yukardaki alıntıladığım kısımla ilgili olarak anneler ne yapabilir veya nasıl çocuğu bu tarz şeylerden koruyabilir???Bu yüzden anne-babaların elinden geldiğince, çocuğu okula hazırlarken bu tarz şeylere de hakim olması gerekiyor çünkü her çocuk bunu kaldıramıyor, hassas oluyor.
...
Evet ispatı olmayan bir bilgi. İleride yine duyabileceginden kacilamayacak yanlis bir bilgi. Dolayısı ile iptal olsa bile tekrar duyduğunda hatirlayacaktir nasil iptal edilebilir? Doktoruna danışıp tedavisine yaşina uygun şekilde yapilabilme olasılığından söz ettim.İspatı olmayan bir bilgi var
İspatı olmayan bir şeyin olmadığını yönünde bir yaklaşım bana kalırsa daha doğru tedaviye yönelik daha somut adım olabilir
Var olan ispatı olmayan bilgiyi değiştirmeye çalışmak mı daha iyi tamamen yok etmek mi?
Ahhaa cok farkli bu cocuklar2 yaşını görmeden "O neden orada duruyor?" diye ayı gösterip soran ve yine yaşımdan beklenmedik bir anda "Ben nasıl oldum?" sorusunu sorup babamın "Seni denizden tuttuk" demesiyle çığlığı basıp "Ben balık mıyım" diye ağlayan ve annesinden düzgün cevap alana kadar yakasına yapışan bir çocuk olarak, oğlum konusunda erken gidiyorum hazırlık olarak, ne olur ne olmaz diye. Seni anlıyorum. :)
Yukardaki alıntıladığım kısımla ilgili olarak anneler ne yapabilir veya nasıl çocuğu bu tarz şeylerden koruyabilir???
En etkili yol sağlıklı bir iletişim. Ama başka ne yapılabilir sizce???
Not: bu sorum tüm okuyuculara.
Ay gerçekten çok güldüm benimki daha doğmadı ama şimdiden nasıl anlatmam lazım bazı şeyleri diye düşünüyorum. Çocukları bilgisiz bırakınca maalesef arkadaşlarından ya da çevreden yanlış bilgiler ediniyorlar ve bu konu sahibin de yaşadığı gibi büyük sıkıntılara neden olabiliyor. Bu tarz konular okudukça gözüm korkuyor, ben ne kadar korumaya çalışsam da kendi başına sosyal bir çevreye girince yanlış şeyler öğrenecek bu kaçınılmaz olacakAhhaa cok farkli bu cocuklar
Benimki de sormustu bunlari
Hatta cok komik o zaman pedagoga sorup anlatmistim nasil oldugunu
Bana israrla iyi de anne o fasulye tanesi nasil gobegine girdi bunu anlat demisti 3 yasindayken
Kızınız çok üzülerek ve asla emin olmayarak söylüyorum ama şizofreni temelli ifadeler kullanıyor.
Yaşadığımız için aynisini çok tanıdık geldi.
Bir şey söyleyip ic sesiyle tam tersini söylemek, düşüncelerin kendini engellendiğini belirtmesi vs...
Yani Allah korusun inşallah yoktur insallah sadece benzerliktir ama tedbiri elden birakmamak lazim
Ben zaten başında emin olmamakla birlikte ifadesini kullanmaya özen gösterdim. Tıpçı değilim psikiyatr değilim sadece bizzat teyzemlerin ailesi içinde yasanan bir vaka ile birebir aynı ifadeleri gördüğüm için dikkati bu tarafa çekmeye çalıştım. Inşallah değildir zatenHayır bu şizofreni değil, obsesyon, takıntı yani. O dediğiniz iç ses, tersini söylemek gibi şeyler gerçeklikten kopmakla alakalı olduğu zaman şizofreni diyebiliriz. Bu çocuk gerçeklikten kopmuş falan değil, arkadaşları yüzünden takıntı haline getirdiği düşünceleri var. Yanlış yönlendirip iyice korkutmayalım konu sahibini. Psikolojik rahatsızlıklar belli fiziksel belirtileri olmadığı için "sende şu varsa budur" diyemeyeceğimiz rahatsızlıklardır. Konuşurken dikkatli olmamız gerekiyor.
Ben zaten başında emin olmamakla birlikte ifadesini kullanmaya özen gösterdim. Tıpçı değilim psikiyatr değilim sadece bizzat teyzemlerin ailesi içinde yasanan bir vaka ile birebir aynı ifadeleri gördüğüm için dikkati bu tarafa çekmeye çalıştım. Inşallah değildir zaten
Hayır bu şizofreni değil, obsesyon, takıntı yani. O dediğiniz iç ses, tersini söylemek gibi şeyler gerçeklikten kopmakla alakalı olduğu zaman şizofreni diyebiliriz. Bu çocuk gerçeklikten kopmuş falan değil, arkadaşları yüzünden takıntı haline getirdiği düşünceleri var. Yanlış yönlendirip iyice korkutmayalım konu sahibini. Psikolojik rahatsızlıklar belli fiziksel belirtileri olmadığı için "sende şu varsa budur" diyemeyeceğimiz rahatsızlıklardır. Konuşurken dikkatli olmamız gerekiyor.
Ahhaa cok farkli bu cocuklar
Benimki de sormustu bunlari
Hatta cok komik o zaman pedagoga sorup anlatmistim nasil oldugunu
Bana israrla iyi de anne o fasulye tanesi nasil gobegine girdi bunu anlat demisti 3 yasindayken
yok hayattan kopuk değil yani anne kız kahve keyfi yapıyoruz : )
geçen anne arkadaşlarım küfürlü konuşuyor ve ben küfür etmeyi öğrendim dedi ve ağladı arkasından da allah küfür olayı geldi arkasından.
şöyle bişi var olumsuz ufacık şeyden etkilenebiliyor.
halasının kızı geçen parkta bu konu konuşmuşlar annesine hemen yalan söylemiş ona çok kızsı mesela konuştuğu şeyi evet yaptım demedi dedi.
geçenlerde matemaik sınavında arkadaşından bir soruya bakmış anne kopya çektim ben diyor.
bende annem bende çektim zamanında öğrencilikte olur bunlar dedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?